Trabzon Şehir Tanıtımı

Trabzon Şehir Tanıtımı

Yüzölçümü:

4685 km²

Nüfus:

795849 (1990)

Doğu Karadeniz Bölgesinde yer alan Trabzon Kafkasların ve İran transit yolunun başlangıcında yer alır Karadenize kıyısı olan diğer ülkelerin limanlarıyla bağlantısı bulunmaktadır

Tarihi ve doğa güzellikleri ile dört mevsim gezip görülebilecek turizm şehridir

İLÇELER

Trabzon ilinin ilçeleri; Akçaabat, Araklı, Arsin, Beşikdözü, Çarşıbaşı, Çaykara, Dernekpazarı, Düzköy, Hayrat, Köprübaşı, Maçka, Of, Sürmene, Şalpazarı, Tonya, Vakfıkebir ve Yomra'dır

Akçaabat : Trabzon'un 13 km batısında ve deniz kenarında kurulmuş bir ilçedir Tabii plajları ile ilin önemli kıyı ilçelerinden birisidir Mersin Köyü ve Akçakale kamping alanlarının yanı sıra Sera Gölü önemli turistik yerlerden biridir

Çaykara : Trabzon'un güney doğusunda ve 76 km mesafede bulunan ilçe Uzungöl Turizm Merkezi ile ünlüdür

Maçka : Trabzon-Gümüşhane karayolu üzerinde Trabzon'a 30 km uzaklıkta doğal güzellikleri yanı sıra Altındere Milli Parkı'nın ve Sumela Manastırı'nın bulunduğu turistik bir ilçedir

Düzköy : Trabzon'a 40 km mesafede bulunan ilçe Çalköy Mağarasıyla turistik bir ilçe konumundadır

Trabzon

BölgeKaradenizİlTrabzon İliNüfusmerkez 283233; merkez köyler 68284(2000)İl

bölge nüfusu979081 (2000 resmi); 990901 (2006) Yüzölçümü4685 km²Nüfus Yoğunluğu20449 /km²Rakım20 mKoordinat41° 2' 60N 39° 43' 37EPosta kodu61xxTelefon Kodu0462Plaka Kodu61ValiNuri Okutan

Karadeniz Bölgesi'in Doğu Karadeniz bölümünde yeralan Trabzon ili Karadeniz sahili ile Zigana dağları arasında yeralmakta olup en büyük şehri yüzüölçümü açısından az bir alan kaplamasına karşın nüfus ve ekonomi açısından Samsun'dan sonra Karadeniz'in 2 büyük şehridir Batısında Giresun'a bağlı Eynesil ilçesi, güneyinde Gümüşhaneye bağlı Torul ilçesi, doğusunda da Rize'ye bağlı İkizdere ve Kalkandere ilçeleri, kuzeyi Karadeniz ile çevrili antik çağdan beri varlığı bilinen il ve il merkezinin adıdır

Etimoloji

Yunan mitolojisinde Lycaon’un oğlu Trapezeus'un Arkadya'daki adaşına ismini verdiği bilindiğinden, Karadenizdeki Trabzon'un da bu mitolojik kahramandan adını aldığı düşünülebilir

Evliya Çelebi'nin 2500 yıllık bir Yunan kentinin adını 17 yüzyılda Türkçe halk etimolojisine dayandırarak verdiği Tuğra-bozan adı da kimi çevrelerce ciddiye alınmıştır

Hamilton, şehrin güney doğusunda dik yamaçlarla yükselen, fakat üstü düz olan Boztepe’nin görünüşüne bağlamış, antik Trabzon sikkelerindeki "masa" çiziminden de aldığı destekle, kente görümünden dolayı Yunanca Trapezus "masa" adının verildiğini iddia etmiştir

Özhan Öztürk, Kolhis ve Kafkasya'dan getirilen kölelerin Yunanistan anakarasına taşındığı liman kenti olan Trabzon'un adının Trapezus'un eski Yunanca metinlerde geçen mecaz kullanımı "köle satılan düz platform” (Aristo) Fr 874)olabileceğini ileri sürmüştür

Coğrafya

Uydudan Trabzon

Dar bir sahil şeridinin ardında denize dikey uzanan dağlık bir araziye sahip olan ilin merkezi Boztepe (antik Minthrion tepesi) üzerine kurulmuştur İl topraklarının 22,4 % yayla, 77,6 % si ise tepelerden oluşmaktadır

İklim

Karadeniz'e özgü ılıman iklime sahip kentte hava sıcaklığı yıl boyunca 10° - 20°C arasında değişirken yaz ortalaması 27°C, kışın en soğuk zamanı (Kalandar) zamanı)ise 5°C civarındadır

Dereler

The Değirmendere (Piksidis), Yanbolu, Fol, Karadere, Koha, Sürmene (Manahos), Solaklı, Baltacı deresi,kalaputama deresi,Macka Deresi,Galyan Deresi

Göller

Çakırgöl, Uzungöl, Serra Gölü, Haldizen gölü

Nüfus

Cumhuriyet dönemi

2000 979081

1997 858687

1990 795849

1985 786194

1980 731045

1975 719008

1970 659120

1965 595782

1960 532999

1955 462249

1950 420279

1945 395733

1940 390733

1935 360679

1927 290303

Tarih

Tarih Öncesi

Bölgede çeşitli dönemlerde yapılan arkeolojik kazı ve yüzey taramalarında Yontma Taş (Alt Paleolitik dönem) Çağı’na ait Achelleen ve Mousterien tipi (el baltaları, kazıyıcılar, yonga aletler), Mezolitik Orta Çağ'a ait mağaralar Kalkolitik Çağ’a ait yerleşim izlerine rastlanmıştır Bronz Çağı’nda Karadeniz kıyısında Kaşkalar adlı domuz besleyen ve kendir eken savaşçı bir halkın varlığı Hitit kaynaklarında bildirilmektedir

Antik çağ

Eusebius'a göre şehrin kuruluş tarihini MÖ 756 olmakla birlikte bu iddia Trabzon'u İstanbul, Roma hatta, genel kanıya göre Trabzon ve diğer Doğu Karadeniz kolonizasyonunu geçekleştiren Sinop'tan daha eski bir kent yapmaktadır Bu durum gerçekse Sinoplular varolan bir kenti MÖ 630 tarihinden sonra yeniden kolonize etmiş olmalıdırlar Anabasis'te geçen "Pontos Euksenios kıyısındaki bu şehir Sinope’nin Kolkh ülkesindeki kolonisidir"ifadesi daha sonra Arrian ve Peripleus tarafından da onaylanmıştır Merkezinde Yunanlıların çevre köylerinde bugünkü Lazların atası olduğu sanılan Kolkhların yaşadığı Trabzon, Antik çağ ve sonrasında Zigana geçidi üzerinden Ermenistan ve Euphrates civarında üretilen ticari malların takas edildiği ticaret merkezi ve dış ülkelere satıldığı bir ihraç limanı özelliğindeydi Pontus İmparatoru Mithridates'in Roma İmparatorluğu ile giriştiği bir dizi savaşı kaybetmesinin ardından Anadolu topraklarının yanısıra Trabzon'da Roma hakimiyetine girmiştir

Roma ve Bizans

Pompey'e karşı mücadelesinde Mithridates'e destek vermeyen Trabzon Roma döneminde ödüllendirilmiş serbest şehir statüsü kazandırılmıştır Bizzat kente gelen Arrian, Trapezus’un Roma döneminde güney Karadenizdeki en önemli liman kenti olduğunu belirtmiştir Roma İmparatoru Hadrian döneminde restore edilen kente, Trajan döneminde Karadeniz Kapadokyası eyaletinin başkenti olmuş ve yeni bir liman inşa edilmiştir Gallianus döneminde bir Germen kabilesi olan Gotlar tarafından yağmalanmış , Justinian döneminde tekarar onarılarak eski konumunu kaznamıştır İstanbul’un Latinler tarafından işgali üzerine Komnenos hanedanı, Trabzon'a sığınarak 1461 tarihine Osmanlı fethine dek sürecek olan Trabzon Krallığı devletini kuracaklar ve kendilerini Roma İmparatoru ilan edeceklerdi

Trabzon Krallığı

Sumela manastırı, Trabzon 2007

Komnenos hanedanından VII Michael Latin işgali nedieniyle Trabzon'a gelerek teyzesi Gürcü kraliçesi Tamara'nın da desteğiyle kendini Roma İmparatoru ilan etmişse de Batı özellikle Vatikan Trabzon İmparatorunu küçümseyerek "Laz hükümdarı" olarak tanımlamıştır Trabzon Krallığı başlangıçta diğer Bizans (Doğu Roma) imparatorları gibi çift başlı kartal (aetos) figürünü sembol olarak kullanmışsa da Latin işgalinin sona ermesi ve Konstantinapolis'de yeniden yasal yönetimin iktidarı ele geçirmesiyle, bir çatışmaya sebebiyet vermemek için bugün Trabzon Ayasofya müzesinin giriş kapısının üzerinde rölyefi bulunan tek başlı kartal sembolü tercih etmişlerdir Cenevizliler ile Venedikliler, Moğollar ile Osmanlılar hatta çeşitli Türkmen (Akkoyunlu kabile federasyonuna mensup) klanları ile denge politikası sürdürerek, varlığını sürdürebilen bu zengin liman kenti, İstanbul'un fethinden sekiz yıl sonra (1461) Fatih Sultan Mehmet tarafından Karadenizdeki çeşitli beylikler, İtalyan kolonileri ve Kırım'la birlikte ele geçirilerek İpek yolunun stratejik anahtarının Osmanlı hakimiyetine girmesi sağlanmıştır

