Çeşit Çeşit Mektuplar...

Platonik aşk üzerine mektup

Sana uzaktan bakıyorum Sana bakmak inanılmaz mutlu ediyor beni Sen gidince aklım da senin peşinden sürüklenip gidiyor, yüreğim de Yanında biri mi var, ona bir şey mi söylüyorsun, onunla gülüyor musun içim yanıyor Ama senden sonra gördüğüm o insan birden senden biri oluyor Senin baktığın her yer artık güzel, senin konuştuğun her insan, özel oluyor

Sen evine şu yollardan gidiyorsun Ardından yürüyorum Beni fark etmiyorsun Önünden geçtiğin evlere, gölgesinde yürüdüğün ağaçlara, her gün bindiğin otobüse bakıyorum Senin gözünle bakıyorum Sen yokken de o yollardan defalarca geçiyorum Senin kokun, senin havan, senin auran sinmiş havaya Sanki seni soluyorum

Akşamları ne yaparsın acaba? Sofraya oturduğun zaman yanında kimler var? Hangi yemeği severek yersin, neyi sevmezsin? Kitap okur musun? Hangi kitapları seversin? Ne tür filmlerden hoşlanırsın? Televizyon izler misin? Gece sokağa çıkar mısın? Arkadaşlarınla en çok neye gülersin? En çok kim kızdırır seniHangi futbol takımını tutarsın?

Bilmeliyim Senin hakkındaki bütün ayrıntıları öğrenmeliyim Çünkü ben de o filmlere gideceğim, ben de o dizileri izleyeceğim, ben de o yemekleri seveceğim ya da nefret edeceğim Bilmeliyim Baştan kuruyorum dünyamı Seninle yaşamaya başlıyorum

Onca kalabalığın içinde, karmaşık yaşamın ortasında eğer sen varsan daha seni görmeden bir kuş gibi çırpınmaya başlıyor yüreğim Bir ışık çarpıyor yüzüme, bir sıcaklık yürüyor göğsümde Anlıyorum ki sen varsın Sen ordasın Sen gelmişsin Bakmadan, başımı çevirip seni görmeden varlığının farkındayım

Ey uzak uzak baktığım göz göze gelmeden, saçını okşamadan, değil bir rüyayı bir cümleyi paylaşmadan sevdiğim sevgilim Bir aşk filiz verdi, fidan verdi, kök saldı içimde Onu sana göstermek için ömrümü veririm

Özlem üzerine aşk mektubu

Sevgilim

Sen gideli kaç saat oldu ? Kaç gün geçti, kaç hafta? Saymadım Bana yüzyıllar geçmiş gibi geliyor Son anda sen giderken gözlerinin buğusunu bıraktın Şimdi sis içinde bütün dünya Çiçekler gözyaşlarımı içti, sen onları kırağı sanırsın, çiy sanırsın oysa hepsi benim gözyaşlarımla ıslak

Sevgilim özlüyorum seni Bir balta indirildi, içimden bir ağaç köküyle devrildi Gözlerimden akan yaştan belli değil mi, içim kanıyor Özlem bir bulut gibi sarıyor beni, kuşatıyor Seni sevmek bir sonsuzluk gibi büyüyor içimde Haftanın her gününe, geçen her saate senin adını verdim Senin adınla başlıyor mevsimler, yıllar sen varsan içinde, geçerli

Özlem bir yağmur gibi yağıyor üstüme Damlalar yüreğime vuruyor Gecenin karanlığında bir başınayımUykularım bölük pörçük Bütün rüyalarımda sen gözlerim kapanır kapanmaz gözlerin yaklaşıyor Sonra bir rüzgar alıp seni, benden uzaklara götürüyor

Geceler boyu sabahlayıp uğruna, boşluğa düştüğüm sevdiğim, bir tanem, gözbebeğim Yüreğimden mühürlendim sana Şiirler havalanıyor kuşlar gibi, şarkılar ağlıyor yokluğuna Sevgilim hayatı sende buldum ben, tükenirsem sen tüketirsin beni

Yoksun, gittin, tek başına koydun Bu nasıl bir özlemdir, kendi gövdem ateşten bir gömlek yanıyorumYetti artık, yetiş n'olur dayanamıyorum

Ayrılık üzerine aşk mektubu

Sen gittin Bir zifiri karanlık, bir zından yalnızlığı, ağır bir boşluk bıraktın geride Gittin ve dönmeyeceksin bir daha Haklısın gidişinde, bu aşkı bitirmekte haklısın Tek söz söyleyemedim Yüzüne bakamadım Karşında ağlamadım Eridim, tükendim, bittim Sonsuzlukta bir insan nasıl olur sesi soluğu nasıl duyulur?

Elveda aşkım Elveda sevgilim Sen kendini hiç böyle gereksiz, böyle değersiz, böyle yapayalnız hissettin mi? Ayrılık ölüm kadar acı ve soğukAynalara bakıyorum Aynada gördüğüm ben değilim Gözlerim cehennem ateşi dudaklarım mühürlenmiş Ellerim titriyor Yüreğim kızgın demirlerle dağlandı Yokluğunun bedeli çok ağır sevgilim

Sevinçlerim, hayallerim, umutlarım, renkli dünyam elveda Elveda yaşamak Yaşamın anlamı elveda Kimse farkında değil yokluğunun Sensiz ne hallerde olduğumu kimse bilmiyor Anlamıyor yitip giden bir aşkın kederini

