Mitolojide Şeytan

Şeytan; birçok dinde insanları kötülüğe teşvik eden, adaletsizliğin önderi bir varlığın ismidir Şeytan, rakip, muhalif, bozucu ve bozguncu gibi anlamlara gelen İbranice bir kelime olan "Satan"'dan ya da arapça kökü "rahmetten uzaklaştı, hak'dan uzak oldu" anlamlarına gelen "şetane"'den gelmektedir

Modern dinlerde ya da mitolojilerde, Şeytan genellikle, doğaüstü güçlere sahip, sürekli insanları dinden, dolayısıyla yaratıcısının emirlerinden uzaklaştırmaya çalışan bir varlık olarak düşünülmüştür Latincede "Diábolus, Diaboli", Yunancada "Diabolos", "Karanlıkların Efendisi," "Beelzebub" (Sinek Kral), "Belial", "Mephisto", ya da "Lucifer" olarak geçer Talmud ya da Kabbala felsefesinde "Samael" olarak geçer(Yahudi inanışında Samael başka bir melektir) İslamda "İblis" (إبليس) olarak bilinir ancak kuranda "şeytan" kelimesi (87 kez), "iblis"'ten daha fazla kullanılmıştır Şeytan ayrıca "Azazel" olarak da anılmıştır

Eski Antlaşma'da Şeytan

Eski Antlaşma'da Şeytan Hrıstiyanlıktaki gibi korkulan bir mahluk değildir ve kötülüklerin temelini oluşturmaz Çünkü musevilikte Hayrın da şerrin de Tanrı'dan geldiği inancı vardır Bu sebeple Satan ya da Samael adı verilen Şeytan'nın hile ve aldatmacalarına karşı dikkatli olunmalıdır

Yine Talmud, Bava Batra Bölümü, Daf 16a 'ya göre:
(הוא שטן הוא יצר הרע הוא מלאך המות הוא שטן דכתיב)
Şeytan, kötü dürtüler ve Ölüm Meleği aynı şahsiyetlerdir


Ezekiel 28:12–19: "güzellerin ve bilgelerin en mükemmeliydin Eden'de, Tanrı'nın bahçesindeydin Giysilerin hep güzel taşlarla – yakut, zümrüt, aytaşı, beril, onix, safir, turkuazla - ve altın işlemelerle süslüydü Bunlar sana sen yaratıldığın gün verildi Seni kudretinle ve gücünle bekçim yaptım Tanrının kutsal dağına gidebiliyor ve ateş tarlalarında yürüyebiliyordun Yaptıklarından tamamen muaf tutulurdun ta ki için kötülükle dolana dek Bu varlık içinde bile daha büyük şiddet yarattın ve günahkar oldun Seni tanrının dağından men ettim ve seni bekçilik ettiğin ateş tarlalarından sürgün ettim Güzelliğin yüzünden için kibirle doldu ve bilgeliğini kendi ünün için harcadın Seni içine hapsettiğim ateşle beraber dünyaya attım Seni takip edenlerle beraber sonunuz ateşler içinde küle dönecek Çok feci bir sona geldin"


Yeni Antlaşma'da Şeytan

Şeytan özellikle Yeni Antlaşma'da ve Hrıstiyan inancında kendisine daha çok yer bulmuştur Özellikle İsa'yı sürekli olarak kışkırtır Ancak Şeytanın kişiliğinin kaynağı İncil değil, hristiyan edebiyatıdır John Milton'nun epik bir şiirinde Şeytanın en üst düzeyde bir melekken insanı ve kendini yaratan tanrıya karşı düşmanlığa yönelen bir kişilik olduğu anlatılır Ancak Şeytan kesinlikle cehennemde hapsolmuş biri değildir aksine istediği her yere - dünyaya hatta cennete bile - girip çıkabilir Bu özellikleriyle Şeytanın nihayi amacı insanlığı yaratıcının yolundan saptırmaktır Bu anlamda kendisini tanrıya bir rakip olarak kabul ettirme gayreti içindedir Kendisine bir süre verilmiş ve bu sürenin dolmasına kadar yaratıcıya karşı açtığı savaşın sonucunu beklemektedir

