_Telgrafçı Akif'in Hikayesi_

Hüseynik'ten Çıktım Şeher Yoluna

Hüseynik'ten çıktım şeher yoluna
Can ağrısı tesir etti koluma
Yaradanım merhamet et kuluna

Yazık oldu yazık şu genç ömrüme
Bilmem şu feleğin bana cevri ne

Telgrafın direkleri sayılmaz
Atik hanım baygın düştü ayılmaz
Böyle canlar teneşire koyulmaz

Yazık oldu yazık şu genç ömrüme
Bilmem şu feleğin bana cevri ne

Lütfü gelsin telgrafın başına
Bir tel vursun musul da gardaşıma

Yazık oldu yazık şu genç ömrüme
Bilmem şu feleğin bana cevri ne


Bu parçayı çoğumuz bilir

Hikaye Şu:

1892'de Harput Posta Müdürü olan yakışıklı, merd ve herkes tarafından sevilen sayılan Akif, Hüseynik'te oturur, sabahları Saray Yolu ile Harput'a çıkardı

Akif bir rivayete göre uçarı, gece gündüz eğlence alemlerinde gezer tozar cinsten Bir sürü de sevdalısı var Kızkardeşi Ati Hanım bir kardeşi de Musul'da olduğundan abisine aşırı düşkün

Telgrafçı Lütfü'de Akif'in Müdürlüğü döneminde PTT'de göreve başlamış, Akif'in çok sevdiği bir şahsiyettir

Akif hiç beklenmedik bir zamanda Hüseynik'ten Şehre (Harput) çıkarken yolda kalp krizi geçirir ve ölür Ölüm olayı duyulunca bütün bir şehir halkı hele, sevdalıları arkasından günlerce gözyaşı dökerler

İşte tam bu sırada Saçlızade Hacı Vehbi Efendi yukarıdaki bu güzel ve hazin şarkıyı güftesiyle ve bestesiyle meydana getirmiştir

ALINTIDIR