Düne kadar en yücesini yaşadım mutluluğun, ayaklarımın altından kayıp gidiyordu toprak, denizlerin ovaların üstünde uçuyordum Güneş kadar yakındı bana aşk Güneş kadar sıcak ve parlak Bıraktın birdenbire, kanatlarım kesildi Hızla çakıldım yere, boşluğun içindeyim, şimdi hiçbir şeyimOysa dünyanın en zenginiydim Bütün çiçekler bizim için açardı, bizim için ballanırdı meyveler, ekinler bizim için bereketli, sular bizim için çağlardı Şimdi toz duman içinde kızgın bir çöldeyim Yönümü yolumu şaşırdım Sam rüzgarlarına bıraktım gövdemi, sürüklenmekteyim

Sen bensiz nasılsın, bilmiyorum Rahat mısın, mutlu musun, bu kadar çabuk beni unutur musun? Nasıl birden mazi olursun?

Düne kadar gözlerinden aşkı içtiğim, dudaklarında yüreğimi erittiğim, uğruna bıçaklar çekip dünyaya meydan okuduğum ey sevgili nerdesin? Kimlesin? kimlerlesin? Kimlerle oynaşır gönül eğlersin? Ben burada, terk edip gittiğin yerdeyim

Elveda aşkım Elveda birtanem Elveda sevgilim! Elveda sana

Karşılıksız aşk üzerine mektup

Seni ne çok sevdim ben Ne çok gözyaşı döktüm senin için Geceleri sen yatağında meleklerin kanatlarıyla uçarken ben penceremin önünde senin rüyana girmek için dua ederdim Bir bakışına, bir dudak kıvrımında titreşen gülüşüne ulaşmak için dünyanın bütün çiçeklerini önüne sererdim

Şiirler, şarkılar, sevgiler içimde tutuşan bir ateş, onun yangınında senin için kül kesildim Ağır hastalar geceyi zor geçirir Sabahı bekler kırgın yürekler, hasta umutlar, yalnız ruhlar Yalnızdı gecelerim Hastaydı gecelerim Kan kaybından giden bir yaralı gibi umarsızdı gecelerim Bir uçurumun kenarına beni taşıyan karabasandı gecelerim Adına yalnızlık dedim Sensizlik dedim Sen beni bilmedin, beni tanımadın, beni sevmedin Bu bir ölümdü, bu bir fermandı Bıçak kesmez artık beni, ip asmaz, çeküller yüreğimi taşımaz Yaşamak mümkün değil, yalnızlık karanlık kapılarıyla üstüme kapandı Amansız acılar içindeyim

Ey Sevdiğim Ben seni ne çok sevdim Dünya bildi, bir sen bilmedin Yalnızlığın diğer adı aşka karşılık almamaktır Kaçılamayacak kadar yakın, tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin Benim aşkıma yalnızlık kucak açtı Senin yokluğuna dokundum, içim yandı Odamın çıldırtan sessizliğinde sana seslendim Yankısı döndü dolaştı, senin kapıların bana kapalı Kendi sesim yine bana ulaştı Anladım ki beni hiç duymayacaksın

Sana sitem edemem Sana kırılamam Bir tek dileğim var senden, son bir tek isteğim O da MUTLU OLMAN

MUTLU OL SEVDİĞİM BİRİCİĞİM AŞKIM NEREYE, KİME GİDERSEN GİT YETER Kİ SEN MUTLU OL

İhanet üzerine mektup

Sana hiçbir şey söylemek istemiyorum Bütün sözcükler yetersiz Hiçbir şey yazmak istemiyorum Engin denizlerde kulaç attığım, üstüme gökkuşağını kuşandığım bu aşk yalanmış Şimdi karanlık sularda boğuluyorum Gökyüzü kurşun gibi ağır Ne yana dönsem yalan Gülüşler yalan, vaatler yalanİnsanlar yalan Ben seni mi sevdimSenin gözlerinle mi baktım dünyaya senin ellerinle mi çiçek derledim sevinçti, aşktı göğsüme bastım Kocaman bir yalanı seninle mi yaşadım?

Gözlerine baktığım zaman cennet bahçesine geçerdim Bir aldatmacaymış, kötü bir rüya Kötülüğün bile bir yüzü vardır, bir görünüşü ama en beteri buymuş bu aldatmaca Bir masal olsaydın razıydım, bir şiir olsaydın, alır saklardımGüzel bir yüz kalırdı senden geriye, hoş bir anı kimsenin dokunamıyacağı bir tarih Ama hiçbir şey kalmadı Bir yokluğu varsaymışım Bir HİÇ’e sarılmışım Çölde serap bile değilsin Serabın gizli ışığı vardır Sen ışığı yutan karanlık bir kör kuyu Ben kör kuyularda kaynak suyu aramışım

Nasıl olsa biterdi bu aşk Ama unutulmaz bir hatıra, gençliğin en güzel anısı olarak kalsaydı Sen hiçbir şeyin değerini bilmedin Kökün çürük, yaprağın kül, meyvan zehirmiş Ben seni aşkın yerine koymuş aldanmışım Kabahat sende değil, ben insan tanımamışım

Sana karşı öfke duymuyorum, kırgın değilim, kızgın değilim Çünkü sen zaten yokmuşsun Asıl kızılacak kişi benim Küçücük bir toz tanesini bir mücevher sanmışım Senin ihanetin bana koymadıBeni kahreden, beni yokeden, beni bin pişman eden tek şey bir aşk yaratmış tek başına yaşamışım Sen zaten yokmuşsun ki senin neyine yanayım?

