Ümit Yaşar Oğuzcan -Unut Onu Kalbim

Karlı Dağ Yamaçlarında Vurdu Beni Avcılar

Yaralı Uçurumlarda Uçmayı Unutmuş

Kanadı Kırık Bir Kuş Gibi Kaldım

Ellerimde Kalbimin Atışları

Dudaklarımda Hasretin Yakarışları

Gözlerimde Güllerin Gözyaşları Kaldı

Ne Dostlarım Arar şimdi

Ne De Yolunu Gözlediklerim çıkıp Gelir

Bir Dağ çiçeğine Gizledim özümün Rüzgarını

Alıpta Saramadım Sineme Vay Vay

Cebimde Ayrılık Otları

Gözlerimde Sessiz Yakarışlar

Içimde Yıllanmış Kırgınlıklarla

Sakalımda Sarı Tütün Kokusu Mahsun Mahsun

Kırıldım Ey Hayat Kırıldım Işte

Tutan Yok Elimi

Boynuma Sarılan Yok

Her Akşam Tanımadığım Bir Hüzün

Görmediğim Bir Hicran çalar Kapımı

çare Değil çare Değil Beklemek Ey Kalbim çare Değil

Gelmiyor Işte Unut Onun Bakışını

Gülüşünü Unut

Gelmiyor Işte ölümüne özlediğin

Içinde Gizlediğin

Yıllarca Yolunu Gözlediğin

Hayatın Elinde Kara Bir Gül

Dikenlerini Batırıp Duruyor Canıma

Yüreğimde Uçurum Yaraları

Gözlerimde Sessiz Sızılarla

Ayazlarda üşütüp Durur Tenimi Her Gece

Yitirmiş Mevsimler Rengini ömrümde

Içimde Bütün Arzular Tükenmiş

önümde Dağ Dağ Yanlızlıklar

Yalın Ayak Koşuyorum şimdi Kara Kışlara

Ayaklarım Kan Revan Içinde

çağırsam Duymuyor

Almıyor Beni Bu Kuytudan Ah

Dinlermi Anlatsam Derdimi Dağlar

Esermi Rüzgar Alıpta ***ürürmi Sesimi Sular

Ah Kalbim Ne Kadar Haykırsam

Duymuyor Sesimi Kimse Uçurumlardan Başka

Tutmuyor Elinden Yanlızlığın

Sabıkalı Ihanetler Kesmiş Yol Başlarını

Fırtınaların öfkesine Yazıp Aşk Fermanını

Cehennemler Uzatarak Uçurumlara

Derin Bir Vadide Idam Ettim Kimliğimi

Kimse Bilmiyor

ömrümde Bahar Gelmeyi

çiçek Açmayı

Kuşlar Uçmayı Unuttu çoktan

Sende Unut Onu

Sende Unut Ey Kalbim

Sende Unut Onu

Unut Kalbim

Unut Onu

Unut

Unut

Unut