Portakal Sandıkları

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Yeni bir roman okumaya başladm

Bugün’

Fenerbahçe parkında ,sonbahar ağaçlarının gölgelerinde’ aldatan yaz günleri vardı ,denize

doğru bir banka oturup ,sayın yazarımız ’Çetin İmer’in HAYAL’ adlı

kitabını açıp okumaya başlarken ’ilk sayfaları romanı oku diyor’ eski nostaljik yılların

sayfasındaydım ,karlı kış günlerini anlatıyordu çocukluğunun ,portakal sandıkları

kızaklarıyla kaymalarını

İşte yazarımız vurdunuz beni’ daha ilk sayfalarada ,bliyormusunuz ? Bir of çektim ki

,döndüm çocukluğmdaki ,Üsküdar’daki dik yokuşlu cumbalı evlerinin sokağına ;annemin

dayısı o dik yokuşta oturuyordu,yaşıtım kızı Ayşe’yle ’kar yağdığı o güzelim günlere

bıraktın gittin yazarımız

Dayıma gitmek tam bir çocuk sevinçleriymiş,portakal sandıklarına minder koyup kaymak

ne keyifli günlermiş meğer

Cam gibi parlardı kızaklarımızdan ,büyüklerimiz aman dikkatli kayın

bir yeriniz kırılmasın diye bin tebhih ederlerdi

Bizim dönemlerimizde okullar tatil edilmezdi ,nedeni de ’çok ağır geçerdi kışlar,ancak

üşütüp hastalandığımızda annelerimiz iyileşene kadar yollamazdı,raporumuzla okula başlardık

Eski kışlar yok oldu ,yeni doğanlara belki anlatacağız’kar beyazdır lapa lapa

yağar diye

Kışlar kış gibi yazlar da yaz gibi

geçerdi,ailem hep taş kömürü alırdı , bahçemizde bırakırlardı’ karlar yağardı taş kömürün üzerine,

karları dedem kürekle sıyırır tenekelere doldurdu ,her sabah iki teneke eve taşırdı

İki soba

kuradık ,biri kömür diğer de beyaz ,babanemin’ Yugoslavya’dan getirdiği kuzine

sobasında,odun yakardık ,çıtır çıtır,

annem kuzine sobamızda börek pişirirdi; fırın bölümde,üzerinde’bazı akşamlar’ küllü

mısır kaynatırdık,kestane çatlatırdık

Kestane olduğu gece çok mutlu gecemdi,bana fazla

ver anne diye diye yerdim,kış geceleri kestane kokuları eve yayılmassa kış geldi demem

ben hala

Sıcacıkmış o günler sıcacık kış geceleri,perşembe geceleri de, rayoda saat dokuzda

tiyatrolar vardı,bazı arkadaşlarımın evlerinde radyo yoktu,annesinden izin alıp tiyatro

dinlemeye,gelirlerdi

Annem sıcak ıhlamur yapardı arkadaşlarıma

Kestane oduğu zaman da

kestane ikram ederdi

Daldım gittim işte ,bir romanın portakal sandıklı kızaklarınla ,dik yokuşlu sokağına

Sayın

yazarımız Çetin İmer ’işte bu kadar ’ kalbinden vurmalı ’şair ve Roman yazarlarımız ilk

sayfalarında büyüsünde kaldığım ’Hayal ’adlı romanınız bana çocukluk anılarımı yaşattı

Kutlarım sevgili yazarımız

Hayal olan yılları ’Hayal’ romanınızda bana yaşattınız

Sağ olun var olun efendim

Oya Gedik

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Portakal Sandıkları Yeni bir roman okumaya başladm Bugün’ Fenerbahçe parkında ,sonbahar ağaçlarının gölgelerinde’ aldatan yaz günleri vardı ,denize doğru bir banka oturup ,sayın yazarımız ’Çetin İmer’in HAYAL’ adlı kitabını açıp okumaya başlarken ’ilk sayfaları romanı oku diyor’ eski nostaljik yılların sayfasındaydım ,karlı kış günlerini anlatıyordu çocukluğunun ,portakal sandıkları kızaklarıyla kaymalarını İşte yazarımız vurdunuz beni’ daha ilk sayfalarada ,bliyormusunuz ? Bir of çektim ki ,döndüm çocukluğmdaki ,Üsküdar’daki dik yokuşlu cumbalı evlerinin sokağına ;annemin dayısı o dik yokuşta oturuyordu,yaşıtım kızı Ayşe’yle ’kar yağdığı o güzelim günlere bıraktın gittin yazarımız Dayıma gitmek tam bir çocuk sevinçleriymiş,portakal sandıklarına minder koyup kaymak ne keyifli günlermiş meğerCam gibi parlardı kızaklarımızdan ,büyüklerimiz aman dikkatli kayın bir yeriniz kırılmasın diye bin tebhih ederlerdi Bizim dönemlerimizde okullar tatil edilmezdi ,nedeni de ’çok ağır geçerdi kışlar,ancak üşütüp hastalandığımızda annelerimiz iyileşene kadar yollamazdı,raporumuzla okula başlardık Eski kışlar yok oldu ,yeni doğanlara belki anlatacağız’kar beyazdır lapa lapa yağar diyeKışlar kış gibi yazlar da yaz gibi geçerdi,ailem hep taş kömürü alırdı , bahçemizde bırakırlardı’ karlar yağardı taş kömürün üzerine, karları dedem kürekle sıyırır tenekelere doldurdu ,her sabah iki teneke eve taşırdıİki soba kuradık ,biri kömür diğer de beyaz ,babanemin’ Yugoslavya’dan getirdiği kuzine sobasında,odun yakardık ,çıtır çıtır, annem kuzine sobamızda börek pişirirdi; fırın bölümde,üzerinde’bazı akşamlar’ küllü mısır kaynatırdık,kestane çatlatırdıkKestane olduğu gece çok mutlu gecemdi,bana fazla ver anne diye diye yerdim,kış geceleri kestane kokuları eve yayılmassa kış geldi demem ben hala Sıcacıkmış o günler sıcacık kış geceleri,perşembe geceleri de, rayoda saat dokuzda tiyatrolar vardı,bazı arkadaşlarımın evlerinde radyo yoktu,annesinden izin alıp tiyatro dinlemeye,gelirlerdiAnnem sıcak ıhlamur yapardı arkadaşlarımaKestane oduğu zaman da kestane ikram ederdi Daldım gittim işte ,bir romanın portakal sandıklı kızaklarınla ,dik yokuşlu sokağınaSayın yazarımız Çetin İmer ’işte bu kadar ’ kalbinden vurmalı ’şair ve Roman yazarlarımız ilk sayfalarında büyüsünde kaldığım ’Hayal ’adlı romanınız bana çocukluk anılarımı yaşattı Kutlarım sevgili yazarımız Hayal olan yılları ’Hayal’ romanınızda bana yaşattınız Sağ olun var olun efendim Oya Gedik