Sevilen Sevmedikçe, Gönül Lal Olur,burkulur!

Sen
Yüreğinde filizlenen
Bir aşkın esiri olmaya bilirsin

Sen
Mavi hayallerin
Kurulmasına da engel olabilirsin

Sen
Yüreğinin umutsuzluk
Nidalarına biganede kalabilirsin

Ama bu
Yalnızca sensin hissizliğin
Hengâmesinde yaşayan bir nefessin

Sen
Mısralarında latif olan
Beyanlarını yudumlamaya çalışırken

Ben
Boğazımda düğümlenen
Senin naçar kaldığın feryadını işitirken

Artık
Bırakmak istiyorum her şeyimi,
Bilmediğim gizlendiğin yanına ilişmek için

Sen
Sinenle hüznü solurken
Geceye dalarken aşkının kollarında

Yine
Bilmekteyiz ki bu bir arzu değil,
Olamazda zira tenler farkındasın açmazda

Sevilenin
Biri Anadolu’da diğeri Avrupa da
Sen ise yalnızlığın kuşattığı girdabıyla

Senin
Çaldığın her nağmede
Biliyorum ki ben yokum senin hayalinde

Sen
İstesen de, istemesen de
Bu bir sevdadır, aşkın açılan pençesinde

Ne
Sende ve ne de bende
Söyleyemeyiz ki bir arayışın zaferi olsun

Asla
Zinhar olsun olamazdı
Böyle bir gayretim, kendimle yeterdim

Ne
Vakit ki sen mısralarınla
Bam telimden vurdun hiç bekletmeden

Ve
Diyordun sanki içimden
Geçenleri biliyordun yazdığın namelerinden

Ne olur
Sen bana açık konuş,
Sanki bir tınıdan, bir tuvalden her boyadan

Sen
Nasıl ki rahatça bahsediyorsun
Şairden, yazardan, müteferrikten aşk ehlinden

Sen
Sevmesen bile, gölgelenmeme,
Esintinde kalmama sarfı nazar etmen niyetiyle

Ve sen
Hançerlerin en ihtişamıyla
Sapladığın yüreğimde ki yaranın sahibi bulunurken



Mustafa CİLASUN