Keloğlan'ın Kuzu Sevgisi

Keloğlan kasabaya giderken yolda bir kılıç bulmuş Kasabaya varınca kılıcın sahibini aramaya başlamış Kime sorduysa ne kılıcı daha önce gören ne de sahibini tanıyan çıkmamış Hayvan pazarından geçerken küçük bir kalabalık Keloğlan'ın etrafına toplanmış Birkaç kendini bilmez, Keloğlan'la alay etmeye başlamış

Adamlardan biri orta yere bir kuzu getirmiş:
" Şu kuzuyu kılıçla keselim Şişe takıp döndürelim Nar gibi kızartalım Afiyetle yiyelim " demiş

Bunun üzerine Keloğlan:
" Aman ağalar, etmeyin, eylemeyin Ne istersiniz bir garip kuzudan? Daha doğalı kaç gün olmuş? Bırakın yaş yaşasın, ömür sürsün Kuzu kesenin, kuzu eti yiyenin başına türlü belalar gelirmiş Bunu bilmez misiniz? "

Keloğlan'ın haykırışı ses getirmiş Kalabalıktan birkaç kişi Keloğlan'dan yana çıkmış Kuzunun sahibi, kuzuyu götürmüş Az önce keselim, döndürelim, kızartalım, yiyelim diyen adamlar, Keloğlan'dan özür dilemişler Keloğlan'ı üzmemek için, kuzu kesmekten, kuzu eti yemekten ömür boyu vazgeçmişler

Son sözü Keloğlan söylemiş:
" Kuzu eti yiyen olmasa kuzular kesilmez Kuzuların kesilmemesi için, sizler de kuzu eti yemekten vazgeçmek istemez misiniz? "


SON