Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi

Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi Yazısı - Sensizlikle Terbiye Ettim Yüreğimi Arzu Bahar - Arzu Bahar Yazıları

Üzerine kurulmuş bir hayattı benim ki Nefes aldığında nefes alıyor, güldüğünde gülüyor, üzüldüğünde kahroluyordum Seni tanıdığımda doğmuş, sensiz kaldığım her an yeniden ölmüştüm


Sensiz kalmak Ne çok yokladı beni bu acı! Başını alıp gittiğin zamanlarda beni de bensiz bırakıyordun Seni beklemekten başka bir de kendimi bulmam gerekiyordu Yalnızca fiziksel değildi gidişlerin Yanı başımdayken gidiveriyordun birden bire uzaklara Aklın, kalbin, düşüncelerin gidiveriyordu, ellerin ellerimdeyken bile Bilemediğim o yerlere gidiyordun ansızın Kaybolmuş çocuklar gibiydim o zamanlarda Dörtlüğünü bulamamış mısralar gibi anlamsız bir hayat kalıyordu bana yalnızca

Benimse sabırla söylediğim şarkı aynıydı;


Hep aranan hep özlenen/ Gelir diye yol gözlenen/Öldürse de çok sevilen/ Sizden biri


Sorgusuzca bekledim Neden gittiğini, nereye gittiğini, ne zaman geleceğini sormadan, sadece bekledim Nefes alacağım zamanı bekledim


Her gelişin şenlik, her dönüşün bayramdı sanki Sen de çok sevmesen gelir miydin hiç? Özlemesen benim kadar döner miydin?


Gidişlerine bahaneler bulmak en iyi yaptığım şeydi benim Mecbur olmasan bırakıp gitmezdin ki beni sen Vardı mutlaka kendince sebeplerin Önemli olan gelmendi Dönmüştün ya artık Ne önemi vardı neden gittiğinin!


Şimdi anlıyorum ki, bu senin sevdiğin bir oyundu Her gidişte geride bekleyenin olmasını seviyordun sen Geleceğin yer aynı, bekleyen aynı, bulacağın sevgi aynıydı çünkü Kendini güvende hissettirdi, gururunu okşadı


Aslında bir küçük çocuk gibiydin Dolaba saklanıp annesini korkutarak sevgisini ölçmeye çalışan bir çocuk gibi Sınırlarımı ölçmek istedin her seferinde Ne kadar sevdiğimi görmek istedin Daha ne kadar dayanabileceğimi sınadın


Fark edemediğim ise; hiçbir sevginin beslenmeden büyümediğiydi Ben kendim besledim sevgimi, senin için büyüttüm Kara kıştan, sert rüzgârlardan, yakan güneşten korudum senin için Sen bir damla su bile vermedin Kurak topraklara benzedi yüreğim, bir küçük çiçeğin bile büyüyemediği topraklara Güneşe döner gibi yüzümü döndüm sana, sen bulutların ardına saklandın


Ve ben derin uykumdan uyandım bir sabah Anladım ki sevgimle birlikte bende kuruyor, ölüyorum Sensiz olmaz derdim, baktım ki bensiz olmuyor Daha fazla almadan benden beni bu sevda, koparıp attım ne varsa içinde yüreğimin, kanata kanata


Şimdi sensizlikle terbiye ettim yüreğimi Herkes gibi yaşamayı öğreniyorum yeniden Kaçırdığım hayatı yakalamaya çalışıyorum Sensiz nefes almayı başarmayı, günün, güneşin, yağmurun, karın tadını çıkarmayı öğreniyorum sensiz Dolaştığımız yerlere yalnız gidiyorum, ağlamamayı öğretiyorum gözlerime Seni hatırlatan şarkılar çaldığında dimdik duruyorum artık Parçalara ayrılmıyorum gökyüzünü yalnız seyrederken


Her şeyi öğretebildim kendime de; bir her sabah uyandığımda aklıma düşmeni engelleyemedim daha, bir de rüyalarıma girmeni


Merhaba derken hayata yeniden, senin için söyleyecek tek sözüm var artık"Hoşça kal sevdiğim, nefesim, hayallerim, tek gerçeğim Hoşça kal her şeyim!"


Arzu Bahar

Her gelişin şenlik, her dönüşün bayramdı sanki Sen de çok sevmesen gelir miydin hiç? Özlemesen benim kadar döner miydin?

Gidişlerine bahaneler bulmak en iyi yaptığım şeydi benim Mecbur olmasan bırakıp gitmezdin ki beni sen Vardı mutlaka kendince sebeplerin Önemli olan gelmendi Dönmüştün ya artık Ne önemi vardı neden gittiğinin!

Şimdi anlıyorum ki, bu senin sevdiğin bir oyundu Her gidişte geride bekleyenin olmasını seviyordun sen Geleceğin yer aynı, bekleyen aynı, bulacağın sevgi aynıydı çünkü Kendini güvende hissettirdi, gururunu okşadı



Durum Bundan İbaret Konuyu Boşaltabilirim !

merhaba,
nette dolaşırken kendi yazıma rastladım sayfanızda ve onlarca yerde insanlar kendi yazısı gibi paylaşırken sizin altına adımı yazmanız çok çok mutlu etti beni emeğe saygı gösterdiğiniz için teşekkür ederim

arzu bahar