Trabzon İmparatorluğu, 1265 William R Shepherd, Historical Atlas, 1911

Osmanlı dönemi

1461 yılında trabzon kralı David Komnenos'un Mahmut Paşa'nın yakını olan başmabeycisi Yorgi Amiruki'nin aracılığıyla direnmeden kenti teslim etmesinden sonra II Mehmet kent yönetimini Gelibolu sancak Beyi Kazım Bey'e bıraktıkmıştır Sancak merkezi statüsünde olan Trabzon, 1582 yılında III Murat döneminde Batum sancağı ile birleştirilerek Trabzon/Batum eyaletinin merkezi haline getirilmiştir Trabzon Osmanlı döneminde de gerek doğu Anadolu ve İran'ın gerek se Baharat yolu'nun Batı'ya açıldığı liman kenti olarak stratejik önemini sürdürmüş dahası İran ve Kafkasya seferlerinde askeri üs noktası olarak kullanılmıştır Celali ayaklanmaları, Kazancık cemaati gibi soyguncu aşiretler, yolsuzluk yapan sancakbeyleri (Rizeli Ömer) bölgeyi arpalık olarak kullanan beylerbeyleri Ahmet Paşa, 1603 gibi), 1624, 1625, 1631 yıllarındaki Kazak yağmaları ve Tuzcuoğulları, Şatıroğlu Ömer ve İbrahim ağa gibi ayanlıktan gelme yerel derebeylerin ayaklanmaları bu dönemin önemli olaylarıdır 1 Dünya savaşı sırasında 17 gemilik Rus donanması tarafından topa tutulan, 1916-1918 yılları Rus işgaline uğrayan kentin Hristiyan Rum nüfusu, savaşın bitimiden sonra mübadele ile Yunanistan'a gönderilmiştir Canlı bir ticaret kenti olan Trabzon'da köklü Rum ve Müslüman aillerden oluşan eşrafı aktif olarak siyasetle uğraşmaktaydı Barutçuzade Faik Ahmet Bey'in sahibi olduğu İstikbal gazetesi yerel sermaye ve aydınların düşüncelerini kamuoyuna duyurdukları en önemli haber kaynağıydı Mondros Mütarekesi'nin ardından bölgede bir Pontus Devleti'nin kurulması hatta daha çok destek bulan bir proje olarak yeni kurulacak Ermenistan'a liman kenti olarak verilmesi gündeme geldiğinde Trabzon'lular 12 Şubat 1919 tarihinde Trabzon Muhafaza-i Hukuk-ı Milliye Cemiyeti'ni kurarak Osmanlı Devleti'ne bağlılığın korunması için mücadele etmeye karar vermişlerdi Erzurum Kongresi'ne kalabalık bir heyetle katılan Trabzon heyeti ile kongreyi düzenleyenler arasında başkanlık seçimi ve kongrenin niteliği

Cumhuriyet dönemi

Kent 1923 yılında yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti Devletinin 61 il merkezi olarak yerini almış, 1926 yılında ilk Halk Kütüphanesi ve Ziraat Bankası, 1929'da Vizera Hidroelektirik santrali, 1938'de Trabzon İçme Suyu tesisleri, 1942'de Trabzon Lisesi, 1947'de Trabzon Numune Hastanesi, 1949'da Göğüs Hastalıkları Hastanesi, 1954'de Trabzon limanı, 1957'de Trabzon havaalanı, 1958'de SSK Hastanesi, 1964'de Ayasofya müzesi, 1967'de çimento fabrikası açılmş, 1976 yılında Trabzonspor futbol takımı Türkiye 1 Ligi şampiyonluğunu kazanarak bu ünvanı İstanbul'dan Anadolu'ya taşımayı başaran ilk futbol takımı olmuştur 1949 yılında 5442 sayılı İl İdaresi Kanunu uygulamasıyla Anadolu'da bulunan 78 bin civarında ki yerleşim adından 28 bin kadarının adı Türkçe olmadığı gerekçesiyle değiştirilmiş olup büyük bölümü Yunanca olan Trabzon köy adları da değiştirilerek yerlerine Türkçe isimler konulmuştur Son bir kaç yıl içinde kentin adını Türk ve dünya basınında duyuran önemli olaylar yaşanmıştır:

26 Mayıs 2003 tarihinde Afganistan'dan dönen İspanyol Barış Gücü askerlerini taşıyan Yak-42 tipi bir yolcu Trabzon Havalimanı'na inmek isterken alandan yapılan uyarıdan sonra yanlışlıkla deniz yerine karaya yönelip Pilav Dağı eteklerine çarması sonucu 62'si İspanyol askeri, 12'si mürettebat toplam 74 yolcu ölmüştür

6 Nisan 2005 tarihinde F tipi cezaevlerinin şartlarını protesto etmek isteyen TAYAD üyelerine karşı linç girişiminde bulunulmuştur,

5 Şubat 2006 tarihinde Santa Maria kilisesinde görevli rahip Andrea Santaro görev yerinde öldürülmüştür

Kültürel Yaşam

Trabzon ilinde tiyatro etkinlikleri Trabzon Belediye Tiyatrosu ve Trabzon Devlet Tiyatrosu tarafından yürütülmektedirHalk eğitim merkezlerinde amatörce tiyatro, müzik ve halk oyunları çalışmaları yapılmaktadır Müzik alanında çalışmalar yapan Devlet Klasik Türk Müziği Topluluğu'nun yanısıra karikatür ve resim çalışmaları Belediye Sergi Salonu'nda sergilenmektedir

Turistik Yerler

Roma İmparatorluğu ve Osmanlı döneminde eyalet merkezi olmuş, Ortaçağ'da bir Rum imparatorluğuna başkentlik yapmış kent doğal güzelliklerinin yanısıra pek çok tarihi yapıyı barındırmaktadır Bunların en önemlileri:

Manastırlar: Sümela Manastırı, Ayasofya müzesi,Kaymaklı Manastırı(Amenapırgiç Ermeni Kilisesi), Kızlar (Panagia Theoskepastos) Manastırı, Gregorios Peristera (Hızır İlyas)Manastırı, Kızlar (Panagia Kerameste) Manastırı, Vazelon Manastırı,Kustul Manastiri

Hagaios Savas (Maşatlık) Kaya Kiliseleri,

Kiliseler ve Camiler: Hagia Anna (Küçük Ayvasil), Sotha (St John)K, Hagios Theodoros, Hagios Konstantinos, Hagios Khristophoras, Hagios Kiryaki, Santa Maria, Hagios Mikhail, Panagia Tzita, Fatih (Panagia Khrysokephalos), Yeni Cuma (Hagios Eugenios), Nakip (Hagios Andreas Kilisesi), Hüsnü Köktuğ (Hagios Eleutherios), İskender Paşa Camii, Semerciler, Çarşı Camii, Gülbahar Hatun Camii

Konaklar: [Atatürk Köşkü] Memiş Ağa Konağı (Sürmene), Çakıroğlu İsmail Ağa Konağı (Of), Çakıroğlu Hasan Ağa Konağı, Sarımollaoğlu Topal Mustafa Evi (Araklı)

Müzik ve Halk oyunları

Trabzon bölgesinin geleneksel çalgıları şimşir kaval, kemençe, davul -zurna ve yörede zimpona, dankiyo adlarıyla da bilinen tulumdur Sayısız çeşidi olup kadın ve erkekler tarafından toplu oynanılan geleneksel dansların adı ise horondur

Mutfak

Samsun Batum arasında yeralan bölge mutfağının ayırıcı temel besinleri karalahana, mısır ve hamsi olup, bu üçlünün çorbasından ekmeğine dek sayısız kombinasyonu bulunmaktadır Bölgeye özgü yemeklerden en karakteristik olanları şunlardır:

Mısır unundan:Kuymak (Rize'de ve Trabzonun doğusunda muhlama, Şalpazarında yağlaş), haçapur, hamsili ekmek, lamesli ekmek

Karalahanadan: Çorba, Ğuliya, manca, sarma

Tatlı olarak: Kabak malezi, kabak pilavı (bölgede pilav ve makarna şekerli olarak tüketilir)

Hamsiden: Buğulama, hoholli hamsi, hamsili ekmek, kaygana

Fasülyeden (lobya): turşu kavurma

Toplum ve Kültür

Halk

Tarih boyunca Laz olarak adlandırılan halk, Rum ya da Osmanlı/Türk olsun, yaylacılık teknikleri, yaşam tarzı, köy mimarisi ve folklorik açıdan Anadolu köylüsünden net çizgilerle ayrılmakta ve Kafkasya halklarıyla Laz, Lezgi, Megrel, Mağharul-Dağıstan Avarlar'ı, Oset, Gürcü, Abhaz vs) benzerlik göstermektedir Şalpazarı, Ağasar vadisinde yaşayan Çepni türkmenleri bölgeye 13-14 yüzyıllar arasında yerleşmiş olup Dede Korkut masallarında bahsi geçen folklorik birikime ve Trabzon'un diğer yörelerinden kolayca ayrılabilen Türkmen dialektine sahiptirler Bölgede Ermeni varlığı eskiye dayanmakla birlikte önemsenecek miktarda değildir Gökbilgin'in Trabzon Tahrir Defterleri üzerine çalışmasında görüleceği gibi 1515 yılında kent merkezinde 774 Rum ve 179 Müslüman evine karşın sadece 15 Ermeni evi olduğu kayıtlıdır

Dil

Rumca, Lazca, Rusça, Ermenice ve Farsça'dan çok sayıda ödünç kelime içeren Trabzon Türkçesi kendi içinde birkaç dialekt içermekte ve Kafkas gırtlağının izlerini taşımaktadırTrabzon ağzı Özellikle alışılmadık ünsüz değişimleri ile Anadolu Türkçesi'nden derin farklılıklar içermektedir

/ b / > / p / baluk > paluk

/ d / > / t / dere > tere

/ k / > / g / katuk > gatuk

/ g / > / c / gelin > celun (Batı Trabzon)

/ c / > / ç / came > çame

/ k / > / ç / > öküz > öçüz (Merkez Çömlekçi mahallesi, Doğu Trabzon)

Aynı zamanda Trabzon Yunanca'nın en az 2500 yıldır kesintisiz konuşulduğu en doğu Yunan kolonisi olup, Köprübaşı, Çaykara, Maçka, Tonya ilçelerinde Rumcanın arkaik ögeler taşıyan yerel bir dialekti günümüzde de Müslümanlar tarafından 50 civarında köyde konuşulmaya devam etmektedir

