Faydalı Bilgiler ...

Kitâbımızın birinci kısmı, AhmedCevdet Pâşa tarafından yazılmışdır Hepsi yirmibir sahîfedir Ahkâm-ı Kur’âniyyeyi, kanûn şekline sokarak (Mecelle) ismindeki çok kıymetli kitâbı hâzırlamakla, islâma büyük hizmet eden ve en doğru, oniki cild Osmânlı târîhini yazmış olan, meşhûr (Kısas-ı Enbiyâ) kitâbının sâhibi Ahmed Cevdet Pâşa“rahmetullahi teâlâ aleyh”, hicretin 1238 [m 1823] senesinde Lofcada tevellüd etmiş, 1312 [m 1894] de vefât etmişdir Fâtih Câmi’i bağçesindedir Kitâbımızın ikinci kısmı, şirketimizin ilm hey’eti tarafından hâzırlanmışdır

Cevdet Pâşa diyor ki, bu âlem, ya’nî herşey yok idi Allahü teâlâ, bunları yokdan var etdi Bu âlemin, kıyâmete kadar insanlarla ma’mûr olmasını istedi Âdem aleyhisselâmı toprakdan yaratıp, Onun çocukları ile âlemi süsledi İnsanlara dünyâda ve âhıretde râhat yaşamak, se’âdete kavuşmak için lâzım olan şeyleri bildirmek için, içlerinden ba’zılarını Peygamber yaparak şereflendirdi Bunlara yüksek mertebe vererek, başka insanlardan ayırdı Bu Peygamberlere “aleyhimüsselâm”, Cebrâîl aleyhisselâm ismindeki bir melek ile emrlerini ve yasaklarını bildirdi Bunlar da, bu emrleri, Cebrâîl aleyhisselâmın getirdiği gibi ümmetlerine bildirdi Peygamberlerin birincisi, Âdem aleyhisselâm, son geleni, Muhammed Mustafâ “aleyhissalâtü vesselâm” efendimizdir Bu ikisinin arasında, çok Peygamber gelip geçmişdir Bunların adedini, ancak Allahü teâlâ bilir İsmleri ma’lûm olan yirmiyedisi şunlardır:

Âdem, Şis [Şît], İdrîs, Nûh, Hûd, Sâlih, İbrâhîm, İsmâ’îl, İshak, Ya’kûb, Yûsüf, Eyyûb, Lût, Şu’ayb, Mûsâ, Yûşa’, Hârûn, Dâvüd, Süleymân, Yûnüs, İlyâs, Elyesa’, Zülkifl, Zekeriyyâ, Yahyâ, Îsâ ve MuhammedMustafâ “aleyhimüssalâtü vesselâm”dır Bunlardan Şît ve Yûşa’dan başka, yirmibeşi Kur’ân-ı kerîmde bildirilmişdir Kur’ân-ı kerîmde, Uzeyr ve Lokman ve Zülkarneyn de yazılıdır Fekat, âlimlerimiz arasında, bu üçü için ve Tübba’ ile Hıdır için, Peygamber diyen olduğu gibi, Velî diyen de vardır

Muhammed aleyhisselâm Habîbullahdır İbrâhîm aleyhisselâm Halîlullahdır Mûsâ aleyhisselâm Kelîmullahdır Îsâ aleyhisselâm Rûhullahdır Âdem aleyhisselâm Safiyyullahdır Nûh aleyhisselâm Neciyullahdır Bu altısı, diğer Peygamberlerden dahâ üstündür Bunlara (Ülül’azm) denir Hepsinin üstünü, Muhammed aleyhisselâmdır

Allahü teâlâ, yeryüzüne, yüz sahîfe ve dört büyük kitâb indirmişdir Bunların hepsini, Cebrâîl aleyhisselâm getirmişdir On sahîfe, Âdem aleyhisselâma; elli sahîfe, Şît aleyhisselâma; otuz sahîfe, İdrîs aleyhisselâma; on sahîfe, İbrâhîm aleyhisselâma gönderildiği hadîs-i şerîfde bildirilmişdir [Sahîfe, küçük kitâb, risâle demekdir Bizim bildiğimiz bir yaprak kâğıdın bir yüzü demek değildir] Dört kitâbdan, Tevrât-ı şerîf, Mûsâ aleyhisselâma; Zebûr-i şerîf, Dâvüd aleyhisselâma; İncîl-i şerîf, Îsâ aleyhisselâma; Kur’ân-ı kerîm, âhır zemân Peygamberi, [ya’nî son Peygamber] Muhammed aleyhisselâma inmişdir

