Karagöz İle Hacivat Hikayeleri

　
KARAGÖZ İLE HACİVAT: MİRAS

Karagöz’e Mısır’daki amcasından bir sandık altın miras kalır Bunun üzerine Karagöz yakın arkadaşı Hacivat ile beraber bir ticaret gemisine binip Mısır’a giderler Miras işlemlerini hallettikten sonra yine bir ticaret gemisine binip geri dönerler Ama Marmara Denizi’nde kürekçilerin isyanı sırasında su alan gemiden yolcular kayıklara binerek kurtulurlar

Karagöz ile Hacivat altın dolu sandıkla Mudanya kıyılarına, bindikleri kayıkla ulaşırlar ama sahilde konuşmaya daldıklarından iskeleye iyi bağlamadıkları kayık dalgalara kapılır ve gözden kaybolur Daha sonra bir at arabasına binerler ve Bursa’daki evlerine dönerler Bırak bir sandık altını ceplerindeki para da bitmiştir İş bulup çalışarak para kazanmaları gereklidir ama nasıl bir iş? Onlar aralarında bu konuyu konuşurken tatlı bir sohbete dalarlar Giderek sohbet koyulaşır, şakalaşmalar artar

Karagöz: “ Sence nasıl bir iş tutayım Hacivat Ama tutacağım iş de az emek harcayıp çok para kazanayım “

Hacivat: “ Öyle iş olmaz Karagözüm Ne demek az emek çok yemek Az emek az yemek “

Karagöz: “ Sen de amma yaptın be Hacıcavcav Bana az yemek vere vere açlığa mı alıştıracaksın Biraz insaflı olsan da tabağımı dolmayla doldursan Pek severim dolmanın yanına köfteyi, ondan sonra pilavı ve şamtatlıyı “

Hacivat: “ Bu kadar yeter mi Karagözüm? İstersen nohuttan, musakkadan, makarnadan ve cacıktan da alsan”

Karagöz: “ Onları sen ye Hacıcavcav Benim istediklerimden ikişer porsiyon olsaydı, o yemeklerden birazı sabaha kalsaydı, ne güzel olurdu “

Hacivat: “ Tamam Karagözüm, bu istediklerin olur olmasına da, çok çalışırsan, çok kazanırsan, bu yemeklerden yersin “

Karagöz: “ Ahh Ah Keşke kayığı iyi bağlasaydık ve altınlar kaybolmasaydı Altınları bozdurur bozdurur harcar, yer içerdik Keyifli bir hayat sürerdik “

Yazan: Serdar Yıldırım

　
　
KARAGÖZ İLE HACİVAT: HACİVAT’IN ATI

Hacivat’ın son zamanlarda işleri iyi gider Çok para kazanır Bu birikimi değerlendirmek için, bir yarış atı satın alır Girdiği her yarışı kazanan meşhur bir at: Küheylan Olayı duyan Karagöz, Hacivat’ın evine gidip kapıyı çalar Hacivat pencereye çıkar ve sorar: “ Buyur Karagöz’üm, bir şey mi istemiştin? “

Karagöz: “ Evet Hacivat, bir şey istemiştim Duyduğuma göre, Küheylan’ı satın almışsın Onu bana satar mısın? “

Hacivat: ” Neden olmasın Karagöz’üm İyi bir fiyat verirsen satarım De bakalım, ne veriyorsun? “

Karagöz: “ Hı?”

Hacivat: “ Yani kaç para verirsin? Küheylan’ı kaça alırsın? “

Karagöz: “ On altın veririm Sattın mı? “

Hacivat: “ Dur bakalım, Karagöz’üm Hemen sattın mı olur mu? Bir pazarlık yapalım, değil mi? “

Karagöz: “ Nazarlık taktırırım, Küheylan’a Anlaştık o zaman “

Hacivat: “ Yapma Karagöz’üm Alışverişi oldubittiye getirme On altına Küheylan mı satılırmış? Çık biraz, çık çık “