Giyim - kuşam

Osmanlı döneminde Samsun ile Batum arasında geleneksel giyim (Laz kıyafeti olarak da bilinir) şöyledir:

Erkek: Başta iki ucu üzerinden sarık gibi dolanarak uzun kulaklı bir düğümle bağlanan ve kukula adı verilen siyah başlık Üstte beyaz mintan ve üzerine siyah aba yelek Altta bacak arası körüklü bacak kısmı dar zipka adı verilen siyah şalvar

Kadın (köylü): İçte kamis adı verilen yakasız Trabzon bezinden gömlek, başta keşan peştemal, alltta etek veya üçetek elbise (zibun)bele bağlanan ve rengi yöreden yöreye değişen peştemal (fota Üstte fermene veya kadife adı verilen yelek

Kadın (şehirli, kasabalı): Başta tepelik, Tapla, Koursi, hotoz adı verilen gümüş ya da altın sırmalı yuvarlak tepelik İçte kamis, üzerine zibun (üçetek) belde peştemal, lahor veya trablus

Köylü ya da şehirli olsun Trabzon kadını (Rize ve Artvin sahilinde yaşayan Lazlar gibi) kesinlikle şalvar giymemektedir Tek istisna Şalpazarı bölgesinde olup Çepni kadınları şalvar giymekte ve ucu püsküllü kırmızı ya da pembe belbağı takmaktadır

Turistik Yerler

Roma İmparatorluğu ve Osmanlı döneminde eyalet merkezi olmuş, Ortaçağ'da bir Rum imparatorluğuna başkentlik yapmış kent doğal güzelliklerinin yanısıra pek çok tarihi yapıyı barındırmaktadır Bunların en önemlileri:

Manastırlar: Sümela Manastırı, Ayasofya müzesi,Kaymaklı Manastırı (Amenapırgiç Ermeni Kilisesi), Kızlar (Panagia Theoskepastos) Manastırı, Gregorios Peristera (Hızır İlyas)Manastırı, Kızlar (Panagia Kerameste) Manastırı, Vazelon Manastırı,Kustul Manastiri

Hagaios Savas (Maşatlık) Kaya Kiliseleri,

Kiliseler ve Camiler: Hagia Anna (Küçük Ayvasil), Sotha (St John)K, Hagios Theodoros, Hagios Konstantinos, Hagios Khristophoras, Hagios Kiryaki, Santa Maria, Hagios Mikhail, Panagia Tzita, Fatih (Panagia Khrysokephalos), Yeni Cuma (Hagios Eugenios), Nakip (Hagios Andreas Kilisesi), Hüsnü Köktuğ (Hagios Eleutherios), İskender Paşa Camii, Semerciler, Çarşı Camii, Gülbahar Hatun Camii

Konaklar: [Atatürk Köşkü] Memiş Ağa Konağı (Sürmene), Çakıroğlu İsmail Ağa Konağı (Of), Çakıroğlu Hasan Ağa Konağı, Sarımollaoğlu Topal Mustafa Evi (Araklı)

Ulaşım

Antik Çağdan itibaren Trabzon kenti, özellikle Roma İmparatoru Hadrianus'un yaptırdığı limandan sonra denizcilik açısından önemli bir merkez olmuş, cumhuriyet döneminde de yakın zamana dek denizyolları ulaşım ve ticarette önemini korumuştur Karadeniz sahil yolu ve yapımı tamamlanmak üzere olan otoban yolunun hizmete açılması ile Samsun ile Sarp sınır kapısı arasında yolculuğun kalitesi artarak ağırlık karayollarına geçmiştir Trabzon il merkezinden başlayarak, Zigana geçidi üzerinden Gümüşhane'ye oradan Kop geçidini aşarak Erzurum'a bağlanan yol ise eski önemini kaybetmiştir

Eğitim

Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminde Trabzon'da eğitim kuruluşu olarak sekiz medrese, eğitim süresi dört yıl olan beş adet ilkokol, bir adet sanat yurdu, bir adet askeri rüştiye, bir adet idadi ve bir adet Darülmuallimin bulunmaktaydı Günümüde Trabzon ilinde 815 ilköğretim okulu, 86 lise ve dengi okul ve 2 Aralık 1963 tarihinde öğretime açılan Karadeniz Teknik Üniversitesi bulunmaktadır

Kalecik Kalesi

Kalecik Kalesi (Zanayer-Canayer) ve Trabzon'un Araklı ilçesine bağlı bir mahalle olan Kalecik, Araklı'da denize hakim bir kayalık üzerinde bir kaledir Bakımsızlıktan yok olmak üzere olan kale eski tarihlerde deniz ticareti ile uğraşan Cenevizlilerin uğrak noktası omuştur Araklı ilçesini denizden gelen saldırılardan korumak için yapılmış olan kale, Türkler tarafından da kullanılmıştır Doğudan Konakönü Mahallesine, kuzeyden Karadeniz'e, güneyden BuzlucaKarşıyaka (Ganahali), batıdan Yalıboyu'na (samayer) komşu Kalecik mahallesinde yer alan kale tamamen kayalık kütlenin dört bir yanında o zamanın işçiliğiyle yapılan taş duvarlardan oluşmaktadır Kalecik plajı da tarihi Kalecik Kalesi'nin hemen altındadır Plaj ve kale doğal güzelliğiyle birleşerek mahalleyi hareketlendirmektedir

Türkiye'de yeri Bilgiler Şehir nüfusu 70000+[] (120693 2006) İlçe nüfusu 70000+[] (120693 2006) Yüzölçümü 385 km² Rakım 10 metre Koordinatlar

Posta kodu 61300 Alan kodu 0462 İl plaka kodu 61 Yönetim Ülke Türkiye Coğrafi BölgeKaradeniz Bölgesi İl Trabzon Kaymakam Erol ÖZKAN Belediye başkanı Şefik TÜRKMEN Yerel yönetim site Akçaabat Belediyesi İlçe kaymakamlık site Akçaabat KaymakamlığıTrabzon ilinin bir ilçesidir

Akçaabat'ın Konumu

Çarşıbaşı'nın doğusunda, Trabzon'un 13 km batısında, Düzköy ve Maçka'nın kuzeyindedir

Akçaabat'ın Tarihçesi

Şehrin kuruluşuyla ilgili araştırmalar ilk yerlilerin Ege kıyılarından gelerek buralara yerleştiğini öne süren batılı araştırmacılar ile buraların Asya kökenli ya da Türk olduğunu ortaya koyan araştırmacılar arasında yoğunlaşır

Çınar ağaçlarının çokluğundan ötürü (Platana =çınar yunancada) Pulathane adıyla anılan şehrin; sonraları ticaretin gelişmesi ve paranın bolluğundan dolayı Akçaabat adını aldığını belirten araştırmacıların yanı sıra beyaz evlerinden dolayı şehrin Akçaabat adını aldığını iddia eden araştırmacılar ile eski Türkçe’den kaynaklanan batıdaki şehir anlamına geldiğini söyleyen araştırmacılar da vardır

Fatih Sultan Mehmet tarafından 1461 yılında fethedilen, Akçaabat’ta Roma, Bizans, Kommenos ve Osmanlı dönemine ait tarihi yapıt ve izlere rastlamak mümkündür Akçaabat‘ın, Osmanlı dönemine ait kaynaklarda şehir merkezi “Pulathane”, ilçe geneli ise “Akçeabâd” olarak geçmektedir

Horon, Akçaabat'ın geleneksel oyunlarındandır

Şehrin tarihinde 1810 yılı Ramazan ayı ayrı bir yer tutar Bu tarihte Rus donanması Sargana mevkiine çıkarma yapmak istemiştir Akçaabat halkı 48’i kadın olmak üzere 969 şehit vererek yurdu savunmuştur Birinci Dünya Savaşı sırasında 20 Nisan 1916 yılında Çarlık Rusya’sı Akçaabat’ı işgal etmiş ancak bu işgal de uzun sürmemiş ve 17 Şubat 1918‘de Akçaabat düşman işgalinden kurtulmuştur

Kronolojik sıralama ile Akçaabat için önemli olayları şu şekilde sıralamak mümkündür;

MÖ 700 : Akçaabat, Milentos ticaret kolonilerinin bir uzantısıdır

MÖ 312 : Akçaabat Pontus Krallığı’nın eline geçer

1214 : Akçaabat Trabzon Rum İmparatorluğu'nun eline geçer

1461 : Akçaabat Trabzon ile birlikte Fatih Sultan Mehmet tarafından Osmanlı Devleti’nin topraklarına katıldı

1797 : Akçaabatta büyük bir veba salgını meydana geldi

1810 : Akçaabat tarihi açısından Osmanlı döneminin en önemli olayı Sargana Savunmasıdır

1880 : Akçaabat Belediyesi kuruldu

1884 : Akçaabat, Teşkilat Nizamnamesi gereği ilçe kimliğini kazandı

1893 : Akçaabatta kolera salgını meydana geldi

20 Nisan 1916 : I Dünya Savaşı sırasında Çarlık Rusya’sı Akçaabat’ı işgal etmiştir

17 Şubat 1918 : Düşman işgalinden kurtulan Akçaabat, Cumhuriyet Döneminde kültür, sanat, eğitim, ticaret gibi alanlarda hızla gelişen bir ilçe durumuna gelmiştir

20 Haziran 1990 : Büyük bir sel felaketi meydana gelmiştir

Araklı (Karadere), Türkiye

Trabzon İli Siyasi Haritası Harita

Türkiye'de yeri Bilgiler Şehir nüfusu 740569[] (2008) İlçe nüfusu 50285[] (2008) Yüzölçümü 372 km² Rakım xx metre Koordinatlar

Posta kodu 61700 Alan kodu 0462 İl plaka kodu 61 Yönetim Ülke Türkiye Coğrafi BölgeKaradeniz Bölgesi İl Trabzon Kaymakam Avni Kula Belediye başkanı Ümit İSMAİLÇEBİOĞLU Yerel yönetim site Araklı Kaymakamlığı İlçe kaymakamlık site Araklı Belediyesi Araklı, Trabzon ilinin bir ilçesidir

