Vaftiz Nedir, Kimler Vaftiz Edilmelidir ?

Eski Antlaşma döneminde Tanrı halkına iki ana ruhsal törenLinkleri Üyeler Görebilir verilmişti Bunlardan birincisi İbrahim zamanında verilen “Sünnet”, diğeri ise Musa zamanında verilen “Fısıh” idi Bunların her ikisi de İsa Mesihin yapacağı kurbana işaret ettikleri için kan ile gerçekleşmekteydi

Yeni Antlaşma döneminde Kiliseye yine iki ruhsal tören “sakrament” verilmiştir Bunlardan biri “Vaftiz”, diğeri ise “Rabbin Sofrası”dır Bunlar İsa Mesihin tamamlamış olduğu kurbana işaret ettikleri için kansız gerçekleşirlerVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Bu Ruhsal Törenler ruhsal lütufların görülebilir sembolleridir Bu semboller vaftizde su, Rabbin Sofrasında ise ekmek ve şaraptır Sembollerin amacı, sembolize ettiği şeye dikkat çekmektir Bu Ruhsal Törenler Tanrının İsa Mesih aracılığı ile insanlarla yaptığı Yeni Antlaşmanın mühürleridir Mühür Tanrının, olduğunu ve olacağını söylediği şeylerin gerçekliliğini ve geçerliliğini onaylar İşaret ettiği lütfu pekiştirip güçlendirir “Ama lütuf ve kurtuluşu kişiye kazandıran Sakramentler değildir” Ancak mühürler, Tanrının vaatlerini simgeler Kişiler kendilerini vaatlere itaat etme yükümlülüğünden ayrı tutmayıp bu mührün kendi hayatlarında etkili olması için Antlaşmayı tutmalıdır Eğer ortada ruhsal bir gerçek yoksa bu mührün bir etkisi de yoktur Yani bu mühür işaret ettiği gerçeği var etmezVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Ruhsal Törenler Lütuf Antlaşmasının kutsal işaretleri ve mühürleridir Mesihi ve Onun yararlarını temsil etmek amacıyla Tanrı tarafından oluşturulmuştur Bu törenlerin başka bir amacıda, kiliseye ait olanlarla olmayanlar arasındaki ayrımı görebilmektirVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?

Antlaşma:Vaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Her ne kadar Antlaşma çok geniş bir konu ise de Kutsal Kitabı özetleyen tek sözcük antlaşmadır Antlaşma Tanrının günahlı insan için yaptığı işi açıklar Tanrıyla aramızdaki bu antlaşma tamamıyla eşit bir antlaşma değildir Çünkü insiyatifi ele alıp antlaşma şartlarını belirleyen Tanrıdır Tanrı imanlıları ve onların çocuklarını antlaşmaya dahil etmeyi uygun görmüştür Ahdim seninledir, bir çok milletlerin babası olacaksın” diyen Tekvin 174 ayetinde açıkça görüldüğü üzere Tanrı İbrahimi antlaşmasına bir baba olarak katmıştır Tekvin 171112 ayetlerinde İbrahimin Tanrısına iman eden ailelerin sekiz günlük her bebeğe antlaşmayı simgeleyen sünnet mührü vererek Tanrının topluluğuna dahil etmeleri emredilmektedir Bir anlamda sünnet; Tanrının kendi halkı ile yaptığı antlaşma ilişkisinin kutlanmasının seremonisidir Tanrı İbrahim ile yaptığı antlaşmayı iptal etmedi Antlaşmayı halkın imansızlığı bile bozamadı İsa Mesihin gelişi de antlaşmayı iptal etmedi Antlaşmanın merkezindeki çehre hala aynıdır Bunlar :

Tanrının antlaşmasına sadık kalma vaadi
Tanrının bizleri iman ve itaate çağırması
Tanrının imanlılar ve onların çocuklarına olan ilgisi
Tanrının Antlaşmasal bir kurban konusundaki ısrarı

Eğer Tanrı Yeni Antlaşmada Eski Antlaşma boyunca sergilediği modeli değiştirecek olsaydı bunu önceden söylerdi Bu yüzden Eski Antlaşmadaki model Yeni Antlaşmada aynıdır Bu yüzden imanlı ailelerin çocukları Tanrının Halkına dahildir Eski Antlaşma ile büyüyen Yeni Antlaşma yetişkinleri Rab İsa Mesihe iman ve itaat ettikleri zaman kendileri ve aileleri Yeni Antlaşmanın vaftiz işaretini aldılar Çünkü Yeni Antlaşma onlara sünnetin yerini vaftizin aldığını öğretmiştir:

11Ayrıca Mesih'in gerçekleştirdiği sünnet sayesinde günahlı benliğinizden soyunarak elle yapılmayan sünnetle O'nda sünnet edildiniz 12Vaftizde O'nunla birlikte gömüldünüz ve O'nu ölümden dirilten Tanrı'nın gücüne iman ederek O'nunla birlikte dirildiniz 13Siz suçlarınız ve benliğinizin sünnetsizliği yüzünden ölüyken, Tanrı sizi Mesih'le birlikte yaşama kavuşturdu Bütün suçlarımızı O bağışladı 14Kurallarıyla bize karşı ve aleyhimizde olan yazılı antlaşmayı sildi, onu çarmıha mıhlayıp ortadan kaldırdı Koloseliler 211-14Vaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Gerek sünnette gerekse vaftizde sergilenen resim İsa Mesih aracılığı ile günahların kaldırılmasıdır Sünnet imanlı ailelerin çocukları içindi İsa Mesih aracılığı ile sünnetin yerini alan vaftiz de aynı şekilde imanlı ailelerin çocukları içindir Sünnetin Vaftiz ile yer değiştirdiğini öğreten Koloseliler ayeti olmamış olsaydı bile, Antlaşmadaki bu bütünlük bebeklerin vaftiz edilmesi gerekliliğini anlamamız için yeterlidir

Eski Antlaşmanın bir mührü olarak sünnet:

a) Tanrı ile olan beraberliğin bir işaretiydiLinkleri Üyeler Görebilir [2]
b) Günahtan arınmayı ve günahın getirdiği kirliğin kalkmasının bir işaretidir[3]
c) İmanla gelen aklanmanın işaretidir[4]

İbrahim iman etti ve imanının işareti olarak sünnet mührünü aldı Görülüyor ki, sünnet ve iman arasında bir bağ vardır Sünnet imanı simgelemekle birlikte, imanın sebebi değildir Tanrının Antlaşmasında bir birlik ve süreklilik olduğu için, Yeni Antlaşma bu noktada bizlere aksini belirten bir öğretişte bulunmadığı için kilise bu ilkenin geçerliliğinin devam ettiğini kabul etmek durumundadırVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?

Kutsal Kitapta Antlaşma Halkı

Galatyalılar 327 [5] ve Elçilerin İşleri 2216 [6] ayetleri “Kurtuluş” yerine “vaftiz” kelimesini kullanır Bu ayetlerden sonra “Yeni Antlaşma dönemindeki vaftiz sakramenti tek başına kişiyi kurtarıyor mu?” sorusu akıllara gelebilir Bunun cevabı ise “HAYIR”dır Vaftiz bir olayın simgesidir ve simgelediği şeyi kendiliğinden gerçekleştirmez Efesliler Mektubu lütuf ile kurtulduğumuzu öğretmektedir[7] Romalılar 4 Bölüm de aynı şeyi anlatır Sakrament işaret ettiği gerçeği var edemez Bu yüzden ciddi bir şekilde söylüyoruz ki, günahlarımız yalnızca İsa Mesihin çarmıhta dökülen kanı aracılığı ile temizlenmiştir Yaşamlarımız bu şekilde kutsal kılınmıştır

Yeni Antlaşma döneminde görüyoruz ki, iman eden kişilerin aileleri de vaftiz edilmekteydi Lidya iman etti ve ev halkı vaftiz oldu [8] Filipili gardiyan iman etti ve ev halkı vaftiz oldu Pavlus aynı şekilde İstefanasın ev halkını vaftiz ettiğini beyan eder 9] Tıpkı İbrahimin iman edip ev halkının sünnet olması gibi Ama bazılarımız bu bölümlerdeki ev halkı içinde çocuk olup olmadığını bilmiyoruz diyebilir Bu bir varsayımdır Bu, çocukların vaftiz edilmemesi gerektiğini savunan önyargının varsayımıdır Bir ev halkı sünnetinde olduğu gibi, bizlerde bu evlerin çocuksuz olduğunu ve bu evlerde kalan hizmetçilerin de çocuksuz olduğunu iddia edebilir miyiz? Kutsal Kitabın havarilerin gösterdiği yoldaki Yeni Antlaşma bölümü Tekvin 17 bölümdeki kurtuluş mesajıyla Eski Antlaşmadan daha az zengin yada daha az saygıdeğer değildir Eski Antlaşma ve Yeni Antlaşma gerek anlam, gerekse içerik olarak bir bütünlük içindedir Yeni Antlaşmanın sadece işareti yenidir, fakat iman eden ailelerin sorumluluğu ve katıldıkları bereket İbrahim, İshak ve Yakupunki ile aynıdırVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Tanrı her zaman başladığı işi tamamlar, her zaman andını tutar ve vaatlerini yerine getirir Bir gün Rab İsa Mesih tekrar gelecek ve bizi kendi benzeyişine döndürecektir O gün günahın izinden arınmış olacağız Tanrı kurtuluş işini tamamlayacaktır İsa Mesihin hayatına baktığımızda eski antlaşmadaki peygamberliklerin ve vaatlerin Onda gerçekleştiğini görmekteyiz İsa Mesihin Dağdaki vaazında peygamberliklerden ve Kutsal Yasadan paylaştığını görmekteyiz İsa Mesih sık sık Eski Antlaşmadan alıntılar yaparak öğretişte bulunmuştur O, kendisini eski Antlaşma ile ilişkilendirmektedir Aynı şekilde Elçiler de Eski Antlaşmadan alıntılar yaparak öğretişte bulunmuşlardır Bu yüzden Matta 51718 ayetlerinde şöyle der: “Kutsal Yasa'yı ya da peygamberlerin sözlerini geçersiz kılmak için geldiğimi sanmayın Ben geçersiz kılmaya değil, tamamlamaya geldim Size doğrusunu söyleyeyim, gök ve yer ortadan kalkmadan, her şey gerçekleşmeden, Kutsal Yasa'dan ufacık bir harf ya da bir nokta bile eksilmeyecek” İsa Mesih bu sözlerinden de açıkça anlaşılacağı üzere Kutsal Yasa ile ters düşmüyor yada Yasayı inkar etmiyor Tersine Yasayı yerine getiriyor ve tamamlıyor İsa Mesihin yaşamı, ölümü ve dirilişi Yasanın tamamlanması işidirVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Eski Antlaşma boyunca gördüğümüz kurbanlar İsa Mesihin çarmıhta kanını dökmesiyle tamamlanmıştır Kurbanlar işaret ettikleri kişi olan Mesih gelince kan dökme işi sona ermiştir İsa Mesih geldi ve bizim günahlarımız için öldü; artık hayvan kanına daha fazla ihtiyaç yoktur

