Kahve Gözlüm

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Bir acı kahvenin kırk yıl hatırı varsa

Senin kahve gözlerinin bin yıl hatırı var vefasızım"

Yolumuz buraya kadarmış be kahve gözlüm

Artık

Tersine akan bir nehir gibi

Yıkılmış bir şehir gibi

Suya yazılmış bir şiir gibi

Adımı unut

Yalnızlığın boşluğunda

Gecelerin loşluğunda

Sensizliğin sonrasında

Bil ki

Beş para etmiyor umut

Etmiyor be kahve gözlüm

Yalan yanlış

Kırık dökük yaşadık biz bu aşkı

Erken emekli olduk biz bu sevdadan

Biliyorsun

Hep direkten döndü umutlarımız

Hep kendi kalemize attık gollerimizi

Ne acemi bahçıvanmışız meğer ikimiz

Açmadan soldurduk güllerimizi

Açmadan soldurduk be kahve gözlüm

Şimdi yüreğim mutsuzluğun hedef tahtası

Bir değirmen taşı gibi ezip geçtin yarınlarımı

Sokaklara sığmıyor bu dev yalnızlığım

Bu cumartesiler

Bir gün beni öldürecek biliyorum

Çığlık çığlığa şiirlerim yine de seni istiyor bana inat

Ama son kurşun yemiş bu sevdaya

Yetmiyor şımarık pişmanlıklar

Yetmiyor be kahve gözlüm

Bir isyan faslıdır şimdi bu suskunluğum

Hovardaca harcanan mevsimlere

Bu kaçışlara bu gelgitlere

Ömrümüze kesilmiş biletlere

İsyanımdır bu acı acı gülüşüm

Oysa

Kaç kez sildim seni haritamdan

Kaç kez mil çektim o kahve gözlere

Gel gör ki

Kendime bile geçmiyor artık sözüm

İşte bir kürek mahkumu

İşte bir yürek mahkumu

Kapında yine

Bitmedi bu kara sevda

Bitmiyor be kahve gözlüm

Ahmet SeLçuk iLkan

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kahve Gözlüm Bir acı kahvenin kırk yıl hatırı varsa Senin kahve gözlerinin bin yıl hatırı var vefasızım" Yolumuz buraya kadarmış be kahve gözlüm Artık Tersine akan bir nehir gibi Yıkılmış bir şehir gibi Suya yazılmış bir şiir gibi Adımı unut Yalnızlığın boşluğunda Gecelerin loşluğunda Sensizliğin sonrasında Bil ki Beş para etmiyor umut Etmiyor be kahve gözlüm Yalan yanlış Kırık dökük yaşadık biz bu aşkı Erken emekli olduk biz bu sevdadan Biliyorsun Hep direkten döndü umutlarımız Hep kendi kalemize attık gollerimizi Ne acemi bahçıvanmışız meğer ikimiz Açmadan soldurduk güllerimizi Açmadan soldurduk be kahve gözlüm Şimdi yüreğim mutsuzluğun hedef tahtası Bir değirmen taşı gibi ezip geçtin yarınlarımı Sokaklara sığmıyor bu dev yalnızlığım Bu cumartesiler Bir gün beni öldürecek biliyorum Çığlık çığlığa şiirlerim yine de seni istiyor bana inat Ama son kurşun yemiş bu sevdaya Yetmiyor şımarık pişmanlıklar Yetmiyor be kahve gözlüm Bir isyan faslıdır şimdi bu suskunluğum Hovardaca harcanan mevsimlere Bu kaçışlara bu gelgitlere Ömrümüze kesilmiş biletlere İsyanımdır bu acı acı gülüşüm Oysa Kaç kez sildim seni haritamdan Kaç kez mil çektim o kahve gözlere Gel gör ki Kendime bile geçmiyor artık sözüm İşte bir kürek mahkumu İşte bir yürek mahkumu Kapında yine Bitmedi bu kara sevda Bitmiyor be kahve gözlüm Ahmet SeLçuk iLkan