Araklı Tarihçesi

Doğu Karadeniz'deki diğer yerlerde olduğu gibi Araklı'nın da tarih öncesi arkeolojik çalışmalarla aydınlatılmış değildir Ancak binyıllar boyunca Doğu-Batı ticaretinin en canlı güzergahı olan İpek Yolunun Karadenize Ulaştığı toprakların üzerinde kurulmuş olması ticari değerinin yanında askeri ve jeostratejik değerlere sahip olması ilçedeki yerleşimin Trabzondan çok sonra olmadığını düşündürtmektedir Doğu Karadenizi Güneyden kuşatan ve savunmasını kolaylaştıran ,dağlar Anadolu'ya hükmeden yönetimlerin bölge üzerinde otorite kurmasını, ticari ve sair ilişkilerle bölge kültürünün değiştirilmesini uzun süre engellemiş kendi bildiğince kendine yeterek yaşamayı benimseyen bir insan tipinin oluşmasına neden olmuşturHititler döneminde bölgenin madenlerini işleyen halkı Haliblerden maden alındığı,Asurluların Batı İran'dan gelerek bölgeyle sınırlı ticari ilişkilerde bulundukları bilinmektedir Bölge ilk sömürgeci ziyaretini MÖ750 yıllarında Miletliler vasıtasıyla yaşadı Ancak bu yıllarda Kafkasya üzerinden başlayan Kimmer akınları sebebiyle sömürgeciler bölge yerleşmeye fırsat bulamadılar Kimmerler'den sonra İskitler, Medler ve Persler kısa süreli hakimiyetleri olmuştur Trabzon çevresindeki halklardan bunların özelliklerine yaşama biçimlerine yetiştirdikleri karakterlere dair bilgilerden sözeden Ksenefon MÖ400 yılında Bayburt-Trabzon yolculuğunda bölgenin yerli halkları olan Kolhlar Makronlarla savaşlarını eseri Anabasiste yazarDiğer kaynaklarda onaylandığı gibi bölge halkı savaşçılık, arıcılık, meyvacılık ve madencilikle meşgul olup, denizdende faydalanır durumdaydılar

Konumu

Araklı,Trabzon'un doğusunda olup, ilk yerleşim merkezi bugünkü ilçe merkezinin batısında bulunan 'Konakönü' mevkiidir Araklı adı, Buzluca ve Kalecik yakasında yer alan iki kale arasında bulunması nedeniyle, 'Arakale'den aldığı varsayılmaktadır İlçe, 1916 yılında Rus işgaline uğramış ve 1918 yılında bu işgal sona ermiştir 1953 yılında Sürmene'den ayrılarak ilçe olmuştur Fabrikalarıyla, eğitim kurumlarıyla ve yenilenen birçok özel ve resmi kurumu ve de hastanesiyle Araklı, Trabzon'un hızla gelişen ilçelerinden biridir Trabzon'un en güzel yerinde olan ilçemiz, En genç nüfusun olduğu bir ilçedir

Araklı'nın 70 km güneyinde bulunan çam ağaçlarıyla kaplı 'Pazarcık' Turizm Bakanlığı'nca turizm merkezi olarak ilan edilmiştir Pazarcık'a girişte Pazarcık Mağarası bulunmaktadır Yeşilyurt Beldisi Yılantaş Yaylası'nda her yıl 25 Ağustos'ta şenlikler yapılmaktadır Yeşilyurt'ta, 1 Dünya Savaşı'ndan kalma bir şehitlik bulunmaktadır İlçe merkezine 10 km uzaklıkta Bereketli köyünde 'Acısu' olarak bilinen madensuyu vardır Ayrıca 55 km uzaklıkta Çörmeler Pilitli'de ve 80 km uzaklıkta Balahor'da madensuyu şifalı olarak bilinmektedir

Ekonomi

Araklı, 372 kmlik bir alana sahip olup Ahu Dağ silsilesi ile Küçükdere dağ silsilesinin kıyıya kısmen dik olarak inmesinin belli oranda iç kısımlara kadar uzanmasını sağlamıştır Arazi Yapısının çok engebeli ve dağlık olması tarıma olan ilgiyi azaltmıştırTarım sınırı kıyıdan yaklaşık 600km ye kadar çıkmaktadır İlçede yoğun olarak mısır, fındık ve çay üretimi yapılabilmektedir Bunun yanında önemli olmayan miktarlarda baklagil de yetiştirilmektedir İlçemde hala geleneksel "Ahır" hayvancılığı devam etmektedir Etinden, sütünden ve derisinden gereği gibi yararlanma beklentisi ve becerisi oluşamamıştır Halk daha çok kendi ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik bir hayvan bakıcılığı yapmaktadır İlçede ve köylerinde toplam 247 adet saf "Jersey" ineği bulunmaktadır, bu rakam, ihtiyaçları karşılamada yetersiz kalmakadır Ayrıca 9223 tane de yerli kara inek olduğu ilçe tarım müdürlüğünün verilerinde tesbit edilmiştir Arıcılık, yavaş yavaş olsada gelişmektedir 1650 arıkovanı ile 181 belgeli arıcı yılda 4500 ton bal üretmektedir Özellikle bölgede üretilen ve "Cifin" denilen çiçeğin özününde karıştığı için "Delibal" olarak adlandırılan bu balın besin değeri yüksek olduğu bilinmektedir Denizlerimizde çeşitli sebeplerden meydana gelen verimsizlik denize kıyısı olan ilçemiz içinde olumsuzluklar oluşturmuştur Bunun yanında bilinçsiz avlanma neticesinde ilçe deniz kıyısında olmasına rağmen yeterli oranda balık tüketememektedir Ancak son yıllarda Sahil Güvenlik teşkilatının kurulması, bu tür avlanmaları ve balık nesillerinin tükenmesini önleyici uygulamaları başlatmıştır

Turizm

olmaktadırGösterilen bu yoğun ilgiye paralel olarak bölgede konaklama temel ihtiyaç ve benzeri ihtiyaçları karşılayacak yeni tesisler inşa edilmiştir Yeni İstihdam alanları oluşturulmuştur hızla gelişmektedir Ayrıca İlçemiz Araklı turizmi henüz ülkemizde de yeni yeni popüler olmaya başlayan yayla turizminin yoğun olarak görüldüğü bir ilçe durumundadır İlçemiz sınırları içerisinde bulunan Pazarcık mevkiinin Turizm bakanlığınca birinci dereceden turizm bölgesi ilan edilmesinin ardından bölgeye olan ilgi daha da artmıştır Her yıl gerek Trabzon'un yerli halkı gerek komşu illerden bölgeye yoğun olarak ziyaretçi gelmektedir Özellikle şehir dışında yaşayan Trabzon halkının en fazla rağbet ettiği alan PazarcıkYayla turizmi artık araklı halkı için yeni bir ekonomik canlılık kaynağı olmaya başlamıştır Geldiğimiz aşamada çok büyük etkisi olmamakla birlikte yayla turizmiAraklı'dan Trabzon istikametine doğru yaklaşık 3 km uzakta tarihi Kalecik Kalesi bulunmaktadır ki kale Buzluca kalesinin bir uzantısıdır

Spor

Araklıspor, 3 lig 2 grupta oynayan bir futbol takımıdır Araklıspor, Trabzon'un ilçelerinden Araklı'nın takımıdır Renkleri yeşil-siyahtır Daha önce 2000-2001 sezonunda eski 3 ligde de oynamıştır 2001-2003 arasında yeniden Trabzon Amatör Ligi'nde oynadıktan sonra yeniden 3 lige (4 kademe) dönmüştür

Kendi grubunda lider olan Araklıspor 2006-2007 sezonunda 15 Nisan 2007 Pazar günü kendi sahasında konuk ettiği Bulancakspor'la 1-1 berabere kalarak, 2 Lig B kategorisine çıkmayı garantilemiştir

Ayrıca 2006-2007 sezonunda Türkiye'nin tek, Avrupa'nın ise 7 yenilgisiz takımından biri olmayı başarmıştır

22 Aralık 2007 tarihinden itibaren teknik direktörlüğünü Boşnak teknik adam Mesut Demiroviç yürütmektedir

Araklı belde ve köyler

İl: Trabzon ● İlçe: Araklı

Beldeler: Çankaya • Erenler • Yeşilyurt

Köyler:

• Aytaş • Ayvadere • Bahçecik • Bereketli • Birlik • Buzluca • Çamlıktepe • Çiftepınar • Çukurçayır • Değirmencik • Dulköy • Erikli • Halilli • Hasköy • İyisu • Karatepe • Karşıyaka • Kayacık • Kayaiçi • Kaymaklı • Kestanelik • Köprüüstü • Kükürtlü • Merkezköy • Ortaköy • Pervane • Sulakyurt • Sularbaşı • Taşgeçit • Taşönü • TaştepeTurnalı • Türkeli • Yalıboyu • Yassıkaya • Yeniköy • Yeşilce • Yeşilköy • Yıldızlı • Yiğitözü • Yoncalı • Yüceyurt

Arsin, Trabzon

Arsin Trabzon ilinin bir ilçesidir

Trabzon İl Sınırları Kordinatı 40°17′″N, 35°26′″E İdari Yapı: İlçe Bağlı: il Trabzon Kaymakam Abdullah KÜÇÜK www: TC Arsin Kaymakamlığı Köyler Başdurak, Çardaklı, Atayurt (B), Çiçekli, Çubuklu, Dilek, Elmaalan, Fındıklı (B), Gölgelik, Güneyce, Harmanlı, Işıklı, İşhan, Karaca, Kuzguncuk, Oğuz, Örnek, Özlü, Üçpınar, Yeniköy, Yeşilköy, Yeşilyalı (B), Yolaç, Yolüstü Özellikleri Alanı Toplam 169 km² Rakımı 10 m Nüfus (2000) 35863 ÇevreMerkez 13038 Bu veri 2000 yılı nüfus sayımına dayanmaktadır Belediye Başkanı : Dr Erdem ŞEN Web sitesi: Arsin Belediyesi Alan kodu: (0)462 Posta kodu:Plaka kodu: 61

