Gelmesende Beklemek Var Olmaktır

Deniz kıyısında bir kayayım ben Taştan yapıldığım için sert derler vücuduma Yorgun başımı gömdüm sularına

Ve sesin içimdeki cehennemin alevlerine yağan sağanak gibiydi Kaptırdım varlığına taştan bedenimi

Lodos ile başladı her şey ve meltem ile bitiyor Bitince sesin gidiyor kıyılarımdan Hastayım

Taştan alnımda bulamayınca ellerini, sabahlarıma ağlıyorum Doludizgin koşturuyordun kum tanelerinin yanına

Oysa bana çarptığın anı kelimeleştiriyordum Ruhuma inecek adımlarının romanını işliyordum Sen nasıl bir dalgasın?

Kayaları umursamıyor, üstünden aşıp geçmiyorsun!

Oysa seni kucaklayabilmek için heyecanların karaltısını yaşıyorum

Sükunetin hırçınlığıma ihanet mi? Canıma işlemek istemiyorsun

Ve mezarıma kapanır gibi, sönen bir ışık gibi baktım gözlerine

Dalgındın dalganı taşırmadın

Yalnız kalan cismim, belki de sert olduğumu söylediklerinden yine tek başınaydı

Hiç bir şey kıramıyordu, ezemiyordu beniKayaydım işte Bildiğin kayalardan

Ama farkına varamadığın bir yanım vardı Bana ulaşmadığın her zaman yaşlarımı yanı başına akıtırdım

Ben ulaşırdım sana Varlığım senin varlığının yanında bir

Okyanusları aşıp geldiğin zaman yosun tutan taraflarım ağlıyor ve terimi göz yaşı olarak sana sunuyorum

Dalgaların uğramıyordu ücra köşelerimeVarolmak beklemektir biliyorum Akşam yine uyuyamadım

Dalgın bakışlarını düşündüm Bir özleyiş ki sorma banaAnlatamam bir söz olarak takdis etmek istemiyorum seni

Yanağıma sularını çalmadığın her gün gurbeti yaşıyorum Gece uyuyamadım Yıldızların nazarı değmişti tenine

Kıskandım onlarıVahaların en muhteşemine rastlanmıştı onlar Sana ümitle bakmışlardı Ben ise , kendimi çölde buldum

Oysa bahçemdin benim Göz yaşlarımı bile kuruttum, beni baştan aşağı ıslat diye Her kopuş ayrılığın tehlikesiydi

Suskundun, ufkum aynana baktığımda genişlemiyordu Sessizliğini anlayamadım

İçini nereye taşırıyorsun? Taştan bir yüreğin pasını silmek için , yanlışlıkla yanından bile geçmiyorsun

Eriyen, dağılan benim Bin parçaya bölünüyorum Bedduadan kaçıyorsun sanki

Onun için ellerin bana uzanacakken kayboluyor Ölürsem, ölmeyeceksin

Ölmezsen, ben hiç ölmem Ki yokluğun öldüren bir yara Sen nasıl bir dalgasın?

Kayaları, senin için akan ırmakları umursamıyorsun Hoyrat tavrın varlığımın nefesini kesiyor

Hastayım Gönlüme düşen aksin, taştan bedenimde Lodos bitiyor Gidiyor sesin, adımların çekiliyor

Bana çarptığın anı kaleme döküyorum yine Akşam uyuyamadım Herkesin kahkahayla güldüğü bir mevsimi evlendirdiler

Dalgalar ve kaya için daha erkendi Kaya sana susuzdu Bütün bunlar sevginin bir başka açıdan anlatılmasıydı

Sevgilerde dalgalar gibi değil mi? Ya bir şeyler getirirler ya bir şeyler götürürler Suyun tuzluluğuna yanmıyorum

Beni bir sarıp, bir bırakmana da yanmıyorum Getirdiklerin ve götürdüklerine de

Getirdiğin bir çöp, götürdüğün benim parçam bile olsaYandığıma gelince

Bir sana yanıyorum Ya her kaya benim gibi olmazsa! Gece yine uyuyamadım Lodos bitti

Senin için ( ölmezsen hiç ölmem)