Çiçeğin Ağlatan Duası

Çiçeğin ağlatan duası
Çiçegin ağlatan duası
Ey bütün çiçeklerin, bütün bitkilerin, yerin göklerin, ve alemlerin
rabbi…
Ben senin yarattigin tohumlardan cansiz bir tohumdum bir zamanlar,
Sen bana can verdin
Dualarimi kabul ettin, beni bir çiçek yaptin
Bana kendi diledigin gibi bir sekil verdin, renklerle, desenlerle süsledin yüzümü
Bana bir koku sürdün, koklayani mest eden
Güzellerden bir güzel yaptin görenlere gösterdin
Senin verdigin cazibeyle kuslari böcekleri çagirdim kucagima…
Dayanamadilar kostular…
Onlara senin rahmet çesmelerinden serbetler sundum,
Senin izninle birbirimize güldük, birbirimize sarildik, el ele kucak
kucaga sana sükrettik, seni zikrettik günler boyunca
Nice kuslar nice böceklerle tanistim böylece…
Hepsiyle mutlu beraberliklerim oldu
Nihayet birgün…
Beni bir mü’min kulun gördü,
Yanimdan geçiyordu,beni fark etti, durdu, geri döndü, egildi
yüzüme bakti uzun uzun önce gözleriyle,sonra elleriyle oksadi
kokladi
kokladi…
’’Ne güzel yaratilmis! ’’ dedi sesizce
Iste o an niçin var oldugumu anladim
Melekler sardi etrafimizi ansizin, imrenerek seyrettiler olup biteni…
Görmedigi Rabbine görmüs gibi inanan bir insanin yücelisini gördüler
Ve her seyi en ince ayrintisiyla kaydettiler…
Çekilen resimlerde ben de vardim…
Ey dualara cevap veren Rabbim,
Ben cansiz bir tohumdum…
Dualarimi kabul ettin güzel bir çiçek oldum
Senin kudretinle canlandim,
Senin sanatinla süslendim,Senin lütfunla güldüm…
Simdi bir duam daha kaldi mahsere sakladim