17 Ağustos Depremi - Doğal Afet İle İlgili Müziklerin Sözleri

17 Ağustos Depremi

On yedi ağustos depremi tarihe geçti

Depremin şiddeti, 704 kuvvetine eşti

Deprem bu sefer de Marmara'yı seçti

Ölenler 17 bini, yaralılar 20 bini geçti

Bir uğultuyla birlikte Marmara sallandı

45 saniyede nice kullar ölüme yollandı

Bütün dünyadan acil yardımlar yollandı

Geriye kalanlar, devlet milletle kollandı

Saat, üçü iki geçe, Marmara salandı

Bu deprem taş üstünde taş koymadı

Toprak deniz her şey yerinden oynadı

On binlerce can aldı, yine de doymadı

Allah, insana bunca nimet verdi

İnsanoğlu kıymet bilmedi, yerdi

Allah bu deprem felaketini verdi

17 bin kişiyi, toprak altına serdi

Salladı dağı taşı ve denizi beşik gibi

İzmit ile Adapazarı'nı yaptı eşik gibi

Ayırmadı hiç yaşlı genç, zengin fakir

Nice zengini, yaptı 45 saniyede fakir

Kul önce anlayamadı, ne olduğunu

Çok geç anladı, hesap sorulduğunu

Sabah ortaya çıktı felaketin gerçek boyutu

17 bin insanın ölü, 20 bin de yaralı olduğu

Ölenlerin ekseriyeti şehit ve paktı

Yaralılardan oluk oluk kanlar aktı

Tüm dünya milletleri yardım yaptı

Hayatta kalanlar nice ağıtlar yaktı

Yedi sekiz ay tutmadı, depremin freni

Susmadı gece gündüz ambulans sireni

Susmadı! nice insanların feryadı figanı

Binlerce insanların aktı gözyaşı ile kanı

Belki de bu insanoğluna bir ihtardı

Tüm insanlara korku ve endişe sardı

İlahi kudret her yeri (dağı-denizi) yardı

Hayatta kalanlar devletle yaraları sardı

Ölenler için sayısız divana duruldu

Yaralılar için hastahaneler kuruldu

Kalanlar için çadır kentler kuruldu

En çok müteahhitler suçlu bulundu

Zaman zaman yağmur yağdı, sel oldu

Zaman zaman rüzgâr estikçe yel oldu

Bu zor günde bazı dostlar bile el oldu

Depremle nice tomurcuk güller soldu

Saf dışı kaldı telefonlar kesildi irtibat

Binlerce ev yıkıldı, viran oldu, berbat

Anında kesildi elektrik, bastı karanlık

Bir bir kaybolduk, her yerden arandık

Oy Marmara, Marmara

Niceleri için oldun, çok bahtı kara

Çok derin açtın, iyi olmaz, bu yara

Devlet millet el ele sarılsın bu yara

Kullar korkuyla yattı, endişeyle kalktı

Bazı insanlar için deprem, kara bahttı

45 bin apartman dayanamayıp yan yattı

Bazı insanlar korkudan kendini yere attı

Müteahhitler, çürük çürük bina yaptı

Bunları, hiç acımadan insanlara sattı

Bu binalar depremde bir bir yan yattı

Müteahhitler, vicdan hapissinde yattı

Bence suçlular için dikilmeli, darağacı

Herkes deprem için olmalı, birer savcı

Her şeyden önce, suçu kendisinde aramalı

Önce kendini, sonra da suçluyu yargılamalı

Şair Bayram, daha fazla anlatamaz bu acıyı

Dayanamadı görenlerin yüreği, bunca acıyı

Bugüne kadar bulunamadı şu depremin ilâcı

Geride kalanlar için deprem, ölümden de acı

Elbet bir gün olur, o yüce divan kurulur

Bütün bu suçların bir bir hesabı sorulur

Belki, o an suçlular sırattan bile kovulur

Unutma, sağlam yapıyla, insan korunur

Şair Bayram der; bundan bari ibret alına

Bu husustaki verilen sözlere sadık kalına

Bir daha kıymayalım insanın malı ve canına

Yoksa, hiç yakışmaz, Türk insanının şanına