Yonca Kız-Kitap Özeti

YONCA KIZ KİTAP ÖZETİ

YazarKEMAL BİLBAŞAR)
Kale kasabası, killi yamaçlar arasında yükselen büyük bir pe-ribacası üzerine kurulmuş bir Orta Çağ kalesidir Geçmiş çağlar­dan kalan bu kalede yaşayan insanlar da, her şeyleriyle o döne­min insanlarına benzemektedirler
Kasabanın erkekleri para kazanmak için uzak şehirlere ça­lışmaya giderler Kadınlar ise, evlerindeki dokuma tezgâhlarının başında harıl harıl bez dokurlar Bu bezler, İzmir ve Denizlideki tüccarlar tarafından ördürülmektedir
Buranın çocukları, başka yerlerdeki çocuklar gibi oyun oy­namasını bilmezler ama masura sarmasını, mekik atmasını, tarar kullanmasını çok iyi becerirler
Yonca Kız, bu kasabada dünyaya geldi Annesi Gonca, baba­sı ise Mehmet Torlak idi Yonca Kız, daha kırk günlük iken, kasa­banın yeri heyelan bölgesi olduğu için, boşaltılması karan çıktı Şantiyeler kuruldu, dev gibi makineler çalışmaya başladı Üç yıl kasabanın erkekleri dışan gitmeyip, inşaat işinde çalıştılar Ancak, üç yıl sonunda, bu eski evlerde oturanların, parası karşılığında yeni yapılan evlere taşınabilecekleri karan açıklanınca, çaresiz İzmire göç etmeye karar verdiler
Mehmet Torlakm İzmirde oturan, fabrika sahibi, çok zengin olan teyzesinin oğlu ibrahim Beyin yanma gitmeye karar verdi­ler
Yaptıkları uzun yolcukta Yonca Kız, gördüğü manzaralar­dan ve kalabalıklardan çok etkilenmişti Durmaksızın meraklı bakışlarla seyrediyor, her şeyi kavramaya çalışıyordu
izmirde İbrahim Beyin yazıhanesine vardıklarında, bir ak­raba gibi değil de, İş İstemeye gelmiş birileri gibi karşılandılar İbrahim Bey, buyurgan bir tavırla, Mehmetin kapıcılık yapacağı­nı, Goncanın ise, köşkte ev işlerine yardım edeceğini belirttikten sonra, onları köşke yolladı
Köşke vardıklarında, İbrahim Beyin hanımı ve kızı Şehvarm soğuk karşılamalarına rağmen, Mehmet Torlakın tey­zesi Ayşe Hanım ve köşkte çalışan Arap Sultan Bacı, onları büyük bir içtenlikle bağırlarına bastılar Böylece, Yonca Kız ve ailesi için yeni bir hayat başlamış oldu
Ancak, bu kısa sürmedi Bir gün, Şehvarın kendi oyuncakla­rını kırıp, Yonca Kızın üzerine atması üzerine, evin hanımının takınmış olduğu tavır yüzünden, Yonca Kız ve anası sabahtan akşama kadar ağladılar Mehmet Torlak, akşam eve gelip durumu anlayınca, oradan ayrılmaya karar verdiler ve hemen bir mahalle­de küçük bir ev bulup taşındılar Ayşe Teyze, olanlara çok üzül­müştü Mehmet ise, kapıcılığı bırakıp, İbrahim Beyin fabrikasın­da çalışmaya başladı
Fabrika ve oturdukları çevreden insanlar, gecekondu için
Boğaziçi sırtlarında bir arazi bulmuşlardı Her kes oraya hü­cum ediyordu Mehmet Torlak da bunlar arasındaydı Kendisine bir arsa ayarladıktan sonra, sıra evi yapmaya gelmişti Fakat ne tecrübesi, ne de parası vardı Fabrikadan bu işlerden anlayan birisini buldu O kendisine neyi nasıl yapacağını anlattı Bu arada, Mehmetin teyze oğlu olduğunu bilmediği fabrika sahibinin de karaborsacılığını, vurgunculuğunu, memleketteki teyzesinin mi­rasına hile ile el koyup, teyzesi çocuklarını kandırdığını da söyle­di Mehmetin kafası karışmıştı Ayşe Teyzenin yanına gidip, ev için para lazım olduğunu, İbrahim Beyin biraz borç verip vere­meyeceğini sordu Ayşe Teyze “tabii ki verir” deyip oğluna gön­derdi, t
İbrahim Bey Mehmeti her zaman ki buyurgan tavrı ile değil, candan bir dostu imiş gibi karşıladı İstediği beş yüz lirayı verip
