İmanı Koruyan Kaleler!..

İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu ki: Açlık, uykusuzluk, halvet ve sükût etmek kişinin dinini, imanını koruyan kaledir

Açlık, kalbin kanını azaltır; kalbi nûrlandırır Açlık, kalbin yağlarını da eritir, yağlar eriyince de kalp incelir Kalbin incelmesi ise, manevi ilminin anahtarıdır Kalbin katılığı da kalbin perdelenmesine sebep olur Açlıkla, düşmanın yolu daralır Çünkü düşmanın mecraları, şehvetlerle dolu bulunan damarlardır Bu bakımdan aç kalmanın, kalbin aydınlanmasındaki faydası apaçık bir şeydir

Uykusuzluğa, az uyumaya gelince; bu kalbi cilalar, tasfiye eder, nûrlandırır Bu nûr, açlıktan ötürü kalbde oluşan berraklığa eklenir Böylece kalp, pırıl pırıl parlayan bir yıldız ve berrak bir ayna gibi olur Bu takdirde Hakkın cemâli kalbde görünür Âhiret derecelerinin yüksekliği kalbde müşahede edilir Dünyanın hakirliği ve âfetleri belirir Böylece kişinin dünyadan el çekmesi ve âhirete yönelmesi tamamlanır

Uykusuzluk da açlığın neticesidir Çünkü toklukla beraber uykusuzluk mümkün değildir Uyku kalbi katılaştırır ve öldürür, ancak zaruret miktarında sakınca yoktur Bu takdirde gayb esrârının keşfine sebep olur “Evliyanın yemesi keyif için değil, mecburidir, uykuları galebedir, konuşmaları zarurîdir” denilmiştir

İbrahim Havvas şöyle buyurmuştur: “Yetmiş sıddîkîn görüşü, uykunun çokluğunun; çok yemekten ve çok su içmekten ileri geldiği hususunda birleşmiştir”

İbni Abbas hazretleri, Hazreti Peygamberin şöyle buyurduğunu nakleder: “Karnını tıkabasa dolduran kimse gökler âlemine giremez!”

Susmaya gelince, bunu uzlete çekilmek kolaylaştırır Fakat uzlete çekilen kişinin hiç olmazsa kendisine yemeğini, suyunu veren ve işlerini idare eden bir yakını vardır Bu bakımdan zaruret miktarından fazla konuşmaması gerekir Çünkü konuşmak kalbi meşgul eder Kalplerin konuşmaya karşı oburluğu pek büyüktür Zira kalp konuşmaya dalar Zikir ve fikir için yalnız kalmak ona ağır gelir, konuşarak rahatlamak ister Susmak ise aklı aşılar, verâ ile takvâyı öğretir

Mehmet Oruç