Hacivat’ın ne dediğini tam olarak anlayamayan Karagöz evin merdivenlerini çıkmaya başlar Sonunda, burnu kapıya dayanır

Hacivat: “ Çık Karagöz’üm, çık çık “

Karagöz: “ Kapıya kadar çıktım Daha fazla çıkamıyorum “

Hacivat: “ Ben sana merdivenleri çık demedim Fiyatta çık, yani on altın dedin ya onu arttır, yirmi de, otuz de “

Karagöz: “ Yirmi, otuz “

Hacivat: “ Çık, çık “

Karagöz: “ Elli, altmış “

Hacivat: “ Çık, çık “

Hacivat’ın çok para istemesine kızan Karagöz bağırır: “ Çık çıkı, çık çık Sanki zil takıp oynuyorsun Bre Hacivat, sen ne istiyorsun bu ata, onu söyle bakalım “

Hacivat: “ Bak Karagöz’üm, ben atı yüz altına aldım Üstüne kar da koyYüzü geç, yüzü geç”

Karagöz: “ Yüzgeç balıklarda olur, alık “

Hacivat: “ Hemen sinirlenme Karagöz’üm Şunun şurasında ne güzel pazarlık yapıyoruz Bak Karagöz’üm, Küheylan’ı sana veririm ama yüz yirmi altınını alırım Bir kuruş aşağı olmaz “

Hacivat’ın konuşmasına içerleyen ve Küheylan’ı alamadığına üzülen Karagöz, Hacivat’a küser Bir hafta ne Hacivat’ın evinin önünden geçer, ne de onunla konuşur Daha sonra iki eski dost tekrar barışırlar

Yazan: Serdar Yıldırım


　
　
KARAGÖZ İLE HACİVAT: İBİŞ’LE DOMUZ AVI
Karagöz ile Hacivat, yanlarına İbiş’i de alıp, Uludağ’a domuz avına çıkarlar Önceleri ellerde ok ve yay, kaşlar çatılmış, bakışlar keskin ormanda domuz ararken, sonraları yorgunlukla birlikte ok yaydan, kaş kaştan, bakışlar keskinlikten sıyrılır Sıkıntıyı azaltmak için Karagöz’ün anlatmaya başladığı av hikâyeleri başına bela olur, çünkü anlattığının hep bir numara büyüğünü İbiş’ten duymak, Karagöz’ün giderek daha çok sinirlenmesine neden olur Karagöz, İbiş’i uçurumdan aşağı atmakla tehdit eder

İbiş: “ Tamam, beyabi Kızma bana Ben de bundan sonra konuşursam iki olsun Şimdi rahat rahat istediğini anlat “

Karagöz: “ Bre İbiş, sussana artık Bir daha sana av yok Hacivat, İbiş’i ava giderken yanımıza alalım demek yok artık Bu son “

Hacivat: “ Merak etme Karagözüm Sen kalbini serin tut Hiçbir ava İbiş’i götürmeyiz “
Daha sonra Karagöz ile Hacivat ve İbiş domuz aramaya devam ederler, fakat ortalıkta hiç domuz yoktur

　
Hacivat: “ Sabahtan beri arıyoruz, bir domuz bile göremedik Hayatımda böyle bir şey ne gördüm, ne de duydum “

Karagöz: “ Göremeyiz tabi, bu İbiş yanımızdayken Bunun sesini duyan domuz karşı dağa kaçıyor İki ok atmış, üç domuz vurmuş Anlatsana o hikâyeyi bir daha “

Hacivat: “ Aman Karagözüm, sinirlenme İbiş o hikâyeyi anlattı, geçti Ben inanmadım Senin anlattığın hikâyeler daha bir inandırıcı oluyor “

Karagöz: “ Doğru, çünkü ben olmuş olayları anlatıyorum Yıllar önce gençken köyden arkadaşlarla domuz avına gittiydik On kişiyiz Ormanda büyük bir domuz sürüsünü tuzağa düşürdük Etrafını kuşattık Baktı domuzlar kaçış yok, birer birer yanıma geldiler Ben de çaldım bıçağı boyunlarına, yirmiden sonrasını sayamadımdı “