Tarih

Trabzon'un bir ilçesi olan Arsin Ortaçağdan günümüze küçük bir yerleşim merkezi olarak kurulmuştur 26 Ekim 1461 tarihinde Fatih Sultan Mehmet’in Trabzon’u Fethi ile Osmanlı Devleti topraklarına katılmıştır 13 Nisan 1916'da Rus işgaline uğrayan Arsin 24 Şubat 1918 tarihinde Rusların çekilmesi ile işgalden kurtarılmıştır

Arsin 1952 tarihine kadar Yomra ilçesine bağlıydı Bu tarihte bucak olmuş ve belediye teşkilatı kurulmuştur Arsin 1957 yılında çıkarılan 7033 Sayılı Yasayla ilçe durumuna gelmiş ve 4 Nisan 1959 tarihinde fiilen teşkilatlandırılmıştır

Arsin adı, “Temiz” ve “Arınmış” anlamına gelir Bu adı, tabii plaj durumunda bulunan ilçe kıyılarındaki kumsallardan aldığı söylenmektedir Fakat günümüzde bölgeden Karadeniz Sahil yolunun geçişi ile herhangi bir plaj kalmamıştır

Yukardakilerden daha mantıklı olan açıklama isminin bölgede yaşayan Trabzonun eski halklardan miras kaldığı Turklerin de belki bir miktar değiştirerek aynı ismi muhafaza ettiği şeklinde olabilir Zira ilçede kullanım Arsen şeklinde olup; arınmış arısın vs şeklindeki arı kelimesi yerel terminolojide bulunmamakta günlük hayatta kullanılmamaktadır

Coğrafi Konumu

Arazi Yapısı

İlçe merkezi sahil kesiminden ve hafif meyilli bir araziye sahiptir İlçenin topografik yapısı, sahilden iç kesimlere doğru gidildikçe eğimi artan bir yapıdadır Bazı köylerde eğim %70’lere kadar varmaktadır İlçenin toplam yüzölçümü 169km2’dir İlçede 5 akarsu bulunmaktadır Bunlar Yanbolu, Falgoz, Arsin, Kendirlik ve Sifla (Süfla )dereleridir

İlçenin tarımsal alanı 9530 hektar, ormanlık alanı 6362 hektar, çayır mera alanı 583 hektardır, elverişsiz alanı ise 425 hektardır Tarım arazisi kullanma şekline göre; Tarla alanı 10400 dekar, yem bitkileri alanı 232 dekar, sebzecilik alanı 658 dekar, çay alanı 350 dekar, fındık alanı 83590 dekar ve kivi alanı ise 70 dekardır İlçenin merkezinin rakımı 10 metredir Koordinatlar; 39-50 derece doğu boylamı, 40-50 derece kuzey enlemidir

İklimi

Bölgesel iklime bağlı olarak ilçede yazları serin, kışları ılık geçer Ilıman iklim bölgeye hâkimdir Yıllık ortalama yağış miktarı 1000 - 1100 mm arasında değişir ve ortalama sıcaklık 155 derecedir Bölgenin yüksek kesimleri ve vadiler yaz ve sonbahar ayları başlangıcı dışında sislidir Bulutluluk derecesi 6/10 dur En bulutlu ay Şubat ayıdır En bulutsuz ay Haziran ve Ekim aylarıdır Bölgede hâkim rüzgârın hızı 16m/sn dir Bölgeye egemen rüzgârlar Aralık ayında Kıble yâda Lodos, Haziran ayında Güney, Kasım ayında Batı, diğer aylarda Batı-Kuzey rüzgârlarıdır En hızlı rüzgârlar Şubat ayında Batı ve Kuzeybatıdan esmektedir En soğuk ayın sıcaklık ortalaması 775 derecedir En sıcak ayın sıcaklık ortalaması ise 2405 derecedir En düşük ortalama nem oranı 692 ile Aralık ayında görülür En yüksek ortalama nem oranı 835 ile Mart ayında görülür

Çevre

İlçe, Trabzon ilinin 20 Km doğusunda Trabzon-Rize sahil şeridi üzerinde kurulmuş bulunmaktadır Doğusunda Araklı, Batısında Yomra ile çevrili, Kuzeyinde Karadeniz, Güneyinde Gümüşhane ilinin Yağmurdere bucağı ile çevrilidir Karadeniz ile 7 Km deniz kıyısı, Batıda Yomra ilçesi ile 28 Km mülki kara sınırı, Doğuda Araklı ilçesi ile 35 Km mülki taksimat sınırı mevcut bulunmaktadır

Nüfus

2000 yılında yapılan nüfus sayımından çıkan sonuçlara göre İlçe merkezinde 13038 kişi, belde belediyelerinde 8845 kişi ve köylerde 13980 kişi olmak üzere toplam nüfus 35863’dür

17 Ağustos 1999'da meydana gelen Gölcük Depreminden sonra bölgeden köylere ve ilçeye göçler gerçekleşmiştir

Eğitim

İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı 1 Genel Lise, 1 İmam - Hatip Lisesi, 10 adet 8 Yıllık İlköğretim okulu, 21 adet 5 sınıflı İlköğretim okulu olmak üzere toplam 33 okul bulunmaktadır 3’ü İlçe Merkezine bağlı olan ve 8’ i köy okulu olmak üzere toplam 11 okul kapalı olduğundan bu köylerde bulunan öğrenciler taşımalı sistemle en yakın ilköğretim okulunda öğrenim görmektedir Taşımalı sistemde bulunan okul sayısı 26, 11 yerleşim biriminde taşınan öğrenci sayısı 1101 kişidir İlçede 1 adet Arsin Lisesi Öğrenci Pansiyonu bulunmaktadır Bu öğrenci pansiyonunda 86 kız, 168 erkek öğrenci olmak üzere toplam 254 öğrenci kalmaktadır Ayrıca ilçede 3 adet özel pansiyon da mevcuttur Merkez Öğrenci Pansiyonunda 16 öğrenci, Örnek Köy Öğrenci Pansiyonunda 11 öğrenci, Başdurak Öğrenci Pansiyonunda 4 öğrenci kalmaktadır

Sağlık

İlçe Sağlık Grup Başkanlığı bünyesinde 7 tane Sağlık Evi mevcuttur Bu sağlık evlerinden Yeni Mahalle Sağlık Evinde Ebe bulunmaktadır Sağlık Grup Başkanlığı emrinde 2 ambulans hizmettedir Arsin Merkez Sağlık Ocağı, Harmanlı Sağlık Ocağı ve Başdurak Sağlık Ocaklarında 1’er adet hizmet binası, 4’er adet de lojman bulunmaktadır

Tarım, Balıkçılık, Hayvancılık

Tarım:

İlçenin toplamda arazi alanı 16900 hektardır Bu arazinin %5939’u tarım, %3764’ü orman, %344’ü çayır-mera, %251’i ürün getirmeyen arazidir

İlçe ve köylerinde yaş fasulye, kuru fasulye, MISIR, patates, biber, patlıcan, karalahana, domates ve salatalık ekimi yapılmaktadır İlçede aile ihtiyacını karşılayacak küçük çapta hayvancılığın yanında meyvecilikle uğraşılmaktadır Başlıca yetiştirilen meyveler; fındık, karayemiş, limon, portakal, mandalina, kiraz, ceviz, armut, ayva, elma, incir, dut, erik ve çay dır

Kivi dekara verimde fındığın on katı gelir getiren ayrıca bölgeye iyi adapte olmuş ve fındığa alternatif sayılan bir üründür Bundan yüzden İlçede İl Özel İdare kaynaklarıyla alınan fidanlarla bahçe tesisine devam edilmiştir Şu anda toplam 52 kivi bahçesi bulunmaktadır

Seracılık 1994 yılından itibaren ilçede başlamıştır Şuanda 21 adet sera bulunmaktadır

Balıkçılık:

İlçe sınırları içerisinde bulunan Yanbolu deresinde tabi olarak bıyıklı sazan, alabalık türünde balıklar bulunmaktadır İlçede kültür balıkçılığı istenilen seviyede gelişmemiş bulunmaktadır Yanbolu deresi üzerinde 100 ton / yıl kapasiteli bir adet işletme bulunmaktadır Sifila deresi üzerinde bir adet 40 ton / yıl kapasiteli balık havuzu bulunmaktadır Bu iki balık havuzunda ekonomik nedenlerden dolayı üretim yapılamamaktadır Yine İlçenin Yanbolu deresi üzerinde küçük çaplarda iki tane aile tipi balık havuzu bulunmaktadır Derelerin doğal florası zengin olduğundan balıklandırmaya elverişlidir

Hayvancılık:

İlçede hayvancılık yüksek kesimlerde yaygınlaştırılmış olup, hayvancılığın geliştirilmesi için suni tohumlama, yem üretimi ve ahır ıslahının birlikte yürütülmesi gerekmektedir Bu amaçlara yönelik olarak hayvan pancarı silajlık mısır ve pancar fiği ekimine ağırlık verilmiştir 22 Ekim 2001 tarihinde Tarım İl Müdürlüğünden bir boğa ilçeye verilmiştir Toplam büyükbaş hayvan sayısı 5527, küçükbaş hayvan sayısı 3640, kümes hayvanı sayısı 6240 ve arı kovanı sayısı ise 1600 adettir

Kültür

İlçede Kütüphane Memurluğu mevcut bulunmaktadır Bu memurluk Özel İdare binasının 1 Katında hizmettedir Kütüphane 95 m2 alan kapsamaktadır Burası 1 salon, 3 odadan ibarettir Toplam 2 personeli mevcuttur 1 adet hizmetli kadrosu boştur

Kütüphanede 6519 adet kitap mevcuttur, okuyucu mevcudu 5891, kayıtlı üye sayısı 281’ dir

2003-2004 İlçe Halk Eğitimi Merkezinde 33 Meslek Kursuna 544 kursiyer kayıt olmuştur 524 kursiyer başarı belgesi almıştır Kültürel ve Sosyal alanda 9 kurs açılmış olup, 135 kişi bu kurslara katılarak başarılı olmuştur Ulusal Eğitime Destek Kampanyası başlatılmıştır Okur-yazar olmayan çağ nüfusu tespit edilmiş bulunmaktadır ve okuma yazma kursu açılmıştır Bu konudaki çalışmalar sürmektedir

