Aşk Ölümle Savaşmaktır - Çok Uzun Ama Okuyun Bence

Bir otobüs durağında karşılaşmışlarsı iLk kez Biri tıpta okuyordu, öbürü mimarLıkta O iLk karşıLaşmadan sonra, bir kez, bir kez ve bir kez daha karşıLaşabiLmek için; hep aynı saatte, aynı duraktan, aynı otobüse bindiler GençtiLer, çok genç BirbirLeriyLe konuşacak cesareti buLmaLarı biraz zaman aLdı, ama sonunda başardıLar İkisi de her sabah bindikLeri otobüsün gittiği semtte oturmuyorlardı aslında DeLikanLı arkadaşında kaLdığı için binmişti o otobüse, kız ise abLasında Sırf birbirLerini görebiLmek için, her sabah erkenden evlerinden çıkıp, şehrin öbür ucundaki o durağa; onLarın durağına geLdikLerini, gülerek itiraf ettiler bir süre sonra
Okullarını bitirince hemen evlendiler MutLuyduLar, hem de çok mutLu Bazen işsiz, bazen parasız kaldılar; ama öylesine sıkı kenetlenmişti ki yürekleri ve elleri, hiçbir şeyi umursamadılar Ayın sonunu zor getirdikleri günlerde de, ünlü bir doktor ve ünlü bir mimar olduklarında da hep mutluydular Zaman aşımına uğrayan, aLışkınLıkLAra yenik düşen, banka hesabında para kalmadığı için ya da tam tersine o hesabı daha da kabarık hale getirmek uğruna bitip tükeniveren sevgilerden değildi onlarınki Günler günleri, yıllar yılları kovaladıkça sevgileri büyüdü, daha da büyüdü Tek eksikleri çocuklarının olmamasıydı, Zorlu bir tedavi sürecine rağmen çocuk sahibi olmayınca, " Bütün mutlulukların bizim olmasını beklemek, bencillik olur " diyerek devam ettiler hayatlarına Çocuk yerine, sevgilerini büyüttüler " Senin için ölürüm " derdi kadın, sımsıkı sarılıp adama ve adam : "Hayır! Ben senin için öLürüm" diye yanıt verirdi hep Hayat ne kadar hızlı akarsa aksın, işLeri ne kadar yoğun oLursa oLsun, hep birbirlerine ayıracak zaman buLuyorLardı buLmasına; ama kırklı yaşların ortalarına geldiklerinde daha az çalışmaya karar verdiler Adam hastaneden ayrıldıve muayenehanesinde hasta kabul etmeye başLadı Kadın da mimarlık bürosunu kapadı ve sadece özel projelerde görev aldı Artık daha fazla beraber olabiliyorlardı Bİr gün sahilde dolaşırken, harap durumda bir ev gördü kadın, üzerinde satılık levhası asılı olan "Ne dersin, bu evi aLaLım mı?" dedi adama, "Bu viraneyi yıktırır, harika bir ev yaparız Projeyi kafamda çizdim biLe Kocaman terası oLan, martıLarı kahvaLtıya davet edeceğimiz bir deniz evi yapaLım burayı"
"Sen istersin de, ben hiç hayır diyebilir miyim?" diye yanıt verdi adam "Amerika'daki tıp kongresinden döner dönmez ararım emlakçıyı Kaç para olursa olsun, burası bizimdir artık"
Sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bildikleri halde ayrılmaları zor oldu, adam Amerika'ya giderken Hergün, her saat konuştular telefonlaGözyaşLArı içinde kucaklaştılar havaalanında Fakat bir kaç gün sonra, kocasında bir tuhaflık olduğunu farketti kadın Eskisi kadar mutlu görünmüyor, konuşmaktan kaçınıyordu Onu neşelendirmek için, sahildeki evi hatırlattı ve çizdiği projeyi verdi kadın; ama hiç de baklemediği bi cevap aLdı: "Canım, o ev bizim bütçemizi aşıyor Sen en iyisi o evi unut"
MutsuzLuk, mutluluğun tadına alışmış insanlara daha da acı, daha da çekilmez gelir Kadın, hiç de sevmedi bu beklenmedik misafiri Derdini söylemesi için yalvardı adama: " Senin için öLürüm, biliyorsun; ne olur anlat!" diye dil döktü boş yere YıLLardır sevdiği adam, duyarsız ve sevgisiz biriyle yer değiştirmişti sanki
