Şiir Sepeti..

Çocuklar Yarın Ölebilir


Çocuklar ölebilir yarın,
hem de ne sıtmadan ne kuşpalazından
düşerek de değil kuyulara filân;
çocuklar ölebilir yarın,
çocuklar sakallı askerler gibi ölebilir yarın,
çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında,
ne bir santim kemik, ne bir damla kan,
çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında
arkalarında bir avuç kül bile değil
arkalarında gölgelerinden başka bir şey bırakmadan


Nazım Hikmet Ran

kezban tafarından gönderildi

vandetta paylaştıgın şiir çok güzel bir şiir fakat konuyu baslattıgımda ilk olarak o şiiri ben zaten yayımlamıstımamaç begendıklerımızı paylaşmaksa eger tekrar yazmana pek gerek yokama görmemiş yada unutmus olabilirsinpaylaşımın için saolyazılan her şiir cok degerli bu konuda

Benim hatam konuyu 2 sayfadan okumaya başlamışım,şiir değiştirilmiştir

Eylül Sonu
Günler kısaldı Kanlıca'nın ihtiyarları
Bir bir hatırlamakta geçen sonbaharları

Yalnız bu semti sevmek için ömrümüz kısa
Yazlar yavaşça bitmese, günler kısalmasa

İçtik bu nadir içki'yi yıllarca kanmadık
Bor böyle zevke tek bir ömür yetmiyor, yazık!

Ölmek kaderde var, bize ürküntü vermiyor;
Lakin vatandan ayrılışın ıstırabı zor

Hiç dönmemek ölüm gecesinden bu sahile,
Bitmez bir özleyiştir, ölümden biter bile

(Kendi Gök Kubbemizden)

YAHYA KEMAL BEYATLI

Sessiz Gemi
Artık demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol

Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,

Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden

(Kendi Gök Kubbemiz’den)

YAHYA KEMAL BEYATLI

SUSARAK

Güneş altında söylenmedik söz yokmuş
Bu yüzden geceleri söylüyorum sevdiğimi
Ne gece ne gündüz yokmuş söylenmemiş söz
Bende söylenmişleri söylüyorum yeni biçimde
Hiç bir biçim kalmamış dünyada denenmedik
Bende susuyorum sevgimi saklayıp içimde
Duyuyorsun değilmi suskunluğumu nasıl haykırıyor
Susarak sevgisini ilan eden çok var sevgilim
Ama bir başka seven yok benim sustuğum biçimde


AZİZ NESİN

Aşkın Sonu Var Kalbim Ne Yapsın

sen o sevdiğim çocukları koştur yüzünde
hepsi birden taş atsınlar dalgınlığıma
sabırsızı, soruları en çok olan
dalıp çıksın halkalanan yalnızlığıma

saklı sözlerin şiir işli örtüsü
sonunda açtım seni bir ucundan
belki beni de çizer bakışlarına
bir gidip bir yüzüne bakan zaman


kötü şeyler öğrendim, biliyorum
damlamaya hazır bekler soruların imi
telaşla sana veriyorum o zaman
düşlerinden bile soyunmuş çıplak dilimi

sen o sevdiğim çocukları güldür yüzünde
çekip kaçırsınlar üstümüzden şiir işli örtüyü
bir durup bir esen sıcak rüzgarlar
yatağımızda saf bir gelgit kokusu

ZEYNEP UZUNBAY

Şiirler

Çilesine yandığım güzelliklerin
Kıyasıya yarıştığı bu yerde
Düşen benim gölgemdi suya
Soran benim gözlerimdi
Arayan bendim, tezgahında gecelerin
Düşe kalka, güle ağlaya

Şiirler ki uğurlarına buralara gelmişiz de
Nasıl yiter, nasıl kalır elimizde

Yaşarım, direnç nedir, yiğitlik nedir
Hangi tren kayar gider raylardan
Ben neler görmeye başlarım
Duyarlığım nasıl gelişir
Aynama ışıklar yağdığı zaman
Yaşarım, direnç nedir, yiğitlik nedir

Şiirler ki, umar bulur geleceği düşleriz de
Kimi yiter, kimi kalır elimizde

Dizeler güzeliyle birlikte gelir
Anamın yemenisindeki süs çiçeği
Gelinlik kızların sandığında çeyiz
Küçücükten kulağıma söylenmiş masal
Gücümün bordasına vuran deniz
Dizeler güzeliyle birlikte gelir

Şiirler ki uğruna hapislere düşeriz de
Hangisi yiter, hangisi kalır elimizde

ŞÜKRAN KURDAKUL

HOŞÇAKAL GÜZEL DÜNYAM


Hiç kimse buyur etmedi beni
Bu dünyada hiçbir yere
Ama açtım bütün kapıları tekmeleyerek
Bütün engelleri göğüsleyip yıkarak
Buyrun dediler o zaman incelikle
Buyur ettiler
Ve
Buyurdum