“daha ne kadar gerekirse gel vereyim, aramızda paranın lafı mı olur?” dedi Mehmet bin bir şükran duyguları ile yanından ayrıldı
Ev sahibi olacaklar diye, evde bir bayram havası vardı Üç gün sonra ev yapacakları yere geldiklerinde, kendi arsalarının birileri tarafından alınmış olduğunu gördüler Aralarında kavga çıktı Kavga sırasında Mehmet, kimliği bilinemeyen birisi tarafın­dan bıçaklanarak öldürüldü Gonca Kadın, ağlayarak kendini yerlerden yerlere atıyordu Yonca Kız ise daha ölümün ne oldu­ğunu bilemeyecek yaşta idi “Baban cennete gitti” diyenlere inanı­yordu Ancak, cennete gidenin bir daha dönmeyeceğini söyledik­lerinde o da ağlamaya başladı
Yonca Kızın Kocaninesi:
Ayşe Teyze, Mehmetin Ölüm haberini bir hafta sonra oğlun­dan öğrenince, Mehmet ve ortada kalan çocukları için günlerce ağladı Çocuklara sahip çıkmak istiyor, ancak huysuz gelini yü­zünden köşke getiremiyordu Bursadaki zengin ve çocuğu olma­yan kız kardeşi Haticenin yanına göndermeye karar verip, mek­tup yazdı
Hatice Hanım birkaç gün sonra geldi Gonca Kadın evde İşte iken, gelip evde gördüğü Yonca kızı çok sevdi Yonca Kızda, “Kocaninem” dediği Hatice Hanımı çok sevmişti…
Yonca Kızın Yeni Dostları:
Gonca Ana, önce gitmemek için ayak direttiyse de, Yonca Kızın geleceğini düşünerek razı oldu Bir kez daha yolculuğa Çıktılar Yonca Kız, Kocaninesinin dizinin dibinde yolları seyre­diyordu Halinden çok memnundu
Bursaya varınca, şehirdeki minarelerin çokluğu, Yonca Kızı çok şaşırtmıştı Konağa gelince, daha da şaşırdı Çünkü onu bü­yük bir sürpriz bekliyordu Bir bebek yüzünden olanları öğrenen Hatice Hanım, Yonca Kızın odasına çok güzel bir bebek koy­durtmuştu Yonca Kız, Kocaninesine sarıldı, öptü öptü Gonca Ana da çok duygulanmıştı Kocasını düşünerek o da gözyaşları dökmeye başladı
Sonra bahçeyi gezmeye çıktılar Karam isimli çoban köpeği İle tanıştılar Kümesteki hayvanlara yem attılar Bahçede ayrıca, Ada Tavşanları, Tavus kuşları da vardı Ve bir de “Beşir Bey” denilen maymun Yonca Kız ve anasının mutluluklarına diyecek yoktu
Yonca Kız:
Yeni hayatlarına çabuk alıştılar Hatice Hanım, Gonca A-na/ya “Gelinim” diyor, onun fazla iş yapmasına izin vermiyordu
Hatice Hanım, Yonca Kız iyi yetişsin diye onun odasını eğiti­ci oyuncaklarla doldurdu Ana okuluna yazdırdı Yonca Kız oku­lunu çok sevdi Arkadaşları ile çok iyi geçiniyor, onlara her konu­da yardımcı oluyordu Arkadaşlarına evdeki hayvanları anlatıyor, onların taklitlerini yapıyordu Bir gün, birkaç arkadaşını eve geti­rip, Kocanineden izin alarak onları gösterdi de Çocuklar çok sevinmişler, Yonca Kızın arkadaşlarının yanındaki İtibarı da artmıştı Hele hele, Kocaninenin öğretmen ve diğer çocukların da gelip gezebileceklerini söyleyince,dünyalar kendilerinin olmuştu
Hatice Hanım, evin bahçenin bir bölümünü çocuklar için o-yun parkı yapmaya karar verdi Ancak, bunu hiç kimseye söyle­medi Gonca Ana ve Yonca Kızı, kaplıcası olan bir otele, birkaç gün istirahat etmeleri için gönderdi Bütün hazırlıklarını tamam­ladıktan sonra çağırdı
23 Nisan kutlamalarına Yonca Kız ve okulu da katılıyordu Yarışmada kendi sınıflan birinci olunca çok sevindiler Ancak, sırada onları bekleyen başka sürprizler de vardı Öğretmen ve bütün sınıf arkadaşları ile birlikte konağa gidip, oyun bahçesini gördüklerinde sevinçlerinden havalara zıpladılar
•
