Demirbaş Şarl

Poltava'da esir oluyordum
Bu benim için bir ölümdü, kurtuldum
Buğ nehri önünde tehlike daha kuvvetli olarak belirdi;
Önümde su, ardımda düşman, tepemde cehennemler Püsküren güneş
Su beni boğmak, düşman beni parçalamak,
Güneş beni eritmek istiyordu; Yine kurtuldum
Fakat bugün esirim, Türklerin esiriyim
Demirin, ateşin ve suyun yapamadığını
Onlar bana yaptılar, esir ettiler
Yalnız ayağımda zincir yok, zindanda da değilim; istediğimi yapıyorum
Fakat bu defa da şefkatin, asaletin, nezaketin esiriyim
Türkler beni işte bu elmas bağa sardılar
Bu kadar alicenap, bu kadar asil, bu kadar nazik bir milletin arasında
Hür bir esir olarak yaşamak, bilsen ne kadar tatlı"
Demirbaş Şarl -İsveç Kralı
(Ruslardan kaçıp Osmanlıya sığınmıştır)