Sevgiliden özür dilemek için mektup

Sevgilim sana nasıl söyleyeceğim, nasıl yazacağım Kelimelerim yetersiz, kalemim tutuk Sana öyle hasretim ki bütün sözler ifadesiz Senden önce yaşamamışım, senden önce ben ben değilmişimSen gittiğinden beri yine kendimde değilim Seninle yaşadıklarım yetmiyor, anılar kalbimin acısını dindirmiyorAyrılık kapıyı çaldı, seni benden aldı artık içeri hiç kimse giremiyor

Sevemiyorum kimseyi, gözlerim senden başkasını görmüyor Ellerim senden başkasına gitmiyor Dudaklarım senden başkasını öpmüyor Geceleri bir yorgan gibi çekip üstüme, karanlığı örtüyorum Uzak yıldızların ışığı bile bu karanlığı delip geçmiyor Yıldız yok, ay yok, bulut yok umut yok sevgilim Umutsuz yaşanmıyor

Sokağa çıksam attığım adımlar boşlukta geziniyor, yağmurlar yağsa damlalar bana seni söylüyor Çiçeklerin boynu bükük, güneş bitmiş Dünya benden hesap soruyor Bu ceza çok ağır sevgilim, bana reva gördüğün bu ceza çekilir gibi değil Yüreğim sökülüyor

Hatamı biliyorum, yanlışın farkındayım Senden özür dileyecek yüzüm yok İstersen kapının eşiğinde küçük bir taş olayım itip kaktığın, yeter ki uzaklara fırlatıp atma beni Pencerende bir kuş olayım, elinin tersiyle uçurma beni İnce parmaklarında solgun bir çiçek olayım, buruşturup kırma beni

Susup gittin, çekip gittin Bir namlunun ucuna kurşunu sürüp gittin Ama öyle kaskatı öyle ağır ki ruhum, can damarım kesilse bir damla kanım akmaz Gözlerim ufka dikili, bir küçük kızıl ışık bekliyorum sendenBir aydınlık teli Bir umut affeder misin beni?

Nazlı sevgiliye aşk mektubu

Biliyorum sen de seviyorsun beni Gözlerinden okunuyor, uyku gibi, yağmur gibi, duman gibi aşk dökülüyor gözlerinden Beni sevmediğini söylerken dudaklarının kıvrımında öyle bir işaret görüyorum ki sevdiğini söylüyor Elini tutuyorum, elimi iterken elin, yanarak titriyor

Biliyorum sen de seviyorsun beni Bazen hiç ses vermiyorum sana, beni çağırıyorsun, adımı sesleniyorsun, yüreğin beni arıyor Uzaklara giderken beni de alıp götürüyorsun, yoksa bu kadar çınlar mıydı kulaklarım ? Akşam yıldızına bakarken ben geçiyorum aklından, yıldız birden ışığa kesiyor

Beklenmedik bir zamanda, umulmadık bir yerde ansızın karşıma çıkıyorsun, gözlerimiz karşılaşınca yüzünü çeviriyorsun Benim yanaklarım alev alevsenin dudakların nar çiçeği bir rüzgar esiyor aramızdan görmezden geliyorsun En yaşanacak zamanda saatler boşa akıyor, çileler sarıyorsun

Sevgilim, benim nazlı sevgilim Neden bu cefa ? Neden susuyorsun? Aramızda niçin bu kadar insan, neden bu kadar engel koyuyorsun ? Sevgilim her şey bahane bütün söylediklerin Kelebek kanadı kadar ince, yağmur damlası kadar temiz bir aşk bu Korkmana, kaçmana gerek yok

Sevgilim, biliyorum sen de seviyorsun beni, itiraf etmiyorsun

ESKI ASKIM'A (o kendini biliyor)

Hiç inanmamıştım aşkım, hem de hiçbir zaman inanmamıştım Beni kendime düşman edip kalbimin bir yarsını söküp alıp gideceğine Benden başka herkes biliyordu oysa, senin günün birinde beni yarı yolda bırakıp gideceğini Şu kahrolası dünyada bir ben vardım zaten sana inanan, güvenen, seven ve her zaman her şartta destek olan Ama sen sana inanmayanları haklı çıkardın ve beni terk ettin

Seninle birlikte kurduğum dünyayı yerle bir edip gitmene ne sebep oldu bilmiyorum Ben yalnızca sana aşık değildim sen benim en iyi dostumdun Neler yapacaksam danışırdık birbirimize, hayatımızı paylaşırdık Ağlamaktan korkmazdım Biliyordum ki ağladığımda sen yanımda olup göz yaşlarımı silerdin Artık ağlamıyorum bile Seninle ilgili her hatıra acıtıyor yüreğimi Nefes alamiyorum Ebru Gündeş’i dinlemiyorum Bütün resimlerimizi kaldırdım Kimsenin senin hakkında konuşmasına izin vermiyorum Hayatta en nefret ettiğin şeyi yapıyorum yani Artık uzun yıllar yaşamanın pek anlamı yok öyle değil mi?Ne için yaşayacağım ki!