Hacivat: “ Hah hah ha İlahi Karagözüm Sen de değme avcılara taş çıkartırsın Avcılıkta, atıcılıkta benden ilerdesin “

İbiş: “ Benim de yıllar öncesinden bir domuz avı hikâyem vardı, ama beyabi kızar diye anlatamıyorum “

Hacivat: “ Yeni bir domuz hikâyesi ha Ama anlatma Karagöz’ü kızdırmayalım Keşke demeseydin Merakta bıraktın beni, İbiş “

Karagöz: “ Ben de meraklandım Bana bak İbiş, destekli atarsan kızmam ama desteksiz atarsan, ben seni uçurumdan atarım, bilmiş ol “

İbiş: “ Tamam beyabi ve Hacıabi Atışlar destekli olacak “ İbiş, konuşmasına devam eder ve ben sekiz yaşındayken der Karagöz’ün ayağa kalktığını gören İbiş ağız değiştirir “ Yani on sekiz yaşındayken demek istedim “

Bunun üzerine Karagöz: “ Hah öyle söyle Beni kızdırma Şimdi devam et “

İbiş: “ Manda kadar bir domuz bizim tarlalara dadandıydı Tarlada mısır, bağda üzüm bırakmadıydı Ye babam ye Baktık yedikçe doymaz bu domuz, yakında ağaçları da yer Babam, dedem, amcam, yeğenlerim ve ben tarlada, bağda nöbete durduk Ben bağda bekliyorum Bir gün öğle vakti domuz bağa girdi Zönk zönk deyip yürüyüp geliyor Yakaladım domuzu suratına iki tokat, başladı domuz ağlamaya Bir yandan da,” Abi, ben sana ne yaptım? Neden vuruyorsun?” diye vızırdıyor Ben de bağırdım Bak şu bağdaki üzümleri ben mi yedim Başkasının üzümünü nasıl habersiz yersin Ben böyle bağırdım ama domuz ne dese beğenirsiniz Ne yapayım, açım, abi Yemeseydim de açlıktan ölse miydim? O gün domuzu bıraktım Bir daha onu oralarda gören olmadı Çok uzaklara gitmiş olmalı “

Karagöz: “ Bre densiz, yine desteksiz attın Ben seni uçurumdan atayım da gör “ diyen Karagöz, İbiş’in üstüne yürür Bunun üzerine İbiş kaçar, gider Daha sonra Karagöz ile Hacivat başka olay olmadan evlerine dönerler

Yazan: Serdar Yıldırım

　
　
　
KARAGÖZ İLE HACİVAT: HIRSIZ

Bir gece Karagöz’ün evine hırsız girer Karagöz sabahleyin uyanınca bakar ki, ev tam takır kuru bakır Hırsız utanmamış ve sokak kapısını bile söküp götürmüştür Karagöz olayı zaptiyeye, hanımı da komşulara haber verir Komşular, evin önünde toplanır ve az sonra iki zaptiye gelir Karagöz’ün oğlu Yaşar, annesine sarılmış, ağlamaktadır Küçük Yaşar’ın birkaç parça oyuncağını götüren hırsız acaba onları ne yapacaktır?

Karagöz’ün evinin soyulduğunu duyan kadim dostu Hacivat, eve gelir ve evde inceleme yapmaya başlar İki zaptiye olayı soruşturur ve hırsızı yakalayacaklarını söyleyip giderler Zaptiyeler gidince, komşular da dağılır Karagöz ailesinin yanında Hacivat kalır ve Karagöz’ü sorguya çekmeye başlar

Hacivat: “ Canım Karagöz’üm, hırsız gelmiş, dolapları, masaları götürmüş Kapıyı sökmüş Hiç mi gürültü, tıkırtı duymadın? “ diye sorar

Karagöz: “ Bu ne biçim soru, Hacivat Gürültü, tıkırtı duysam kalkıp da hırsızın ümüğüne basmaz mıyım? “

