Yaşgünü Hediyesi

Genç adam bir cadde boyunca ilerlerken, ruhunu okşayan bir kokuyla irkildi Sonbahar çoktan bitmiş, mevsim kışa dönmüştü Bu yüzden de ağaçlardan bir koku yükselmezdi Elbette ki aylar önce ölen çiçeklerden de


Adam, hafızasının en ücra köşelerinden gelen bir sinyalle, kendisini bir anda çocukluk yıllarına döndüren bu esintiyi daha iyi hissedebilmek için, derin bir nefes aldı Duyduğu şey, küçükken top oynadıkları çayırın ezildikçe buram buram kokan reyhanlarını, yada ablasının gelinliğine benzettiği kiraz çiçeklerinin kokusunu andırmasına rağmen, onlardan çok güzeldi


Genç adam, kendini bildiği günden itibaren bütün benliğini saran, fakat lise yıllarında birden kaybolan o kokunun ne olduğunu anlamakta gecikmedi


Koku, kaldırım kenarında yükselen bir duvarın arkasından gelmişti Adam, bir türlü bitmek bilmeyen o duvar boyunca önce adımlarını sıklaştırmaya, hemen sonra da koşmaya başladı Ve tarihi bir kapı görüp içeri girdi


Başka bir alemdi sanki burası Her yeri bir sükunet kaplamıştı Ne gürültü vardı, ne de koşuşma Titizlikle hedefine yöneldi Kokunun geldiği yerde büyük bir servi vardı Altında da taşı kırık bir mezar


Adam yavaşça çömelip bir fatiha okudu Ve o mezarın üstündeki çimenleri okşarken:


- Her zamanki dalgınlığım herhalde! dedi Doğum günüm olduğunu yeni fark ettim Ama senin o kokunu unutmam annem…