Yerin Karnı Açıktı

Hazret-i Mevlana’nın “rahime-hullahü teâlâ” vefatı yaklaşınca, sevenlerini bir “Firak heyecanı” sarar
Ev içinde bir telâştır başlar
Yanına yanaşıp;
- Efendim, siz vefat ederseniz kime tâbi olalım? diye sorarlar
Büyük velî;
- Hüsameddin Çelebiye tâbi olun Vekilim Odur, buyurur
- Cenaze namazını kim kıldırsın? derler
Sadreddin-i Konevi hazretlerini işaret eder
O anda hafif bir “zelzele” olur
Ev halkı korkuya kapılır
Hazret-i Mevlana;
- Korkmayın! Yerin karnı acıktı, yağlı bir lokma ister, buyurur
Vefatı iyice yaklaşır
Hazret-i Mevlana’nın yanında sadece Hüsameddin Çelebi vardır
O ara içeriye bir “delikanlı” girer
Hazret-i Mevlana, Onu görünce yatağından fırlar hemen
O yiğidi ayakta ve hürmetle karşılar
Ve Hüsameddin Çelebiye;
- Döşeğimi kaldır! diye emreder
Hüsameddin Çelebi;
- Peki efendim! der
Ve emri ifa eder
Ancak bu gelen yiğit kimdir?
Bunu çok merak eder
Ve edeble yaklaşıp sorar:
- Siz kimsiniz efendim?
- Ben Azrailim Geldim ki, Mevlana’yı Hak teâlâya davet edeyim
Hazret-i Mevlana bunu işitir
Ve ölüm meleğine dönerek;
- Ey Azrail! Çabuk ol, beni Rabbime çabuk kavuştur, diye rica eder
Beş Cemaziyel-ahir,
Günlerden pazardır
İkindi ezanları okunurken,
Odada, “Kelime-i şehadet” yankılanır
Hazret-i Mevlana dünyadan ayrılır
Rabbine varır
Gaslini yaparken, gaibten;
- Âşık maşukuna kavuşmuştur! Bugün, Onun bayramıdır Artık Ona korku ve hüzün yoktur, diye bir ses duyulur