Yanbolu

Trabzon Arsin ilçesinin turistik tesislerinin hatırı sayılır bir kısmı bu ilçede yeralırYörede Yanbolu deresinin denize kavuştuğu ve Araklı ilçesi ile sınırdaştır

Spor

İlçenin Futbol takımı olan Arsinspor, İddaa Lig B 4 Grubunda (Türkiye 2Lig B Kategorisi 4 Grup) ikinci oldu ve İddaa Lig B Yükselme Grubuna (Türkiye 2Lig B Kategorisi Yükselme Grubu) katıldı ve bu grupta mücadelesine devam etmektedir

Arsinspor Tarihi:

Takım 1973 yılında Nihat GÜRSOY tarafından kurulmuştur Klübün ilk başkanı Nihat GÜRSOY’dur Takımın renkleri sarı-siyahtır 1995-1996 sezonunda İbrahim USTA takımı 2 amatör kümeden alarak başkan oldu 1995-1996 yıllarında namağlup ve gol rekoru kıran ve 1 amatör kümeye, oradan da namağlup olarak Arsinspor’u terfi müsabakalarına getirdi İbrahim Usta 3 yıl 3 lige çıkmak için büyük mücadele verdi 3 yılın sonunda takımı 3 profesyonel lige çıkardı ve takım başkanlığını bıraktı Arsinspor 1 yıl 3 ligde mücadele ettikten sonra tekrar amatör kümeye düştü İbrahim USTA’nın Arsinspor’a tekrar başkan seçilmesinden sonra takım 2004-2005 sezonunda yeniden 3 lige çıktı 2005-2006 sezonunda Yakup Usta Başkanlığa geldi Arsinspor bu sezonda 3 Lig’den 2 Lig B Kategorisine yükselmeyi başardı

Bu dönemde Arsinspor alt yapıya önem vermiştir Alt yapıya verilen önem sayesinde takımın tüm branşlarda Trabzon’daki müsabakalara katılması sağlanmıştır

Arsinspor maçlarını 1200 kişilik kapalı tribünü bulunan ilçe stadında oynamaktadır 25 tane profesyonel futbolcusu ve 120 tane alt yapı sporcuları ile birlikte Arsinspor Kulübü bütün branşlarda mücadele etmektedir

Arsin belde ve köyleri İl: Trabzon ● İlçe: Arsin

Beldeler: Atayurt • Fındıklı • Yeşilyalı •

Köyler:

Başdurak • Çardaklı • Çiçekli • Çubuklu • Dilek • Elmaalan • Gölgelik • Güneyce • Harmanlı • Işıklı • İşhan • Karaca • Oğuz • Örnek • Özlü • Üçpınar • Yeniköy • Yeşilköy • Yolaç • Yolüstü

Beşikdüzü, Trabzon

Genel

Beşikdüzü'nden üç ağa 1834 yılında ferman getirterek Beşikdüzü’nü kurarlar 1856 yılına kadar Beşikdüzü’nü yönetirler Bu dönemde ilçemizin adı Şarlı’dır 1856 yılında Şarlı’ya bir bucak müdürü tayin edilir Emrinde bir zaptiye mülazımı ve 30 zaptiye Bucak müdürünün tayini ağalık döneminin sonu olur Şarlı’ya atanacak bucak müdürü Tonya ve Şalpazarı nahiyelerinde de görev yapar İlçemiz 1894 yılına değin Şarlı adıyla Görele ilçesine bağlıdır 1894 yılında askerlik işleri Vakfıkebir’e bağlanır Diğer yönetsel işlemlerde ise ilçemiz 1894’ten itibaren Trabzon merkez ilçeye bağlı olarak gelişmesini sürdürür Bu yapı 1914 yılına kadar sürer 1914 yılında Şarlı ve Şalpazarı bucakları bütünüyle Vakfıkebir’e bağlanır 1922 ‘de bucak kimliğini kaybederek Vakfıkebir’le bütünleştirilen ilçemiz, dört ay kadar sonra Akhisar adıyla yeniden bucak kimliğini kazanır Ancak, Akhisar adının öteki kasaba ve köy adlarıyla benzerliği karıuşıklara neden olur İlçemizin bugünkü adının verilişiyle ilgili anlatılanlardan çıkarılan şudur: 1930’lu yıların sonlarında ilçemize gelen bölge Valisi Tahsin Uzer Beşikdağı isminden esinlenerek buraya Beşikdüzü adını vermiştir İlçemiz belediye teşkilatı 1948 yılında kurulmuş, 04 Temmuz 1987 tarihinde 19505 sayılı Resmi Gazetede yayınlana 3992 sayılı yasayla da ilçe olmuştur Kaynaklardan ve sözlü verilerden çıkan sonuca bırakılırsa bölge halkı, XIII ve XIV Yüzyıllarda Doğu ve Günaydoğu Anadolu’dan gelen Oğuzların Çepni boyundandır Bugün mevcut, Türkelli, Kalegüney, Seyitahmet, Korkuthan…]

Tarih

Beşikdüzü ilçesinde Trabzon ilinin diğer ilçelerine oranla köy adlarının cok fazla değiştirilmemiş olusu ilçe kültürü hakkında önemli ipuçları vermektedirilçede yasayan halkın bazı kaynaklarda güneydoğu anadoludan geldiği belirtilmesine rağmen bilginin doğrusu Çepni boyunun doğu ve guneydoğu anadoluya iran üzerinden giriş yaptıkları seklindediryüzyıllar önce turkmenistandan genel göç hareketine uyarak batıya doğru hareket eden Çepni boyu binlerce çadırdan oluşan kalabalık kitleler halinde bugunkü İrana yerlesmişlerdirtakip eden dönemde batıya göç hareketlerini sürdürmüş; kuzey ırak kerkuk musul üzerinden diyarbakıra, diğer bir kol da aras vadisi boyunca bugunku ermenistan ve ığdır arasındaki sürmeliçukuru denilen ovalardan kars erzurum yolu ile harşit vadisine giriş yapmıstırÇepni boyunun guneyden gelen kollarının bir kısmı batı anadoluya ege sahillerine kadar ilerlemiş zamanla goçebelikten yerleşik yaşama geçerek marmara ve ege de yüze yakın köy kurmuslardırbugun en yoğun olarak balıkesirŞah ismailin alevi Turk devletiyle Sunni turk devleti olan Osmanlılar arasındaki iktidar mücadelesi ve savaslarda ;Erzincandaki Turkmendağında diğer Turkmen aşiretleriyle beraber şah tarafında yeralma kararına katılmıs ve Yavuz Sultan Selime karsı savasmıslardırbunun sonucu olarak şah ismailin yenilgisi ile birlikte cok buyuk olcude Çepni irana Şahın ordusuyla beraber geri donmuş ,kalanlar ya ulasımı zor bolgelere yerleşmiş ya da kitleler halinde alevilikten sünniliğe geçmişlerdirbu tur göç hareketlerinin izleri günümüzde de yaşamaktadırKuzey ırakta kerkük ve musul bölgelerinde yasayan şii ve sunni asıllı turkmenler ,coğrafi olarak devamında Diyarbakır ilinde özellikle Bismil ilçesinde yoğunlaşan alevi inanıstan türkmen köy ve kasabaları ve toroslar üzerinden batı anadoluya uzanan bir kültür coğrafyası eskiden yasanmıs bu gelgitlerin son kalan kumlarıdır

bugun en yoğun olarak balıkesir ,çanakkale ,bursa, manisa, izmir ,aydın ,muğla ve komsu diğer illerde yasayan bu Çepni grubu komsu Turk topluluklarına nazaran daha izole ,kapalı toplum yapısında yasamıslar ve köyden kente göç ve iletişimin yaygınlastığı son yıllara dek bu kapalı yapılarını muhafaza etmişlerdirbu sayede orta asyadan gelen pek çok eski turk geleneklerini hala yasatabilmişlerdirkulturel olarak bu kapalı toplum yapısını olusturan ana etken batı anadoluya yerlesen Çepnilerin İranda yasanılan yıllar içerisinde alevi şii islam anlayısını benimsemeleri olmustursünnilik veya şiilik arasında bir tercihten ziyade ilk tanısılan islam toplumu olan fars toplumunun dini bakıs acısının kabul edilmesi bunda rol oynamıstırmezhepsel farklılık kulturun korunması acısından avantaj sağlamasına rağmen diğer alanlarda uyumsuzluklar ortaya cıkarmıstırOsmanlılar doneminde Çepniler ;Kültür ve Dil yapısı

