Sokaktaki Umut |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Sokaktaki UmutGüneşin Sarı Işıkları Yavaş Yavaş Derin Bir Kızıllığa BürünmekteydiBir Bebeğin Anne Kollarına Verilişindeki Huzuru Yaşar Gibi,Tüm Görkemiyle Kendini Denizin Kucağına BırakıyorduEtrafında Özgür Ruhun Verdiği Dinginlikle Dönen Martıların,Gökyüzüne Doğru Kanat Çırpışları,Sanki Mutluluğu Tüm Çıplaklığıyla Resmediyordu Gözler Önüne Orada Olabilmek İçin Neler VermezdimYaşamın Tüm Çirkinlikleri Perdesini İndiriyor;İnanılmaz Doygunluk Veriyordu RuhumaYakınımda Bulamadığım Huzuru,Belki De Uzaklarda Arama Hissiydi Bu ? Kendimi Bu İnanılmaz Manzaranın Karşısında Tüm Ruhumla Ayrıntıları Kaçırmadan İzlerken “Boyayalım Mı Abla” Diyen Bir Sesle İrkildimDönüp Baktığımda Yanımda 10 Yaşlarında,Üzerinde Emanet Duran Pantolonunu Zayıf Bedenine,Kemeriyle Sıkıca Bağlamış;Yırtık Superman Tişortlu,Gözleri Çakmak Çakmak,Olan Bir Çocuk,Yorgun Düşmüş Bedeniyle Yanımda Oturmaktaydı Ne Güzel Abla,Değil mi ?Güneş,Deniz Ve UzaklarBen De Kuşların Yerinde Olmak İsterdimOnlar Gibi Her Yeri Gezmek,Özgür Olmak İsterdim Çocuk Yüreğinin,Huzuru Bu Kadar Erken Arama İsteği Beni Çok Derinden EtkilemiştiAdını Sorduğumda İse “ Kemal,Mehmet,Hasan Ne Fark Eder Ki Abla, Herkes Bana Çolak Boyacı DerBabam İçki İçen BiriymişBazen Buralarda Görenler Varmış Ama Ben Hiç GörmedimAnnem İse,Her Gün Temizlik İşlerine GiderÜç Tane Kardeşim Var Ve Evin Tek Erkeği Benim” Dedi Büyüyünce Ne Olmak İstiyorsun? Diye Sorduğumda “Ressam Olmak İstiyorum” Diyerek Gözlerime Baktı“Yaşadığım Tüm Acılarımı,Nefretlerimi,Sevgimi,İçime Hapsettiğim Yaşanmamışlıklarımı,Tüm Renkleriyle ResmedeceğimKazandığım Parayla Yoksul Kızlara Kırmızı Pabuç, Erkeklere İse Bisiklet Alacağım Ama Önce Osman’a Misket Borcumu Ödeyeceğim” Dedi Ve Gülüştük Acının,Sevginin,Umutlarının Harmanlandığı Yüz İfadesi Beni Çok Etkilemişti İnandığı,Güvendiği Çocuk Yüreği Ve Elleri, Bir Gün Gelecek Onu İsteklerine Kavuşturacaktı Bu Hırs,Onda o Kadar Büyüktü Ki,Sakat Olan Kolu Bile Buna Bir Engel Değildi Kendisinden On Dakika İzin İsteyerek,Kırtasiyeden Tuvaller Ve Renk Renk Boyalar Alarak Yanına Geldim“Ama Ödeyemem Ki” Derken Sesi Titriyordu Başını Okşayarak,Bunu Bir Karşılık Olsun Diye Yapmadığımı Söyledim Hemen Bir Resim Yapmak Ve Bana Hediye Etmek İstediğini Söyledi,Bende Kabul Ettim Fanusunu Kırıp Denize Dalan Bir Balığın Şaşkınlığını Yaşayarak Hemen Tuvale Sarıldı Ve İçindekileri Resmetmeye BaşladıBoya Kutularını İtinayla Açıyor Ve Boya Kokuları