Seninle birlikte hayallerimi de kaybettim benTek katlı bahçeli ve bahçesinde köpekleri olan bir evim olmayacak artık Domates, biber, sebze yetiştirmeyi de öğrenemeyeceğim salonumuzun tavanını balıkçı ağıyla süsleyemeyeceğizSana sürpriz yapacaktım,yatak odamızın duvarlarını sana yazdığım aşk mektuplarıyla ve en güzel fotoğraflarımızla süsleyecektim Bütün hayallerime evime çocuklarımıza, mutlu geleceğimize emin olduğum geleceğimize veda etmek kolay mı olacak sanıyorsun Seni aramıyorum diye, bu kez peşinden gelmedim diye unuttuğumu zannetme Her zamankinden daha çok seviyorum seni Şu an şu saniye uğrunda ölebilecek kadar çok seviyorum Öfkem de aşkımda dinmek bilmiyor

Senden sonra ben nasıl yaşarım bilmiyorum, ama senin hep mutlu olmanı isterim Birlikte geçirdiğimiz yıllar içinde seninle yaşadığım her an özeldi, her anı doyasıya yaşadım Beni çok mutlu ettin Zaman içinde kızgınlığım geçince seni hep o güzel günlerimizdeki hatıralarla anacağım Yıllar sonra ben eğer aklına gelirsem bil ki pencerenin önünde en sevdiğin şarkıyı mırıldanıyorumdur yıldızlara “Dün akşam yine benim yollarıma bakmışsın”

ESKI ASKIM'A

Soğuk bir sonbahar akşamıydı Hava kararmış, yağmur başlamıştı Düşlerimize yağmur yağıyordu ellerimizi Gözlerin donuk bedenin halsizdi

Gizli bir el kalkış hazırlanan otobüse binmek için seni sürükler gibiydi Sanki kalmak istiyordun “baharda dönerim” demiştin hatırlıyor musun ?” Sakin beni unutma bekle”

Ben seni unutmadım sevgili, ben seni unutmadım Bütün kış baharda döneceğin günün hayaliyle ısındım Minik öpücüklerle uyandırıp güneşin doğuşunu gösterecektim sana Çiçeklerin, denizin, kumasalın, güneşin tadına birlikte varacak , gün batımlarında denizle birleşen ufuk çizgisini birlikte seyredecek, ay ışığında mutluluk şarkımızı söyleyecektik

Yalan değil kaçamak sevdalara takıldım yokluğunda bir süre Sana benzeyen her şeyi sevdim ben Sevdiği her şeyde senden izler vardı Aradığımı buldum sandım ama yanıldım , bulduğum sen değildin Olmadık zamanlarda aklıma düştün, zamansız yaralandım Her sabah seni bulmak için yolara düşmek geldi içimden ama gidemedim

Yalnızlığın acısıyla gurur satın alır oldum her gece “Gelir” dedim kendi kendime, “Söz verdi gelmesi gerek” BekledimKendimi param parça hissetim ama yine de sana kızamadımUnuttum kötü sözlerini Unuttum kapında bekletildiğimiUnuttum telefonlarıma cevap vermediğini, kavgalarımızı unuttum

Bir tek seni unutmadım sevgili, bir tek seni unutamadım Hep dönmeni bekledim Zamanla alıştım acılara , ölüm ilanlarında kendiliğinden siline adreslere Alıştım sevdiklerimin yokluğuna Ama yalnızlığa alışamadım, hasrete alışamadım, sensizliğe alışamadım Hep dönmeni bekledim

Olamadı gülüm bir araya gelemedik Oysa daha yolun başındaydık, tomurcuktuk daha çatlamaya hazır Bahar gelmeden ayrıldık Şimdi artan yalnızlığım , büyüyen yokluğu var duvarlarda gözlerinin izi , kapı kollarında parmak izlerin saklı Sen neredesin sevgili, varlığın nerede ? bir mevsim döndü , sen dönmedin

Düşlerim böyle dağınık değildi eskiden Kara bulutlar gibi kümelenip bir yere, acılarım yüreğimde çöreklenmişti gece yarılarında Özlemlerim hiç bu kadar olmamıştı gün ışığına Hasret bu kadar büyümemişti Şimdi göçebe olmuş yüreğimle her sabah yeni yolculuklara çıkıyorum Umudun türküsünü söylüyorum öksüz bakışlarımla

SEVGİYİ TARİF ETMEYE KALKSAM, SENİ ANLATIRDIM DÜNYAYA

Korkunun olduğu yerde aşk yoktur Cesarettir sevmek Düzenlere,oyunlara,kötülüklere meydan okumaktır Sevmek; uzaklaşmaktır yalandan,bencilliği hiçe saymaktır Bir başka açıdan da inanmaktır sevmekGerçekten inanmaktır, tümden inanmaktır İnsan sevince; sevdiğine bütünvarlığı ile teslim olmamışsa, yeteri derecede sevmemiş demektir Ve ona kayıtsız şartsız inanmıyorsa, sevgiden bahsetmeye bile hakkı yoktur

Kıskançlık; inancımızın bütünlüğü ölçüsünde besler aşkı Şüpheyse öldürürŞüphenin olduğu yerde inancın yeri olmaz Sevgiden bahsedilemez orad****ıskançlıksa; kutsal bir duadır, dudağında sevenlerin

Sevmek; var olmaktır bir bakıma,derinden bakılınca yokluğa benzerSevmek bütünlenmektir Çok seven eksildiğini zanneder,oysa artmaktır sevmek, çoğalmaktır Çevrenin gözlerimizden silinmesi, önce bir eksilme hissi verir insana Fakat o her şeyimizi varlığı ile doldurdukça arttığımızı anlarız O bir tek kazanç, bütün kayıplarımıza bedeldir

Bir an gelir; her şeyi onunla değerlendirmeye başlarız O bugün mutluysa yaşamak güzeldir Kabımıza sığmayız Şarkılar söylemek gelir içimizden O kederliyse, gözlerimizde herşey kederlidir artık Bütün güzellikler bir bir yitirirler anlamlarını O anlarda ölümü düşünür de, yine ölemeyiz kurtulamamak için

