Ben Sanmıştım Ki..

Ben sanmıştım ki, şey yani, neyse boşver Anlamazsın zaten Ben gibi sevmemişsin baksana Gözlerin ölümden kalma bir soğuklukla bakıyor, yakmıyor içimi eskisi gibi Her şey eski olmuş sende artık belli Belli ki giderken değil daha bitti demeden unutmuşsun beni Oysaki ben şey yani, şey sanmıştım, gittiğinde gurur değil aşkımız galip gelirde tekrar barışırız



Ben sanmıştım ki, bu ayrılık daha çok yaklaştıracak bizi bir birimize Hasretle geçen her günün pişmanlığıyla yanıp tutuşacak, bir daha ayrılmayı dilimizin ucuna getirmeyi bile ölüm sayacağız sanmıştım



Ben sanmıştım ki, estiğinde rüzgar sende beni düşünüyorsun Kokusunu getir bana rüzgar diye yalvarışlarını duyduğumu sanmıştım, rüzgar dalları bir birine vurduğunda Sanki her yağmur damlası bir dua olup düşüyordu meleklerin avuçlarından Ve tüm efsane aşklar amin diyorlar sanmıştım yürekten ettiğini düşündüğüm dualara



Çınladığında kulaklarım, bensizliğin isyanları başlıyor sanmıştım yüreğinde Nerdesin diye duvara çarpan çığlıkların var sanıyordum, giderken suskun kalan dilinde



Yağmur bulutları toplandığında gözlerimde, benim kadar olmasa da seninde gözlerinde yaşlar var sanmıştım Boş yere geçen günlerimize, sana bana yani ikimize ve bir türlü gelmeyen ve gelmeyecek olan geleceğimize ağlıyorsun sanmıştım



Gecenin bir yarısı çaldığında telefonum bin bir ümitle sensin sanmıştım Geceleri uyuduğumu bile bile arardın beni bilmem hatırlıyor musun? Hani üstüm açık kalmasın diye kaç kez uyandırdın beni uykumdan Şimdi her gece üstüm açık yatıyorum aklına gelirim de ararsın sanmıştım



Ben sanmıştım ki, sen de benim gibi gezdiğimiz yerlerde aşkımızın gölgesiyle geziyor, birlikte oturduğumuz bankta hayalimle konuşuyorsun Ay, kayan yıldızlara ağlarken seninde gökten düşen yıldızlardan beli dilediğini sanmıştım



Ben sanmıştım, senin sanmadıklarını Ben sanmıştım, ayrılığın koca bir yalan olduğunu Ben sanmıştım tüm masalların mutlu sonla bittiğini Ben sanmıştım seni özlediğim gibi seninde benimleyken beni özlediğini



Yüreğinde ben, gözlerinde ben, dilinde sayıkladığın ve içine dolan nefesin ben sanmıştım kendimi Ne kadar da yanılmışım

Olmayacak bir sevdanın, doğmuş olan bir ihaneti büyütmüşüm içimde hemde sevgiyle Anlamak için sözlerimi yorma kendini Sanıyorum ki, yine anlamayacak yine umursamayacaksın bugüne kadar olduğu gibi



Sahi ben sen olmuşken, söyle sen kimdin