Kara Üzüm İki Gözüm Duyuyor Musun Son Sözüm

yenişafak cumaertesi eki - osman tanburacı yazıları - hafta sonu gazete ekleri - okunmaya deger yazılar
Kara üzüm, iki gözüm, Duyuyor musun son sözüm

İstanbul'da bir yerlerdeyim Kendimi tarife bir İstanbul semti arıyorum Dellenmişe benziyorsam Bakırköy Sefa arıyorsam Sefaköy Huzur arıyorsam Kalamış Bela arıyorsam otur yerine diyorum kendi kendime; o seni gelir bulur!
Maçka'ya doğru yollandım Dolmabahçe'den yukarı doğru uzuyorum Kafamda Nişantaşı'nda dolanmak var Lakin kandilimde yağ dizlerimde derman bitti Oturdum bir yol üstü bir kafeye bir de kahve söyledim kallavi
Etekleri tutuşmuşçasına kadınlar kızlar geçiyor önümden ellerinde birer çanta içinde pudralar Birkaç tek küpe kulak, dazlak kafa şakalaşarak yürüyor Harbiye'ye doğru dilleri ağdalı delikanlı Küçük çocuklar tutmuş analarının ellerinden gidiyorlar bıdık bıdık, bebeler kucakta Babalar da var düşünceli, direksiyonda elleri Yorgun omuzların altında aşınmış ökçelerin üzerinde ne de çok beden var gözü kapalı evinin yolunu bulan
İstanbul burası yürek yarası
Her yanı ömür yarısı
Aslında bir hayat geçiyor tahta sandalyemin önümden çaktırmadan, başka bir hayat bende saklı!
Göz çıkmış kahvemde, yine nazara mı geldik ne?
Hava bulutlu, kafa dumanlı, etraf inleyen nameler
Garson çocuk yine unutmuş bir bardak su getirmeyi kahvenin yanında Adettir adettendir Önce bir fırt alınır, sonrasında yudum yudum, içilir kahve Yarenlik de gerek ama
Kolayı var;
Başlıyorum kendimle sohbete Aman ne keyif!
Hiç kendinizle sohbet ettiniz mi? Bilip de itiraf edemediklerinizi hiç kendinize sordunuz mu? Hiç gerçeklerle karşılaştığınızda kendinizi masanın bir yanında bırakıp masanın öteki sandalyesinden hırsla kalkıp gittiniz mi?
Birisi sizin arkanızdan kaçmaaa, kaçmaaa, hep böyle yapıyorsun diye bağırdı mı? Duymazdan geldiniz, kendi kendinize söylenip şöyle bir soluklanıp tekrar yerinize döndüğünüzde yavaşça masaya oturup içinizdeki sesin volümünü düşürdünüz mü?
Sonra
Şimdiye kadar yaptıklarınıza pişman olduğunuzu ya da pişman olmamak için yapmaktan kendinizi alıkoyduğunuz şeyleri kendinize itiraf ettiniz mi?
Seni çok kıskanıyorum
Hatalarım için, mutluluğun için, senin için her şeyi yapmaya hazırım diyebildiniz mi?
Ben zaman zaman diyorum
Hep de bu son sözüm diyor masadan kalkıyorum Şükür ki son olmuyor
Hatalarım da, mutluluklarım da hayat da devam ediyor
Her zaman da; ne hayat ne de karşımdaki kara üzüm gözlü oluyor
Şartlar değiştikçe ben de değişiyorum
Aslıma sadık kalaraktan
Yoksa çıldırır insan!




OSMAN TANBURACI