Ateizm

ATEİZM
Hiçbir ilâh kabul etmeyen, Tanrıtanımaz felsefi doktrinlerin ortak adı

Sistemleştirilmiş bir ekol oluşturulmaksızın filozoflardan bir bölümünce benimsenmiş olan bu anlayış, doğrudan doğruya tanrının varlığını inkâr üzerine kuruludur Bu özelliğiyle de benzer yanlar taşıyor olsa da- tanrının varlığını ya da mahiyetini tartışan doktrinlerden ayrılır; tanrının yokluğunu kesin bir biçimde öne sürer

Hemen hemen tüm felsefe ekolleri ve öğretileri gibi ateizm'in kökleri de Eski Yunan'a uzanır Maddeci yapı belirten çeşitli felsefe okullarının bağlıları, ontolojik yorumları sonucunda ateist bir inanç sergilemişlerdir "Gölge etme başka ihsan istemem" sözüyle yaygın bir ünü bulunan Diyojen bunlardan biri ve felsefe tarihinde kâfir diye nitelenen ilk kimsedir Atom kuramcısı Demokrit, onun izleyicisi Leocippus, Sofist'lerden Gorgias ve Protegoras, kendi adıyla anılan ekolün kurucusu Epikür, öne sürdükleri materyalist görüşler bağlamında birer ateist olarak göze çarparlar

Rönesans'tan sonra Batı'da varlığını hissettiren din-dışı eğilimler ve özellikle de evrenin, doğanın ve insanın, insan toplumunun dinden bütünüyle soyutlanarak yorumlanması sonucu ortaya çıkan görüşler, ateist tutumlara büyük katkılarda bulunmuş, onlara bolca kullanabilecekleri veriler sağlamıştır

Nitekim, dinden ve törelerden bağımsız bir siyasetin oluşturulması savını öne süren Makyavel, ateizm'i bu alana sokarken; birer ateist olmadıkları hâlde Dekart, David Hume ve Kant gibi kimselerin akılı dinden bağımsız kılma çabaları ve bu doğrultuda öne sürdükleri düşünceler çağdaş ateizm'e tutanaklar hazırlamış oldu Pozitivist yorumlarla oluşturulan bilimsel kuramlar ve evrene yönelik rasyonalist bakış açılarının oluşturduğu ortam, Feuerbach'ın öne süreceği düşünceler için çok elverişliydi XIX Yüzyılın en önemli ve sonraki dönemler bakımından da en etkili ateisti olan bu düşünür, Tanrı'nın insana özgü ülkülerin bir yansıması olduğunu, insanın özgürlüğünün Tanrı'yı inkârla gerçekleşebileceğini öne sürmüş; dini insanın etkinlik alanına indiren bu görüşten yola çıkan Marks ise, ezilenlerin egemenliğiyle birlikte dinin de yok olacağı varsayımıyla ateizm'i doruk noktasına çıkarmıştır Bu çizgiyi kemâline ulaştıran Nietzsche ise, "Tanrı'nın Ölümü" adlı kitabında, insanın kendisini bütünlemesi ve özünü bulması için göstermesi gereken en insanca tepkinin ateizm olduğunu söylemiştir

Darwin, geliştirdiği kuramla Yaratıcı-Tanrı kavramını dışlarken; Freud, Tanrı inancının çaresızlık içindeki insanın çocukluk durumuna dönerek koruyucu bir babaya sığınma ihtiyacından doğduğunu öne sürerek, psikolojik çerçevedeki inkârı gündeme getirmek yoluyla ateizm'e bir başka boyut kazandırmıştır
Yüzyılımızdaysa, ateizm'i Jean Paul Şartre, Albert Camus gibi varoluşçular temsil ettiler Bunlar, insanın evrende bir başına olduğu ve kendi değerlerini belirlemek özgürlüğüne sahip bulunduğu düşüncesinden yola çıkarak, bu özgürlüğü kabulün kaçınılmaz sonucu olarak Tanrı'nın inkârına gitmektedirler
Agnostizm (bilinmezcilik) ve Pozitivizm (olguculuk) gibi ateizm'i andıran görüşler, açıkça "tanrı yoktur" demeyip de "bilinemez" "tartışılması bilimsel değildir" türünden ifadeler kullandıklarından konumuzun dışında kalmaktadır

