Şizofreniye Ayarlı Yüreğim

Her akşamüstü kırılan günü toplarım kalbinde
onulmaz yaralar parçalar sensiz kılarsa beni

Şizofreniye ayarlı yüreğimde tasmalarla
ben artık buralara sığamam

süveyda gölgesi sararsa benliğimi
sorgu da başlar o zaman bağışlanamam
sıcak ilgilerden boşanıp akan gözyaşımı tutamam
kahrolurum teklifinde eğildiğim anı tekrar yaşasam

Beynimi perçinleyip düştüm yollarına
albenili
duygulardan uzak kimliğimi yırtaraksevincine ortak oldum herşeye rağmen
umarsız göründüm elim yatkınken her işe

Sonsuz uğuldamalar biçildi kulağıma bu çağda
sonrasını hatırlamadığım düşlere uyandım
dalgalı sularda aksimi gördüm irkildim:
-bu ben miyim,yüzümü getirin bana!

Yağmuru olmasa bu şehri terkederdim
sınav günlerini ularken alnımın perçemine
yakını ıraklaştıran seyahatlere mecbur gibi
sen olmasan sen olmasan bu gülüşü kullanmazdım
kanat sesleri kulağımda uğuldarken biteviye
sonsuz ölümler biçilir geride kalan en son kişiye
piyangolar vurur belki aklanır bu şehir de
şizofrenik düş yorgunluğu kalırsa bana