Fısıh akşamı Yahudiler Fısıh kuzunu yerken Tanrının kendilerini ölüm meleğinden nasıl kurtardığını hatırlarlar Böylelikle Mısır diyarından ayrılabilmişlerdirVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Ele verildiği akşam İsa Mesih havarilerle birlikte sembolik Fısıh kuzusunu yedi O akşam yemeğinde kutsadığı ekmeği “bu sizin için parçalanan bedenimdir” diyerek havarilere verdi Aynı şekilde şükrettiği kaseyi “bu sizin için dökülen benim kanımdır” havarilere verdi Böylelikle Fısıh yemeğinin işaret ettiği şey İsa Mesihte açıklanmış ve tamamlanmış oldu Fısıh Yemeği Rabbin Sofrası ile yer değiştirdi Aynı şekilde sünnetin yerini de vaftiz almıştır

Gerek sünnet gerekse vaftiz sakramentindeki benzerliklere dikkat edelim Eski Antlaşmada Kurtuluş işareti sünnet iken, Yeni Antlaşmada vaftiz olmuştur Aşağıdaki sorular ışığında bu gerçekleri biraz daha düşünelimVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
1 Eski Antlaşma döneminde İbrahimin Tanrısına iman edenler ne yaptı?
Sünnet oldu

2 Eski Antlaşmada içsel temizliğin dışsal işareti neydi?
Sünnet

3 Eski Antlaşmada imanlılar topluluğuna bir kişinin girişinin işareti neydi?
Sünnet

Aynı soruları Eski Antlaşma yerine Yeni Antlaşma ile soralım:

1 Yeni Antlaşma döneminde İbrahimin Tanrısına iman edenler ne yaptı?
Vaftiz oldu

2 Yeni Antlaşmada içsel temizliğin dışsal işareti neydi? Vaftiz

3 Yeni Antlaşmada imanlılar topluluğuna bir kişinin girişinin işareti neydi? VaftizVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Bu sebepten Hristiyan ailelerin çocukları sünnet olduğunda Pastörler yada kilise görevlileri özel bir ziyaret yada ayin düzenlemez Çünkü sünnet artık “Kurtuluş” işareti değildir Bu yüzden çocukları doktora teslim etmek yeterlidir Aynı şekilde Yetişkin yaşta Rabbe iman edenlerden sünnet olmasını talep etmiyoruz çünkü sünnetin yerini vaftiz almıştır

Yahudilikten gelen bazı Hristiyanlar sünnet işaretini taşımayan ve başka uluslardan gelen Hristiyanlara sünnet olmaları gerektiğini söylediğinde aralarında büyük bir tartışma başladı Elçi Pavlus bu durumda hassas olan Hristiyanlara şöyle dedi:Vaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
“Ayrıca Mesih'in gerçekleştirdiği sünnet sayesinde günahlı benliğinizden soyunarak elle yapılmayan sünnetle O'nda sünnet edildiniz Vaftizde O'nunla birlikte gömüldünüz ve O'nu ölümden dirilten Tanrı'nın gücüne iman ederek O'nunla birlikte dirildiniz” Koloseliler 21112

Pavlus “elle yapılmayan sünnet” ifadesini kullandığında onların aslında vaftiz olduklarında sembolik olarak sünnet olmuş olduklarını ifade etti Yeni Antlaşma inancının kökleri Eski Antlaşmadadır Bizler çocuklarımızı vaftize götürdüğümüzde, İbrahimin oğlu İshakı sünnet etmesi örneğini izlemiş oluyoruzVaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Tekvin 6 bölümde Nuhun hikayesini okumaktayız 8 ayet oldukça açık: “Fakat Nuh Rabbin gözünde inayet buldu” Aynı şekilde 9 ayet ise Nuh için “sadık bir adamdı, kamildi” ve “Allah ile yürüdü” ifadelerini kullanır Nuh gemi yapıp içine bindiğinde yalnız başına mıdır? Hayır! Çünkü Nuh “inayet bulmuş, kamil” bir adamdır; bu yüzden Tanrı Nuh ile birlikte Nuhun karısı ve çocuklarıyla birlikte çocukların eşlerinin de gemide olmasını istemiştir Neden? Çünkü Nuh “Allah ile yürüyen” birisidir Tanrı Nuhun ailesini ayrı tutabilirdi ama Tanrı kendi halkının ailesine daima özel bir önem vermiştir IPetrus Mektubu Nuhun ailesiyle birlikte gemiyle sudan geçmesini vaftizle ilişkilendirmektedir Çünkü vaftiz inanan büyükler ve onların ev halkıyla birlikte yapılan bir şeydir

İbrahimin çocukları ve torunları yokken, onlar daha doğup büyüyüp imanlarını açıklamamışken Allah İbrahimle yaptığı kurtuluş antlaşmasının İbrahimin çocuklarını da kapsadığını söylemiştir [10] İbrahimin soyu Mısır diyarında çoğaldıklarında kölelik sebebiyle inleyip feryat ettiklerinde Allah İbrahim ile yaptığı antlaşmadan dolayı İsrail halkına yardım etti:

“Ve Allah onların iniltilerini işitti ve Allah İbrahimle, İshakla ve Yakubla yaptığı antlaşmayı hatırladı Ve Allah İsrail oğullarını gördü ve Allaha malum oldu” Çıkış 22425 Vaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Sayıları bir milyondan fazla olan bu köle insanlara Allah neden ilgi gösterdi? Çok namuslu ve dürüst köleler oldukları için mi? Kendileri diğer insanlardan daha fazla mı iyiydiler, diğer insanlardan daha fazla mı özgürlüğü hak ediyorlardı? Hayır! Hayır! Hayır! Tanrı bu halkı önemsedi çünkü onlar İbrahimin çocuklarıydı

Süleyman ciddi şekilde hatalar yaptığında Allah ona şöyle konuştu: Vaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
“…sana emrettiğim kanunlarımı ve ahdimi tutmadın, mutlaka krallığı senin elinden çekip alacağım ve onu senin kuluna vereceğim Ancak baban Davudun hatırı için bunu senin günlerinde yapmayacağım… I Krallar 111112

Süleymanın günahı yüzünden krallık bölünecekti ama Rab Süleyman yaşarken bunu yapmadı, çünkü o Davudun oğluydu Tanrı, Süleymana babasından dolayı ilgi gösterdi

Bu durum bize açıkça gösteriyor ki, Tanrının antlaşması çocukları da kapsıyor ve bu yüzden antlaşma işareti çocuklara verilmelidir Çünkü antlaşma çocukları Rabbe ayrılmıştır, onlar Rabbin gözünde özeldir

Tanrının antlaşması bizler için o derece bağlayıcı ki, babaların günahını da tanrı çocuklardan sormaktadır:

“… çünkü ben, benden nefret edenlerden babalar günahını çocuklar üzerinde, üçüncü nesil üzerinde ve dördüncü nesil üzerinde arayan…” Çıkış 205

“Binlere inayetini saklayan, haksızlığı ve günahı ve suçu bağışlayan, ve suçluyu asla suçsuz çıkarmayan, babaların günahını oğullarda, üçüncü ve dördüncü nesilde arayan Allah diye ilan etti” Çıkış 347

Tanrı, Süleymana Davuddan dolayı lütuf gösterdi Rehoboam Süleymanın oğluydu ve babasından sonra kral oldu Bu krallık döneminde ise ülke bölündü Rehoboam babası Süleymanın işlediği günahın yargısına uğradı Çünkü Allah zaten Süleymana krallığın oğlunun döneminde bölüneceğini söylemişti Eğer bu dünyada işlediğimiz günahların kendi çocuklarımızı etkileyeceğini iyi anlamış olsaydık; bu gün Hristiyan anne babalar daha dikkatli bir yaşayış içinde olacaklardı İbrahim Tanrının onun soyunu bereketleyeceğini bilerek ölmesi aslında ölümünde bile ona büyük destek ve esenlik olmuştur Tanrı kendi çocuklarını daima özel bir ilgi ile koruyacaktır Tanrının İsrail ailelerine olan ilgisini bilen Davut bu yüzden şöyle diyor:

“Fakat Rabbin inayeti ezelden ebede kadar kendisinden korkanlar üzerindedir; Ve adaleti oğulların oğullarınadır “ Mezmur 10317

Tanrının, antlaşmasına olan bakış açısını ve antlaşmasına olan sadakatini çok iyi bilen Zekeriya bu gerçeği itiraf ettiği şükran ilahisi Tanrının Yeni Antlaşma döneminde de antlaşma için olan düşüncesinin aynı olduğunu öğretmektedir:

“İsrailin Tanrısı olan Rabbe övgüler olsun!
Çünkü halkının yardımına gelip onları fidyeyle kurtardı
… Böylece atalarımıza merhamet ederek kutsal antlaşmasını anmış oldu” Luka 168,72

Tanrı atalarımızla yapmış olduğu antlaşmaya sadık kalıp halkına (kuşaklar sonraki halkına) merhamet göstermiştir Aynı gerçek Meryemin şükran ilahisinde de zikredilir:

“Kuşaktan kuşağa kendisinden korkanlara merhamet eder Atalarımıza söz verdiği gibi, İbrahime ve onun soyuna sonsuza dek merhamet etmeyi unutmayarak kulu İsrailin yardımına yetişti” Luka 150,5455

Babaların imanından dolayı çocukların kutsanması örneğini Yeni Antlaşmada da görmekteyiz:

Matta 91819, 23,26: Havra yöneticisi İsa Mesihin önünde secde edip ölmüş olan kızını diriltmesini istemiştir İsa kızı diriltir Bu, kızın imanından dolayı mıdır yoksa İsaya secde kılıp “onun üzerine elini koyarsan, dirilecek” diyen babanın imanından dolayı mıdır? Bir ölünün iman açıklaması yapması beklenemeyeceği üzere Rab bu kızı babasının imanından dolayı diriltmiştir Açıkça görülüyor ki, Eski Antlaşma dönemindeki Tanrının antlaşmaya ve antlaşma ailesine olan ilgisi Yeni Antlaşma döneminde de aynıdır

Matta 171418: İsa Mesihin önünde diz çöken babanın saralı çocuğunun iyileştirilmesi yine aynı gerçeği vurgulamaktadır

Luka 71117: İsa tek oğlu ölmüş olan acılar içindeki dul bir kadına merhamet gösterir Bunu ölmüş olan için değil, yaşamakta olan annenin hatırına yapar

Luka 1919: İsa vergi görevlisi Zakayın evine geldiği zaman “Bu ev bugün kurtuluşa kavuştu” diye bir ifade kullanır İsa “Zakay kurtuluşa kavuştu” ifadesini neden kullanmaz? Çünkü Zakay evin başıdır ve Rabbe iman etmiştir Eski Antlaşma kültürüne uygun bir ifade ile İsa tek bir kişi için değil bütün bir ev halkı için konuşur

Bu sebepten Pentikost günü Petrusun “…bu vaat size, çocuklarınıza…” diyerekten Eski Antlaşmadan bildiği Tanrının devam eden işinin Yeni Antlaşma döneminde de geçerli olduğunu bildirmiştir

“Çünkü iman etmemiş koca, karısının aracılığıyla, iman etmemiş kadın da imanlı kocasının aracılığıyla kutsanır Aksi halde çocuklarınız kutsanmamış olurdu Şimdiyse kutsaldırlar” I Korintliler 714:

Korint kilisesi putperest dünyadan Rabbe dönenlerin çoğunlukta olduğu bir topluluk olarak iman etmeden önceki yaşantılarıyla bağlantılı bir problemle karşılaşmıştı Eşlerden biri putperest diğerinin Hristiyan olduğu bir durumda Hristiyan olan eşin hayatı güçlü bir biçimde değişmişti Bu durumda kişi putperest eş ile yaşamaya devam mı edecekti? Pavlus Hristiyan olmayan taraf yaşamaya razı ise Hristiyan tarafın ayrılmayı düşünmemesini söylemektedir Pavlusun bunu söylemesinde ki amaç ise iman eden eş aracılığı ile diğer eşin kutsandığı, iman eden eş aracılığı ile çocukların kutsandığı gerçeğidir Burada gördüğümüz öğretiş yine bir kişinin imanı aracılığı ile kutsanan ev halkıdır

Bu gerçekler ışığında bazıları, imanlı ailelerin çocukları vaftiz olmalıdır, gerisi kolaydır, diye düşünebilir Hatta bazıları sanki yangın sigortası yaptırırmış gibi sadece vaftiz yaptırırlar Böyle bir durumda bu ev ile Hristiyan olmayan komşu ev arasında fark görünmeyecektir

Eğer karı koca birbirini İncilde emredilen şekilde sevmiyorsa, eğer çocuklara Kutsal Yazıları öğretmiyorlarsa, eğer çocukları Tanrı Sözünde yazıldığı şekilde yetiştirmiyorlarsa, eğer aileler çocuklarıyla birlikte dua etmiyorsa, çocukları için dua etmiyorsa, eğer ev halkının düzenli bir kiliseye katılımı ve bir kilise üyeliği söz konusu değilse, eğer ev halkı diğer Hristiyan ailelerle paydaşlık içinde değilse, vaftiz olmuş çocuklar büyüdüklerinde başka çocuklardan bir fark görmeyebilirsiniz Bizleri Tanrının ev halkı yapan antlaşma bizlere bir sorumluluk yüklemektedir Tanrı bir kurtuluş işareti olan sünneti İbrahime verdiği gibi çocuklarını sünnet etme emrini de vermiştir Ama aynı zamanda sünnet kişiye bir sorumlulukta vermiştir:

“Kendisinden sonra oğullarına ve evi halkına salah ve adalet yapmak için Rabbin yolunu tutmalarını emretsin diye onu tanıdım; ta ki, Rab onun hakkında söylemiş olduğu şeyi İbrahimin üzerine getirsin”
Tekvin 1819:Vaftiz nedir? kimler vaftiz edilir? baba oğul ve kutsal ru adı ile vahtiz nasıl vaftiz edilir olunur?
Bu ayetler bize İbrahimin sorumluğunu açıkça göstermektedir İbrahimin sorumluluğu Tanrı hakkındaki her konuyu çocuğuna anlatmasıdır İbrahimin çocuğunu sünnet etmesi Tanrının otomatik olarak o çocuğu kurtarması anlamına gelmemektedir Bu İbrahimin çocuğunu Rabbe kaldırdığı ve Onun özel ilgisine bıraktığı antlaşmanın işaretidir

Çocuklara matematik, bilim, sanat, yüzme, iş, futbol vs öğretmek için harcadığımız zaman ve çabayı onları tanrısallık yolunda yürütmek için de harcıyor muyuz? Çocuklarımıza kurtuluş işareti vermek onları Tanrının yönetimine kaldırmak demektir Çünkü çocuklarımız bizim değil, önce Tanrınındırlar; sahip olduğumuz her şeyi bize O vermiştir Bizler hizmetçileriz, O ise efendidir Aksi takdirde Tanrının efendimiz olduğu gerçeğini göz ardı etmiş oluruz

Kurtuluş işareti olan vaftiz bir çocuğa verildiğinde o çocuk Tanrının emirlerini tutmaya çağrılmıştır, tövbe edip İsayı izlemeye çağrılmıştır Eğer imanlı bir ailenin çocuğu olarak vaftiz işaretini aldıysanız dünya çocuklarının bilmediği bir Tanrısal bereketi de almışsınızdır Size iman ailesinin bir üyesi olarak kilisede dua edilmiştir, sizler kilise ile birlikte dua etme ayrıcalığını yaşarsınız, Tanrının yasası ve merhameti iman ailenizde size açıklanmıştır, iman ailesiyle birlikte her durumda çok özel bir paydaşlık imkanına sahipsinizdir, dinlemek veya öğrenmek istediğiniz her zaman size vaftizi yapan Kiliseniz ve bu kilisedeki iman aileniz Tanrının mucizeleri ve sözlerini size açıklayacaklardır Bütün bereketleri ihmal edip eğer Rabbin sözüne göre yaşamıyorsanız sizi dünya çocuklarından daha büyük bir yargı bekliyor demektir Vaftiz, Tanrı tarafından İsa Mesihe çağrılmanızdır

Çocuğunu vaftiz yaptırmak isteyen aileler bunu bir sosyal olay olarak yaptırmamalıdır Bir anne babanın çocuğunu vaftiz ettirmesi onlara çocuğun hayatı üzerinde çok büyük ruhani sorumluluklar verecektir Eğer çocuğunuzu vaftiz ettirmenize rağmen Tanrısal bir ortam ve öğretiş içinde yetiştirip, disiplin etmezseniz onların kanı sizin başınıza olur Çocukta işaretini aldığı bu antlaşmayı tutmak ve yaşamakla yükümlüdür Bu yüzden İsa Mesih Kafernahuma geldiği zaman yargı gününde oranın hailinin Sodomdan daha kötü olacağını öğretir [11] Çünkü orada birçok mucizeler yapılmıştır Yani Müjde ilan edilmiştir Bu durumda daha fazla sorumludurlar

Vaftiz Bizler İçin Ne Anlam İfade Ediyor

1 Mesihle Birleşmenin İlanı

“Vaftizde Mesih'le birleşenlerinizin hepsi Mesih'i giyindi”
Galatyalılar 327

Evlilik ile iki insan tanıklar önünde Tanrısal bir onay ve bereket alarak birleşirler Böylece iki insan bir olurlar İki kişi, kadın ve erkek yaptıkları bu antlaşmanın neticesinde birbirlerine yüzük verirler Bu yüzükler Baba, Oğul ve Kutsal Ruhta yaptıkları antlaşmanın simgesidir Bu yüzükler, çiftlere birbirleriyle yaptıkla antlaşmayı hatırlatır Bu anlamda yüzükler bir süs eşyası olmaktan öte, bir insanın diğer bir insana verdiği bir antlaşma sözünün sembolüdür Vaftiz ise; insan ile Tanrının diri Sözü olan Mesih arasındaki birleşmeyi ifade eder Giydiğimiz giysiler bazen zevkimizi ve karakterimizi, bazen işimizi, bazen sosyal konumumuzu doğrudan veya dolaylı olarak yansıtır Vaftizde Mesih ile olan bu birleşme sonucunda kişi, hayatında Mesihi yansıtacaktır Tanrı ile olan birliktelik geliştikçe Mesihin kendiside o kişide parlayacaktır Vaftiz üzerimizdeki elbise gibi Mesihi dışarı yansıtmaya başladığımız bir yaşam değişikliğinin işaretidir (öyle olmasına çalışmalıyız)