Nûh aleyhisselâm zemânında tûfan olup, bütün dünyâyı su kapladı Yeryüzünde bulunan insanların ve hayvanların hepsi boğuldu Fekat, Nûh aleyhisselâm ile gemide bulunan mü’minler kurtuldu Nûh aleyhisselâm gemiye binerken, her hayvandan birer çift almış olduğundan, hayvanlar da, bunlardan üredi

Nûh aleyhisselâmın gemide üç oğlu vardı: Sâm, Yâfes ve Hâm Şimdi yer yüzünde bulunan insanlar, bu üçünün soyundandır Bunun için, Nûh aleyhisselâma ikinci baba denir

İsmâ’îl ve İshak “aleyhimesselâm”, İbrâhîm aleyhisselâmın oğullarıdır İshak aleyhisselâmın oğlu, Ya’kûbdur Ya’kûb aleyhisselâmın oğlu, Yûsüf aleyhisselâmdır Ya’kûb aleyhisselâma İsrâîl denir Bunun için çocuklarına ve torunlarına (Benî İsrâîl), ya’nî İsrâîl oğulları denmişdir Benî İsrâîl çoğalarak, içlerinden çok Peygamber gelmişdir Hattâ Mûsâ, Hârûn, Dâvüd, Süleymân, Zekeriyyâ, Yahyâ ve Îsâ “aleyhimüsselâm” ve Îsâ aleyhisselâmın annesi hazret-i Meryem onlardandır Süleymân aleyhisselâm, Dâvüd aleyhisselâmın oğludur Yahyâ aleyhisselâm da, Zekeriyyâ aleyhisselâmın oğludur Hazret-i Meryem, İmrânın ve Zekeriyyâ aleyhisselâmın baldızının kızıdır Hârûn aleyhisselâm, Mûsâ aleyhisselâmın kardeşidir Yûşa’ aleyhisselâm da, Mûsâ aleyhisselâmın hemşiresinin oğludur İsmâ’îl aleyhisselâmın soyu, arab olup, arabdan, Muhammed aleyhisselâm meydâna gelmişdir

Hûd aleyhisselâm, Âd kavmine; Sâlih aleyhisselâm, Semûd kavmine gönderildiği gibi, Mûsâ aleyhisselâm Benî İsrâîle gönderilmişdir Yûşa’, Hârûn, Dâvüd, Süleymân, Zekeriyyâ ve Yahyâ “aleyhimüsselâm” da, yine Benî İsrâîle gönderilmişdir Fekat, bunların ayrı dinleri olmayıp, Benî İsrâîli, Mûsâ aleyhisselâmın dînine da’vet etmişlerdi Dâvüd aleyhisselâma Zebûr kitâbı indi ise de, Zebûrda şerî’at [ya’nî ahkâm, emr, ibâdet] yokdu Va’z ve nasîhatlarla dolu idi Bunun için, Tevrâtı nesh etmedi Ya’nî, yürürlükden kaldırmadı Hattâ, onu kuvvetlendirdi Bunun için, Mûsâ aleyhisselâmın dîni, Îsâ aleyhisselâm zemânına kadar devâm etdi Îsâ aleyhisselâm gelince, bunun dîni, Mûsâ aleyhisselâmın dînini nesh etdi Ya’nî Tevrâtın hükmü kalmadı ve bundan sonra, Mûsâ aleyhisselâmın dînine uymak câiz olmayıp, tâ Muhammed aleyhisselâmın dîni gelinceye kadar, Îsâ aleyhisselâmın dînine uymak lâzım oldu Fekat, Benî İsrâîlin çoğu, Îsâ aleyhisselâma îmân etmeyip, Tevrâta uymak için inâd etdi İşteYehûdîlik [Mûsevîlik] ileNasârâlık ya’nî [Îsevîlik] böylece ayrıldı Îsâ aleyhisselâma îmân edenlere (Nasârâ) denildi Bugün, hıristiyan deniliyor Îsâ aleyhisselâma îmân etmeyip de, küfrde, dalâletde kalanlara (Yehûdî) denildi Yehûdîler, hâlâ Mûsâ aleyhisselâmın dînine uyup, Tevrât ve Zebûr okuyoruz diyor Nasârâ da, Îsâ aleyhisselâmın dînine uyup, İncîl okuyoruz diyor Hâlbuki, iki cihânın seyyidi, insanların ve cinnin hepsinin Peygamberi Muhammed “aleyhissalâtü vesselâm” efendimiz, bütün âlemlere Peygamber olarak gönderildi ve dîni ki, (Dîn-i islâm)dır, bütün dinleri nesh etdi Bu dînin hükmü kıyâmete kadar süreceğinden, dünyânın hiçbir yerinde, Onun dîninden başka bir dinde bulunmak câiz olmadı Ondan sonra, hiç Peygamber gelmiyecekdir Biz çok şükr, Onun ümmetiyiz Dînimiz, dîn-i İslâmdır

Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâm, mîlâdın 571 ci senesi, Nisan ayının yirmisine rastlıyan, Rebî’ul-evvel ayının onikinci pazartesi sabâhı, Mekke şehrinde tevellüd etdi Hicretin 11 ci ve mîlâdın 632ci senesinde Medînede vefât etdi Kırk yaşında iken, (Cebrâîl) ismindeki melek gelerek, Peygamber olduğunu kendisine bildirdi Mîlâdın 622 senesinde Mekkeden Medîne şehrine hicret eyledi Eylül ayının yirminci pazartesi günü, Medînenin Kubâ köyüne geldi Bugün, müslimânların (Şemsî) senebaşı oldu Acemlerin şemsî senelerinin başlangıcı, bundan altı ay evveldir Ya’nî, ateşe tapan mecûsîlerin bayramı olan martın yirminci (Nevruz) günüdür O senenin Muharrem ayının birinci günü de, (Kamerî) sene başı oldu

Peygamberlerin hepsine inanırız Hepsi Allahü teâlâ tarafından gönderilmiş Peygamberlerdir Fekat, Kur’ân-ı kerîm nâzil olunca, başka dinler nesh edildi Onun için, şimdi hiçbirine uymak câiz değildir Nasârâ da, geçmiş Peygamberlerin hepsine inanıyor Fekat, Muhammed aleyhisselâmın, bütün insanların Peygamberi olduğuna inanmadıkları için kâfir oluyor, doğru yoldan çıkıyor Yehûdîler ise, Îsâ aleyhisselâma da inanmadıkları için, dîn-i islâmdan, dahâ uzakdır

Yehûdîlerle Nasârâ, ellerindeki bozuk kitâblarının gökden böyle gelmiş olduğuna inandıkları için, bunlara (Ehl-i kitâb) [ya’nî kitâblı kâfir] denir Nikâh ile bunların kızlarını almak ve [Allahü teâlânın ismini söyliyerek] kesdiklerini yimek câizdir [Fekat, mekrûhdur Müslimân kızlarının, bunların erkekleri ile evlenmesi câiz değildir Bir kız, bunlarla veyâ bir mürted ile, evlenmeğe niyyet edince, Muhammed aleyhisselâmın dînine ehemmiyyet vermemiş olur İslâmiyyete kıymet vermiyen bir müslimân, dinden çıkar (mürted) olur ve iki kâfir birbiri ile evlenmiş olur]

Hiçbir Peygambere inanmıyan, inansa da, Peygamberde veyâ ba’zı mahlûklarda (Ülûhiyyet sıfatı) bulunduğuna inanarak, bunlara tapınanlara ve mürtedlere (Müşrik) ya’nî kitâbsız kâfir denir (Mülhid)lerin de, kitâbsız kâfir olduğu bildirildi Bunların kızlarını almak ve kesdiklerini yimek, câiz değildir