Ben Senden Sonra Düş Oldum

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

sen bana git demedin

ben sana tutunamadım

en tuhaf uzakta kalışım oldun

"hoşçakal " bile değildi son sözüm

mesafeler hep büyüdü

o onu dedi

bu bunu dedi

şuydu

buydu

ve de

ve de bitti

bitti

bitti işte

vedasız, acısız, ağrısız bir ayrılık oldu

sen orada kaldın

ben burada

şimdi de oturmuş yazıyorum

sadece sana değil

ona, buna, şuna, herkese

en güzeli de bu

yazmak

kimbilir hangi eve girdim şu an

hangi otobüs yolculuğunun cam kenarındayım

tut ki ekmek kırıntıları yere dökülmesin diye açılmış bir sayfayım

bir bakkal tezgahında ucuz şarap sarmak için hazır tutuluyor da olabilirim

bir yatağın başucunda da

peki sen

belki hayali bir sevgilisin bir okur için

ama olsun

düşlerken sınırsız olmanın bir mahkumiyeti varmı ki?

kime ne

kara tahtaya tebeşirle yazılmış kelimeleri silmenin ne güç olduğunu hatırlıyormusun

evet silinirdi

ama mutlaka kalırdı izi

ben de seni siliyorum yar

hem de iz kalmamacasına

bastıra bastıra silgiyi

ama ne gam

kara tahta iz tutuyor

senden sonra yemek yemedim

senden sonra dışarı çıkarken hep şemsiyemi aldım

ilk defa saçlarım ıslanırsa başımın ağrayabileceği ihtimalini göze aldım

senden sonra daha sıkı giyindim

hiç üşümedim senden sonra

senden sonra hep saatin ziliyle uyandım sabahlara

senden sonra televizyon kumandasının 6 aydır ihtiyaç duyduğu pilleri aldım

kahvaltıda gazete okumuyorum senden sonra

ev yapımı çilek reçelinin içine dalan ekonomi sayfaları artık şerbetsiz pür'u pak

senden sonra kokulu mum aydınlığını satın almadım mağazadan

ayraç yoksunluğundan"okunan yer kolay bulunsun" diye yüzüstü yatırılmış, yarım kalmış kitaplarımın hepsini bitirdim senden sonra

hiç kar yağmadı senden sonra bu gri kente

senden sonra ben sarıyer'i sevdim

istinye'yi

yeniköy'ü

emek kafe'de sabah kahvaltılarında buldum defalarca

istiklal caddesi, taksim

bu kadar kalabalıkmıydı o zamanlar

ben senden sonra yatarken anahtarı kapının üzerinden almadım

sıkı sıkı da kilitledim

ve beni uyandıran kapı zilin de yoktu artık

senden sonra

senden sonra

senden

sonra

ben de yoktum aslında

ben senden sonra düş oldum

HOŞÇAKAL

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ben Senden Sonra Düş Oldum sen bana git demedinben sana tutunamadımen tuhaf uzakta kalışım oldun"hoşçakal " bile değildi son sözümmesafeler hep büyüdü o onu dedibu bunu dedişuydubuyduve de ve de bitti bitti bitti işte vedasız, acısız, ağrısız bir ayrılık oldu sen orada kaldınben burada şimdi de oturmuş yazıyorumsadece sana değil ona, buna, şuna, herkese en güzeli de bu yazmak kimbilir hangi eve girdim şu an hangi otobüs yolculuğunun cam kenarındayım tut ki ekmek kırıntıları yere dökülmesin diye açılmış bir sayfayım bir bakkal tezgahında ucuz şarap sarmak için hazır tutuluyor da olabilirim bir yatağın başucunda da peki sen belki hayali bir sevgilisin bir okur için ama olsun düşlerken sınırsız olmanın bir mahkumiyeti varmı ki? kime ne kara tahtaya tebeşirle yazılmış kelimeleri silmenin ne güç olduğunu hatırlıyormusun evet silinirdiama mutlaka kalırdı izi ben de seni siliyorum yar hem de iz kalmamacasınabastıra bastıra silgiyi ama ne gamkara tahta iz tutuyor senden sonra yemek yemedim senden sonra dışarı çıkarken hep şemsiyemi aldımilk defa saçlarım ıslanırsa başımın ağrayabileceği ihtimalini göze aldım senden sonra daha sıkı giyindim hiç üşümedim senden sonra senden sonra hep saatin ziliyle uyandım sabahlara senden sonra televizyon kumandasının 6 aydır ihtiyaç duyduğu pilleri aldım kahvaltıda gazete okumuyorum senden sonraev yapımı çilek reçelinin içine dalan ekonomi sayfaları artık şerbetsiz pür'u pak senden sonra kokulu mum aydınlığını satın almadım mağazadan ayraç yoksunluğundan"okunan yer kolay bulunsun" diye yüzüstü yatırılmış, yarım kalmış kitaplarımın hepsini bitirdim senden sonra hiç kar yağmadı senden sonra bu gri kente senden sonra ben sarıyer'i sevdimistinye'yiyeniköy'ü emek kafe'de sabah kahvaltılarında buldum defalarca istiklal caddesi, taksimbu kadar kalabalıkmıydı o zamanlar ben senden sonra yatarken anahtarı kapının üzerinden almadım sıkı sıkı da kilitledimve beni uyandıran kapı zilin de yoktu artık senden sonra senden sonra senden sonra ben de yoktum aslında ben senden sonra düş oldum HOŞÇAKAL