2 Tövbe

“Yahya, vaftiz olmak için kendisine akın eden kalabalıklara şöyle seslendi: Ey engerekler soyu! Gelecek olan gazaptan kaçmanız için sizi kim uyardı? 8Bundan böyle tövbeye yaraşır meyveler verin! Kendi kendinize, Biz İbrahim'in soyundanız' demeye kalkmayın Ben size şunu söyleyeyim: Tanrı, İbrahim'e şu taşlardan çocuk yaratacak güçtedir 9Balta daha şimdiden ağaçların köküne dayanmıştır İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılacak
10Halk ona, Öyleyse biz ne yapalım? diye sordu
11Yahya onlara, İki mintanı olan, birini hiç mintanı olmayana versin; yiyeceği olan da bunu hiç yiyeceği olmayanla paylaşsın cevabını verdi
12Bazı vergi görevlileri de vaftiz olmaya gelerek ona, Öğretmenimiz, biz ne yapalım? dediler
13Yahya onlara, Size buyurulandan daha çok vergi almayın dedi
14Bazı askerler de ona, Ya biz ne yapalım? diye sordularO da onlara şöyle dedi: Kaba kuvvetle ya da yalan suçlamalarla kimseden para koparmayın, ücretinizle yetinin” Luka 3714
Mesih ile olan bu birleşme sonucunda kişi bundan böyle Mesihe ait olduğunu ifade eden bir yaşama çağrılmış olur Vaftizci Yahyanın hizmetinde vaftiz çağrısı kadar etkin olan diğer bir şey ise tövbe çağrısıydı Bu anlamda vaftiz tövbekar bir yaşam için Mesihsel bir kutsama almak demektir Tövbekar bir yaşamı yaşayacak gücü ve desteği Mesihte aramak demektir Vaftiz olan kişi artık yaşantısını değiştirmiştir [12] Evlilik andının işareti yüzükler olduğu gibi, tövbe dolu bir yaşam andının da işareti ve mührü vaftizdir Yahya vaftiz için tövbe çağrısında bulunduğunda şu konulara dikkatimizi çeker :
a) “tövbeye yaraşır meyveler verin” İnsanlar gelecek olan bir yargıdan kaçmak istemektedir Diğer yandan vaftizin temsil ettiği bereketlerin getirdiği sorumlulukları yerine getirmek istemezler Yahya “tövbe edin” dediği zaman anlatmak istediği şey hayatımızı değiştirmemiz gerektiğidir Burada tövbe olarak çevrilen kelime “Metanoeo” orjinal metinde “Aklını ve amacını değiştirmek yönünü değiştirmek” anlamını içermektedir Görülüyor ki ruhsal meyve üzülüp ağlamakla çıkmıyor Bütün aklımızla ve bütün yüreğimizle dönmek, kendimizi Tanrıya vermekle oluyor

b)“Biz İbrahimin soyundanız demeye kalkmayın”[13] diyen ayette tövbe eden kişinin gururdan uzak kalması gerektiğine dikkat çekilir O devirde Yahudiler kendilerini diğer uluslardan üstün görürlerdi İbrahim soyundan oldukları için diğer ulusları aşağı bir millet olarak görürlerdi Oysa Tanrı kişileri İbrahimin adından dolayı değil, kendi lütfundan dolayı bağışlayacaktır Kişiler kurtuluş güvencesini başka kişilerin adından değil Tanrının kutsal merhametinden almalıdırlar Dolayısıyla Yahya Peygamber tövbeden bahsederken Tanrıdan başka şeylere güvenmekten dönmeyi, kendisini başka ırk ve milletlerden üstün görmekten dönmeyi bahsetmekteydi Kişi gururdan dönerek, kendisini insanlık ailesinin bir ferdi olarak görmeli ve alçakgönüllülüğü giyinmelidir Kurtuluş kalıtsal olarak aileden çocuklara geçen bir şey olmadığı için, İbrahimin soyundan olmanın yeterli olacağını düşünenlere Yahyanın cevabı Şeria nehrinin taşlarını göstermek olur “Tanrı İbrahime şu taşlardan çocuk yaratacak güçtedir” Eğer cennette İbrahime çocuk gerekseydi, bu gururlu bir kimse olmasın diye Tanrı taşlardan çocuk yaratarak İbrahime vermeyi tercih ederdi Kendini başka milletlerden üstün gören gururlu kişileri Tanrı İbrahime çocuk olarak yakıştıramayacaktır

c)“İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılacak” [14] Ayet bize tövbe etmenin aynı zamanda meyve vermek olduğunu gösterir Meyve ise Rab ile yürümenin sonucunda oluşur Kişi tövbe eder, Rabbin lütfunu tadar Rab ile girdiği bu ilişki onun hayatını değiştirir Çünkü kişi benliğin işlerinden “Ahlaksızlık, pislik, sefahat, putperestlik, büyücülük, düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke bencil tutkular, ayrılıklar, bölünmeler, çekememezlik, sarhoşluk, çılgınca eğlenceler”15] arınmıştır Kutsal Ruhun kişi üzerinde çalışması neticesinde kişi meyve verir “Sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk, özdenetim” [16] Kişinin yüreğindeki bu değişiklikler onun toplumsal hayatında da değişiklikler yapar

d)“İki mintanı olan, birini hiç olmayana versin; yiyeceği olan da bunu hiç yiyeceği olmayanla paylaşsın”[17] Yahyanın öğretişinde tövbe edip meyve vermek; kendinde olanı başkalarıyla paylaşmak demektir Kişi kendinde olan meyveler sonucunda artık kötü olanı yapamayacağı gibi, iyi işlerle Kurtarıcı Tanrıya teşekkür etmektedir Kendisine bağışlandığı gibi, kendisi de başkalarına bağışlamak istemektedir Artık kişi başka insanlar ve insanlık için kaygı duymaktadır

e)“Size buyurulandan daha çok vergi almayın…” “Kaba kuvvetle ya da yalan suçlamalarla kimseden para koparmayın, ücretinizle yetinin” [18] O devirde sistem yanlış kullanılmaya müsaitti Yetki ve güç sahibi insanların haksız kazanç edinmeleri zor değildi “Komşunu kendin gibi sev, komşunun malına göz dikme” [19] diyen ayette olduğu gibi Tövbe eden kişi artık haksızlıktan kaçınan biri olmalıdır Artık kimsenin malına göz dikmemelidir Zorbalık, haksızlık, iftira, haksız kazanç kişinin hayatından çıkmalıdır Kişi sahip olduklarıyla yetinmeli yani açgözlü olmamalıdır

Yahya günahların bağışlanması için halkı tövbe vaftizine çağırıyordu vaftiz olun”,[21] IKorintliler 6:11 ayetleri vaftizdeki temizlemeye işaret ederek “yıkandınız, kutsal kılındınız” ifadelerini kullanır Bazı kişiler bu ayetleri önce tövbe, sonra vaftiz tezi için kullanırlar Onlara göre küçük çocuklar tövbe edecek yaşa gelene kadar, bağışlamanın ne olduğunu anlayana kadar vaftiz için beklemelidirler Ancak böyle bir tez bizi bağışlanma için tövbe etmenin yeterli olduğu öğretisini getirir ki, bu yanlıştır Bağışlama Tanrının işidir Bağışlanma satın alınabilen bir mal değildir Bağışlama Tanrının doğasında olan bir şeydir Tanrımız bağışlayan bir Tanrıdır Tövbe ile Tanrının zaten bizim için yapmış olduğu bağışlamayı alıyoruz Bu anlamda vaftiz bir tövbe sakramenti değil, bir bağışlama sakramentidir

“Tövbe”, günahların bağışlanması için tek başına yeterli değildir; bağış yalnızca Tanrının Mesihte sunduğu karşılıksız lütufla gerçekleşir Efesliler 1:78, Romalılar 3:24

3 Günahların Bağışlanması

“Böylece Vaftizci Yahya çölde ortaya çıktı İnsanları, günahlarının bağışlanması için tövbe edip vaftiz olmaya çağırıyordu”
Markos 14

Tövbe eden kişinin günahları İsa Mesihte sunulan karşılıksız lütuf ile bağışlanmıştır Bu anlamda Vaftiz; günahların affını simgelemektedir Kişinin günahlarını yalnızca İsa Mesihin kutsal kanının temizlemeye yeterli olduğunun bir işaretidir Vaftiz günahlarının affı için yalnızca İsa Mesihin çarmıhta akan kanının yeterli olduğunu, Onun günahı kaldıran bir kurban sunusu olarak sunulduğuna işaret eder

4 Yeniden Doğmak

“Ama Kurtarıcımız Tanrı, iyiliğini ve insana olan sevgisini açıkça göstererek bizi kurtardı Bunu, doğrulukla yaptığımız işlerden dolayı değil, kendi merhametiyle, yeniden doğuş yıkamasıyla ve Kurtarıcımız İsa Mesih aracılığıyla üzerimize bol bol döktüğü Kutsal Ruh'un yenilemesiyle yaptı” Titus 3:46

Bizleri İsa Mesihte bağışlayan merhametli Tanrımız, Kutsal Ruh aracılığıyla yeniden doğmamızı sağlamaktadır Vaftiz bizlerin yeni bir hayat için yenilenmeye olan ihtiyacımızı yalnızca Kutsal Ruhta karşılandığını gösteren bir mühürdür Mesihle birleşen ve günahı bağışlanan kişi Kutsal Ruh aracılığı ile yeniden doğarak artık yeni bir yaratık olmuştur İsa Mesih bizleri günaha köle ve nefret dolu bir yaşamdan kurtardığı gibi bizlerin doğruluğu olmuştur Yeniden doğuş yıkamasıyla bizlere yeni bir yaşam vermiştir

Ancak kişiler vaftiz oldukları için yeniden doğmazlar Yeniden Doğuş Kutsal Ruhun bir işidir Yeniden doğuşu bize veren iman değildir Bize imanı veren Yeniden Doğuşumuzdur Yani Yeniden doğmadıkça inanıp iman edemeyiz

5 Tanrının Çocuğu Olmak

“Çünkü Mesih İsa'ya iman ettiğiniz için hepiniz Tanrı'nın oğullarısınız Vaftizde Mesih'le birleşenlerinizin hepsi Mesih'i giyindi”
Galatyalılar 32627