Yanmaktır, tutuşmaktır sevmek ve yaşadıkça hiç sönmemektir Dinle, sana sevmenin ne olmadığını söyleyeceğim önce Ne olduğunu sonra anlayacaksın

Dinle, sevmek alışveriş değildir Geometri değildir, aritmetik değildir En değerli şeydir belki, ama karşılığında hiçbir şey alınmaz Karşılıksız bir çeke atılmış kuru bir imza değildir sevmek İskambil kağıdı değildir, zar değildir, bir dilim değildir, hesap pusulası değildir sevmek

Sevginin bedeli yine sevgiyle ödenir, altınla değil Sevilmekse; sevmenin mükafatıdır ancak, karşılığı değil Bir sevgiye eş bir başka sevgi olamaz Çünkü her sevgi birbirinden büyüktür Sevgi tartılamaz, sevgi ölçülemez Sevgi; gram değildir, mesafe değildir Derinlik sanırsınız, yüksekliktir o Sevgi; dudak değildir, göz değildir, saç değildir Sandalye değildir sevgi, yatak değildir, çarşaf değildir İçki değildir, içemezsiniz fakat herşeyden güzeldir sarhoşluğu Geçip karşısına seyredemezsiniz, manzara değildir, tablo değildir, heykel değildir Okuyamazsınız kitap değildir Bilmece değildir, çözemezsiniz İsteseniz de içinizden atamazsınız Kan değildir, kesip damarınızı akıtamazsınız Siz ağladıkca o güçlenir içinizde Akmaz, gözyaşı değildir Kuş değildir uçmaz, çiçek değildir koklanmaz Bitmez çile değildir Ne desen o değildir sevmek

DUYGULAR

duygularımı en ince detaylarıyla anlatmak istiyorum,okadar acı ve hüsranla doluki kalbim
bir türlü kaleme alıpta yazamıyorum en başta seni yazmak istiyorum sayfalar dolusu; ister bir sayfa tutsun ister yüz
seni yazmak istiyorumsonra ikimizinde kandığı o aptalca aşkınefret ve kinle dolup taşan o aşkı yazmak istiyorum,

ve sonra terk edilişlerigünler geçipte sen gelmeyince işte o zaman bütün her yanımı sisler kaplıyordu,ne seni görüyordum nede çevremdekileri
işte her zaman böyle yazmak istiyorum,sayfalarca ve saatlerce hep seni canım,
ama şimdi şu anda yazmak şöyle dursun onları görmek bile istemiyorum isteksizce yazılan şu duygularım inan gerçekler değil canım

ruhum ve benliğim bunların hiçbirisini arzulamıyor,hepsi hepsi daima seni arzuluyor
sonra tekrar seni yazmak istiyorum sayfalara senin hayatını senin yaşamını ve senin için güzel olanı
benim için acı ve hayal kırıklığıo muhteşem evliliği yazmak istiyorum;ben bunca zamandır hep ayaklar altına aldım o güzelim duyguları
sonra kaybolan bir evlilik ve çocuklar işte böyle oldu duygularım

aşkı sevgiyi unuttu artık kalbim zaman geçmek bilmiyor, bu acı duyguların içinde kapkaranlık oluyordu duygularsevgiyi barışı unutuyordu o zaman
kin nefret herşey böyle oluyordu canım,duygularımı böyle anlatmak istemezdim sanagüzeli en güzeli yazmak isterdim sayfalara
inan ömrüm yetmez duygularımı anlatmaya kağıtlara dökmeyesayfalara sığdırmaya

--->: Çeşit Çeşit Mektuplar frmacil sayfa 2iki --->: Çeşit Çeşit Mektuplar

ELVEDA BITANEM

Sabah uyandiginda midesinde bir yanma hissetti yanmanin nedeni aksam yedikleri degil uyanir uyanmaz bugün yapacaklarinin aklina gelmesiydi Bugün 2 yildir götürmeye çalistigi bir birlikteligi bitirecekti aslinda bunda geç bile kalmisti Bitmeli dedi içinden her gün; bu tatsiz uyanis bitmeli Içinde bir muhakeme baslamisti, kendi kendine söyleniyordu:

“Ona da haksizlik etmek istemiyorum belki hatali olan benim Bulunmaz Hint kumasi degilim ya, görünüs olarak himmm yakisikli çocuk denilecek biri hiç degilim Ama yaptim çok çalistim bitmesin diye kendimle mantigimla çok kavga ettim olmadi” Genç adam bunlari düsünürken surati sekilden sekille giriyordu Süratle giyinerek disari çikti, bugüne kadar hiç bekletmemisti onu simdide bekletmemeliydi Istanbul soguk ve yagmurlu bir Nisan ayi yasiyorduGenç adam gökyüzüne bakarak iç geçirdi bulutlar bizim yasayacaklarimizi biliyor onlar bile agliyor halimize

Birkaç saatlik yolculuktan sonra Kadiköy iskelesine geldi her zamanki gibi yine ilk kendisi gelmisti bulusma yerine Birkaç dakikalik beklemeden sonra karsidan kiz arkadasinin geldigini gördü, simdi midesindeki agri daha da artmisti Karsilama faslindan sonra Besiktas a gitme karari aldilar, yolculuk sirasinda hiç konusmadilar; genç adam günesin yoklugunda grilesen denize bakiyordu Genç kiz arkadasinin bu durgunluguna anlam verememisti, öyle ya nereden bilecekti bu gün ayrilik çanlarini çaldigini

