Nameler...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

I

Benim sabah keyfim
yeni açmış bir gülü
insanların gülücüklerine yerleştirmektir

II

Sana karlı bir günde geleyim
saçımın beyazlığı ve paltomun ıslaklığıyla
üşüyen dudaklarımı ısıt tenimi kurula
uzun bir şarkıda susalım farkında olmadan
sobanın çıtırtılarına dalalım
sana küçük törenlerimizde şarkı söyleyeyim
içki içelim güneşle başbaşa
saçlarına dokunan tarağın hışırtısını dinleyeyim
gözlerinin titreşimini yansıtsın aynalar
bir gece şelalesi gibi
damarlarıma akıp yankılan yüreğimde

III

Sana yağmurlu bir günde geleyim
parkta ıslanalım birlikte
gürültüller toprağın kokusunda erisin
kentin görüntüsü değişirken bulutlarla
duraksamadan parlayan gözlerin
ve ıslaklığınla sar beni
en koyu kızıllığında dudaklarının
kıralım demir parmaklı pencereleri
önlerine ortanca saksıları yerleştirelim
ağız dolusu sobe diyelim dudaklarımıza

IV

Sana güneşli bir günde geleyim
ışıklı yollara halılar serelim
birlikte aşkınlığa yükselelim
okyanus sularının ortasında altın kumsallarıyla
mücevher gibi parlayan adada
ben hep iskeleye demir atmış
beyaz bir yelkenlinin düşünü gördüm
tuzlu dudaklarını yakmak için
sana kendi yaptığım güneşleri getireyim

Umudum ol gel yaşat beni bu yok edici
döngüde

Varsın yine kış olsun mevsimler varsın şarkılar
cinnete çağırsın olmadık vakitlerinde gecenin

İçinde taşıdığın o efsundan akıt yüreğime

Göğermek için cesaret bulsun içimde kardelenler

Ben bu hayatı sensiz aşamam

Yol bilmem iz bilmem bu karanlıklar çağında

Mücrimim üstelik aldanışlarla geçtim sevgili ülkesinden

Bilemezsin ne büyük korkular taşıyorum ve ne kadar garip

Havalar ısınmadı bir türlü

Ektiğim tohumlar yeşermeyip çürüyecek bu gidişle

Üstelik bazı martıların Ereğli’den Ankara’ya balık taşıyan kamyonların
peşine takıldıkları ve Ankara’ya ulaştıklarında denizsiz kalıp
orada öldükleri söylendi bana

Üşüdüm bir şeyler döküldü içimden

Gel ateşim ol

Yak ısıt beni donduracak yoksa bu kaybedişler kanımı

Nefesim ol gel solut beni

Son bulsun düzensiz eskiyişlerim

Sil yaşamak karşısında duyduğum tüm tedirginlikleri

Umudum ol

Gülüşlerin aydınlatsın yüzümü
yüzüne döndür yüzümü ki nice derin kuyuları aşıp geldiğim
sırf sevdim diye seni ne çok ben tükettiğim kendimden anlaşılsın

Sebebim ol

Adıma bakıp mücrim rivayetlerle anmasın kimse beni

Aramızda söylenmemiş hiçbir sözün kalmadığı
sonucunda hayat denilen bölüşümün sevinçlerin sana hüzünlerin bana kaldığı bilinsin

Bilinsin hiçbir kayıtta inat için olsun itiraz şerhime

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Nameler... I Benim sabah keyfim yeni açmış bir gülü insanların gülücüklerine yerleştirmektir II Sana karlı bir günde geleyim saçımın beyazlığı ve paltomun ıslaklığıyla üşüyen dudaklarımı ısıt tenimi kurula uzun bir şarkıda susalım farkında olmadan sobanın çıtırtılarına dalalım sana küçük törenlerimizde şarkı söyleyeyim içki içelim güneşle başbaşa saçlarına dokunan tarağın hışırtısını dinleyeyim gözlerinin titreşimini yansıtsın aynalar bir gece şelalesi gibi damarlarıma akıp yankılan yüreğimde III Sana yağmurlu bir günde geleyim parkta ıslanalım birlikte gürültüller toprağın kokusunda erisin kentin görüntüsü değişirken bulutlarla duraksamadan parlayan gözlerin ve ıslaklığınla sar beni en koyu kızıllığında dudaklarının kıralım demir parmaklı pencereleri önlerine ortanca saksıları yerleştirelim ağız dolusu sobe diyelim dudaklarımıza IV Sana güneşli bir günde geleyim ışıklı yollara halılar serelim birlikte aşkınlığa yükselelim okyanus sularının ortasında altın kumsallarıyla mücevher gibi parlayan adada ben hep iskeleye demir atmış beyaz bir yelkenlinin düşünü gördüm tuzlu dudaklarını yakmak için sana kendi yaptığım güneşleri getireyim Umudum ol gel yaşat beni bu yok edici döngüde Varsın yine kış olsun mevsimler varsın şarkılar cinnete çağırsın olmadık vakitlerinde geceninİçinde taşıdığın o efsundan akıt yüreğime Göğermek için cesaret bulsun içimde kardelenler Ben bu hayatı sensiz aşamam Yol bilmem iz bilmem bu karanlıklar çağında Mücrimim üstelik aldanışlarla geçtim sevgili ülkesinden Bilemezsin ne büyük korkular taşıyorum ve ne kadar garip Havalar ısınmadı bir türlü Ektiğim tohumlar yeşermeyip çürüyecek bu gidişle Üstelik bazı martıların Ereğli’den Ankara’ya balık taşıyan kamyonların peşine takıldıkları ve Ankara’ya ulaştıklarında denizsiz kalıp orada öldükleri söylendi bana Üşüdüm bir şeyler döküldü içimden Gel ateşim ol Yak ısıt beni donduracak yoksa bu kaybedişler kanımı Nefesim ol gel solut beni Son bulsun düzensiz eskiyişlerim Sil yaşamak karşısında duyduğum tüm tedirginlikleri Umudum ol Gülüşlerin aydınlatsın yüzümü yüzüne döndür yüzümü ki nice derin kuyuları aşıp geldiğim sırf sevdim diye seni ne çok ben tükettiğim kendimden anlaşılsın Sebebim ol Adıma bakıp mücrim rivayetlerle anmasın kimse beni Aramızda söylenmemiş hiçbir sözün kalmadığı sonucunda hayat denilen bölüşümün sevinçlerin sana hüzünlerin bana kaldığı bilinsin Bilinsin hiçbir kayıtta inat için olsun itiraz şerhime