Hacivat: “ Her neyse, olan olmuş, biten bitmiş, eşyalar gitmiş Şimdi bir oyun etmeli de, şu hırsızı yakalamalı Hah buldum! Karagözüm, siz bir yandan, ben bir yandan komşuların arasına dalalım, onları senin evde bir kese altın olduğuna inandıralım Bu durum kulaktan kulağa yayılır ve hırsızın kulağına giderse, hırsız mutlaka senin eve damlar “

Karagöz: “ Sen ne diyorsun, Hacivat? Bende bir kese altın yok ki? “

Hacivat: “ Olduğunu farz et Hırsızı yakalamak için, bu bir yem Oltanın ucuna yem takarsan balık yakalarsın Balık yeme gelir de, hırsız altına gelmez mi? Siz benim dediğimi yapın gerisine karışmayın “

Karagöz: “ Tamam, Hacivat Senin bu tür işlere aklın erer Bende bir kese altın olduğunu yayarız Haydi, hanım, Yaşar, kalkın gidiyoruz “

Karagöz’ün evinde bir kese altın olduğunu akşama kadar duymayan kalmamıştı Eski kulağı kesiklerden olan Celal, gece yarısına kadar evin içinde dört döndü Daha sonra evinden çıkıp, karanlık sokaklardan süzülerek geçti ve bir hayalet sessizliğinde Karagöz’ün kapısız evinden içeri girdi Evdekilere elindeki şişenin içindekini koklatıp altınlara konardı Şişeyi koklattığı kazazede top atsan uyanmazdı, fakat bu defa durum bambaşkaydı Evdekiler uyanıktılar ve onu bekliyorlardı Celal yatak odasına girince Karagöz ile Hacivat tarafından yakalandı ve bir iple sıkıca bağlandı Ertesi gün zaptiyeler tarafından sıkı bir dayaktan geçirilerek zindana atıldı

Karagöz’ün eşyaları hırsızın evinde bulundu Kader, zaten son günlerde işsiz olan, Hacivat’ın bulduğu işlerde çalışarak, kışın da turşu satarak geçimini sağlayan Karagöz’ün alnının teriyle çalışarak kazandığı eşyaları kaybedip buldurarak, onu sevindirmişti

Yazan: Serdar Yıldırım

　
　
KARAGÖZ İLE HACİVAT : OĞULLARI

Karagöz’ün oğlu Yaşar ile Hacivat’ın oğlu Sivrikoz arasında, babaları kadar olmasa bile, hatırı sayılır bir rekabet vardı Yaşar, Sivrikoz’un elinde yeni alınmış bir oyuncak görmesin, ne yapar eder, Karagöz’e oyuncağın aynısını aldırırdı Hani ya Sivrikoz’un Yaşar’dan aşağı kalır yanı mı vardı? Sivrikoz, Yaşar’ın elinde ne görürse isterdi Oğlunun gözlerinde yaş, kalbinde acı görmek istemeyen Hacivat ikiletmeden oğlu ne istiyorsa hemen alırdı

Böylece aradan yıllar geçti İkisi de birer yiğit olan gençler düğün güreşlerine katılmaya başladılar Güreşlere katılanlar birer havlu, rakiplerini yenip baş olan güreşçi ise, kınalı bir koç kazanıyordu İlk katıldıkları güreşlerde birinci, ikinci turlarda elenen Yaşar ile Sivrikoz, tecrübeleri arttıkça güreşlere ağırlıklarını koymaya başladılar Nihayet, bir düğünde finale kalma başarısını gösterdiler Bunun üzerine Karagöz, Hacivat’ın yanına gider ve oğlunun güreşlerden çekilmesini ister

Hacivat: “ Hiç öyle şey olur mu Karagözüm? Oğullarımız bileklerinin hakkıyla finale adlarını yazdırdılar Çıkarlar meydana aslanlar gibi güreşirler Kim güçlüyse o galip gelir ve şampiyon olur “

Karagöz: “ Benim oğlum şampiyon olur, çünkü senin oğlundan daha iri “

Hacivat: “ İrilikle şampiyon olunmaz ki, güreşte kuvvetli olan, atak olan ve nefesini iyi ayarlayan rakibine üstünlük sağlar Bütün bunlar benim oğlumda var “

