Öğretmen Ali Rıza Ayar - Hayatı - Özgeçmişi - Trabzon

Öğretmen Ali Rıza Ayar
Ali Rıza Ayar'ın Hayatı
Ali Rıza Ayar Hakkında Yazılan Kitap

ALİ RIZA AYAR

EMEKLİ ÖĞRETMEN, EĞİTİM YÖNETİCİSİ

Doğum Tarihi : 1928
Ölüm Tarihi : 27 OCAK 1987

1928 yılında Trabzon/Köprübaşı İlçesinin Fidanlı Köyünde dünyaya gelmiştir Müftü İsmail İMAMOĞLU’nun oğludur

1927 Trabzon Sürmene Büyük sel felaketinden sonrası 1928 yılından itibaren Maçka Anayurt köyüne gelip yerleşmişlerdir İlköğrenimini Maçka Hamsi köyü ilkokulunda bitirdi Bu günlerde okuma seferberliği vardı Köye gelen maarifçiler o yıl ilkokulu başarıyla bitirenleri Köy Enstitülerine kayıt yapıyorlardı Anayurt köyünden de Ali Rıza AYAR ve Hasan AYAR’ı Beşikdüzü Köy Enstitüsüne kayıt yaptılar

Beşikdüzü Köy Enstitüsünü 1948 yılında başarı ile bitirerek ÖĞRETMEN oldu Yurdumuzun çeşitli yörelerinde öğretmenlik yaptı Özellikle Maçka’nın Yukarı Hortokop ve Yazlık köylerinde yaptığı çalışmalarla dillere destan oldu Halk arasında büyük itibar kazandı Çok başarılı çalışmaları ile gerek Milli Eğitim camiasında gerekse halk nezdinde büyük ün kazandı Yetiştirdiği yüzlerce öğrencisi yatılı okulların sınavlarını kazandı İlçede ve hatta il çapında okulları kazanan öğrencilerle hep okulu birinci sırayı aldı Yetiştirdiği öğrencilerde kendi gibi başarıdan başarıya koştu

Köylerdeki öğretmenliğini bitirip Trabzon il merkezine tayın istedi Yavuz Selim İlkokuluna öğretmen olarak atandı Bu okuldaki öğretmenliğinden sonra ATATÜRK İlkokulu Müdürlüğüne ve daha sonrada Kurtuluş İlkokulu Müdürlüğüne geçti Yıllarca öğretmen ve yönetici olarak çok sevdiği ülkesine ve milletine hizmetler sundu Hem çok iyi bir öğretmen, hem de çok iyi bir yönetici olduğunu tebarüz ettirdi

Halk nezdinde parmakla gösterilen bir öğretmen ve de insan olma payesine (Aşama, rütbe, derece) erişti Yetiştirdiği öğrenciler çeşitli mesleklerde çalışarak VATANA VE MİLLETİNE hizmet sundu Bu büyük insan ve öğretmen aynı zamanda da dokuz kız babası idi Üç kızı sınıf öğretmeni, üç kızı branş öğretmeni, bir kızı hemşire bir kızı fizyoterapist, bir kızını da bankacı olarak yetiştirdi

Yaşamı süresince başarılı ve örnek bir insan olarak hafızalarda yer edindi Toplumun zihninde çok iyi intibalar bıraktı Herkes tarafından yad edilen bir insan oldu

1987 yılı Ocak ayının 27’sinde yakalandığı hastalıktan kurtulamayarak ALLAH’IN RAHMETİNE KAVUŞTU Bu kısa hayatında binlerce başarıya imza atan örnek insanlardan biri olma özelliği ile aramızdan ebediyete ayrılıp yaratanına döndü Ama O hep aramızda yaşayacaktır