Birgün, çocukluğunun, gençliğinin ve bütün hayatının birlikte geçtiği arkadaşına dert yanarken; "Artık dayanamıyorum, sana söylemek sorundayım" diye sözünü kesit arkadaşı " o, seni aldatıyor İşyerinmin tam karşısındaki restoranda genç bir kadınla yemek yiyor her öğlen Sonra sarmaş dolşa biniyorlar arabaya" "Sus, sus çabuk, duymak istemiyorum bu yalanları" diye bağırdı kadın Onca yıllık arkadaşını kendisini kıskanmakla suçladı
Ertesi gün, öğle vakti o restoranın tam karşısında bir köşeye sindi sessizce ve peri masallarının sadece masl olduğunu anladı Kocasının eskiden aynı hastanede çalıştığı, genç çocuk doktorunu tanıdı hemen Bazen evlerinde ağırladıkları kadına nasıl sarıldığını gördü adamın Akşam kocası eve gelir gelmez, bazen bağırıp, bazen ağlayarak, bazen ona sımsıkı sarılıp, bazende yumruklayarak haykırdı suratına herşeyi İnkar etmedi adam Zamanla duyguların değişebildiği, insanların orta yaşa geldiklerinde farklılık aradığı gibi birşeyler geveledi ağzında ve bavulunu alıp gitti evden Kapıdan çıkarken, "Son bir kez kucaklamak isterim seni" diyecek oldu; ama kadın, "Defol!" dedi nefretle
İLk ceLsede boşandılar Modern bir aşk hikayesini böyle sona ermesine kimse inanamadı Arkadaşlarının desteğiyle ayakta kalmaya çalıştı kadın Adamın, sevgilisiyle birlikte Amerika'ya yerleştiğini öğrendi Bazen yalnız kaldığında, onu hala sevdiğini hissedince, ağlama nöbetleri geçiriyor; aşkın yerini, en az onun kadar yoğun bir duygu olan nefretin alması için dua ediyordu
Aradan bir yıl geçti Her şeyin ilcı olduğu söylenen zaman bile, kadının derdine çare olamamıştı Bir sabah ısrarla çalan zilin sesiyle uyandı Kapıyı açtığında, karşısında o kadını gördü "Sen buraya ne yüzle geliyorsun?" diye bağırmak istedi ama sesi çıkmadı "Lütfen, içeri girmeme izin ver, mutlaka konuşmamız gerekiyor" dedi genç kadın Kanepeye ilişti ve zor duyulan bir sesle konuşmaya başladı Hiçbir şey göründüğü gibi değil aslında:
"Çok üzgünüm, ama o bir saat önce öLdü Geçen yıL Amerika'daki bir kongre sırasında öğrendi hastalığını ve yaklaşık bir senelik ömrü kaldığını Buna dayanamayacağını, hep söylediğin gibi onunLa birlikte ölmek isteyeceğini biliyordu Seni kendinden uzaklaştırmak için, benden sevgilisi rolünü oynamamı istedi AiLesine de haber vermedi Birlikte Amerika'ya yerleştiğimiz yalanını yaydı Oysa ilk karşılaştığınız otobüs durağının karşısında ev tutmuştu Tedavi görüyor ve kurtulacağına inanıyordu, ama olmadı Gece fenalaşmış, bakıcısı beni aradı, son anda yetiştim Sana bu kutuyu vermemi istedi"
Gözlerinden akan yaşları durduramayacağını biliyordu kadın Hemen oracıkta öLmek istiyordu Eline tutşturulan kutuyu açmayı, neden sonra akıl edebildi İtinayla katlanmış birsürü kağıt duruyordu kutuda iLk kağıtta, "Lütfen bütün notları sırasıyla oku birtanem" diyordu Sırasıyla okudu: "Seni çok sevdim, seni sevmekten hiç vazgeçmedim Senin için öLürüm derdin hep, doğru söylediğini bilirdim Fakat benim için ölmeni istemedim Şimdi bana söz vermeni istiyorum Benim için yaşayacaksın, anLaştık mı?" Son kağıdı eline alırken, kutuda bir anahtar olduğunu gördü kadın Ve son kağıtta şunlar yazılıydı: "Sahildeki evimiz senin çizdiğin projeye göre yaptırdım Kocaman terasta martılarla kahvaltı ederken, ben hep seni izliyor olacağım"