Yaradılış (Genesis) bölümünde, Âdem ve Havva'yı kışkırtan yılan figürü, Tevrat'taki anlatımın aksine daha sonraları Hristiyan uleması tarafından Şeytan olarak değerlendirilmiştir Doğu (Ortodoks) Kilisesine göre Şeytan, insanın üç düşmanı (günah-ölüm)'den birisidir Bütün Hristiyan inanışlarında, Şeytan, İsa'ya ve İsa figüründe Tanrı'ya karşı son bir savaş (Armageddon) açacaktır Bu savaş aynı zamanda Şeytana verilen süreninde (aeonios) sonuna çok yaklaşıldığını gösterecektir Unitaryan Kilisesine göre Şeytan bu zaman geldiğinde tekrar iyi olacak ve melek özelliklerine kavuşacaktır Bu sürenin nasıl işleyeceği her kilisede farklılıklar gösterir Neticede dünya tüm şeytanlıklardan arınır ve tıpkı cennet gibi günahsız bir yere dönüşür

Ortaçağ'da Şeytan bir keçi gibi sakallı ve boynuzlu, elinde çatal ve kuyruklu olarak tasfir edilirdi Bu görüntünün oluşmasının sebebi incil değildir ve hristiyanlıktan önceki pagan inanışlarda simgelenen bazı tanrı figürlerinden (Pan, Dionysus) kaynaklanır


Kuranda Şeytan

Şeytan İslamiyete göre cin (diğeri melek) türünden bir varlıktır Cinler, meleklerden farklı olarak irade sahibidir Yaratılışının en büyük nedeni, kıyamete kadar, insan iradesinin sınanmasıdır Bu sınavı geçenler ödüllendirilecek, geçemeyenler ise cezalandırılacaktır Kuran'da şeytandan bahsedilen ayetlerde insanlar onunla birlikte hareket etmemeleri konusunda uyarılmıştır Şeytanın önceleri bilgeliğinden yararlanılan ve sayılan biriyken, Allahın huzurundan kovulma aşamasına nasıl geldiği Araf suresinde anlatılır Hristiyanlık ve İslamiyet, şeytanın bir zamanlar Allahın sevdiği bir hizmetkarı olduğu konusunda hemfikirdir

Araf (11-25): Andolsun, size yeryüzünde imkan ve iktidar verdik Sizin için orada birçok geçim imkanları da yarattık Ama siz ne kadar az şükrediyorsunuz! Andolsun, sizi yarattık Sonra size şekil verdik Sonra da meleklere, “Âdem için saygı ile eğilin” dedik İblisten başka hepsi saygı ile eğildiler O, saygı ile eğilenlerden olmadı Allah, “Sana emrettiğim zaman seni saygı ile eğilmekten ne alıkoydu?” dedi (O da) “Ben ondan hayırlıyım Çünkü beni ateşten yarattın Onu ise çamurdan yarattın” dedi Allah, “Şimdi in aşağı oradan Çünkü senin orada büyüklük taslamak haddine değil! Hemen çık! Çünkü sen aşağılıklardansın” dedi Şeytan dedi ki: “(Öyle ise) bana insanların tekrar diriltilecekleri güne kadar süre ver” Allah da, “Sen süre verilenlerdensin” dedi Şeytan dedi ki: “(Öyle ise) beni azdırmana karşılık, yemin ederim ki, ben de onları saptırmak için senin dosdoğru yolunun üzerinde elbette oturacağım” “Sonra (pusu kurup) onlara önlerinden, arkalarından, sağlarından ve sollarından sokulacağım ve sen onların çoğunu şükreden (kimse)ler bulamayacaksın” Allah dedi ki: “Yerilmiş ve kovulmuş olarak çık oradan Andolsun, onlardan sana kim uyarsa sizin, hepinizi cehenneme doldururum” “Ey Âdem! Sen ve eşin cennette kalın Dilediğiniz yerden yiyin Fakat şu ağaca yaklaşmayın Yoksa zalimlerden olursunuz” Derken şeytan, kendilerinden gizlenmiş olan avret yerlerini onlara açmak için kendilerine vesvese verdi ve dedi ki: “Rabbiniz size bu ağacı ancak, melek olmayasınız, ya da (cennette) ebedi kalacaklardan olmayasınız diye yasakladı” “Şüphesiz ben size öğüt verenlerdenim” diye de onlara yemin etti Bu sûretle onları kandırarak yasağa sürükledi Ağaçtan tattıklarında kendilerine avret yerleri göründü Derhal üzerlerini cennet yapraklarıyla örtmeye başladılar Rableri onlara, “Ben size bu ağacı yasaklamadım mı? Şeytan size apaçık bir düşmandır, demedim mi?” diye seslendi Dediler ki: “Rabbimiz! Biz kendimize zulüm ettik Eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan mutlaka ziyan edenlerden oluruz” Allah dedi ki: “Birbirinizin düşmanı olarak inin (oradan) Size yeryüzünde bir zamana kadar yerleşme ve yararlanma vardır” Allah dedi ki: “Orada yaşayacaksınız, orada öleceksiniz ve oradan (mahşere) çıkarılacaksınız”


