Zor Sevdalar ( İtalo Calvino ) Özeti,Konusu,Karakteri Ve Okur Yorumları

Italo Calvino, 'Zor Sevdalar' başlığı altında topladığı on üç 'serüven'de, iletişim zorluğuna, insan ilişkilerinin derinliklerinde yatan bir sessizlik bölgesine tutuyor büyütecini Öykülerin büyük bir bölümü, sessizliğe doğru yol alan bir iç yolculuğu işliyor Hemen her serüven, birbirlerini seven bir kadınla bir erkeğin nasıl yan yana gelemediklerinin öyküsü Calvino, gönül ilişkisinin temelini sanki uzaklığa dayandırıyor Nitekim sevgilisine kavuşmak için bütün bir gece ikinci mevki bir kompartımanda yol alan bir erkek, asıl mutluluğu bu rahatsız yolculuk gecesinde bulurCalvino yine bakışımlardan, karşıtlıklardan yola çıkarak, yine sözcüklerle sanki satranç oynar gibi anlatıyor öykülerini (Arka Kapak)

On dokuzuncu yüzyıl romanlarından, ayrıca anılardan, yaşam öykülerinden ve gitgide polis romanlarına, bilimkurguya varıyor, bunları da küçümsemiyordu, ama belki de kısa oldukları için daha az zevk veriyorlardı bu kitaplar, Amedeo kalın citleri seviyordu, bunlarda ağır bir yükün altına girmenin verdiği fiziksel zevki buluyordu Sık, kalın, sağlam ciltleri elinde tartıyor, biraz da çekinerek sayfa sayısına, bölümlerin uzunluğuna bakıyor, sonra içlerine dalıyordu; başlangıçta biraz direniyordu, adları akılda tutmanın, öykünün gelişmesini kavramanın ilk zorluğunu yenmenin üstesinden gelmede istekli davranmıyordu, sonra kendi bırakıyor, satırlar arasında koşup birbirine benzeyen sayfalardan geçtikçe, bir de bakıyordu ki kurşun dökümü harflerin arasından savaş dumanları, alevleri canlanıyor, ıslıklar öttüren bir gülle Prens Andrei’nin ayaklarının dibine düşüyordu; resim, yontu dolu bir dükkânda, Fréderic Moreau yüreği çarparak Arnoux’lara giriyordu Sayfanın ötesine geçince, yaşamın buradakinden, bu taraftakinden daha yaşam olduğu bir dünyaya giriliyordu: tıpkı göz alabildiğine uzanan, dalgalı ince kumlar, yarı hayvan yarı bitki canlılar dolu, mavili, yeşilli derinlikler dünyasından deniz yüzeyinin bizi ayırması gibi