“Üsüdüm” dedi genç kiz, bu yolculuk boyunca edilen tek lafti Besiktas a geldiklerinde bir cafe de oturdular, genç kiz anlamisti kendisine bir sey söylenmek istendiginin “Bana bir sey mi söylemek istiyorsun” dedi, genç adamin gözlerine bakarak Genç adam gözlerini kaçirarak “evet” seklinde basini salladi

Genç kiz daha da heyecanlanmisti Biraz da sinirlenerek “söyle öyleyse ne diye bekliyorsun”

Genç adam içini çektikten sonra “sence biz nereye kadar gidecegiz, daha dogrusu biz iyi bir ikiliyiz”

“Bunlari sorma geregini neden duydun” dedi genç kiz

Genç adam söze basladi: “bak canim bundan birkaç ay önce aksam saat 11:00 civariydi sanirim, hatirladin mi?

Genç kiz “evet hatirladim” dedi, ama genç adam genç kizin sözünü bitirmesini beklemeden “o aksam seni düsünüyordum diger aksamlarda oldugu gibi senin için bir siir yazmistim onu o an sana okumak istemistim, sana telefon açtigimda siirimi bile dinlemeden simdi sirasi mi canim ya senin de isin gücün yok mu demistin bana Biliyor musun o an bir kaç yumruk yedikten sonra kroki durumuna düsen bir boksör gibi olmustum sessiz kalip özür dileyerek telefonu kapatmistim Daha sonra bu siiri benden hiç istememistin Ve bunun gibi bir çok defa tartismamiz oldu Geçenlerde hasta olup yataklara düstügümde arkadaslarimla birlikte sen de gelmis, Meral in bana sen sanslisin Nalan sana bakar sözüne karsilik sinirli bir edayla “aaaa banane isim yok da sana bakacagim, annen baksin demistin bunu da hatirladin mi?”

Genç kiz tekrar “evet” dedikten sonra saskin saskin “evet ama bunlari neden hatirlatiyorsun bilmiyorum Biliyorsun benim kisiligim böyle, duygusalligi sevmiyorum Ve hasta bakici gibi göründügümü de kimse söyleyemez”

Genç adam güldü “Evet canim bak burda haklisin, sen zaten olmak istesen bile bu kalbi tasidigin müddetçe hasta bakici hemsire falan olamazsin”

Genç adam devam etti “bana simdiye kadar kaç kere sabahin erken saatlerinde güzel sözcüklerden olusan bir mesaj çektin, hiç hatta günün hiçbir saatinde çekmedin Duygusalligi sevmeyebilirsin ama sen seni seven insanlari mutlu etmeyi de sevmiyorsun, halbuki ben senin tam tersine kendimden çok insanlari mutlu etmeyi seviyorum Seni tanidigimdan beri her sabah aksam, gece yani seni andigim her saat tatli sözcük mesajim vardi senin için biliyor musun? seninle ben ak ile kara gibiyiz”

Genç kiz anlamisti, “yani ne istiyorsun benden sair olmami mi?”

Genç adam tekrar gülümsedi içinden dün gece verdigin ayrilik kararinin ne kadar dogru oldugunu düsünüyordu

“Hayir dedi sair olmani istemiyorum zaten olamazsin da; yalniz biz ayrilmaliyiz, ayrilirsak ikimiz içinde en hayirlisi bu olacak”

Genç kiz sasirmisti, “Neden ama ben seni seviyorum, senin de beni sevdigini saniyordum”

Genç adam iç çekerek “hayir canim sen esas beni sevdigini saniyorsun, eger beni sevseydin simdi burda baska seyler konusuyor olurduk”

Genç kizin gözleri yasarmisti, Genç adam cebinden çikardigi mendili uzatti, genç kiz göz yaslarini silerek kesik bir sesle “Sen bilirsin, umarim beni baska biri için birakmiyorsundur”

Genç adam “Nasil böyle bir seyi düsünürsün, senden baska olmadi ve uzun sürede olacagini sanmiyorum” Genç adam ve genç kiz iki sevgili olarak oturduklari masada artik iki yabanci gibi duruyorlardi Istanbul yagmurlarla yikanirken yagmura iki sevgilinin umutlari da karisiyordu

Birkaç dakika sesiz oturduktan sonra genç kiz “kalkalim istersen” dedi

Genç adam ben biraz daha burda kalmak istiyorum, istersen sen kalkabilirsin Genç kiz “tamam o zaman sana mutluluklar dilerim” diyerek elini uzatti Genç kizin sesi ve eli titriyordu genç adam “arkadas olarak beraberiz ama sen istersen tabi” dedi Genç kiz evet” anlaminda basini salladi ayrilirken son kez sarildilar birbirlerine

Genç kiz uzaklasirken genç adam masada dondu kaldi vakit ögleni bulurken yagan yagmur yerini günese birakmisti, ama genç adam titriyordu onu titreten açan günese ragmen esen rüzgar miydi, yoksa kalbindeki ayrilik acisi miydi Saatlerce dolasti devamli kendini sorguluyordu hatayi bastan yaptim diyordu, ama yasadigi güzel günlerde olmustu”allahim” dedi “allahim güç ver bana”