Doğu karadeniz bolgesine yerlesen Çepnilerin tarihsel durumu ise bugun hiçbir ortak kültürel bağları olmayan hatta varlıklarından dahi haberdar olmadıkları batıdakı Çepni grubuna oranla bazı soru işaretlerini barındırmaktadırbatıdakilerin tersine karadenizde yasayan Çepnilerde sünnilik hakimdirBunun nedeni aleviliğin bölgedeki asimilasyonu yani yokedilmesine yönelik politikalardandırbu durumun gözden kaçan istisnaları Kürtün ilçesi Güvenc abdal ocağı, Şiran ;Giresun ve genelde ordu daki Gürgentepe ilçe merkezi ve köyleri,Ordunun diğer ilçelerindeki bazı köyler ve kasabalar ile ,yuzyılın basındaki göçler ile sakarya kocaeli bolgelerine yerlesen doğu karadeniz kökenli Çepni alevilerdirilk osmanlı kayıtlarında harşıt vadisindeki Çepniler için kızılbaşlar terimi kullanılır iken daha sonra bu tur tanımlar yapılmaz olmusturbunun sebebi zamanla sünniliğin benimsenmesi olabileceği gibi alevi gelenekleri yasamak isteyenlerin İrana geri donmeleri sonucunda arta kalan azınlığın devamı olan gruplar olmaları de olabilirDini inanıs acısından mevcut bulunan bu aydınlatılmamıs noktalara rağmen Çepni boyu tum doğu karadeniz sahili boyunca yayılmıs kendine has bir kültürel havza olusturmusturyerlestiği bölgeye harşit vadisi boyunca yayılarak kuzeye ilerlemiş ve nihayet sahillere ulaşmıstırbu yayılma politıkası sonucunda bolgenin turk olmayan halkı ya Çepniler içinde erimiş ya da daha sık rastlanan bir biçimde birtakım merkezlerde toplanmış veya bolgeyi terketmiştirbunun sonucu olarak 1831 yılındakı ilk salnamelerden baslayıp 1914 sayımına kadarki surede Çepnilerin genel olarak yerlestiği bolgede Rum veya Ermeni nufusa rastlanmadığını izlemekteyizbu yerlesimi destekler sekilde Trabzon ilinin diğer ilçelerine nazaran Beşikdüzü ve Şalpazarı ilçelerinde rumca kökenli köy adlarına pek tesadüf edilmezköy adlarının düzenlendiği 1960 larda pek cok yerlesimin adı değisirken bu oran adı gecen ilçelede son derece dusuk seyretmiştirbu durum Beşikdüzünün cok erken tarihlerde kalıcı olarak Turklestiğinin de gostergesidirson osmanlı salnamesinde 1900 lü yılların basında o zamanki Vakfıkebir kazasına bağlı olan Beşikdüzünde hristıyan nufus sıfırdırhiçbir köyünde Rum veya ermeni nufus bulunmamaktadıro gunku trabzon eyaletiyle karsılastırıldığında tam bir tezat olusturmaktadırbunun sonucunda da yuzyıllardır sabit köklu bir turk nufus yapısına sahip olmusturEski adı da Turkçe iken tarihi adları değistirilerek yapılan hatalara örnek olarak;oğuz köyüne Turkelli abdallı köyüne yeşilköyağılbağı kancuma köyüne ağaçlı isimlerinin uygun görülmesi verilebilirBeşikdüzünün 29 adet köyünden eski adları Turkçede bir anlam ifade etmeyen köy sayısı sadece 4 tur(yazıyla dört)hemen bitişikteki ilçe olan Vakfıkebirin 35 adet köyunun ise eski adlarına bakıldığında 30 tanesinin turkce olmadığı sadece 5 koyun adının orijinalinin turkce oldugu gorulurarada 4 kilometre varken turkce oranı tam olarak tersine donmüsturbu bize Beşikdüzü köylerinin farklı bir kurulus hikayesi olduğunu ispatlar Beşikdüzünde eski adı Turkçe olmayan köylerden; kadahor rumca kato(yukarı) + horio (köy) kelimelerinden diğeri olan mesopliya; mezo (orta) + poli/ polita(kasaba) kelimelerinden turemiştirmuhtemelen eski halkı bu koyleri terk edince yerlerine yeni yerlesen Turkler de benzer adları benimsemişlerdir değistirme gereği duymamıslardırgeriye kalan 25 köyun ise adının yuzyıllardır hic değismediğini göz önune alırsak ;Turkler tarafından sıfırdan kurulduğunu iddia etmek mantıksız olmayacaktırİlçe toponomisinde Turkçe harici isimlere rastlanmayışı kadar halkının bir takım kültürel özellikleri de Trabzonun diğer ilçelerinden Beşikdüzünü ayırırBu özelliklerin başında konuşulan aksan gelirKaradeniz lehçesinin içinde ayrı bir altgrup olusturan bu aksan Trabzon merkezinde veya diğer doğu ilçelerde konusulandan yapısal olarak tamamen ayrı olup daha ziyade giresun tarafında konusulanla benzerlik götermektedirbeşikdüzünde kullanılan bir takım yerel kelimeler Trabzonun diğer ilçelerinde hiç bilinmezken GiresunBulancak'ta veya Yağlıdere gibi uzak veya ulasımı Besikduzu ile kulturel etkileşim olusturamayacak kadar imkansız yerlerde bile aynen kullanılmaktadırTeker teker kelime haznesi haricinde cekim ekleri cumle kurulusları acısından da Trabzon yoresinden cok Giresun tarafında kalan ilçeler ile benzerlik gostermektedirbu aksan farkının nedeni yukarıda da belirttiğimiz Çepnilerin doğu karadenize yerlesim sureciyle ilgilidirÇepniler bolgeye harsit vadisinden girmiş Kurtun ilçesinden asağı inerek doğankentten Tirebolu sahiline ulasmıslar buradan batıya doğru espiye yağlıdere keşap gıresun bulancak piraziz ve orduya ilerlerken doğu yonunde ilerleyenleri ise gorele eynesil ve beşikdüzüne yerleşmişlerdiryıne komsu olması sebebiyle Şalpazarı halkı da torul kurtun tarafından dağları asarak ağasar vadisine inmişlerdirbu yerlesim bütünlüğü nedeniyle adı gecen ilçeler arasındaki dil benzerliği daha fazladırBazı bilimsel kaynaklarda tum Beşikdüzü halkı Çepni boyundan kabul edilmekle beraber Şalpazarına yakın yerlesimlerdeki 14 köyün Çepni olduğunu kalanların ise farklı Turk boylarından geldiği iddia edilmektedirnitekim oğuz köyleri denilen bir grup köyün bulunması ve bu 14 köy haricinde genelde sahilde kalan köylerin kendilerini farklı addetmeleri bu yondeki gorusleri doğrulayabilecek de olsa Turkiyenin baska yerinde pek bulunmayan aksan yapısındaki ortaklık bir takım sonradan olusabilecek kulturel farklılıkları gozardı etmemizi gerektirebilecek boyuttadırÖrneğin sahil bolgesinin iletişim ve ulasım olarak dısarıya acık olusu ;ulasımı zor olduğu için kulturel yapısını daha iyi muhafaza eden şalpazarı ve ona yakın yuksek koylerle arada fark olusmasına neden olabilirTarihsel gelişimindeki bu özellikler nedeniyle Beşikdüzü konuşma dili saf bir Turkçeden oluşmaktadır Trabzonda rastlanılan Latince kökenli veya trabzonun eski halklarından kalma kelimelere hemen hiç rastlanılmamaktadır

korkutan köyüne İdari

Trabzon'un ilçeleri arasında merkez nüfusu olarak Akçaabat ve Vakfıkebir'den sonra 3 sırada yer alır İlçe merkezinin nüfusu ilçe olduğundan beri iki kat artmıştırgenel eğilim olarak merkez nufusu en hızlı artarak gelişen ilçedir 2000 yılı nüfus sayımına göre;

Beşikdüzü Belediyesi, Türkelli Belediyesi(Oğuz) ve Yeşilköy (Abdallı)Belediyesi olmak üzere üç belediyesi vardır

Mahalleleri 7 adettir:

Cumhuriyet Mahallesi, Fatih Mahallesi, Beşikdağ Mahallesi, Nefsişarlı Mahallesi, Adacık Mahallesi, Vardallı Mahallesi, Çeşmeönü Mahallesi(Yobol)

Köyleri 25 adettir:

Ağaçlı(Kancuma), [[ ilçe merkezinde yaklaşık 29000, köylerinde ise (25 köy) yaklaşık 18000 kişi yaşamaktadır Akkese]], Aksaklı, Anbarlı, Ardıçatak, Bayırköy, Bozlu, Çakırlı, Çıtlaklı, Dağlıca(Meopliya), Denizli, Dolanlı, Duygulu, Gürgenli(Kadahor), Hünerli(Kefli), Kalegüney, Korkuthan, Kutluca(Huplu), Resullü, Sayvancık(İstil), Seyitahmet, Şahmelik, Takazlı, Yenicami, Zemberek

Beşikdüzü Köylere Hizmet Götürme Birliği, mahalli idare birimi olup 25 köyün birleşmesiyle kurulmuştur 2005 de tüzük değiştirerek etkin ve geniş bütçesiyle hizmet vermektedir

Ekonomi

Halk balıkçılık, fındık ve ormancılık içinde yoğunlaşmıştır ve halk genellikle geçimini bu üç sektörden sağlar

Eğitim

Beşikdüzü eğitim-öğretimin beşiğidir 1942 yılından bugüne kadar binlerce genç öğretmen okulundan mezun olup eğitim-öğretim hizmetinde görev almışlardır Okuma yazma oranı %99'dur

İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü'nde; 1 müdür, 1 şube müdürü, 2 şef, 2 VHKİ, 2 memur, 2 yardımcı hizmetli ve 1 geçici sözleşmeli olmak üzere topöam 10 personel görev yapmaktadır

İlköğretim Okulları

Okulun Adı Derslik Sayısı Öğretmen Sayısı Öğrenci Sayısı

Şh Öğr Gürhan Yardım İÖO 38 48 1103

Merkez İÖO 38 46 1022

Çeşmeönü İÖO 8 9 142

Akkese İÖO 12 13 103

Türkelli İÖO 8 6 34

Yeşilköy İÖO 8 6 67

Yeşilköy Cumhuriyet İÖO 2 1 10

2006-2007 eğitim-öğretim yılında öğrenci azlığından 16 köy ilköğretim okulu kapalı olup, taşıma kapsamına alınan 22 okul ve 11 yerleşim birimi olmak üzere toplam 33 birim bulunmaktadır Taşıma 5 merkez ilköğretim okuluna yapılmaktadır

Lise ve Dengi Okullar

Okulun Adı Derslik Sayısı Öğretmen Sayısı Öğrenci Sayısı

İMKB Anadolu Öğretmen Lisesi 36 50 710

Ticaret Meslek Lisesi 16 7 126

Endüstri Meslek Lisesi 6 20 357

Kız Meslek Lisesi 6 15 139

Anadolu İmam Hatip Lisesi 8 7 43

Atatürk Lisesi 23 40 459

Anadolu Lisesi 8 7 100

Sağlık Meslek Lisesi 12 16 183

Yükseköğretim

Beşikdüzü Meslek Yüksek Okulu, KTÜ bünyesinde 1992 yılında açılmış; 1994-1995 eğitim öğretim yılında Akçaabat'ta 2000-2001 eğitim öğretim yılında Beşikdüzü ilçemizde faaliyete geçmiş olup; makine programı, bilgisayar teknolojisi ve programlama programı, muhasebe, pazarlama, iklimlendirme-soğutma programı, büro yönetimi ve sekreterlik, elektronik-haberleşme ve işletme programı bölümleri eğitim vermeye devam etmektedir Bu bölümlerde 435 kız ve 930 erkek olmak üzere toplam 1365 öğrenci eğitim-öğretim görmektedir

