Benliğimdeki Seni Kaybetmeyi Başaramadım.'

Geldiğinde cehennem ateşine atmıştın ya hani
Tekrar gideceksen karanlık bir gecede git ki!
Göz pınarlarımı rahatlıkla boşaltayım
Gitmeyi nasıl başarabildiğine hala şaşırıyorum

Bu kadar sevdiğine, bu kadar sevdiğime eminken bi anda beni boşuluklarda esir etmen, beni sensizliğe mahkum etmene rağmen yine seni deliler gibi seviyorum Beynim unut diye kemirirken kalbimi, her şeye inat seviyorum seni

Hatırla beni ilk gördüğün günü Yitirişlerine ağlamasındaydım zamanımın, verilen sözlerin bir kandırmaca olduğunu, neden akşam olunca farkettim!!!Üşüyor ellerim oysa "ölene dek" ve "ölüm bize ayırana dek"diye başlamıştık sözlerimize Tepelerin ardında kaybolsa da her gün güneş, yürek hep gebedir umutlara!!!

Yalan sevgin sevdiğini söylediğin gibi Yalan tüm doğru bildiklerim yalan, oysa yeni bir umuttu sana haykırışım sessiz bir çığlıktı içimde attığım

Yeminlerim seni görünce tövbe etti yüreğim seni görünce tekrar tekrar sevdi bilmediği yalanı sende öğrendi oysa "ölene dek" ve "ölüm bizi ayırana dek" demiştik Sensizlik var şimdi zaman mı sen mi yanılttın beni, ama gel gör ve inan ki ben değil "düş"tü senin kurduğun


Sen değildin, bir düş’tü kırıldı
Aşk değildi bir umuttu tükendi
Sevda değil bir hayaldi geçti
Cam değil bir kalpti kırıldı

Sildi tüm doğrularımı yeniden; başladı yazmaya umutları tükenen kalemim Unuttu tüm bildiklerini Kaybetti benliğini
Ama "ben"liğindeki seni değil Onu başaramadım başaramam ki