Dostlarini düsündü onlarin dediklerini düsündü Arkadaslari sizler birbirine zit insanlarsiniz yol yakinken dönün bu yoldan dememis miydiler Tabi ya dogru olani yapmisti Saatler geçtiginde artik günes yerini yildizlara birakmisti, eve döndügünde yürümekten bitap duruma düsmüstü Kendisini karsilayan annesine hiçbir sey söylemeden kendi odasina gitti Gece bir türlü bitmek bilmiyordu anilarin agirligi altinda eziliyordu genç adam, ama sabah erken kalkip ajansa gidecekti, bunun için uyumasi gerekiyordu

Birkaç saat sonra genç adam uykuya dalmayi basarmisti ve sabah 7 de saatin zirlamasiyla uyandi genç adam Evden çikacagi zaman cep telefonuna bakti, mesaj ve 10 tane cevapsiz arama vardi Genç adam yorgun oldugu için duymamisti telefonunun sesini Cevapsiz arama ve mesaj canimcim dan gelmisti canimcim onun Nalana taktigi isimdi, heyacanla mesaji açti mesajda sunlar yaziyordu

“Sadece onlari sevmeyi sevdim Hepsini onlarsiz yasadim da Bir seni sensiz yasayamiyorum Bu aski tek kalpte tasiyamiyorum Sana yemin güzel gözlüm bir tek seni sevdim Ve seni severek ölecegim, ELVEDA BIRTANEM”

evet, genç adam sasirmisti, mesajin gelis saatine bakti sabahin besini gösteriyordu güldü kahkahalar atarak güldü onu tanidigi ve arkadas oldugu günden beri ilk defa bir siir aliyordu ve ilk defa bu saatte araniyordu

Heyecanla hizli arama yapti, çalan telefonu yabanci bir ses açti

Genç adam “Nalan ile görüsebilirmiyim” dedi Fakat karsidaki agliyordu, hiçkira hiçkira agliyordu; “Ben onun annesiyim yavrum, canim kizim bu sabah intihar etti Gece odasinda birilerini arayip durdu, sabah odasinin isigini sönmemis görünce merak ederek odasina girdim, ama yavrum kendini asmisti”

Genç adam beyninden vurulmusa döndü Bir gün önceki mide agrisinin iki katini çekiyordu simdi Oldugu yere yigilip kaldi

Birkaç ay sonra

Iki doktor konusur Doktorlardan biri digerine karsidaki hastanin durumunu soruyor

- haaa o mu, üç ay önce getirdiler elindeki cep telefonunu hiç birakmiyor, kendisi yüzünden bir genç kiz intihar etmis, o günden sonra o cep telefonu her zaman elinde devamli bir seyler yazip birine yolluyor Geçenlerde merak ettim o uyurken gönderdigi numarayi aradim hayret ki numara 3 ay önce iptal edilmis, ve gelen mesajlarda bir siir:

“Sadece onlari sevmeyi sevdim Hepsini onlarsiz yasadim da Bir seni sensiz yasayamiyorum Bu aski tek kalpte tasiyamiyorum Sana yemin güzel gözlüm Sana yemin güzel gözlüm bir tek seni sevdim Ve seni severek ölecegim, ELVEDA BIRTANEM”

SEVGİYE DAİR
Ey Güzel İnsan!
Sessiz sevdaların bitiremediği, sözcüklerin ifade edemediği, bahar aylarının
varlığını kıskandığı
Sen Sen içimin ince büyük derin sızısı! Seni Seviyorum
"Seni seviyorum" derken eriyorum, her eriyişimde bir kez daha "seni seviyorum" diyorum
Hepsi bu; "Seni seviyorum"
SEVGİNE İHTİYACIM VAR, bana yaklaşan durağanlaşmış beyninde ki düşüncelerin nokta
bitişlerine Uzaklarda olduğumu düşlediğinde, senden bir nebze uzaklaşmadan, senli
dünlerde ayakta kalma çabalarıma inanmana, parmak uçlarımda ki hislerimden,
acılarına sebebiyet verenlere olan nefretimin büyümesine olan engelleme çabalarına
sahip çıkamayan beynimin, aslında kendine verdiği sızılardan vazgeçme gayretleriyle
cebelleşip duruyorken, bakışlarındaki ışığa ihtiyacım var Benliğimde bastırdığım
sana olan vazgeçilmez hislerimi beyninde açığa çıkarma duygularımın, yüreğimdeki
fırtınanın dinmediğini, cümlelerimin arasına sıkıştırılmış göğsümün o ince
sızısından, göğsünün sol yarısına akan hislerimi anlamana ihtiyacım var "Seni
sevdiğimi daha önce söylemiş miydim?" cümlesinin
dudaklarından çıkarken "hayır" diye anlamsız bir cümle kurup sesindeki sevgiyi
defalarca duymak isteyen "ben" in sana ihtiyacı var Yanan kalemime dokunmadan
sevdalı kalemimin ucundan dökülen yazıların sana ait olduğunu bilmene ihtiyacım var
"Sen"i kaybetmekten her adımda korkan benim sevdanı bilmeye ihtiyacı var
Ağla! Ben de ağlarım, göz yaşlarım özlemine az kalır, buralarda nem var! Nem varsa
sende kalır daha çağırırken beni anı bile kalmaya tenezzül etmeyen o dağ
dorukları Sömürgem yaslar durur sesime kırgın ayrılıkları Ağla sömürgem
Belki dönemem; oralarda usul usul talazlanan nehirlerde yaz kalır, kış yanar, düş
üşür yüreğimde Ağlarım göz yaşlarım yine beyaz kalır
Bir tür gurur bu Bir gün nasılsa ve hiç olmadık bir anda alınıp kopartılmadan,
kendi ellerimizle onu yok etmek bizim gibilerin mutluluğuna tahammül edemeyen bu
hayata bu hayatın zorba kurallarına bir tür baş kaldırış
Yağmur yağacak az sonra, hep ağlamaklı olurum yağmur yağdığında Yüreğim üşür,
gözlerim üşür, içimdeki kuşlar uçar gider