Belki De İlk Kez Ona Kötü KokmuyorduYaşamın Ona Verdiği Siyah Ve Beyaz Renkleri Bir Kenara Bırakıp,Tüm Renkleri Kullanma ÇabasındaydıEline Verilen Renklerin Hiç Bitmemesini İster Gibi Özenli Davranıyordu… Yaşamda Ayakta Kalabilmek Adına,İsteklerimizi Hep İleri Zamana Atıyor Ve o Günü Bekleyip, Bir Gün Başarmak Hissi İse Bizim En Büyük Umut Kaynağımız OluyorTıpkı Bir Çocuğun Bisiklete Binme İsteğini Er Geç Yapmak İstemesi Gibi Ya Elimizdekiler! Avucumuzda Olup Ta Kıymetini BilemediklerimizAşklarımız,Sevgilerimiz, Dostluklarımız…Ne Kadarını Yaşatabiliyoruz Bunların? Canın Yanarak Kazandığın Bazı Değerleri, Özen Ve İtina İle Elinde Tutmaya Çalışıyorsun Bir Çocuğun Siyah-Beyaz Boyalarından Sonra, İtinayla Açtığı Renk Renk Boyalarıyla, Umutlarına Yaklaşıp,Sevgiyle Kucaklaması GibiŞüphesiz Yaşam,Bize Işıltılarıyla Sunulan Bir Paket Değil, İçinde Nefretin,Sevginin,Öfkenin,Yalanın,Aşkın, Dostluğun,İyiliğin Ve Kötülüğün Harmanlandığı Sürpriz Bir DünyadırAncak Ve Ancak Biz İstediğimiz Şeyi İçinden Çekip AlabilirizBuna Öncelikle Bizim İnanmamız GerekirTıpkı Bir Çocuğun Yalansız,Hayattan İstediklerini Anlatıp, Tuvalle Tanışması Gibi Ya Yanlışlarımız,Geri DönemediklerimizHatalarımızı Düzeltmek Yerine,Unutmak İsteyişlerimizDerin Bağlılıkları,Basit Hatalar Yüzünden Hiç EdişlerimizElimizdeki Nadir Olan Değerleri Hoyratça Savuruşlarımız,Yüreğimizi Çürüten Bu Yanlışları Unutmaya ÇalışmalarımızAma Ölene Kadar Unutamayışlarımız,Tıpkı Bir Babanın Her Gün Sokak Aralarından Çocuğuna Özlemle Bakması GibiKüçük Bir Çocuğun “Evin Tek Erkeğiyim” Diyerek Bu Bilinçte Yetişmesi Gibi Güneş Yerini Karanlığa Bırakırken Yavaş Yavaş Yüreğime Doğmaktaydı “Tamam Ablacığım” Diyen Bir Sesle Tekrar İrkildim Elime Uzatılan Resme Saatlerce Bakakaldım Huzuru Arayan Çocuk Ruhu,Her Şeyi o Kadar Güzel Resmetmişti Ki,Hayran Kalmamak Mümkün DeğildiSonsuza Doğru Giden Bir Deniz Ve Denizin İçinde,Gözleri Sevgiyle Bakan Bir DenizkızıGüneşin Işıkları Arasında Babası,Annesi Ve Kardeşleriyle Sımsıkı Sarılmış Bir Aile Yumağı Vardı Bu Yumağı Çevreleyen,El Ele Kırmızı Pabuç Giymiş Kız Çocukları Ve Bisikletle Gezen Çocuklar Vardı İçinde Hiç Öfke, Kin Ve Nefret Barındırmayan Ve Tek Kelimeyle Muhteşem Bir Dünya… Hayatımda Aldığım En Değerli Hediyeydi Bu Ve En Önemlisi Uzaklarda Aradığım Mutlulukları Bu Kadar Yakın Hissetmiştim İçimde… Unutmayalım ki: Umutlarımız Bize Tahmin Ettiğimizden Daha Yakın Ve Karşılık Beklemeden Yaşanan Dostluklar Sevgiler,Aşklar, Bize Mutlu Bir Dünya Sunacaktır |
|