Çanakkale- Her Şey Yanıp Gül Oldu

Her şey Yanıp Gül Oldu!

Kalbimizden aleme bakan göz kör olunca
Kalmadı bizden başka düşman dünyada bize
Malazgirtte açan gül Balkanlarda solunca
Yedi başlı ejderha yürüdü bahçemize

Denizde cehennemin dişleri parlıyordu
Cennet gülümsüyordu sevda tepelerinde
Bombaya karşı dua, ufuklar ağlıyordu
Yanardağlar öfkeyle kaynıyordu derinde

Gelibolu siyah bir pelerin giydi yine
Seddülbahir yanarken sahiller çalkalandı
Sanki bütün melekler katılmıştı ayine
Namazgah tabyasında tekbirler dalgalandı

Gemiler ecel kusan birer ejderdi suda
Karabasan mermiler eritti dağı, taşı
Ne hülyalara daldı, ne bekledi pusuda
Deniz canavarını vurdu Seyit Onbaşı

Karanlık taşıyordu gemiler; hayal sarı
Hürriyet paramparça Ege'den Marmara'ya
Gökyüzünü terk etti denizin son kuşları
Haçlılar gün doğmadan ayak bastı karaya

Kırmızı bir kaktüstü Arıburnu'nda hüzün
Güvercinler binlerce akbabayla savaştı
Kanlısırt kefeniydi Anzak'ın İngiliz'in
Yakarış çağlayanı yüce dağları aştı

Avcılar koşuyordu cepheye genç kızlardan
Yeryüzü yanıyordu ufuklar kan kırmızı
Her gece bin bir çiçek kokusu yıldızlardan
Sabır taşı üstünde her gün civandı sızı

Top sesleri, karanlık, uğultu ve ıstırap
Her mermi binlerce ok, her çelik binlerce yay
Yalnız umut dipdiri; ten viran; mevzi harap
Toprağa gömülüyor Elli Yedinci Alay

Anafartalar'da ruh maveraya müptela
Ten acının en ağır yükünü çeken hamal
Akın akın cepheyi titretiyordu bela
Kaşlarını çatmıştı Yarbay Mustafa Kemal

Mehmetçikte efkarlı bir laleydi umutlar
Sırtında yaralanmış bir Anzak'ı taşıyor
Alnından vuruluncaağlıyordu bulutlar
Bir düşman, bir şehidin kollarında yaşıyor

Conk Bayırı kan gölü; kıpkırmızı Kumkale
Diren be Yahya Çavuş, tarih olsun izlerin
Güneşi görmeyenler şaşırıyor bu hale
Aytepe'de düşman kahrediyor gözlerin

Toprağın altı ölüm, toprağın üstü volkan
Hayat can çekişiyor yüzeyde ve derinde
Böylesine bir sele dönmedi dünyada kan
Cesetler çarpışıyor Kirte mevzilerinde

Günler bitkindi, aylar yüzyıl oldu peşpeşe
Çaresiz kaldı sevda hattına takılanlar
Gönüller ocak oldu bu devasa ateşe
Yılmadı çiğnenenler vurulup yakılanlar

Zafer hala parlayan yıldızların elinde
İstihzayla gelenler boynu bükük döndüler
Yalnız yenilgi kaldı devlerin hayalinde
Eriyen mumlar gibi birer birer söndüler

Bir damla gözyaşında taşlar bile boğuldu
Hala soruyor akıl: Bunun esrarı nedir
Su ve Kan mahşerinde herşey yanıp gül oldu
Çanakkale şimdi bir sevdalı Türkiye'dir

Hala soruyor akıl: Bunun esrarı nedir
Su ve Kan mahşerinde herşey yanıp gül oldu
okumadığım bir şiirmiş, çok çok güzel, teşekkürler