Aşk Dediğin Yoksulluktur.

Kaybetmektir Aşk!Egonu ,gururunu,kimliğini bir hırsızın ellerine gönüllü bırakmaktırİsteyerek bencillikten vazgeçmektirOmuzlarındaki tüm yükü atarak avare gülüşlere uyanmaktır düş sabahlarındaHiç fark etmeden nelerden vazgeçtiğini cebinde,avucunda ne varsa dağıtmaktır


Aşk, bir çeşit yoksullukturMantığını kaybeder bedenin ,kim nederse gülümsersinHayattan kopmakla durmak arasında sendelediğinde ruhun, tam o anın içinde durur aşk dediğin

Kazanma ihtimalinin az olduğu bir kumar oyunudur AŞKElindeki karta bakmadan rest çekmektir yaşamaTüm zenginliğini ,düşük ihtimale rağmen hayatın ortasına sürmektir

Uykusuzluktur AŞK dediğin !Yalnızken onu düşünmekten kapanmayan gözler,sabah ezanlarını duyarak sızar en sonundaSayısız geç kalışların açıklanamaz sebebidirBirlikte olduğunda onu seyrederek bitirmektir geceyi ve çok uzun uyuyuşun içinden kalkmış gibi dimdik başlamaktır yeni güne

Kendinden vazgeçmektir AŞK dediğin Yemeğin en güzel yerini ayırmaktır sevdiği için Onun yerine düşünmektir ,onsuz kaldığın anlarda bileBirini kendinden çok sevmektir,henüz kendini sevmeyi bile beceremediğin yaşam tünelinde

AŞK dediğin yoksullukturBedenini,ruhunu,kalbini emanet ederek başkasına;düşler bahçesinin çiçekleri ile avunmaktırKendin olmaktır aslında ,özüne dönmektirVazgeçmektir hırslardan ,cezalardan çekişmelerden Sadece güzel olana dayandırıp yaşamı, her mevsimin tadını çıkarmaktırEn değerlisi AŞK; BİR KALBE SEVMEYİ ÖĞRETMEKTİR