Yüreğim Başak Saçlarına Asıldı Kaldı ...

Sara nöbetine
Uktesiz yakalanmış titremelerle uyandı sabah
Al gözüm seyrine dur
Gönlün sevdalık görsün
Egilsin göklerden kutsi melekeler
Sevdiğinin saçlarına aşkını örsün

Nazenin parmağın ilmektir
Sevdadır düğümleri
Gamzesinde yutkunur
Dert kisvemden ne varsa
Bir gülüşü ömrüme bedeldir
Bütün hezeyanım onunla kaybolur

Yüreğim yangınında
Mavilik dileklerden koptu da geldi
Alazlık serenatlar serdim gönlüne
Sevdası poyrazları yoldu da geldi
Adı şiir külliyatında istemdir
Futursuzca erir bedenim
Zerk etti damarımda ki kanıma
Bütün divaneliğimi soluksuzca çekerim

Çekincen nedir söyle ey derdi rana
Ey sevdamın ülküsü
Ey ömrümün türküsü
Gizleme yüreğini yüreğimden
Vuslatım sensin kaçırma bakışlarını
Esirgeme ellerini/ ellerimden
Sen olmazsan
Nesef kalmaz nefesimden

Karanfiller utandı sıkılmacında yok etti kokusunu
Sesine avazını kesti her yanık türküsünü
Yüreğim başak saçlarının dalgasında kayboldu
Asıldı dirhemlik merhemlerle
Sıvamalık içinde tüketti dert olgusunu

Haydi el ver yüreğin/ yüreğimde atsın
Avuçlarımda bırak aşkını ateşi ayamı yaksın
Boşver kimin ne düşündüğünü
Biz aşkı yaşayalım umarsız
Kendisi düşünsün pervasızlığı
Aşka inanmayanlar utansın
Bırak sevdanı sevdama
Dertlerimizi yaksında /yaksın





Nurettin Önder