Karagöz: “ Günah benden gitti Rezil olmayasınız diye geldim Benimki, senin oğlunu hamur gibi yoğuracak ve koçu kazanacak “

Hacivat: “ Bak Karagözüm, koçu benim oğlum kazanır Bundan korktuğun için, oğlun güreşten çekilsin diyorsun “

Karagöz: “ Ben kimseden korkmam Hata bende, kırk yılda bir şey istedim, onu da yapmadın “

Hacivat: “ Ama canım efendim, borç para istemiyorsun ki, dediğini yapayım Oğluma güreşten çekil, hükmen yenik sayıl diye nasıl söylerim “

Karagöz: “ Söyleyemezsin tabi, çünkü korkaksın Yarın senin evin karşısında koçu şişe takıp kızartacağım Sakın gelme bir parça et için Yağma yok “ diyen Karagöz arkasını dönüp uzaklaşmaya başlar Hacivat’ın seslenmesiyle durup dönen Karagöz’e, Hacivat şöyle der:

“ Yarın koç benim bahçede kızaracak Toplanın gelin, kurban bayramı haricinde et yüzü mü görüyorsunuz? “

Ertesi gün yapılan güreşi Hacivat’ın oğlu Sivrikoz kazanır Karagöz buna itiraz eder ve Sivrikoz’un daha önce açık düştüğünü ve güreşi oğlu Yaşar’ın kazandığını söyler Bunun üzerine hakem heyeti toplanır ve karar değişikliği yaparak, Yaşar’ı şampiyon ilan eder Bu duruma da Hacivat itiraz eder Hakem heyeti görevsizlik kararı alıp topluca Bursa Kadısı’na giderler

Bursa Kadısı, her iki tarafı ve hakem heyetini dinledikten sonra, müsabakayı berabere ilan eder Kınalı koç kurallara uygun olarak kesildikten sonra, yarısı Sivrikoz’a, diğer yarısı da Yaşar’a verilir Böylelikle olay tatlıya bağlanır