Islâm literatüründe, dehriyye* diye adlandırılan ateizm, kronolojik bakımdan iki ayrı safha halinde irdelenebilir Cahiliyye Dönemi Dehriliği ve Islâm sonrasındaki Dehriyyun
Kur'an-ı Kerîm'de: "Dediler ki: o (hayat dedikleri) şey, dünya hayatımızdan başkası değildir; ölürüz, diriliriz, Ve bizi ancak dehr (zaman) helâk etmektedir' Halbuki onların bu sözlerinde hiçbir ilimleri yoktur Onlar ancak zanda bulunuyorlar " (el-Casiye, 45/24) haberiyle bildirilen cahiliyye dehriliği, yaratılmayı inkârla zaman ve maddenin ebediliğini öne süren bir inançtır

Felsefî anlamdaki Islâm sonrası dehrilik ise, muhtemelen, Sâsânîler döneminde yaygın bir inanç olarak gözlenen "herşeyi değiştiren ve herşeyden kuvvetli olan, tüm olayları oluşturan ve yönlendiren büyük güç, ilâhî zat olan Hürmüz değil, yalnızca sınırsız zamandır" temel inancı üzerine oturtulmuş bulunan zurvanig'in karşılığı ve uzantısıdır Bu inancın sahipleri Allah'ı inkâr ederek, bütün oluşları zaman, dehr ya da felek adını verdikleri akışa bağlamaktaydılar

Öte yandan, kısmî inkâr diyebileceğimiz bir tutum içinde bulunan maddiyun, tabiiyun (maddecilik, tabiatçılık) gibi düşüncelerle dehriliği karıştırmamak gerekir Çünkü, dehrilikde, ateizm'de olduğu gibi kesin bir inkâr, Yüce Allah'ı açık bir biçimde yok sayma sözkonusudur Yüce Allah'ın kimi esma ve sıfatlarını değil de, gerek yaratıcılık, gerek ilâhlık ve gerekse rablık plânında küllî bir inkâr vardır Ateizm, gerçek anlamıyla, işte böylesine bir küllî inkârdır

"Ben ateistim" cümlesi zaman zaman benim de duyduğum, cahilce ve bilsizce kurulduğuna inandığım bir cümledir

Bu cümleyi kuran kişileri düşündüğümde genelde 2 sabit kısım gözüme çarpıyor Bunlardan bir tanesi daha yaşları küçük ve kişilikleri oturmamış, toplum içinde farklılıkları ile yer bulmaya çalışan kişiler ki bunların zamanla aydınlanacağına inanıyorum Diğeri de yaşları ve kişilikleri kendince oturmuş, kendilerini aydın olarak nitelendiren fakat dini içerikli kitapları okumayı şiddetle reddeden ve bunu bir meziyet sanan ama canları yandığında ilk olarak Allah'ın adını anan zavallılar

"Ben ateistim" demek "ben cahilim" in daha açık bir ifadesidir bence

İlk emirdir "Oku"
Okuyalım ki bu kötü zamanda pek çok riyakarlıkla dolaşırken bir de cehalet kirliliği yüklenmesin üzerimize

çok irdeleyici bi yorum mate tebrik ediyorum:)
yazdıklarına biraz ek yapmak istiyorum izninle:)
ataistlik aslında kişinin bi boşlukta olduğu dönemlerde baş gösteriyor yani kendini yanlız hissettiği yada çevresinden soyutladığı bi dönemde
üzülürek söylüyorumki bir zamanlar bende bu düşünceyi savunurdum tıpkı matenin dediği gibi cahilce ama bu aslında bilmemekle yada okumamakla olmamıştı binevi isyan gibi bişeydi tekrar tekrar söylüyorum cahilceydi insan başına kötü olaylar geldikçe dahada soğuyor inançtan ve sora şunu farkettim koşulsuz inanç dinimizin esasıda bu değilmidir tıpkı hz Eyyub peygamberin sabrı gibi yani başına kötü olay geldikçe dahada sıkı inanmalıyız umarım benim düştüğüm bu geçici cahilliğe kimseler düşmez

inşallah bbk

paylaşım için tşkler KAPLAN

Yüce Allah'ı açık bir biçimde yok sayma sözkonusudur Yüce Allah'ın kimi esma ve sıfatlarını değil de, gerek yaratıcılık, gerek ilâhlık ve gerekse rablık plânında küllî bir inkâr vardır Ateizm, gerçek anlamıyla, işte böylesine bir küllî inkârdır
__________________
Ancak böyle bir dini satanistler kabul eder bu dine inanan insanlar sadece acırım ben kaplan güzel bir konuyu paylaştığın için sağol