Elimden geldiğince görevimi yaptım
Gülümsedim hıçkırıklarımı boğarak
Sonunda kimsenin yorulmadığı denli yoruldum
Artık kapılar açık kalsın
Bundan sonra gireceklere
Şimdi dinlenmeye gidiyorum
Hoşcakal güzel dünyam

Aziz Nesin

Beklenen
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar,
Ne de şeytan bir günahı,
Seni beklediğim kadar

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

NECİP FAZIL KISAKÜREK

ŞİŞELERE MANDAL

Hattat İzzet Sokak doğduğum sokaktı
Fatih Camii'nin hemen arka tarafında
Bir tarafında üç dört katlı apartmanlar
Karşı yakasında arsalar
Ve arsalar kondurulmuş
At arabacılığı yapan
Roman ailelerin oturduğu barakalar

Gazozuna maç yapmayı
Mahalle kavgalarında baş yarmayı
Kandil akşamlarında komşu teyzelerin
Kapısını tıklatıp üç beş kuruş koparmayı
Sokağın seyyar dondurmacısına vicdan yaparak
Yirmibeş kuruşa otuzbeş kuruşluk dondurma almayı
Ben orda öğrendim

Şişelere mandalcıların kapınızın öndünden
Gelip geçtiği günlerdi
Siz boş şişe verirdiniz o da size mandal verirdi
Başta bizimki olmak üzere
Bir sürü ev bir mandal cennetiydi
O kadar ki rahmetli annem
Bir fanileyi kuruması için astığında
Beş altı mandal birden takardı

Bir sürü şey az ama mandal çoktu
Evler mandal
Şişelere mandalcıların evleri de
Her halde boş şişelerle doluydu

Sonra eskiciler geçerdi
Sabahın kör seherinde
Uzun uzun eskici diye bağırarak
Siz ona eskimiş esvaplarınızı ayakkabılarınızı verirdiniz
O da size beyaz porselen tabaklar verirdi
İşin içinde yine para yoktu

Fatih biraz ilerisinde Haydar'da
Benim hatırladığın dört tane yazlık sinema vardı
Sabata, Maskeli suvari, Ringo filmlerini hep o sinemalarda seyrettiğim
Hacı Murat, Battalgazi ve Tarkan serilerini de
Sadri Alışığı da ilk kez orda tanıdım
Adını yıllar sonra koyacağım
Kalenderliği, adamlığı, arkadaşlığı anlatıp duruyordu
Haydarın kirli beyaz perdeli yazlık sinemasında
Öyle inandırıcıydı ki

Çünkü Sadri Alışığı seyrettiğiniz yazlık bahçe sinemasının
Tahta sandalyelerinden birinde
Mutlaka onun gibi biri ya da birileri vardı
O filmler bizim hayatımızın tam karşılığıydı
Her şey biraz gerçek gibiydi
Her şey biraz masal gibiydi

Benim hiç bisikletim olmadı
O yüzden bisiklete binmesini hala bilmem
Sonraları da bilerek öğrenmedim
O bisikletsiz günlerim
O bisikleti olan çocuklara duyduğum özlemin tadını
Hiçbir zaman kaybetmeyeyim unutmayayım diye

Bayram arife gecelerinde
Yeni kunduralara sarılıp gözlerimi kırpmadan
Bana dünyanın en heyecanlı lezzetini yaşatan
Rabbime hamd ederim
Arada bir aldığım ya da aldırabildiğim
Bir şişe gazozu her bir ufak yudumun ardından
Korku dolu gözlerle nasıl ölçüp biçtiğimi
Ve daha çok varmış tesbitiyle
Bana mutlulukların en büyülerinde birini yaşatan
Rabbime bir kaz daha hamd ederim

İyi ki Hattat İzzet sokak vardı
Ve iyiki ben orda doğdum
İbrahim SADRİ

(yürek arkadaslarımın en güzellerinden biri olan Halil İbrahim Alparslan için,o bu konuyu asla görmeyecek olsada,onun hatırası olarak konulmuş bir şiir arkadaslar)

Mülkiyet Üzerine

Mülkiyet:
Biliyorum ki ben,
Ruhumdan akıp gelmek isteyen düşünceler
dışında,
Hiçbir şeye sahip değilim
Biliyorum ki ben,
Tatlı bir sevgiyi, küçük bir sevinci tattığım
anlar dışında,
Hiçbir şeye sahip değilim