İlkokula başlama günü geldiğinde, Yonca Kızın nüfus kağı­dı olmadığı ortaya çıkınca, Hatice Hanım, Yonca Kızı kendi nü­fusuna kaydettirmeye karar verdi Bunu sadece Ayşe Teyzeye söyledi Ayşe Teyze bu karan evdekilere söyleyince, hem gelini hem de oğlu, çok sinirlenip, olmadık hakareti saydılar Ayşe Tey­ze bu duruma çok üzüldü ve Sultan Bacıyı da yanına alarak, köşkten ayrılıp, Bursaya geldi
Köşktekiler, bu misafirlere çok sevindiler Hatice Hanım, “Bunların gözü doymaz, zaten Yonca Kız olmasaydı, her şeyimi Kızı­laya bırakacaktım” dedi
Şimdi Yonca Kızın iki tane Kocaninesi vardı
O yaz hep birlikte Uludağa tatile çıktılar Kışın başka güzel olan Uludağ, yazın da bir başka güzeldi Hatice Hanım, köşkteki maymun ve köpeği de getirtmiş, onlara otelin bahçesinde kalacak yer yapnrtmıştı Günler neşe içinde gelip, geçiyordu Sadece hasta­lanan Sultan Bacı bir süreliğine aralanndan ayrılmak zorunda kal­mıştı
Dağdaki Çocuk Hırsızı:
Yonca Kız, bir gün yine, yanında köpekle kırlara gezmeye çıkmıştı Çalılık bir yere geldiklerinde köpek havlamaya başladı Çalılara yaklaştı ve yerde yatan bir adam gördü Adam,”Ayağım kırıldı, yerimden kalkamıyorum, yardım et” deyince, Yonca Kız, elini uzattı Uzatır uzatmaz, adam çocuğu eterle bayılttı Sonra da kızın elbiselerini değiştirdi Çıkarttığı elbiseleri İse yanında getirdiği hayvan kanına bulayarak sağa sola ata ata hızlı bir şekilde, kuca­ğındaki çocukla uzaklaştı
Yonca Kızın kaybolduğunu saatler sonra fark ettiler Ağlaya ağlaya, her tarafı Jandarmalar ve çevredeki insanlarla birlikte aradılar Ertesi gün, Jandarmalar Yonca Kızın kanlı elbiselerini bulunca, hem onun hem de köpeğin canavarlar tarafından parça­lanıp, kaçırıldığına karar verdiler Gazeteler, “Canavarlar tarafın­dan kaçırılıp parçalanan küçük kız” diye haberler yaptılar
Gonca Ana, Hatice Hanım ve Ayşe Teyze perişan bir hal­deydiler
Yonca Kız Asiye Oluyor:
Köşkte Yonca Kızın yası sürerken, Yonca Kız kendisini kaçı­ran çingenelerin arabanın içinde eli, kolu bağlı, ağzı bantlı bir şekildi yatıyordu Sonra yıkık bir değirmene gelip, iki çadır kur­dular İkİ erkek, iki kadın, iki de çocuk vardı… Yonca Kız ile, kaçırdıkları maymun ve köpeği değirmene hapsettiler
Yonca Kız, sevdiği hayvanlarla böyle bir yerde bulunmaları­nı aklına sığdıramıyor, korkulu bir düş gördüğünü sanıyor, uya­nınca tekrar kendini Uludağda, sevdiği insanlar arasında bulaca­ğını umuyordu Sonra uyudu
Kendisini kaçıran adamın tekmesi ile uyandı Adam ona “Bundan sonra senin adın Asiye tamam mı?” deyince, korkudan “Evet, benim adım Asiye” dedi
Çingene, o gün kırbaç zoruyla Yonca Kıza yeni adını, işini vb ezberletti
Çingene Hasanla karısı Çevriye, Yonca Kızı Asiye kılığına sokmak için haftalarca çalıştılar Bir süre sonra Yonca Kız, yüzü güneşten kavrulmuş, derisi çarıklaşmış, saçları yıkanmamaktan keçeleşmiş, entarisi yamalı, sarı çiçekli Çingene Asiye olup çık­mıştı
Çingene Hasan hayvanlara istediğini yaptırıyordu Eşeğe dans ettiriyor, Maymuna körük çektiriyordu O kışı değirmende geçirdiler Yonca Kız her yatağa yatışında, geride bıraktığı sevdik­lerini düşünüyordu…
Bahar gelince, panayır panayır dolaşmaya başladılar Çinge­ne Hasanın kurduğu çadırda, Yonca Kız ve hayvanlar gösteriler yapıyorlardı…
