Hint Mitolojisi - Mahabharata

Mahabharata Nedir - Mahabharata Hakkında - Hint Mitolojisi Hakkında

MAHABHARATA Destanı'nda ilk önce görülenler, Vishnu inancının egemen olmadığı zamanların baş tanrıları Vedik tanrılar, İndra, Agni, Soma vs dir Destan, daha sonra, Vishnu mezhebine bağlı din adamlarının egemenliği altında yeniden biçimlendirilmiştir Ancak destanda, erdem ve adalet tanrısı Dharma'nın ve "Dharma Anlayışı"nın da büyük bir önemi olduğu görülmektedir


Hintliler atalarına "Bharata" derler Mahabharata "Büyük Bharata" savaşını anlatır Ne zaman olmuştur? Tarihi pek bilinmez; ancak savaşın gelişimi ve oluşumu çok güzel anlatılır Kahramanlar önce söz, sonra da ok atışırlar bol bol Yudhishthira bilgeliğin temsilcisidir Tanrı Dharma'nın oğlu olarak kabul edilir Bhima'nın babası Vayu, Arcuna'nın İndra'dır Nakula ve Sahadeva ise, ikiz oldukları için, ikiz tanrı Aşvin'den türemişlerdir Tanrısal yanları böyle! Oysaki babaları Pandu adında soluk tenli bir insandır Kardeşi Dhrtarashtra ise kördür Her ikisi de Kuru soyundandır Ama sadece Dhrtarashtra oğulları "Kurular" diye çağrılır Diğerleri "Pandu Oğulları"dır Kurular, kötü kalpli Duryodhana ile 99 kardeşinden oluşur Anlaşmazlıklar ve bunu izleyen savaş, işte bu iki akraba kral çocukları arasında olur


Mahabharata'nın konusundan esinlenerek eser yaratmış birçok sanatçı vardır Örneğin Harsha, Magha ve Bhasa Bunların içinde en dikkat çeken şair, Kalidasa'dır (MS 3-4 yüzyıl) Onun, destan içindeki bir öyküden (I, 68-75) yola çıkarak yarattığı Şakuntala adlı eseri çok ünlüdür


Mahabharata'yı ilk okuyanlar Sutalar'dı (Arabacılar) Suta, kralın baş danışmanı ve en güvendiği kişiydi Hukuksal sorunlara karışır, soykütüğü tutar ve saz şairliği yaparlardı Krshna da bir arabacıdır ve destanda, aklı ve doğaüstü yetenekleriyle, Pandu kardeşlere büyük yardımlarda bulunur Özellikle Bhishmaparvan (25-42) bölümünde Arcuna'ya okuduğu "Tanrısal Şarkı" (Bhagavadgita) çok önemlidir, izleyen dönemlerde din adamları (brahmanlar), sutaları, bulundukları güçlü konumdan indirerek, yerlerine geçmişler ve destan anlatıcılığı işini de tekellerine almışlardır


700 beyitten oluşan Bhagavadgita'nın yazarı belli değildir ve büyük bir olasılıkla destana sonradan eklenmiştir Krshna, tıpkı Rama gibi, tanrı Vishnu'nun insan olarak bedenleşmiş halidir Bu duruma Avatara denir Savaş öncesi, cesaretini yitirmiş olan Arcuna'ya cesaret vermek için, ona felsefesini açıklar ve onu yüreklendirir Buna göre "benlik" diye bir şey yoktur Sen-ben hep aynı varlığın parçalarıyızdır Bugün savaşta öldürülecek kişiler, yarın bir başka bedende yeniden doğacaklardır Bilge kişi, Krshna tarafından belirlenen Yoga yolunu izlemelidir


Bhagavadgita'da Vedalardan, Brahmanalardan, Aranyakalardan ve özellikle de Upanishadlardan izler bulmak olasıdır Dolayısıyla bu kitap için "Hint düşüncesinin aynasıdır" diyebiliriz


Mahabharata destanında yer yer hayvanların konuşturulduğu (fabl türü) masallara da rastlanır Bunlar, daha sonra ortaya çıkan Pançatantra masal serisine kaynaklık etmiş olabilir Peri masallarına veya kahramanlarla ilgili masallara da rastlanır Bunlara en iyi örnek, Nala ile Damayanti ve Savitri ile Satyavan öyküleridir Brahmanların gücünü öven ve egemenliklerini pekiştiren brahman efsanelerine en iyi örnekler ise Çyavana öyküsü ile Parikshit öyküsüdür