************************************************** ***

Sevgilinin Yakınlığı

Seni düşünüyorum, güneşin ışıkları denizden aksedince
Seni düşünüyorum, ayın pırıltıları kaynaklara vurunca
Seni düşünüyorum, uzak bir yol üstünde tozlar havalanırken,
Karanlık bir gecede, dar bir tahta köprüde bir yolcu ürperirken
Seni düşünüyorum, boğuk uğultularla orda yükselirken dalgalar
Kulak kesilmek için koruluktayım, sık sık her şeyin sustuğu anlar
Uzakta olsan bile ben senin yanındayım, sende yakınımdasın
Güneş batıyor, biraz sonra, beni ışıtacak yıldızlar ne olurdu burda
Yanımda olsaydın

JOHANN WOLFGANG von GOETHE
(Almanya uyruklu yazar ve hukuk adamı)

(siz yine tanımıyorsunuz ama bu şiiride diğer bir yürek
arkadasım gülten için yazdımonun anısına)

YALNIZLIK ŞİİRİ

Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler

Orhan Veli Kanık

Seni Seviyordum
Sana uzak kentlerden birinde zamanın bir yerinde seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi

Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi

İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri

SENİ SEVİYORDUM ve senin haberin yoktu

Saçlarını izliyordum uzaktan, kulağının arkasına düşüşü ve burnun, herkesten başkaydı işte

Güldüğü zaman yukarıya bakardı;

Yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı

Ne güzeldiler sen bilmiyordun

BEN SENİ SEVİYORDUM

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçenler

Duvarlara, vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu

Geri dönüyordu, çoğalarak

Senin sesini duyduğum masalarda erteliyordum herşeyi, herseyi erteleyişim oluyordun

Kalp ağrısı oluyordun,

Birlikte soluduğumuz sokak isimleri oluyordun,

Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk,

Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyorduk ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk

Cesurduk

Ufuk çizgisi maviydi, gün batımı hep turuncu ve kırmızıydı bütün karanfiller

Ben SENİ SEVİYORDUM sen bilmiyordun

Sevinçlerim oluyordun arasıra sen hiç bilmiyordun

Sonra herhangi biri oldun, bütün sevinçlerim bittikten sonra

Yağmurlar yağdı, serin haziran akşamları

Derken bir gün uzaktan gördüm seni

Saçların bana inat başın herseye meydan okuyarak işte yine aynı

Kalbimi acıttı her zamanki gibi

Değiştik sanıyordum ve sen yine bilmiyordun

Şimdi bunları anlatsa sana birileri kim bilir yada boşver bilme en iyisi

İclal Aydın

Kar
Karlı bir aksamdı Ankara da
Son kez elele yürümüştük
Bitmesin istediğim yola kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık
Yazarsın bana demiştin bende yazarım sana sık sık,
Ağlıyordum,
Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı
Elimi daha sıkı tuttun
Anlıyordum
Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim
Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedin,
Kelebekleri kitap arasında kurutma,
Sık sık fotoğraf çektir yolla bana,
Kitaplarım sana emanet, incitme kimseyi, kin büyütme kalbinde beni bekle
Yol bitti gidiyordun artık,
Gittin!
Sokakta gördüklerimi filmdeki aktörleri sen sandım bir süre,
Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye,
Kitaplarını okudum kelebeklere dokunmadım,
Öğrendiğim çicek adlarına yenilerini ekledim,
En çok fesleğeni, çoban heybesini, aksam sefasını sevdim
Seni beklerken çok sey öğrendim,
Yolunu gözlediğim, sevdiğim ilk adam
Nasılsa bulacaktır seni diye her görüşümde aynı güçle seslendim;

Uçak babama selam söyle,

Beni kötü rüyalarımdan uyandıran, sevdiğim ilk adam bir bilsen!
Seni nasıl özledim
Kar yağıyor şimdi otuz yaşım bitti

Kitapların bende, kelebekler gibi kar taneleri,
Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi;
Selamını aldım babacığım
Kin büyütmedim kalbimde,
Küçük kızının gözleri;
Hala senin çiceklerinde
Uçak!
Babama selam söyle

İclal Aydın

LEYLA

Bu akşam rüyamda Leyla'yı gördüm
Derdini ağlarken yanan bir muma;
İpek saçlarını elimle ördüm,
Ve bir kemend gibi taktım boynuma
Bu akşam rüyamda Leyla'yı gördüm

LeylaEla gözlü bir çöl ahusu
Saçları bahtından daha siyahtır
Kurmuş diye sevda yolunda pusu
Döktüğü gözyaşı, çektiği ahdır
LeylaEla gözlü bir çöl ahusu

Bir damla inciydi kirpiklerinde,
Aşkın ızdırapla dolu rüyası
Bir başka güzellik var kederinde
Bir başka alem ki ruhunun yası
Sessiz incileşir kirpiklerinde

AHMET HAMDİ TANPINAR