Yokluğunu Hissettiğim Aşkım'a :
Artık yapayalnızm,bi sevgilim var ama ben yalnızım Bunu söylemek ve ebediyen susmsk istiyorum Konuştukça, susmak istedikçe, sevdikçe, özledikçe ve ne kötü ki YAŞADIKÇA içim acıyor!!! Öyle bir duygu ki Bedenimle ruhum arasında beni kahreden çelişkiler içerisindeyim Düşünmekle düşünmemek, susmakla susmamak, bakmakla bakmamak, sevmekle sevmemek, ağlamakla aglamamak ve YAŞAMAKLA YAŞAMAMAK Kimsenin beni sevmesini ve bana gerektiği için SENİ SEVİYORUM demesini istemiyorum Çünkü ben öğrendim bi kere sevmenin verdiği o dayanılmaz acıyı sevmemeye ve bir daha asla böyle kırılmamaya yemin ettim! Ben insanları sevsemde belli etmicem artık Çünkü; maskelerini, sırlarını, kendilerine oynadıkları budala oyunlarını ,hırslarını, yalanlarını hiç birini istemiyorum Bir kez sevdim ben, hemde çok sevdim o aralar karamsar ve içime kapanıktım Ama çok sevdim o YALANCIYI Sadece onu severdim, yalancı olmasına rağmen, beni üzmesine rağmen Ellerimden tutardı o, üşürken içimi ısıtırdı gülüşü Beni öperdi, koklardı, severdi Ama sonra sevmemeye başladı Nasıl oldugunu bilmiyorum ama hissediyordum Hiç davranmadığı gibi davrandı, hiç bakmadığı gibi baktı belliki istemiyordu artık beni Sonra Sonra gitti sessizce Birdaha hiç dönmedi Giderken ağladım! Elimi tuttu, gülümsedi son kez ve ağladı oda O gündür kimse tutmadı ellerimi, giderken ellerimide götürmüştü çünkü Birdaha hiç geri alamadım ellerimi de, kalbimi de, göz yaşlarımı da Gittiğinden beri hiç durmadı gözlerimden akan yaşlar, giderken içimde açtığı yara hiiiiç geçmedi NORMALDE YANIMDA OLUPTA; YOKLUĞUNU HİSSETTİĞİM AŞKIMA ELLERİMİ ve KALBİMİ geri istiyorum BEBİŞİM!!! AĞLAMAKTAN YORULDUM ÇÜNKÜ

Böyle Uzak Kalma Bana

Ayın karanlığına sakladım düşlerimiBir sevdanın yollarında berduşça geziyorum şimdi ve sen beni sevmeme ihtimalinle buz gibi duruyorsun karşımdaGerçeği duymaktan, ilk kez bu kadar çok korkuyorumSöylediğin her söz diken gibi batıyor yüreğimeTanrım, içim acıyor içim acıyor…
“Güneşin donuk sarı gölgelerinin altından”bakıyorsun banaGözlerine baktıkça terk edilmiş bir ülkenin uçsuz bucaksız, insansız topraklarını görüyorumBir çiçek
olmalı, açmaya yüz tutmuşBir çiçek, bin umuda yeter ama yokUmutsuzluk ne sana
ne bana yakışıyorYakışmayanı taşıyoruz üzerimizde, ne garip…
Ne kadar yakınsan o kadar uzaksın bana”Kıyısız bir denizin uzaklığı”bu…
Dalgalarının kayalara vurup parça parça olmasını istemediğin için mi küstün sahillere¿ Hangi gemi barınacak o denizde söylesene¿ Hangi gemi batmadan kalacak su yüzünde¿Bütün fırtınaları göze almışken ben, şimdi neden yelken basamıyorum sendeki o sonsuz maviliğe¿Senin görmediğin o sahilde demir atmış bekliyorum öylece…Ne zaman”İskele alabanda”diyeceksin¿
Böyle donuk baktıkça sen, yapraklarını dökmüş asırlık bir çınarın kovuğuna yerleştirdiğim hüzünler bir bir çıkıyor ortayaDerinden soluyorum acıları…Hep kal
istiyorum, benimle kal…Hüzünler de o asırlık çınarın kovuğunda kalsın, böyle yaşayıp gidelim birlikte…Sonra yine gözlerin dikiliyor karşıma, donuyorum…
Zamanda kaybolmuş iki yüreği yeniden bir araya getirmenin çabası benimkisi
Küllenmediğine inandığım bir alevi, yüreğimle yeniden canlandırmaya çalışmak…
Yorgunsan en az senin yorgunum bende…Her şeye rağmen bir güne bakan doğuyor
içimde ayın karanlığına sakladığım düşlere inat
Şimdi sen aşk çiçeğim, bana en yakın haline bürün, yüreğine koy ellerini ve sadece
Yüreğinin söylediği sözleri dinleBir kez yakından bak bana, en yakından, gözlerimde
Kendini görDeğiştir çirkin anıları en güzelleriyleAşk savaş değildir, bu yüzden yenilmedin hiçHoyrat eller yok karşında seni incitecekBen yaşatacağım seni, ölmene izin veremem bundan böyleSende kapılma ölümün soğukluğuna…