Aynadaki Kapı

Aynadaki Kapı - Ali Akın

Tüm ömrünü, zengin olabilmek için, insanların canlarını acımasızca yakarak geçirmişti


Artık yatağından kalkamıyor ve konuşamıyordu Üç günde bir, tıraş etmeye gelen berberi, bu kez yatağında tıraş edecekti yaşlı adamı Başının altına, fazladan bir kuş tüyü yastık daha yerleştirdi uşağı


Berber, çantasından çıkardığı aynayı, uşağa verdi Yaşlı adam, tıraş olurken mutlaka yüzünü görmek ister, bundan hoşnut olurdu Berber, bohçacı kadınlar marifetiyle, çantasındaki malzemeleri masaya dizip, köpüklü fırçasını yaşlı adamın yüzünde tüm dikkatiyle gezdirmeye başladı


Yaşlı adam, aynaya baktı Kocaman ve siyah bir kapı gördü Kapı, yavaş yavaş açıldı İçeri girdi Kötü bir koku doldu genzine Karanlıktı ve adımlarını atmakta zorluk çekiyordu Yer, ayaklarından başlayıp, yavaş yavaş tüm bedenine yayılan, kırmızı renkte bataklıkla kaplıydı


Bela baykuşu gibi çirkin bir sesle gülen, kan yalamaktan zevk alan canavarları dahi iğrendirecek bir varlık gördü ‘’Kimsin kimsin ?’’ ‘’Ben, kötülüğüm Sen benim dünyadaki yardımcılarımdandın İnsanlardan birine daha, dünyada ki ömrünü kötü olarak tamamlattığım için mutluyum Bundan sonra burada birlikte kalacağız’’


Yaşlı adam, kalbinden kurşun yemiş aslan gibi bataklığa düştü


Birden, daha büyük ve beyaz bir kapının önünde buldu kendisini


Kapı aralandı İçeri girdi Daha önce hiç hissetmediği kadar güzel kokular taşıyordu ılık esen rüzgâr Pamuk kadar yumuşak ve huzur veren bir ışık saçılmıştı etrafa Yeşil çimenler, açılmasına bir gün kalmış gibi duran gül goncalarıyla bezenmişti Yürümüyor, sanki uçuyordu


Gül goncalarında şarkılar söyleyen, bülbüllerin sesinden daha güzel bir sesle ağlayan, nurdan dökülmüş peri kızlarını andıran bir güzellik gördü ‘’ Kimsin?’’ ‘’Ben, kalbinde hapsettiğin sevgiyim Seni, yıllarca kucağında ve karnında taşıyan anneni dinlemedin Dürüstlük kucağını terk ettin İyi insan olman için uzatılan, yardım ellerini ısıran deliler gibiydin Yaptığın onca kötülüğe rağmen, darağacı altında yatan cellâtlar gibi rahat rahat uyudun Maskara maskesi kadar sahte güzelliklere kandın Siyah ve beyaz kapılar, ahret kapısının kapı aralıklarıdır Esas, ömrünün mahsulünü orada toplayacaksın Siyah kapıya bir insan gittiği için ağlıyorum Şimdi, siyah kapıya’’


Siyah kapı tekrar açıldı İçeri girdi Kötü bir koku doldu genzine Karanlıktı Kapı kapandı Korkunç bir sessizlik


Berber, köpüklü fırçasını, yaşlı adamın yüzünden çekip, uşağa seslendi ‘’ Yüzü buz gibi, nefes almıyor’’


Ali Akın