Tanrı akladığı günahkarı Mesihte kutsayıp neticesinde evlat edinmiştir İsa Mesihin beden alıp yeryüzüne gelip aramızda yaşadığına ve bizim günahımız için haça gerildiğine olan iman bizleri Tanrının evlatları yapmıştır Tanrının çocuğu olarak artık Tanrının lütuf tahtına cesaretle yaklaşabiliriz Artık göksel krallığın sahibiyiz, mirasçılarız Tanrının çocuğu olmak, Tanrı ile aramızdaki bozuk olan ilişkiyi düzelttiği gibi insanlık ailesi olan ilişkimizi de yeniden düzenleyecektir Kişi İsa Mesihte yeni bir aileye ve kardeşlere sahiptir Bu da yeryüzünde sahip olabileceğimiz en büyük zenginliktir

6 Sonsuz Yaşama Kavuşmak

“Baba'nın yüceliği sayesinde Mesih nasıl ölümden dirildiyse, biz de yeni bir yaşam sürmek üzere vaftiz yoluyla O'nunla birlikte ölüme gömüldük Eğer O'nunkine benzer bir ölümde O'nunla birleşmişsek, O'nunkine benzer bir dirilişte de O'nunla birleşeceğiz”
Romalılar 645

Vaftizinde günaha ölerek Mesih ile birleşen kişi, Mesih ile devam eden birlikteliğinin sonucunda sonsuz yaşama kavuşacaktır Bu anlamda vaftiz bizlere Mesihin ölümünü ve dirilişini de hatırlatır Ölümü yenmiş olan Mesih kilisenin diriliş ve çürümezlik umududur Vaftiz; günaha ölmeyi, ölüm aracılığı ile Mesihle birleşmeyi temsil etmektedir Mesihe ait olarak bir ölümde birleşenler, Mesihte gerçekleşmiş olan dirilişte de Onunla birleşeceklerdir Yani imanlı kişi sonsuz yaşamı alacaktır

7 Görünen Kiliseye Katılmak
“İster Yahudi ister Grek, ister köle ister özgür olalım, hepimiz bir beden olmak üzere aynı Ruh'ta vaftiz olduk ve hepimizin aynı Ruh'tan içmesi sağlandı” I Korintliler 12:13
Vaftiz ve tövbe, tüm yeryüzündeki ırkları bir görmeyi gerektirir İster Yahudi, ister Grek, İsa Mesihte birleşmiş her kişi Göksel Baba aracılığı ile kardeştir Vaftiz, bu kişilerin ait olduğu Kutsal, Evrensel ve Elçisel Kilisenin bir işaretidir İsa Mesihin Ruhani bedenini yeryüzünde teşkil eden topluluk farklı dillerden, farklı uluslardan, farklı kültürlerden oluşur Vaftiz; “gözle görünen kilise” dediğimiz, farklılıklarımızın BİR olduğu, Tanrının bu dünyadaki kilisesine üyeliğimizi gösteren bir işarettir Kişi, vaftiz olduğu kiliseyi ve üyelerini kendi ailesi olarak görür Bu sebepten vaftiz; Mesih ile birleşme ve halkıyla olan beraberliğimizin simgesi ve mührüdür

Özet olarak: Mesih ile birleşmiş, tövbe etmiş ve bağışlanmış, Kutsal Ruh aracılığı ile yeniden doğan, Tanrının çocuğu olma ayrıcalığına hak kazanmış ve sonsuz yaşama kavuşmuş kişi artık RAB İSA MESİHE AİTTİR

İsa Mesihin ölümünün ve dirilişinin gücü Kutsal Ruhun yenilemesiyle günahın pisliğinden, Mesihin kanının üzerimize serpilmesiyle[22] suçtan arınma aracılığı ile Mesihle olan beraberliğimizin simgesi “Vaftizdir”

Vaftizde Konuşan Tanrı

Vaftiz insanın işi değil, Tanrının işi olarak görülmelidir Çünkü vaftizi insan icat etmemiştir, tersine vaftiz, yüce Tanrının bir emridir Rabbimiz vaftizi kilisenin hizmetinin ve tapınışının bir parçası olarak teşkil etmiştir Vaftiz, Tanrının ilanı ve merhamet antlaşmasının bir mührüdür Çocuklar Tanrı sözünü anlamasa bile Tanrının kendisini bu şekilde ifade etmeye hakkı vardır Bazen Hristiyanlar önce iman, sonra vaftiz tezini ileri sürerek vaftizin Tanrı Sözünü anlayabilen yetişkin imanlılar için olduğu tezini kabul ettirmeye çalışırlar Ancak bu tez vaftizi bir insan işi olarak gören, vaftizi kişiye bağlı bir karar gibi gören anlayışın sonucudur Bu durumda insan vaftizin (yani Tanrı emrinin) önünde ve merkezinde yer alır Oysa vaftizin merkezinde Tanrı vardır

Vaftizde Tanrı işler, Tanrı konuşur Çünkü vaftizi icat eden ve onu bize emreden yüce Tanrının kendisidir Bu yüzden çocukların vaftiz olması gerektiğini düşünen Hristiyanlar vaftizde önceliğin Tanrının olduğunun bilincindedir Vaftizde biz Tanrıya değil, Tanrı bize sesleniyor Ayrıca bu noktada, “Tanrı kendi kutsal vaadini neden çocuklara konuşmasın?” sorusunu sormak durumundayız Bizler yeni doğmuş bir bebeğin annesi, babası, kardeşleri ya da akrabası olarak onunla sürekli konuşmuyor muyuz? Çocuk anlamadığı halde ona konuşmakta ısrarcı değil miyiz? Anlamasa bile çocuğa, onu sevdiğimizi söylemiyor muyuz? Acıktığını sormuyor muyuz? Bebekler bizleri anlamadığı halde onlara konuşmayı, bizlere cevap veremeyeceklerini bildiğimiz halde onlara sorular sormayı hiç kimse garip ya da tuhaf bulmaz Öyleyse Tanrının kendi sevgisini, kendi vaatlerini, kendi lütfunu bebeklere konuşmasını niçin garip bulalım ki?

İlk iki yüzyıl boyunca kilise tarihinde çocuk ya da yetişkin vaftizi konusunda herhangi bir tartışma olmamıştır Kilise tarihinde kilise babalarından Tertullian bu konuyu tartışmaya açana kadar çocuk vaftizinin tuhaf karşılanmadığını görüyoruz Çocuk vaftizi Havarilerden beri devam eden kilisenin hayatının ve tapınışının bir parçasıydı Kutsal yazılarda “İmanlı ailenin her bebeği vaftiz edilmelidir” şeklinde bir ifade olmasa da kilisenin bir önceki kuşaktan (elçilerden beri) gördüğü ve aklında kalan mantıklı bir yönlendirme vardı Onlar kendilerinden önceki kuşaklarda bebeklerin vaftizine tanık olmuşlardı Kutsal Kitapta bebek vaftizine yönelik çok kesin bir emir ve yasak olmadığı gibi Tanrının vaftiz konusundaki isteği ile ilgili çok geniş İncilsel bir düzen olduğunu görüyoruz

Sünnet vaftizin bir ön görüntüsüdür

“Ve RAB Abrama dedi: Memleketinden ve akrabanın yanından, ve babanın evinden, sana göstereceğim memlekete git; ve seni büyük millet edeceğim; ve seni mübarek kılacağım, ve senin adını büyük edeceğim; ve bereket ol, ve seni mubarek kılanları mubarek kılacağım, ve sana lanet edene lanet edeceğim; ve yeryüzünün bütün kabileleri sende mubarek olacaktır”
Tekvin 12:13

“Şimdi göklere bak, ve eğer yıldızları sayabilirsen, onları say; ve ona dedi: Zürriyetin böyle olacaktır Ve Rabbe iman etti ve onu kendisine salah saydı”
Tekvin 15:56

“Ve Allah İbrahime dedi: ve sen ise, sen ve senden sonra zürriyetin, nesillerince ahdimi tutacaksınız Sizinle ve senden sonra zürriyetinle benim aramda tutucağınız ahdim budur: aranızda her erkek sünnet olunacaktır Ve aranızda doğmuş, yahut senin zürriyetinden olmayıp her yabancıdan para ile satın alınmış olan sekiz günlük her erkek çocuk nesillerinizce sünnet olunacaktır” Tekvin 17:9,10,12

Tanrı İbrahimi seçerek bir Lütuf Antlaşması yaptı İbrahimi büyük millet yapacak ve çok bereketleyecekti İbrahimin soyu sayılamayacak kadar büyük olacaktı İbrahim ile yapılan bu antlaşma aynı zamanda ebedi bir ahitti Tanrı, İbrahime verdiği bu vaat ile tüm uluslardan seçtiklerini İbrahimin soyu olarak kabul edip bereketleyecektir İbrahim Tanrının bu vaadine iman etti böylece aklandı Aynı zamanda Tanrının Mesih İsadaki kurtarışı bu vaat doğrultusundadır Bu Antlaşmayı görünür kılmak isteyen Tanrı, Antlaşmanın işareti olarak bu vaat altındakilerin sünnet ile dünyadaki diğer soy ve halklardan görünür bir şekilde ayrılmasını istedi İbrahim iman edip, vaadi anlayarak sünnet olmasına karşın, Tanrı sekiz günlük bebekler dahil bu Antlaşmanın altında olan her erkeğin sünnet olmasını istedi İncile baktığımızda Eski Antlaşma dönemindeki sünnet uygulamasının yerini vaftizin altığını görüyoruz Yani sünnetin ifade ettiği anlam, Yeni Antlaşmada vaftiz ile ifade edilmektedir

“Ayrıca Mesihin gerçekleştirdiği sünnet sayesinde günahlı benliğinizden soyunarak elle yapılmayan sünnetle Onda sünnet edildiniz Vaftizde Onunla birlikte gömüldünüz ve Onu ölümden dirilten Tanrının gücüne iman ederek Onunla birlikte dirildiniz”
Koloseliler 2:1112

Ayet Mesihin vaftizini sünnetin bir devamı olarak bahsetmektedir Mesih İsanın ölümüne ve dirilişine olan iman ile vaadin çocukları, Tanrının mirasına sahip olarak vaftiz olmaktadırlar