Yehova Şahitliğinde Şeytan

Yehova Şahitleri Şeytanın aslında gerçek bir insan olduğuna ve mükemmel ruh özelliklerine sahip olarak yaratıldığına inanır Ancak Âdem ve Havva'nın tanrı Yehova yerine kendisine inanmalarını sağlamaya çalışmasıyla Şeytana dönüşmüştür Lucifer adı verilmiştir
Lucifer cennette kendisine yasaklanan meyveyi yemesi için Havvayı kışkırtmış ve onu meyveyi yerse tıpkı tanrı gibi olacağına inandırmıştır Yehova Şahitleri bu dünyayı Şeytanın yönettiğine inanır


Yezidilik

Şeytan figürünün Yahudi-Hristiyan ve Müslümanlıktaki bir benzeri Yezidilikte de bulunmaktadırAncak burada Şeytan'ın sahip olduğu özellikler diğer dinlerden farklıdır Yezidilikte tanrı dünyanın sadece yaratıcısıdır, ancak sürdürücüsü değildir Tanrısal iradenin vücut bulması için Şeytan bir nevi aracılık rolü üslenmiştir Şeytan "tavus" olarak adlandırılır ve bir tavus kuşu ile simgelenir Tanrı özünde iyilikle dolu olduğundan ibadet edip onun gönlünü kazanmak gerekmez Aksine ibadetin ona değil içi kötülüklerle dolu olana, Tavus'a yapılması ile kötülüğün en büyük kaynağından korunulur Bu anlamda iyilik ve kötülüğün kaynağı aslında Melek Tavus'tur Ahiret inancı gibi sonradan hesap verilecek bir yerin varlığı söz konusu değildir İnsanın inanışına ve yaşayışına göre dünya cennete de cehenneme de dönüşebilir Melek Tavus bütün bu işlerin denetleyicisi ve tanrının bu dünyadaki gölgesidir

Yezidilikten önceki ilahi dinlerde anlatılan, şeytanın, yaratıcının buyruğuna rağmen insan karşısında eğilmeyip saygı göstermemesi, onun aslında ne kadar asil olduğunun tüm evrene isbatıdır ve yaratıcı tarafından sınanmıştır İşte bu sınavı başarı ile verip tüm insanlığın ve dünya işlerinin başına geçme hakkını kazanmıştır


Satanistlik

Şeytanı yaratıcı ve hükmedici bir figür olarak gören inanç sistemidir Tam olarak bir din değil, mevcut dinlere alternatif ya da muhalif bir hareketin temeli, bir yarı-din ya da felsefe olarak ta görülür İlahi dinlerce emredilen dini ve toplumca kabul görmüş tüm kurallar reddedilir Örneğin ilahi dinlerde yasaklanan intihar, ibadet sayılmaktadır
Diğer dinlerdeki tanrı figürü ile şeytan figürü satanizm'de yer değiştirmiştir Bu açıdan diğer dinlerdeki ibadet amaçlarının ve davranış hedeflerinin şeytan merkezli olarak yeniden tanımlanmasıdır


Edebiyatta Şeytan

Edebiyatın ve dinin kesiştiği birçok noktada şeytan, olayların gelişmesinde, sonuçlanmasında ya da dallanmasında temel bir figür olarak, tıpkı hayattaki kaosun açıklanmasında olduğu gibi, yazarlarca kullanılmıştır Şeytanın kahramanı oynadığı en önemli eserlerden birisi, Goethe'nin Faust'udur Faust'ta şeytan (Mefisto), başarılı çalışmalarıyla insanlığı, kendisinin sebep olduğu felaketlerden koruyan bir doktoru elde etme konusunda tanrıyla "bir kez daha" bahse girer İnsanın şeytanla içsel bir kavga halinin anlatıldığı ve dünyadaki iyilik ve kötülük kavramlarının kaynağının sorgulandığı bir başka eser, Paulo Coelho'nun "Şeytan ve Genç Kadın" adlı romanıdır Jeffrey Burton Russell ise Kötülük (1-4) serisinde yeryüzüne artık iyice alışmış olan şeytanın, insanlardan bir farkının kalmadığını ve "onu bizden biri" gibi görerek, şeytanlaşan insanı anlatmaktadır (tarihsel ve diyalektik materyalizm mihengine vurulduğunda bütün bunların sebebi açıklanabilir)