Bilmem ki Birgün Anlarmısın, Ah Edip Yanarmısın!

**MustafaCilasun** · 06-01-2011

Diliyorum ki çok geç olmasın
Kalbinin asudeliği ruhunla anlamlaşarak aksın
Aşk için sorgulanmasın, mananın hakikatinde elbette anlamsın
Lakin gönlün yalnızlık yaşamasın, hasretin hazanında yorgunluğa kanmasın

Ne korkunç gecelerin elindesin
Hissiyatın prangalarındaki sancıların kederisin
Dikilen gözlerin umudunda, tavan arasında, yastığın taş olunca
Niçin yaratıldığını, aynalardan aksayan burukluğunu ve umudun huzurunu

Bir gün anlarsın hayal ufkunu
Çare adına ötelediğin yutkunduğun bağnazlığını
Sabrın baharını, zihnin hazanını, kelamın kanaatle anlamlaşanı
Sevginin nasıl hasredildiğini, gözlerin perdelerinden boşlan katrelerin sesini

Her ne kadar içim elvermese de
Kalbimde demlediğim elemin sergisini açacağım
İbret adına ne varsa ruhuma anlatacağım, nefsimin tuğyanını
Benliğimde ihsanla, dilimde ikramla, zihnimde anlamlaşan varlığımda haksın

Yar adına neyi zikretsem varsın
Aşk yoksunuyum, sevmenin şerefindedir umudum
Zamanın yolcusuyum, hamiyetin vurgunuyum hasreti yaşarım
Salanın sesinde ürpertilere kanarım ne yastığımla ve ne de yatağımda kalırım

Sende bir gün meramımı anlarsın
İçimin burukluğunu hissederek mısralarda yaşarsın
Uzanan ellerim, fakirliğimde kalbim, fersizleşen gözlerim anar
Lanet adına her ne varsa derinliğinde suskunluğunu yaşar ve hikmetiyle bakar

Seyir kalbimde perdeleri açıyor
Temaşa ettiğim hazan vaktin felahından bahsediyor
İşte o zaman sinemdeki hicran anlamıyla tuval üzerine yansıyor
Hüzzam eserler hissiyatımda renkleniyor ve ruhum hilkatinden ibret sunuyor

An ve senin kalbinle anlamlaşan
Aşkın hakikatindeki ikramı anlayarak ecirle yaşayan
Korkma artık, vaat edilen ikramdan azade olma, sevdanı korla
Vurgun zamana kalma, hissiyatın dalgalarında boğulma kalbinle aşkı unutma

Giden derdin tezgâhında acemi
Arz edilen sanat adına her ne sergileniyorsa vehim mi
Ölçüler değişti, kuvvetin dengesi sekilerleşti, hakikat ötelendi
Mert ve haliyle namert varlık zehabında belirsizleşti, masumluk aşkla yüzleşti

Sen ancak kalbimle bir demsin
Tevdi edilen nefesin eşiğinde zadesin ve böyle hürsün
Ancak sevgiyle bir bütünsün ve feragatinle ihsanda sürursun
Ati adına ülfetsin, naiflik babında fevkalade mertsin ve edebin dilinde sevgizin

Mustafa CİLASUN

06-01-2011	#1
MustafaCilasun	Bilmem ki Birgün Anlarmısın, Ah Edip Yanarmısın! Diliyorum ki çok geç olmasın Kalbinin asudeliği ruhunla anlamlaşarak aksın Aşk için sorgulanmasın, mananın hakikatinde elbette anlamsın Lakin gönlün yalnızlık yaşamasın, hasretin hazanında yorgunluğa kanmasın Ne korkunç gecelerin elindesin Hissiyatın prangalarındaki sancıların kederisin Dikilen gözlerin umudunda, tavan arasında, yastığın taş olunca Niçin yaratıldığını, aynalardan aksayan burukluğunu ve umudun huzurunu Bir gün anlarsın hayal ufkunu Çare adına ötelediğin yutkunduğun bağnazlığını Sabrın baharını, zihnin hazanını, kelamın kanaatle anlamlaşanı Sevginin nasıl hasredildiğini, gözlerin perdelerinden boşlan katrelerin sesini Her ne kadar içim elvermese de Kalbimde demlediğim elemin sergisini açacağım İbret adına ne varsa ruhuma anlatacağım, nefsimin tuğyanını Benliğimde ihsanla, dilimde ikramla, zihnimde anlamlaşan varlığımda haksın Yar adına neyi zikretsem varsın Aşk yoksunuyum, sevmenin şerefindedir umudum Zamanın yolcusuyum, hamiyetin vurgunuyum hasreti yaşarım Salanın sesinde ürpertilere kanarım ne yastığımla ve ne de yatağımda kalırım Sende bir gün meramımı anlarsın İçimin burukluğunu hissederek mısralarda yaşarsın Uzanan ellerim, fakirliğimde kalbim, fersizleşen gözlerim anar Lanet adına her ne varsa derinliğinde suskunluğunu yaşar ve hikmetiyle bakar Seyir kalbimde perdeleri açıyor Temaşa ettiğim hazan vaktin felahından bahsediyor İşte o zaman sinemdeki hicran anlamıyla tuval üzerine yansıyor Hüzzam eserler hissiyatımda renkleniyor ve ruhum hilkatinden ibret sunuyor An ve senin kalbinle anlamlaşan Aşkın hakikatindeki ikramı anlayarak ecirle yaşayan Korkma artık, vaat edilen ikramdan azade olma, sevdanı korla Vurgun zamana kalma, hissiyatın dalgalarında boğulma kalbinle aşkı unutma Giden derdin tezgâhında acemi Arz edilen sanat adına her ne sergileniyorsa vehim mi Ölçüler değişti, kuvvetin dengesi sekilerleşti, hakikat ötelendi Mert ve haliyle namert varlık zehabında belirsizleşti, masumluk aşkla yüzleşti Sen ancak kalbimle bir demsin Tevdi edilen nefesin eşiğinde zadesin ve böyle hürsün Ancak sevgiyle bir bütünsün ve feragatinle ihsanda sürursun Ati adına ülfetsin, naiflik babında fevkalade mertsin ve edebin dilinde sevgizin Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!