Aynı şekilde aklı başında olarak iman ederek kurtulan anne ve babalar, kendi çocuklarını bu vaat altında korumak ve tutmak için vaftiz ile mühürlemektedirler Bu sünnette olduğu gibi kurtuluşu değil, dünyadaki değişik inanç ve kültürlerin getirdiği diğer yaşam biçimlerinden ayrılışı, Tanrının halkının bu dünyadaki diğer halklardan ayrılışını simgelemektedir Yani bebekken vaftiz olan kişi büyüyüp, Mesih İsayı Rab ve Kurtarıcı olarak kabul ettiği zaman kurtuluşu almış olmaktadır Aynı sekiz günlük bebeklerin sünnet olup, Kutsal Yasanın buyruklarına büyüyünce iman etmesi gibi

1) Vaftize bu açıdan baktığımız zaman görüyoruz ki; “bizi kurtaran vaftiz değil, imanımızdır” Kutsal Yazı “İbrahim Tanrıya iman etti ve bu ona doğruluk sayıldı” demektedir Yani İbrahime sünnet, Tanrıya olan imanının işareti olarak verilmiştir Tanrının Lütuf Antlaşması Eski Antlaşmada sünnet ile, Yeni Antlaşmada vaftiz ile mühürlenmiştir Vaftiz, Tanrının Antlaşmasını hatırlatan bir işaret olmuştur

2) Su vaftizi değil, esas olan Kutsal Ruh vaftizidir “…vaftizde Onunla birlikte gömüldünüz Mesihi ölüler arasından dirilten Tanrının etkin gücüne iman ederek yine vaftizde Mesihle birlikte dirildiniz” diyen Koloseliler 2:12 ayetinde görüldüğü üzere Vaftizde, Mesih ile ölümdeki birleşmemiz bize Kutsal Ruhun gücünde diriliş getirmektedir Neticede Kutsal Ruh vaftizini insan değil, Kutsal Ruhun bizzat kendisi yapmaktadır “Çünkü tek Ruhta hepimiz ister Yahudi, ister Yunanlı, ister köle, ister özgür olalım bir tek bedene vaftiz edildik Ve hepimiz tek Ruhla doldurulduk” diyen I Korintliler 12:13 ayetinde her Mesih İnanlısının Ruhla vaftiz olduğu açık bir şekilde görülmektedir Yani Kutsal Ruh bir kişinin tekelinde olarak çalışmayıp iman eden kişiyi Kutsal Ruh kendisi doldurmaktadır “Tanrının Ruhu içinizde yaşıyorsa, siz benliğin değil, Ruhun denetimindesiniz Ama bir kişide Mesihin Ruhu yoksa o kişi Mesihin değildir” diyen Romalılar 8:9 ayetinde de açıkça görüldüğü üzere Mesihe ait olmak ve Kutsal Ruhla dolmak aynı şeydir Birbirinden farklı şeyler değildir

3) İbrahimin Tanrısına iman edenler Antlaşmanın mührüne sahiptir Bu özel mühür İbrahime bir buyruk olarak verilmiştir İbrahimin imanı kişisel bir imandı ancak tam anlamıyla kişiye özel değildi İbrahimin imanı daha İshak doğmadan önce onu etkilemiştir İshak daha sekiz günlükken ve bilinçli bir imanı yokken sünnet olmuştur Tanrı İshakın da, babası İbrahim gibi önce iman edip sonra antlaşma altına girmesini talep etmemiştir Tanrı katında İshak için bile İbrahimin imanı önem arz ediyordu Bu yüzden İbrahimin çocukları antlaşma işaretini aldılar İbrahim Tanrıya iman ettiğinde Tanrının Antlaşması altına girdi Antlaşma hayatının getirdiği sevinç, esenlik ve sorumlulukları o zaman aldı İshak ise antlaşma altında doğmasına karşın büyüyüp iman ettikten sonra antlaşma hayatının sevinç ve sorumluluklarına katıldı Bu açıdan vaftiz sünnet gibidir Tanrı halkının iman ve antlaşma hayatından hoşlanıp hoşlanmayacağı konusunda bir garanti vermez Vaftiz sadece hatırlayabileceğimiz en erken yaştan itibaren bizi Tanrıyı sevmeye ve izlemeye çağıran bir işarettir Vaftiz Tanrının bereket ve kutsamasını bize vaat eder Bu yüzden imanlı aileler çocuklarını vaftiz ettirmelidirler

Sünnet konusundaki bu buyruk İsa Mesih zamanına kadar etkili bir şekilde gelmiştir Sünnet Eski Antlaşmanın çocukları için ne ifade ediyordu? Herhalde yetişkinler için ne ifade ediyorsa onu ifade ediyordu Bebekler ya da yetişkinler sünnet mührü ile Tanrının halkına dahil edilmekteydi İki insan arasında yapılan Evlilik antlaşmasının sembolü yüzükler olduğu gibi, İbrahim ve Tanrı arasındaki antlaşmayı sünnet simgelemekteydi Tanrı böyle ilginç bir işareti neden seçti? Neden başka bir işaret seçmedi? Buna tam bir cevap vermek mümkün değil Ama İşaya 521 ayeti bu konuda bize bir fikir vermektedir: Uyan, uyan, ey Sion, Kuvvetini giy; ey Yeruşalim, mukaddes şehir, güzel esvabını giy; çünkü sünnetsiz ile murdar adam artık sana girmeyecek Ayetimiz Tanrının halkı ile diğer halkları (murdar adam) birbirinden böyle bir dışsal işaret ile ayırdığını göstermektedir Tesniye 306 ayeti ise: “Ve Allahın Rabbi bütün yüreğinle ve bütün canınla sevmek için yaşayasın diye, Allahın Rab senin yüreğini ve zürriyetinin yüreğini sünnet edecek” Bu ayet ise bizlere gösteriyor ki; içsel yani ruhsal temizliğin dışsal işareti sünnettir Yani sünnet; arınmanın ve günahlı benliğin atılmasını temsil etmekteydi Yani Tanrının seçtiklerinin ruhsal temizlenmesini anlatıyordu Kişiler sünnet ile Antlaşmadaki ruhsal sözlere sahip oluyordu

İşaya 521 ayetinde görünen diğer bir açık ifade ise; Tanrının sünnet kelimesini “kurtuluş” kelimesi yerine kullandığıdır Benzeri ifadeler; Hezekiel 449 “Rab Yehova şöyle diyor: İsrail oğulları arasında bulunan bütün ecnebilerden hiçbiri, yüreği sünnetsiz ve eti sünnetsiz ecnebi makdisme girmeyecek” ve ISamuel 146 “Ve Yonatan silahtarı olan uşağa dedi: Gel, bu sünnetsizlerin askerine gidelim;…” ayetlerinde de kullanılmaktadır Bu ayetlerden sonra “Eski Antlaşma dönemindeki sünnet sakramenti tek başına kişiyi kurtarıyor muydu?” sorusu akıllara gelebilir Bunun cevabı ise “HAYIR”dır Romalılar 4911 ayeti şöyle diyor: “…İbrahim, imanı sayesinde aklanmış sayıldı Hangi durumda aklanmış sayıldı? Sünnetliyken mi, sünnetsizken mi? Sünnetliyken değil, sünnetsizken İbrahim daha sünnetsizken imanla aklandığının kanıtı olarak sünnet işaretini aldı…”

Sünnet sakramenti kurtuluşun işaretidir Ancak bu işaretin kendisi kurtuluşu var etmez Tekvin 17 bölüme baktığımızda Tanrı, bu kurtuluş işaretinin çocuklara da verilmesini istemektedir Sekiz günlük bebekten başlayarak bu kurtuluş işaretinin verilmesi istenmektedir Bu Tanrının emridir Ve açıkça görünen şudur ki;

İbrahim bir günahkardı ve lütuf aracılığı ile gelen imandan dolayı kurtuldu
Tanrı kurtuluş işareti olarak sünneti emretti
Kurtuluş işaretinin imanlı ailelerin çocuklarına da verilmesini emretti

Bu yüzdendir ki, bizler İmanlı aileler olarak Eski Antlaşma zamanında yaşasaydık doğan çocuklarımıza kurtuluş işareti olan sünneti vermek zorundaydık

Eski Antlaşmadaki sünnet mührü ile Yeni Antlaşmadaki vaftiz mührü birbirine benzemektedir Onlar büyüklerle birlikte bebekleri bile sünnet etmişlerdi:

Neden aynı zamanda bebekler ?

a) Çünkü Tanrı öyle buyurdu
b) Çünkü Tanrı çocukların da Antlaşmada olduğunu söyledi
c) Çünkü insanlar bunu hem kendileri hem de çocukları için bir bereket olarak aldılar

Eski Antlaşma altındaki halk Tanrının kurtarış işinde kendilerini aileleriyle birlikte kurtaracağına inanıyorlardı Tanrı, On Emrin Sebt günü için olan buyruğunu verirken “…sen ve oğlun ve kızın ve kölen ve cariyen hiçbir iş yapmayacaksın” diyerek çocukları da Antlaşmanın içine dahil etmişti[23] Bu yüzden Tanrının ailelere Kutsal Kitapta pek çok defa şeriatı çocuklarına ve torunlarına öğretme sorumluluğunu hatırlattığını görüyoruz[24] Tesniye 4:9 ayetinde “Ancak gözlerinin gördüğü şeyi unutmayasın, ve ömrünün bütün günlerinde yüreğinden ayrılmasınlar diye kendini sakın, ve canını iyice koru; onları kendi oğullarına ve oğullarının oğullarına bildir” sözlerinde görüldüğü üzere çocuklarımız ve torunlarımız (küçük çocuklar) bile bu Antlaşmanın altındaydılar Yine Yoel 2:1516 ayetlerindeki “kavmı toplayın, cemaati takdis edin, yaşlı adamları toplayın, küçük çocukları ve emzikte olanları toplayın” sözlerden anlaşıldığı üzere, Yoel burada oruç ilan ederken bile çocukları ayrı tutmamaktadır Antlaşmanın altında doğan herkes, küçük çocuklar bile Antlaşmanın işaretini taşıdıklarından dolayı Antlaşma altındadır ve çocuklar Tanrının tapınan topluluğunun ayrılmaz bir parçasıdır

