İç Mimarlık-Rönesansda

İç Mimarlık-Rönesansda

Sanat tarihinin en önemli olaylarından biri olan Rönesans sanatı, 15 yüzyılın başında İtalya'nın Floransa kentinden Avrupa'nın öteki ülkelerine yayılarak 16 ve 17 yüzyıllarda doruğuna ulaştı {bak Rönesans) Düşünce ve sanat alanındaki yenilik ve gelişmelerin yanı sıra değişen toplum düzeni ve zenginleşme süreci, insanların yaşam biçimini önemli ölçüde etkiledi Saraylar, şatolar ve kiliseler büyük bir özenle yalın ama görkemli bir biçimde süslendi Bu yapıların içleri geniş, yüksek tavanlı ve aydınlıktı

Yapıların içinde ve dışında resimler, heykeller, sütunlar ve alçı kabartmalar yer alırken, ahşap ve fildişi oymacılığı, altın ve gümüş işçiliği de gelişti Fresklerde, tavan ve duvar panolarında en çok göze çarpan desenler tarihsel olayları betimleyen görüntüler, çiçek, meyve, hayvan ve melek motifleriydi Tavanlar yaldız ve altın kaplama, taban mermer ya da ahşaptandı Merdivenler, kapılar, pencereler, şömineler dantel gibi oymalarla ve kabartmalarla bezendi Duvarlar bazen işlemeli ipek ve kadife örtülerle ya da son derece değerli halılarla kaplandı

Fildişi ve sedef kakmalı mobilyalar, cam, kristal ve seramik eşyalar, vazolar, aynalar yapıların iç dekorasyonunda yaygın bir biçimde kullanıldı