'Buyur Kulum'..

bir gece Cebrail aleyhisselam Sidretü'ı-müteha'daydı o esnada ALLAH tan devamlı ''buyur kulum!''sesi geldiğini farketti bu sesi duyunca kendi kendine ''şimdi yeryüzünde bir kul ALLAHı çağırıyor bu kulun kim olduğunu bilmiyorum ama şurası aşikar ki bu kul pek yüce bir kul olsa gerek nefsi ölmüş ruhu diri!'' diye geçirdi Cebrail aleyhisselam bu kulu muhakkak tanıma sevdasına düştü yeryüzüne indi denizler aştı dağlar geçti fakat ne dağda böyle bir kimseyi buldu ne ovada! yine melekut alemine vardı ALLAHÜTEALANIN hala ''buyur kulum!'' dediğini işitiyordu bu kulu mutlaka öğrenmeliydi bir kere daha bütün alemi döndü dolaştı ama bu kulu yine bir türlü bulamadı ALLAHa halini arzedip ''YA RABBİ! 'buyur kulum!' buyurduğunuz o kulu görmek istiyorum onu bana buldur bana bunun yolunu göster!'' diye yalvardı ALLAH (Celle Celâluh) Hz CEBRAİL aleyhisselama ''rum ülkesine git filan kiliseye gir anlar bilirsin'' buyurdu cebrail aleyhisselam rum ülkesine vardı bir de ne görsün? bir adam bir putun önünde ağlayıp inlemekte o puta hitap edip durmakta cebrail aleyhisselam bu manzaraya şaşırıp kaldı içi kabardı coştu tuhaf bir hale geldi o coşkunlukla tekrar melekt alemine vardı dedi ki '' YA RABBİ bu işin iç yüzünü anlat bana o adam kilisede puta hitap ediyor sen buradan lutfedip ona cevap veriyorsun'' ALLAH(Celle Celâluh) ''evet'' buyurdu ''onun gönlü kara yolunu şaşırmış ama yanıldığını bile bilmiyor o anlayışı sakat adam gafletle yolunu şaşırmış ama ben biliyorum ben yol şaşırmam yanılmam!'' sonrada ''şimdi ona yol göstereyimde hak dine girsin lutfumuz onun özür dileyicisi olsun!'' buyurdu ALLAH bunu der demez o adam yolunu şaşırdığını anladı kalbine ve dinine hidayet nasip oldu ve ''YARABBİ!'' diye yalvarıp dua etmeye başladı bu işide yeryüzünde her kulun Onun kulu olduğunu bildirmek için yaptı

(alıntıdır)