“Çünkü iman etmemiş koca, karısının aracılığıyla, iman etmemiş kadın da kocasının aracılığı ile kutsanır Aksi halde çocuklarınız kutsanmamış olurdu Şimdiyse kutsaldırlar”[25] diyen ayette görüldüğü üzere Antlaşma çatısı altında doğan çocuklar Antlaşmanın bir parçası olarak kutsanmayı almışlardır Tanrı kutsamasını sunmak için çocukların büyüyüp iman etmelerini beklememiştir Ailenin Antlaşma altına girmesi, o ailede doğan çocukların Antlaşmaya dahil edilmesi için yeterli olmuştur Tanrı anne yada babanın imanından dolayı küçük çocukları kutsamaktadır Günümüzdeki Lütuf Antlaşması ve onun önemi önceki ile aynıdır Günahkarları Kutsal Tanrıya bağlayan Antlaşmanın en önemli izi dünya kurulmadan önce var olan Mesihin kanındaki sonsuz Antlaşmadır Onun kanı Eski Antlaşma insanlarının beklediği en geçerli kurban kanıydı Yani o gerçek kurbandı

“Tövbe edin, her biriniz İsa Mesih adıyla vaftiz olsun” Bu vaat size, çocuklarınıza ve uzakta olanların hepsine, Tanrımız olan Rabbin kendine çağıracağı herkese yöneliktir”
Elç 2:38, 39

Tanrının vaatleri yalnızca anlayışa sahip yetişkinleri değil çocukları da kapsamaktadır Pentikost günü Petrusun bu vaazı dinleyenler Antlaşma mührünün çocuklarını da kapsadığını biliyorlardı

“O sırada bazıları İsaya, üzerlerine ellerini koyup dua etmesi için küçük çocukları getirdiler Öğrenciler onları azarlayınca, İsa Bırakın çocukları dedi Bana gelmelerine engel olmayın! Çünkü Göklerin Egemenliği böylelerinindir Ellerini onların üzerine koyduktan sonra oradan ayrıldı”
Matta 191315:

Bu ayetler vaftiz ile ilgili olmamakla birlikte İsanın kutsama verirken onun yetişkin yada çocuk olmasını ayırmadığını görüyoruz
I Korintliler 7:14 ayeti imanlı ailelerin çocuklarının kutsal olduğunu öğretmektedir Öyleyse bu kutsal çocuklar vaftiz sırrından mahrum edilmeli midir? Tanrı, çocukları antlaşmaya dahil ettiğine göre biz neden çocuklarımızı antlaşmanın dışında görelim ki?
Ezra 10:1 “Ve Ezra Allahın evinin önünde ağlayarak yere atılıp dua ve ikrar eylerken, İsrailden çok büyük bir cemaat, erkekler ve kadınlar ve çocuklar yanına toplandılar; çünkü kavm büyük ağlayışla ağlıyorlardı” diyen ayette görüldüğü gibi çocuklar Tanrının halkının ayrılmaz parçasıydılar[26]

İşte bu yüzden Musa İsrail kavmına Antlaşma sözlerini “bu ahdin sözlerini tutun ve onları yapın” diye büyük ve anlayışlı insanlara tembih ederken çocukları antlaşmanın dışında bırakmamıştı Bu yüzden onlara şöyle dedi: “çocuklarınız, kadınlarınız ve konaklarınızın içinde olan garipler, odununuzu kesenden, suyunuzu çeken adama kadar hepiniz, Allahınız Rabbin önünde duruyorsunuz”[27]

Yine Yeşu İsrailin ihtiyarlarını, başlarını, hakimlerini ve reislerini çağırıp Allahın önünde durdukları zaman yaptığı konuşmada “ben ve evim halkı biz Rabbe kulluk edeceğiz” derken çocukların Antlaşmaya dahil olduğunu çok iyi bildiğini görüyoruz Çünkü çocuklar Antlaşmanın işaretini (sünneti) alarak Antlaşmanın içine dahil edilmişlerdi[28]

Fısıhta da öyle olmamış mıydı? Kapı süveleri kurban kuzusunun kanı ile işaretlenmiş olan evler içindeki tüm ev halkı ile birlikte (çocuklar dahil) kurtuluşa kavuşmuştu

Filipusun sözlerine inanan erkek ve kadınlar vaftiz olmuştu[29] Kadınlar Eski Antlaşmada sünnet olmadığına göre Antlaşmanın dışında mıydılar? Hayır! Kadınlar babalarının ya da kocalarının sünneti aracılığı ile Antlaşmaya dahil olmuşlardı

Kornelyusun bütün ev halkı İncile iman etti[30] Vaftiz açısından bakınca ev halkının durumu açıklanmıyor Evin içindeki ergenlik çağındaki çocuklar, belki de daha küçük çocuklar Yeni Antlaşmanın mührü ile mühürlenmişti Eski İsrailde Antlaşma bütün evle yapılırdı

Filipi kentinde Lidya adlı kadın Rabbe iman etti ve ev halkı ile vaftiz oldu[31] İbrahim Peygamberin önce iman edip sünnet işaretini alması ve antlaşma işareti olan sünneti çocuklarına vermesi gibi, Lidya iman edip vaftiz oluyor ve Lidyanın imanı neticesinde ev halkı vaftiz işaretini alıyor Bu kadın evin reisi durumundadır ve bu yüzden eşinden bahsedilmemektedir Kutsal Kitap ilk olarak Lidyanın iman ettiğini ve bunun sonucunda ev halkının vaftiz olduğunu yazmaktadır Ev halkı içinde bulunan çocukların yaşları ve imanları konusunda açık bir bilgi yoktur Önemli olan şey şudur ki Lidya ev halkı ile vaftiz olmuştur Bu durumda Yeni Antlaşma vaftizlerinin ev halkı vaftizleri olduğunu söyleyebiliriz

Pavlus ve Silas zindancıya “Rab İsaya iman et sen ve ev halkın da kurtulursunuz” dediler[32] 32 ayete baktığımızda zindancıya ve ev halkının hepsine Rabbin sözünü bildirdiklerini görüyoruz Buradaki ev halkı sözü evdekilerin hepsi demektir Yeni iman etmiş olan zindancı yeni bulduğu imanda ne durumdaydı? Ev halkı ile kurtulmanın anlamı neydi? Bu bölüm bize bunları açıklamıyor Fakat şurası açıktır ki; Filipili zindancı ev halkı ile birlikte vaftiz olmuştur Havra yöneticisi Krispus Tüm ev halkı ile birlikte Rabbe iman etti ve ev halkıyla birlikte vaftiz oldu[33] Pavlus, İstefanusun ev halkını vaftiz ettiğini beyan etmektedir[34]

Yeni Antlaşmada On vaftiz örneğinin altısı çocuklara yöneliktir[35] Şu nokta çok açıktır ki; Tanrı tek tek bireylerden çok, aileleri kurtarmak istemektedir Tanrı bu yüzden aile kavramını Antlaşmaya dahil etmiştir Bu yüzden Yeremyanın Yeni Antlaşma ile ilgili peygamberlik sözünde Tanrının, küçüğünden büyüğüne tüm ev halkı için yolladığı buyruklar vardır :

“İşte, Rab diyor, İsrail evi ile ve Yahuda evi ile yeni bir ahit keseceğim günler geliyor; atalarını Mısır diyarından çıkarmak için onların elini tuttuğum gün kendileri ile kestiğim ahit gibi değil; onların efendisi olduğum halde ahdimi bozdular, Rab diyor Fakat o günlerden sonra, Rab diyor, İsrail evi ile keseceğim ahit şudur: Şeriatimi onların içlerine koyup, yürekleri üzerine yazacağım; ve ben onlara Allah olacağım ve onlar bana kavm olacaklar Ve artık herkes kendi komşusuna ve kendi kardeşine: Rabbi bilin, diye öğretmeyecekler, çünkü küçüğünden büyüğüne kadar onların hepsi beni bilecekler, çünkü fesatlarını bağışlayacağım ve artık suçlarını anmayacağım” Yeremya 31:3134

Bu düzeni anlayabilmemiz için Eski Antlaşma ve Yeni Antlaşmadaki kitapların tamamının tek olan İncili oluşturduğu gerçeğini göz önünde bulundurmamız gerekmektedir Kutsal Kitabın birlik içindeki ana mesajı Tanrının İsa Mesihte bizim için olan sevgisidir Sünnet, Fısıh ve hayvan kurbanları bizlerin günahı için kurban olacak Mesihi simgelemektedir İsa Mesih gelince bunlar bu yüzden Vaftiz ve Rabbin Sofrası ile yer değiştirmiştir Eski Antlaşmada İbrahimi iman ve itaate çağıran Tanrı şimdide Yeni Antlaşmada bizleri iman ve itaate çağırmaktadır Eski Antlaşmada İbrahim ve onun çocukları sünnet ile Tanrının Halkına dahil olmuşlardı Yeni Antlaşmada ise aynı Tanrı imanlıları ve onların çocuklarını vaftiz ile kendi halkına dahil etmektedir Romalılar 4 ve Galatyalılar 3 Bölüm bize iman ettiğimiz zaman İbrahimin çocuğu olduğumuzu söyler İşte bu Kutsal Kitabın ve Tanrının Antlaşmasının birliğidir Tanrının İbrahime ve ailesine söylediği sözler bugün bizim ve ailemiz için aynı önemi taşımaktadır Bu yüzden Lütuf Antlaşması doğrultusunda birçok çocuk vaftizi yapıldığını görüyoruz Kilise babalarından Origenin (MS180) bebek olarak vaftiz olduğu bilinmektedir ve bu örnekler çoğaltılabilir Yani Elçisel Kilise bebek vaftizi uygulamasını yapmaktaydı Bu uygulama, Eski Antlaşma içindeki sünnette temel bulmaktadır Çünkü Tanrının Lütuf Antlaşmasında bir süreklilik ve birlik vardır Zaten bu sebepten Kutsal Kitap bu konuda aksi bir şey söylemez Çünkü sünnetin işaret ettiği ilke Yeni Antlaşmada da devam etmektedir Eski Antlaşmada bebeklerin sünnet edilmesinin anlamını ve sünnetin Antlaşma içindeki rolünü ne kadar iyi anlarsak, çocukların vaftiz edilmesini de o oranda iyi anlarız

