Ayrılırken |
08-24-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
AyrılırkenDinle sevdigim bu ayrilik saatidir Dunya var olali beri cirkin ve soguk Ergec icecegimiz bir ilac gibi Tadi dudaklarimizda acimsi, buruk Bu saatte gozyaslari, yeminler Bos bir tesellidir inandigimiz Perde kapaniyor, filim bitiyor iste O hic bitmeyecek sandigimiz Goruyorsun konusacak bir seyimiz kalmadi Sadece bakislarimizda huzun Iste ayrilik bu; hic beklemedigimiz O ikiz kardesi olumun Anliyorum bir daha gorusemeyecegiz Bu son bulusmamizdir seninle Yeni bir hayata basliyacaksin artik Onunla, o yeni sevgilinle Anliyorum artik o opecek ellerini Kulagina aski o fisildayacak Icinde bir pismanliktan baska Benden eser kalmayacak Sigarani sondur, kalkabiliriz On adim sonra yollarimiz ayrilmali Sakin aglama ve bir sey soyleme bana Insan ayrilirken bile buyuk olmali Ümit Yaşar Oğuzcan |
Ayrılırken |
08-24-2012 | #2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
AyrılırkenDonebilmek o donusu olmiyan yollardan Surekli bir aldanis bir daha bir daha Hic bitmeyecek gecelerden bir sabaha Cikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan Konusmak konusmak gozlerle fisiltilarla Duymak buyulu sicakligini beyaz ellerin Her gecen dakika var oldugunu anlamak icin Yasamak arzu dolu dudaklarda, sarkilarla Unutmak ne varsa kotulukten yana Inmek sevilen gozlerin derinligine Oyle mutlu, oyle sarhos, alabildigine Bin yil icmek o sulardan kana kana Her gun ona kosmak daglardan tepelerden Her yerde, her zaman onsuz edememek O en tatli hayal, en buyuk gercek Anlarsin tasan o gunlerden gecelerden Sonra bir gun o butun karanliklari yirtasin gelir Basini alip gidesin gelir uzak denizlere Artik her sey bos ve yalan sevdin ya bir kere Her yerinden bir bugu halinde o yukselir Sen yoksun artik anla yeryuzunde bir o var Onun elleri var, gozleri, dudaklari Anlarsin tenin besledigi zaman topraklari Ve hala seversin zaman bitinceye kadar Yeniden var olustur ya da bir baska turlu olustur bu Nice aldanmalardan sonra bir aska donustur bu Ümit Yaşar Oğuzcan |
|