İMAMOĞULLARI BİR KÜLTÜR ABİDESİNİ KAYBETTİ

Ruhu şad olsun; Yeri ve mekânı Cennet olsun… AMİN

11 Haziran 2010

Derleyen

Rıdvan İMAMOĞLU

1927 Trabzon (Sürmene/Kastel): 3 ölü 1929 Trabzon (Of/Solaklı): 146 ölü 1929 Trabzon (Sürmene/Ormanseven): 3 ölü

Canım babam,benimYattığın yer Cennet, Ruhun şad olsunAMİN

Bugün 27 ocak 2013Sevgili babamı kaybedeli 26 yıl oldu26 yıl babasız geçirdiğim mutsuz yıllarımSeni çok özlüyorum babacığımSensizlik ne zor bir bilsenher yılbaşı geldiği zaman seninle geçirdiğim son yılbaşını hatırlar yılbaşlarından nefret ederim27 ocak sabahı saat 7 oldumu yüreğim daralır,o acı haberi yeni almış gibi mutsuz olurumHala bakışların gözümün önünden gitmezseni sevdiğimi söylemek isteyip söyleyememiştimBiliyorum ki beni görüyor ve duyuyorsunSeni çok seviyor,çok özlüyorum babacığım nurlar içinde yat,,,yerin cennet ,ruhun şad olsun
KızınŞengül Ayar Velioğlu

Baban Giderse Başı Dumanlı Dağın Gider Atan Gider,sırtın gider İki Kapılı Bu Handa Menzile Erişen Yolun Gider Baban Giderse Darda Yetişen Elin Gider Aklın Gider,canın gider Çoçuk Kalan Yanın Gider Baban Giderse Öpülecek Elin Gider Bayram Gider

KÖYDE ÇAĞ DEĞİŞTİREN İNSAN

Sefer Aksoy,emekli öğretmen 1941’de Sürmene’de doğduErzurum Yavuz Selim İlköğretmen Okulu mezunu ve Ali Rıza Ayar’ın öğrencilerindendirYunanistan ve Almanya’da öğretmenlik yaptıSefer Aksoy öğretmeni Ali Rıza AYAR hakkında ki düşünceleri;


Bir efsane diye başlamak istedimAma vazgeçtimÇünkü o efsane değil,efsaneler üreten bir gerçekti; namı diğer Kumandan olan, Ali Rıza AYAR’dan söz etmeye çalışıyorumAma ondan söz etmenin ne kadar da zor olacağının bilincindeyim
O yılllarda,deyimin tam karşılığı olarak “ Onu Allah bize gönderdi” diyebilirimZira Yukarıköy’ün ve köylüsünün kaderi onunladır ki,çok kısa zamanda ve hızla değiştiOnunla yeni bir çağ yakalandıOkuma yazma bilen kadın sayısı sıfır iken,kısa sürede çift haneli sayılara ulaştıO sayede anneler askerdeki ,gurbetteki erkeklerine,genç gelinler gurbetteki eşlerine mektup yazma imkanı yakaladılar
Ayar,1951 yılında Yukarıköy’de öğretmenliğe başladıktan sonra sosyal yaşam hızla değişmeye başladıYedek subay askerlik için 1956’da köyden ayrıldığında,köyün ve ülkenin geleceğine ışık tutacak meşaleler birer birer yanmaya başlamıştıO köyde öğretmenliğe başladıktan (1957’de) kısa bir süre sonar,Yukarıköyden öğretmen okullarında,hem de yatılı olarak okuyan öğretmen adaylarının sayısı bir düzineye ulaşmıştıÜstelik onunla kazanılan bu hız bir görenek ve hatta gelenek haline dönüşmüştü
Bu gün Yukarıköy’ün çok kaliteli ve çok sayıda okumuş yetişmiş insana sahip olmasının altında yatan temel gerçek onun çalışmalarıdırOnun için yok yoktuYoklukları fırsata dönüştürmeyi bilen bir insandıKısa bir uykunun dışında, denilebilir ki, iyi bir planlama yaparak bütün zamanını eğitim öğretim için kullanıyordu Onun bu başarı çalışmaları çevrede örnek gösteriliyor,her yerde söyleniyorduO köylerin adeta yıldız öğretmeni olmuştu