Yonca Kız bu yaşayıştan usanmış, her an kaçmanın yollarını aramaya başlamıştı Ama nasıl? Bir gün, kendi arabaları bir lokan­tanın önünde durmuş, Hasan ve kardeşi yemeğe inmişlerdi Bir kamyon gelip, kendi arabaları ile oturanlar arasındaki görüntüyü kapatınca, Yonca Kız için aradığı fırsat doğmuştu Hemen, köpe­ğini de yanına alarak, usulca kamyona çıkıp, çuvalların arasına girdi Biraz sonra da kamyon hareket etti
Dört Yapraklı Yonca:
Kamyon şoförü uyumak için bir kenarda durunca, Yonca Kız köpeği ile birlikte kamyondan atladı Vakit sabaha karşı idi Uzak­ta bir kasaba gözüküyordu Yürüyerek kasabaya geldiler Akşama kadar kasabada gezip, dolaştılar Kimse onlara bir şey sormuyordu Zaten Yonca Kız görünümü ile bir erkek çocuğunu andırıyordu Gece olunca bir kenarda uyudular Yonca Kız, rüya­sında köşkü, sevdiklerini, çingene Hasanı, kendisine yardım eden masallardaki devi gördü Bir el dürtünce uyandı Karşısında ta­nımadığı bir kadın vardı Kadın Yonca Kıza sorular sordu Hiç kimsesi olmadığını Öğrenince evlerine götürdü Zaten kendisinin de çocuğu yoktu Belki de bu kızı Allah göndermişti
Kezban kadının urgancılık yapan kocasının ismi Ali idi “Ba­şımıza iş çıkaracaksın, karakola bildirelim” dediyse de karısına dinle­temedi Sağa sola da “Asiyeyİ evlat edindik” dediler
Kezban kadın ve kocası Asiyeyi çok sevdiler Hele Kezban çok mutluydu Yalnız çocuğun geceleri uykusunda sayıklayarak söylediği sözler, bir sırrı olduğunu gösteriyordu…
Bir gün, oturdukları kasabaya panayır kurulduğunu Öğrenen Urgancı Ali, hepsini alıp gezmeye götürdü Asiye, Alinin boynu­na sarılıyor, “gitmeyelim” diye diretiyordu Aü ise “korkmamasını” söylüyor, kızın bu kadar korkmasına bir anlam veremiyordu
Yonca Kız haklıydı Biraz sonra, çingene çadırını ve Önünde­ki Hasanı görünce “Gidelim babacığım, çocukları kaçıran adam orada” diyerek ağlamaya başladı Urgancı Ali, durumu anlamıştı Hemen çocuğu hanımına bırakıp Hasanın peşine düştü Nihayet, halk ve iki jandarma ile beraber Hasanı yakaladılar
Yonca Kız Parkındaki Tören:
Çingene Hasan her şeyi itiraf etti İzmirde bîr fabrika sahibi ile hanımının kendisine para vermesi üzerine bu işi yapmıştı
Yonca Kız İse Urgancı Ali ve Kezban Hanım ile birlikte Bursaya gelmiş, önce okulu, okuldaki Öğretmeni vasıtası ile de köşkü bulmuşlardı
O gün köşk çok kalabalıktı Çünkü bahçenin arkasındaki o-yun parkının ismini kaybolan kızın hatırasına “Yonca Kız Parkı” koymuşlar, bütün çocukların kullanması için tören tertip etmiş­lerdi
Yonca Kızı karşılarında görünce, ortalık tam bir bayram ye­rine döndü O sevinç haykırışları, o sevinç gözyaşları görülmeye değerdi Yonca Kızı bir anası, bir Ayşe Teyze, bir Hatice Hanım sıra ile gözyaşları içinde koklayarak öpüyorlardı
Hatice Hanım, Kezban kadını muayene ettirerek, çocuğu o-Iabileceğini doktorlardan öğrendi Urgancı Ali ve arkadaşlarının kuracakları kooperatif için bankadan gereken kredinin çıkartılma­sı için talimat verdi Artık onlar da ailenin bir parçası olmuşlardı
■ ■ ■
İki Melek Kız:
Mahkeme Salonu çok kalabalıktı Sanık sandalyesinde İbra­him Bey, Hanımı, Çingene Hasan ve ibrahim Beyin Mehmet Tor-lakı öldürtmek için kiraladığı iki serseri vardı Hepsi de, ağır hapse mahkûm oldular…
Mahkemeden sonra, Şehvar kızı da yanlarına aldılar O huy­suz ve şımarık kız, yaşananlardan sonra yerini, olgun ve akıllı bir kaza bırakmıştıYonca Kız ve Şehvar kız artık birlikte okula gidi­yor, birlikte oynuyorlardı Her kes onlar için, “İki Melek Kız” diyordu