Sürgünce...

Ne zaman aynaya baksam

gözbebeklerimde seni görürürüm

ne zaman gülsem

nefesin düşer kahkalarıma

ne zaman yağmur yağsa
ıslak saçlarının kokusu gelir burnuma

ne zaman bir dost sohbetinde

sana ait bir cümle geçse

gözlerim buğulanır
sesin yankılanır kulaklarımda

ne zaman üşüsem

üşüdüğünü düşünürüm o anda
o kadar benlesin ki

o kadar bensin ki

özlemek anlamını yitirdi

ben beni özleyemem ki

Sen gidersen,

Saatlerin kadranları izler peşinden,

Durur zaman!

Anlamını yitirir anlarım

Anılarsa yüreğimin yangınına içerler yudum yudum

Beyazın kırmızının lafı olmaz

Kadehler zehir olur, kadehler zifir

Buralara hazan vurur

Buralar boran olur

Buralar yaman

Yüreğim inceden yorulur

İçerimden ilmek ilmek izlerin yolunur

Bilirsin aşka emektir her sevişim seni

En azılı katil olur aşk sen gidersen,

Yüreğimde seni bulamazsa,

Düşlerim vurulur
Sen gidersen

Çokmu sevdi seni bu kalp

Çokmu bağladı kara zincirlerini sana

Çokmu senin oldum yoksa çok mu benim

Ve ben karanlıkların da
Özledim seni

Gidişininin saymadığım kacıncı saniyesinde

Kokun hala üzerimde

Sen diye katran gecelere dalıyorum

Sen diye karanlık sabahlara uyanıyorum

Günüm sen oluyor

Karanlıklarıma avucunda güneş geldiğinden beri

Işığım sen oldun

Şimdi kalbim sen diye bağırıken

Elini tutamadığım yüzünü göremediğim

Ve gözüne bakamadığım günleri saymıyorum

Takvimden

Biter bu da biter diyorum kendime

Ama nafile öldüm deyince
Ölünmüyor

Murat Bağcı