Yazan: Serdar Yıldırım
　
　
KARAGÖZ İLE HACİVAT: İDAM FERMANI
　
　
Günlerden bir gün, Karagöz, Bursa sokaklarında turşu satarken, yanına bir adam yaklaşır
　
" Ben beni arıyorum ama bulamıyorum Sen beni buldun mu? " diye sorar Adamın ne dediğini anlamayan Karagöz sadece " hı " der Bunun üzerine adam tekrar sorar:
　
" Ben kendimi arıyorum ama yokum Yoksam yokum ve ben yoktan çıkıp, kendimi bulup kendimle kucaklaşmak istiyorum "
　
Karagöz: " Bre adam, kendinle nasıl kucaklaşacaksın ki? İnsan ancak bir başkasıyla kucaklaşabilir "
　
Adam: " İnsanlar çift yaratılmıştır derler Böyle birşey doğruysa eğer, işte ben bu çiftimi, benzerimi arıyorum Tıpkısının aynısı ben bu adamı sen tanıyor musun? Görmüşlüğün var mı? "
　
Karagöz: " Görmüşlüğüm var Onunla konuştum bile "
　
Adam: " Gördün mü? Konuştun mu? Nerde gördün, konuştun, çabuk söyle? "
　
Karagöz: " Az önce görmeye, konuşmaya başladım Şimdi de onu görüyorum, konuşuyorum O sensin ya "
　
Karagöz ile konuşan, onu ara sokaklara çeken, Hacivat'tır Ulucami'nin yapım işinde çalışan Karagöz ile Hacivat sık sık tartışarak caminin yapımını geciktirince, padişah Orhan Gazi bunun nedenini mimardan öğrenir ve Karagöz ile Hacivat hakkında idam fermanı çıkarır Ertesi gün tebdil kıyafet camiye gelen Orhan Gazi, Karagöz ile Hacivat'ın tartışmalarını izler ve gülümsemekten kendini alamaz Saray dönünce, verdiği ölüm kararı için pişman olur Padişah, fedailerinden birini, Hacivat'a gönderir Fedai, Hacivat'a, tanınmaması için ne lazımsa yapıp, Karagöz'ü de yanına alıp, Bursa'dan gitmelerini ve kurtulmalarını söyler
　
Hacivat evine gider ve sakallarını keser, sadece bıyıkları kalır Yıllardır giymediği elbiselerini giyer, Karagöz'ü arar Hacivat'ın Karagöz'ün yanına gidince sesini değiştirerek konuşmasının sebebi; Karagöz'ün şaşırmasını sağlayarak daha ne olduğunu anlamadan, onu Bursa'dan uzaklaştırmaktır Hacivat olanları Karagöz'e küt diye anlatsa, padişahın idam fermanına karşı gelmek istemeyecek Karagöz, kendini celladın önüne atacaktır
　
Hacivat Karagöz'ü Bursa dışına çıkarınca normal sesiyle konuşmaya başlar, Hacivat olduğunu söyler ve olanları anlatır Karagöz Hacivat'ı yıllardır sakallı gördüğü için, sakalsız haline güler ve Hacivat'la alay eder Hacivat'ın tanınmamak için sen de sakalını kesmelisin demesi üzerine Karagöz:
　
" Sen ne diyorsun Hacivat? Ben hayatta sakalımı kesmem " der
　
Bunun üzerine Hacivat:
　
" Sakalını kesmezsin ama tanınır da yakalanırsan ne olacak? İnsanın hayattaki en önemli amacı, hayatını devam ettirebilmesi olmalı Geride kalacak karını, çocuğunu düşün Onlar sensiz ne yapar, ne yer, ne içerler? " der
　
" O da doğru ya "
　
" Gel bakalım, şu dere boyunda traşını ol Erkek adama bıyık da yakışır "
　
Traştan sonra Hacivat, Karagöz ile birlikte, yakındaki bir çiftlikten iki at satın alırlar ve atlarına binip hep batıya doğru yol alarak, Balıkesir taraflarına giderler Birkaç yer dolaştıktan sonra, bir köyde iş bularak, tarlada ırgat olarak çalışmaya başlarlar
　
İki ay içinde çalışkanlıkları ve doğrulukları sayesinde köydekilerle sağlam dostluklar kuran Karagöz ile Hacivat, bu arada kendilerine birer ev yaparlar Köylülerin yardımıyla ailelerini buraya getirtirler ve uzun yıllar boyunca sakin bir hayat yaşarlar
　
Bu arada Karagöz ile Hacivat'ın idam edildikleri söylentisinin çıkması üzerine arkadaşları Şeyh Küşteri çok üzülür ve perde gerisinde Karagöz ile Hacivat oyunu oynatmaya başlar Oyun, Bursa halkı tarafından çok beğenilir ve zamanla tüm Anadolu'ya yayılır O köyde ve civar köy ve kasabalarda pek çok defa kimliklerini belli etmeden oyunları seyreden iki dost çok önemli bir ayrıntı hariç, oyunları beğenirler
　
Karagöz'ün hemen her oyunda Hacivat'a vurup, O'nu dövmesi
　
Bu durumun açıklamasını Karagöz şöyle yapar:
　
" Ben Hacivat'a neden vurayım? O tam bir beyefendi Bana her zaman yardımcı oldu İşsiz, parasız kaldığım durumlarda bana iş buldu Bu durum beni üzüyor "
　
Hacivat ise:
　
" Yok efendim, yok Dayak, vurma falan yok Bu oyunu oynatanlar, ilgiyi en üst düzeyde tutabilmek için, Karagöz'e beni dövdürtüyorlar Gerçekte, Karagöz bana bir fiske dahi vurmamıştır Oyun oynanırken, Karagöz bana vurduğunda seyredenler gülmeseler, zamanla bu kötü hareketin oyun harici kalacağına inanıyorum
　
Yazan: Serdar Yıldırım