YORULMAYAN BIKMAYAN ÖĞRETMEN


Yüz rakamını çoktan aşmış öğrenci sayısını tek başına ama bıkmadan,usanmadan bize göre yorulmadan öğretmenlik yapabiliyorduHatta,akıllı bir dindardıO meziyeti ile de bilinçli ve inançlı bir kuşağın dini ihtiyaçları da düşünüp gerekeni yapıyorduBu konu ile de bağlantılı olarak,sonraki yıllarda sendikal etkinlikle bağlı olduğu arkadaşları, “ Sosyalizmi ve dini bu denli bir arada taşıyabilen tek örnektir” dediklerini bizzat duymuşumdurOnun için zaman ve yer kavramı çok önemli olmadan,iyi olan her şeyi bulup üretip herkesle paylaşabiliyorduBirçok yokluğa rağmen,örneğin iletişim ve haberleşmenin çok sınırlı olduğu ,patikadan başka yol bulunmadığı bir zamandıBuna rağmen üç köyden ona öğrenci gelirdiBütün öğrencilerini okul yollarında,hatta evlerinin içine kadar izler ve denetlerdi
Hasta hastalandığını görmedim, belki de hissettirmezdi çünkü yapacak çok işi olduğunu biliyorduAğzından hiçbir kötü söz işitmedimAşağılayıcı değil,hep teşvik ediciydiBizi öğretmen okulu öğrencisi iken de öğretmenliğimiz süresince de sürekli izlerdiOndan sürekli yararlandık Zamanla anladım ki,bizim çeşitliliğimizden yararlanmayı da bilirdi
Yıllar sonra ben Yunanistan’da ( Dümülicine) öğretmen iken,yaz tatilinde,bir kız öğrencimden mektup aldığım gün Maçka’da beraberdikBana gelen mektubu ona okumak durumunda kaldımMektubu,öğrencinin kullandığı dili çok sevdiMektubun bir örneğini Trabzon’a öğrencilerine taşıdığını biliyorum
Adam gibi adam,dopdolu bir insandıNato aracılığı ile 1950 yıllarında Trabzon’u ziyaret eden bir İngiliz donanmasının personeli Taksim Parkı’nı gezerlerken bir şekilde,o ,yaptıkları nice haksızlıkları homurdanmış olmalı ki, yanına yaklaşan bir sivil polis,yaptıklarının doğru olmadığı konusunda uyarıda bulunmak istemişOna İngilizlerin yaptıklarından bir bölüm özetleyince,sivil polis,öğretmen karşısında ceketini ilikleyip “Size saygı duyuyorum,” demiş uzaklaşmışHerkese saygılıydı ama hiç kimseye eğilmezdiKız çocukların geleceğin annesi olacağı gerçeğinde hareketle,onların eğitimine ayrı bir önem verirdiEşimde,sınıf arkadaşım olarak öğrencisiydiKızlar her vesile ile evine daha çok girip çıktıklarını bilirizEvde de eşine ve kendi kızlarına hoş görülü ve saygılı idiHerkesin kişiliğini bulmasında onun önemli katkısı vardırEvinin bir yurt gibi,bir özel dershane gibi olduğunu çok duyardımBunu bana en güzel anlatan merhum meşlektaşım Lokman Uzunlar’ı da bir vesile ile rahmetle anıyorumBu yaptıklarının karşılığında hiç kimseden hiçbir maddi talebi olduğunu duymadık
Onun verdiği hızla biz,1957’de Yavuz Selim Öğretmen Okulu’nu,bizim okuldan altı kişi ile birlikte kazandıkBu o zaman için çevrede çok önemli bir başarıydıZaten kazanamasaydık başka gidebileceğimiz bir okul, başka çalabileceğimiz bir kapımız olmayacaktıBen şahsen,bütün eğitim seviyemi ve yaşam felsefemi onun Ayar’ıyla tamamladımMeslek hayatımı,uzun öğretmenlik dönemimi hep onun verdiği hızla ve anlayışla yapmaya çalıştımHep O’nu örnek aldımO’nun hızına ve doruğa ulaşmış başarısına yakın durabilmişsek ne mutlu bize… Kendisi o hızla yaşama ve tempolu çalışmaya fazla dayanamazdıÇok genç yaşta aramızdan ayrıldıYazının başlığında kullandığı sözcüğü burada kullanabilirim; O çevrede efsane bir öğretmendi