II BÖLÜM

Vaftizde Dışsal Unsur

Vaftiz ile ilgili diğer bir soru ise uygulamanın suya batırılarak mı yoksa serpme ve ya dökme şeklinde mi olacağıdır
2000 yıl önce Rabbimiz İsa Mesih vaftiz yapılmasını emretmiştir Elçi Petrusun ilk vaazından sonra üç bin kişi Rabbe iman etmiş ve anında elçiler vaftiz yapmaya başlamıştır Bir kişi gece yarısı iman ettiğinde vaftiz olmuştur[36] Bir kişi çölde iman etmişse vaftiz olmuştur[37] Bu kişilere su ile vaftiz yapılmıştır Bu yapılan vaftizler su dökerek mi, serperek mi yoksa kişi suya tamamen batırılarak yapılmıştır sorusunu tartışamayız Tartışmamalıyız Bu kişilere bir şekilde su ile vaftiz yapılmıştır Vaftizde su, kişilerin cumartesi akşamı yıkanmalarından yada herhangi bir zamanda banyo yapmalarından farklıdır Elimizi yıkadığımızda, suda yüzdüğümüzde yada suyun dibine daldığımızda vücudumuz ıslandığı halde vaftiz olmuş sayılmıyoruz Ancak suyu bir kişiye “Baba, Oğul ve Kutsal Ruh” adında tatbik ettiğimizde o kişi vaftiz olmuş oluyor Tanrı dışsal bir unsur olan su ile içerde olan ruhsal bir gerçekliği belirtiyor Yani vaftiz günahın kirliğinden arınmayı simgelemektedir[38] Su, dünyamızda her kültürde kabul görmüş bir temizlik simgesidir Çünkü bedenimizi yıkamak için su yerine kullandığımız başka bir unsur yoktur ve bu yüzden Tanrı suyu kullanmayı istemiştir
Havari Petrusun “Günahlarınızdan dönün ve günahlarınızın bağışlanması için her biriniz İsa Mesihin adıyla vaftiz edilsin Böylece Kutsal Ruh armağanını alacaksınız Çünkü bu vaat sizlere, çocuklarınıza ve uzakta olan herkesedir; Tanrımız Rabbin kendisine çağırdığı herkese”[39] dediği vaazın sonunda 3000 kişi vaftiz olmuştur Kutsal Kitap anlayışına uygun olarak bunun içine çocuklar dahil edilmişti Ama Kudüste bir nehir bulunmadığına göre 3000 kişinin suya batırılarak vaftiz edildiğini düşünemeyiz Günümüzde ara sıra uygulandığı şekliyle bu kadar insanın içi su dolu bir havuzda bütün vücudunun suya batırılarak vaftiz edildiği şekli 3000 kişi için de düşünemeyiz Yahudi halkı gibi dışsal temizlik unsurlarına son derece önem veren titiz insanların aynı havuzu değil 3000 kişi için, ikinci bir kişi için bile kullanmaları söz konusu olamazdı Bu durumda aklımıza gelen uygulama şekli dökme veya serpmedir Bu konuda önlerinde tarihsel ve dinsel pek çok örnek vardır Tarihsel olarak baktığımızda Yahudiler diğer uluslardan RAB Tanrıya iman edenleri ancak vaftiz ederek kabul ederlerdi Bunun için yaptıkları uygulama yere diz çöken bir kişinin üzerine su dökülmesi ya da suyun serpilmesi şeklindeydi Benzeri bir durum Filipusun Etyopyalı hadımı vaftizinde görülür[40] Çöldeki suyun derinliği ne kadardır, bilememekteyiz Bu bir su birikintisi olabilir

Yahudilerin çok iyi bildiği ve ulus olarak tanık oldukları bir diğer kutsama gerçeği ise serpme şeklinde uygulanmaktaydı Şeriata göre İsrail halkı; murdarlıktan arınırken yaptıkları uygulama suç takdimesinden artan biraz külü içinde su bulunan bir kaba koyarlardı Zufa otunu bu kaba batırıp murdar olan eve, eşyalara ya da kişinin üzerine serperlerdi Tathir (temiz) olmak için uygulanan yöntem buydu[41] Yine bilindiği gibi; Musa Kutsal Yasayı İsrail kavmine bildirdikten sonra Rabbe yakılan takdime olarak arz edilen hayvanların kanını su ile birlikte halkın üzerine serpmiş ve “Rabbin sizinle yaptığı Antlaşmanın kanı budur” demişti[42] Yine toplantı çadırında bir su küveti bulunmaktaydı Bu Tanrı halkının temizlenmeye olan ihtiyacını temsil etmekteydi Kahin kurban sunmadan önce burada ellerini yıkardı Ellerinin yıkanması ile bütün vücudu yıkanmış gibi kabul edilirdi Ayrıca kahinler kurban sunmadan önce o küvetten kuzunun başına su dökerlerdi Böylelikle kurban kuzusunun tamamı yıkanmış gibi, temizlenmiş olduğu kabul edilirdi Yani İsrail halkı dökme ve serpme şeklinde yapılan uygulamalara gerek tarihsel gerekse dinsel açıdan yabancı değillerdi

Kutsal Kitap bize vaftiz için tek bir şekil vermez Tanrının Kutsal Kitapta vaftiz için emrettiği ilahi bir model yoktur Bu yüzden vaftiz için suya batırılma şeklindeki uygulamayı tek geçerli uygulama kabul etmek yanlış olur İncilde suya batırılarak yapılan tek bir vaftiz örneğine rastlamamaktayız Zaten böyle bir iddia vaftizden çok suyu ön plana çıkarır Su, vaftizi tanımlayan dışsal bir unsurdur Bir işaret olarak su; vaftizin içsel konusuna işaret eder Suyun dikkatimizi çektiği nokta ise; İsa Mesih tarafından kurulan bu ruhsal törenin; Tanrının Mesihteki lütfunun temsil edildiği, mühürlendiği, Tanrının halkına katılmayı, iman edenlerin Tanrıya olan itaatlerini dışa vurdukları ve Tanrının Yeni Antlaşmasını hatırlatan bir unsur olduğudur Ayrıca su; Kutsal Ruhun günahtan arındırmasını simgeler Eğer vaftiz için özellikle bir tek uygulama geçerli olsa idi, kilise yanlış yapmasın diye Kutsal Kitap bunu bize özellikle ayrıntıları ile birlikte verirdi Ama Kutsal Kitap suyu dışsal bir unsur olarak kabul ettiği için dökme mi, serpme mi yoksa suya tümden batırılarak mı yapılması gerektiği konusuna değinmemiştir Bu durumda vaftiz için üç uygulamanın da geçerli olduğunu görüyoruz

III BÖLÜM

Vaftiz Nedir?

Yeni Antlaşmanın bu ruhsal törenini[43] İsa Mesihin bizzat kendisi Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adında yapılmasını buyurmuştur[44] Vaftiz; Mesih ile birleşmeyi45], Ona ait oluşumuzu, Onun kanıyla günahlarımızın bağışlanmasını[46], Onun Ruhuyla yeniden doğmamızı[47], oğulluğa alınmamızı[48], sonsuz yaşama kavuşmamızı[49], gözle görülen kiliseye katılmamızı[50] ve Rabbe ait olmamızı açıkça belirtir[51]

Kimler vaftiz edilmelidir?

Kilisenin dışında kalan ve vaat Antlaşmasına yabancı olan kişiler, Mesihe iman etmedikçe ve Ona boyun eğmedikçe vaftiz edilmemelidir[52] Anne ya da babası Mesihe iman ve itaat eden çocuklar ise bu bakımdan Antlaşmanın içindedir ve vaftiz edilebilir[53]

Vaftiz konusunda bilmemiz gerekenler:

I Vaftiz, İsa Mesih tarafından öngörülen, Yeni Antlaşmaya ait bir ruhsal törendir[54] Bu tören kişinin vaftiz yoluyla gözle görülen kiliseye katıldığını göstermekle kalmaz[55], lütuf Antlaşmasının mührü olarak kişiye[56], Mesihe ait olduğunu[57], yeniden doğduğunu[58], günahlarının bağışlandığını[59], İsa Mesih aracılığıyla Tanrıya teslim olarak yeni bir yaşama başladığını kanıtlar[60] Bu tören Mesihin buyruğuyla kilisesinde dünyanın sonuna dek sürmelidir[61]
II Bu ruhsal törende kullanılacak dışsal unsur, sudur Vaftiz olacak kişi, oraya çağrılan bir müjde hizmetlisi tarafından Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına vaftiz edilmelidir[62]
III Kişiyi suya sokmak gerekli değildir Üzerine su serpilmesi veya dökülmesi yoluyla vaftiz doğru bir şekilde yerine getirilmiş olur[63]
IV Yalnızca Mesihe iman ve itaat eden kişiler değil,[64] imanlı anne veya babaları olan küçükler de vaftiz edilmelidir[65]
V Vaftizi küçümsemek ya da göz ardı etmek büyük bir günah olmasına karşın,[66] lütuf ve kurtuluş vaftize sımsıkı bağımlı değildir Kişi vaftiz olmadan kurtulabilir ve yeniden doğabilir[67] ya da vaftiz olduğu halde kurtulmayabilir[68]
VI Vaftizin etkisi hemen uygulandığı ana bağlı değildir[69] Ancak doğru bir şekilde yapıldığında, lütuf, yalnızca sunulmakla kalmaz; Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı tarafından uygun zamanda sergilenerek kişiye gösterilir[70]
VII Vaftiz töreni herkese tek bir kez uygulanmalıdır[71]