![]() |
Feragat Ahlakı |
![]() |
![]() |
#1 |
Ergenekon
|
![]() Feragat AhlakıÜç ölüm peş peşe gelmiştir o 1324 yılında (bazı kaynaklar bu yılı 1326 diye zikreder): Önce Şeyh Edebali, bir iki ay sonra da kızı Malhun Hatun ahirete intikal etmişlerdir ![]() ![]() ![]() ![]() Ölüm hak, miras helal… Her faninin ölümünden sonra olduğu gibi şimdi sıra mirası bölüşmeye gelmiştir ![]() ![]() “Osman’ın malı var mı, yok mu diye sordular ![]() ![]() ![]() ![]() Osman Gazi’nin parası yok ama ülkesi vardır ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Bir cihan devletinin tohumunu atan ve ismi üç kıtada asırlarca çınlayacak olan adamın öldüğünde çocuklarına bıraktığı miras işte bunlardan ibaretti ![]() ‘İyi de feragat bunun neresinde?’ diyorsanız, az biraz sabredin lütfen ![]() ![]() Bu fakir miras tablosu ortaya çıkınca iki kardeş birbirlerine baktılar ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Tarihin akışını etkileyecek bir karar verilecekti orada ![]() Tarihçilerin “Alaaddin Paşa” dedikleri büyük oğul, öncelikle miras hakkından kardeşi lehine feragat ediyordu ![]() - Bu ülke senin hakkındır ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Alaaddin Paşa belki de büyük bir devletin anahtarını kilidin içerisinde çeviren bu sözüyle tarihe geçecekti ki, Orhan ağabeyinin bu teklifini duymazdan gelerek tekrarladı: - Öyleyse gel sen çoban ol ![]() Alaaddin Paşa gözü dünyaya tok olanlara mahsus o sağduyulu cevabını astı Osmanlı tarihinin kapısına: - Kardeş! Babamızın duası ve himmeti seninledir ![]() ![]() ![]() Orada bulunan “azizler” de Alaaddin Paşa’nın bu ancak civanmertlere yakışır teklifini onayladılar ve sonuçta Orhan Gazi, yaşı küçük olmasına rağmen beyliğin başına geçti ![]() Ancak fazilet yarışı durmuyor, devam ediyordu ![]() ![]() ![]() ![]() Devlete karşı köy… Lakin bu dünyada kazanılabilecek en büyük zafer olan nefsini yenmeyi başarmış insanın bereketi, köyün gelirinden bir başka manevî bereket fışkırtmayı da bilmiş ve Bursa’da bir tekke ile bir cami yaptırmıştır ![]() ![]() Bu Osmanlı tarihinde bir daha rastlayamayacağımız çelebice davranış, mucizevi boyutlara ulaşan “Osmanlı başarısı”nın temellerinde nefsin arzularının değil, feragat ahlâkının yattığını yeterince göstermiyor mu? Ve eli kılıç tutan Orhan’lara olduğu kadar ağzı dualı Alaaddin’lere de ihtiyacımız olduğu açık değil mi? |
![]() |
![]() |
|