Bu Gülüşe Bakmak Sevaptır

Bu Gülüşe Bakmak Sevaptır





Kardan sanki ellerim, korkarlar tenine dokunmaya,

Bir dokunsalar bilirler eriyecekler oracıkta daha…


Biz hiç veda etmeyeceğiz birbirimize…

Aşk, karanlık bir odada loş ışık gibi sızarken damarlarımıza

Ben hoşça kal kelimesini bile sürmeyeceğim ağzıma…


Sen…

Ben…

Ve biz…

Ayın otuz ikisiyiz…

Birbirimizin yüreğinde doğum lekesiyiz…

Biz, bir telefon rehberinde yalnızca iki isimden ibaretiz…


Bir sarılırdın,

Dizlerimde kaç şiddetinde deprem olurdu anlayamazdım…

Bir koklardın,

Yüreğimde fırtınalar kopardı gözlerimden anlardın…


Ellerin…

Gözlerin…

Saçların…

Kokun…

Tenin…

Benim bu hayatta yaşadığım cennetim…


Ah sen bilmiyorsun tabii…

Bir de gülüşün var…

Öyle bir gülüyorsun ki;

Bu gülüşe bakmak sevaptır demekten alı koyamıyorum ben kendimi…