Yaygın Eğitim

Okulun Adı Derslik Sayısı Öğretmen Sayısı Öğrenci Sayısı Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü 8 1 Kadrolu 18 Usta Öğretici 436

Özel Eğitim

İlçemizde Final dersanesi, Eksen Dersanesi ile Hedef Dersanesi olmak üzere 3 özel dersane bulunmaktadır Ayrıca ilçemizde Beşikdüzü Sürücü Kursu bulunmaktadır

İlçede Beşikdüzü Anadolu Lisesi, Beşikdüzü Endüstri Meslek Lisesi, KTÜ ye bağlı olarak 1992 yılında eğitim öğretime açılan Beşikdüzü Meslek Yüksek Okulu, İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı Beşikdüzü Anadolu Öğretmen Lisesi (önce köy enstitüsü olarak kurulmuştur, Beşikdüzü Ticaret Meslek Lisesi, Beşikdüzü Kız Meslek Lisesi, [[Beşikdüzü Merkez İlköğretim Okulu

, Beşikdüzü Atatürk Lisesi yer alır İç kesimlerde ise Beşikdüzü Anadolu İmam Hatip Lisesi, Beşikdüzü Şehit Öğretmen Gürhan Yardım İlköğretim Okulu ve Beşikdüzü Sağlık Meslek Lisesi bulunur Yaklaşık 4700 öğrenci eğitim ve öğrenimleri sürdürmektedir

Yetişkinler için Beşikdüzü halk eğitimi merkezi müdürlüğü faaliyetlerine sosyal ve kültürel alanda yürütmektedir

Köylerinde ise 6 tane ilk Öğretim Okulu açıktır; diğer köylerdeki öğrenciler, taşımalı eğitim kapsamı dahilinde eğitim öğretimini sürdürmektedir

Eğitim ve kültür açısından trabzon ilinin en seviyeli ilçesidir

Cevap: Trabzon Şehir Tanıtımı frmacil sayfa 2iki Cevap: Trabzon Şehir Tanıtımı

Çarşıbaşı, Trabzon

Türkiye'de yeri Bilgiler Şehir nüfusu 9,950[] (2007) İlçe nüfusu 17,456[] (2007) Yüzölçümü 67 km² Rakım xx metre Koordinatlar

Mehmet TURAN Posta kodu 61420 Alan kodu 0462 İl plaka kodu 61 Yönetim Ülke Türkiye Coğrafi BölgeKaradeniz Bölgesi İl Trabzon Kaymakam Süleyman ÖZÇAKICI Belediye başkanıYerel yönetim site [] İlçe kaymakamlık site TC Çarşıbaşı Kaymakamlığı[] Çarşıbaşı, Trabzon ilinin bir ilçesidir Doğu Karadeniz Bölgesi'nde Trabzon-Giresun sahil yolu üzerinde, Trabzon'un 34 km batısında bulunur

Çarşıbaşı belde ve köyleri İl: Trabzon ● İlçe: Çarşıbaşı

Beldeler: YOK

Köyler:

Çallı • Erenköy • Fenerköy • Gülbahçe • Kadıköy • Kaleköy • Kavaklı • Kovanlı • Küçükköy • Pınarlı • Samsun • Serpilköy • Şahinli • Taşlıtepe • Veliköy • Yavuzköy • Yeniköy

Trabzon İlçeleri: Merkez ilçe • Akçaabat • Araklı • Arsin • Beşikdüzü • Çarşıbaşı • Çaykara • Dernekpazarı • Düzköy • Hayrat • Köprübaşı • Maçka • Of • Sürmene • Şalpazarı • Tonya • Vakfıkebir • Yomra

Çaykara, Trabzon

Çaykara, Türkiye

420 km² Türkiye'de yeri Bilgiler Şehir nüfusu xxx[] (2000) İlçe nüfusu 35435[] (2000) YüzölçümüRakım xx metre Koordinatlar

Posta kodu 61940 Alan kodu 0462 İl plaka kodu xx Yönetim Ülke Türkiye Coğrafi BölgeKaradeniz Bölgesi İl Trabzon Kaymakam Uğur Kalkar Belediye başkanı ABDURRAHİM ÖZKAN Yerel yönetim site [1] İlçe kaymakamlık site [2] Çaykara, Trabzon ilinin 35435 nufuslu bir ilçesidir İlin önemli turistik yerlerinden Taşkıran ve Uzungöl bu ilçede bulunur İl merkezine 76 km uzaklıktadır

İlçeye bağlı 5 belediye (Çaykara, Taşkıran, Ataköy Beldesi, Karaçam Beldesi, Uzungöl) ve 27 köy vardır

Tarihçe

İlçenin Tarihi, genelde Trabzon'un Tarihi ile ilişkilidir Tarihi bilgilere göre İlçe, Eti'lerden itibaren birçok Kavimlerin uğrağı olmuştur Peçeneklerin ve Bizanslıların hakimiyeti altına girmiştir En son olarak 1461 yılında Fatih Sultan Mehmet'in Trabzon'u Pontus Devletinden alması ile kesin olarak Osmanlı İmparatorluğu'nun yönetimine geçmiştir

1915 yılında Birinci Dünya Savaşı sırasında ilçe Rus Ordusunun işgaline uğrar İlçenin 27 km güneyindeki Sultanmurat yaylasında bulunan "Şehitler Tepesi" bu savaşta şehit düşen Türk Askerlerinin ölümsüz anıtıdır

1925 yılına kadar Of ilçesine bağlı bir köy iken, 1925 yılında Bucak, 01061947 yılında 5071 sayılı kanunla İlçe statüsüne kavuşmuş, 01011948 tarihinde de fiilen teşkilatlandırılmıştır 27 Şubat Kurtuluş Günü olarak kutlanmaktadır

İlçeye " Çaykara" adı Solaklı ve Yeşilalan derelerinin birleştiği yere yakın taşların arasından çıkan "Çaykara Suyu"'nedeniyle verilmistir Halk arasinda kullanilan adı Kadahor dur

Coğrafya

İlçe, dağlık ve kayalık bir yapıya sahiptir Trabzon iline 75 km uzaklıktadır İlçe merkezi denizden 280 m yükseklikte ve 25 km içeridedir Of ilçesinden Bayburt ili İstikametine uzanan vadinin içinde kurulmuştur

Devlet Karayolu, Solaklı Çayı'nı takip eder Soğanlı Dağları ve Uzungöl bucağının doğu ve güneyinde bulunan dağlardan çıkan sular, Ataköy Kasabası yakınında birleşerek Solaklı Çayı adını alır ve Of ilçesinde denize dökülür Solaklı Çayı'nın yatağı dar olduğundan, bu çayın kenarında bulunan İlçemizin yerleşim alanı da dardır Çaykara, Trabzon'un deniz sahilinden içeride olan 6 ilçesinden biridir İlçenin 420 km2lik bir yerleşim alanı vardır Of -Dernekpazarı-Çaykara-BayburtBayburt ili sınırları içinde bulunan Soğanlı Dağlarının yüksekliği 3000 metre yi bulur

İdari Yapı

1947 yılında İlçe statüsüne kavuşan Çaykara'nın 4 kasabası, 27 köyü ve 11 mahallesi bulun- maktadır İlçenin dağlık ve yamaç oluşu yerleşim alanlarının dağınık olmasına sebep olmaktadır Bu itibarla her köyün birçok mezrası (Kom) ve yazın şenlenen yaylaları bulun- maktadır Merkez Belediyesinden başka Ataköy, Karaçam,Uzungöl ve Taşkıran

Sosyal Yapı

İlçede evlenme yaşları genelde erkeklerde 20-24, kızlarda 17-20 yaşları arasındadır Evlenen gençler gelir düzeyinin düşük olması nedeniyle genelde İlçeyi terk edip gurbete göç etmektedir Eşler evlilikten önce kısa bir nişanlılık dönemi geçirirler Düğünler genelde basit geçer Düğünü takip eden 7 Gün "Yedi" diye tabir edilen tören yapılır Son zamanlarda İlçe merkezindeki düğünler Halk Eğitim Merkezi ve Belediye Düğün Salonunda yapılmaya başlanmıştır Düğünlerde kemençe ve kaval gibi mahalli çalgılar eşliğinde horon oynanır

Halkın giyim kuşamı giderek modern görünüme dönüşmektedir Yöresel kıyafet genelde yaşlılarda görünür Geleneksel kıyafetlerde en önemli giysiler Zıpka, Laz Donu ,Sapuk, Peştemal, Yazma, Kefiye ve Oğluk olarak gösterilebilir

İlçe insanlarının batıl inançları yoktur ancak yine de eskiden kalma bazı yanlış inançlar, inanışlar görülebilmektedir

Turizm ve doğal kaynaklar

İlçe turizm yönünden Trabzon'un diğer ilçelerine nazaran, sınırları içinde bulunan Taşkıran ve Uzungöl Beldeleri nedeniyle şanslı bir konuma sahiptir Özellikle son 10 yıl içinde tanıtım yapılan bu doğa harikası beldelerimiz, her yıl birçok yerli ve yabancı turist tarafından ziyaret edilmiştir

Çaykara Uzungöl arasındaki asfalt yol yapımı çalışmaları bitmiştir Halen beldedeki yatak kapasitesi 1000'e ulaşmıştır Girişimciler tarafından yaptırılan Bungalov tipi evler vardır

Yıllar önce bir dağ yamacının kayarak dere ağzını kapatması sonucu oluşan suni gölün hemen yanında başlayan gür çam ormanların yüksekliği 2000 metreyi bulur Bu ormanların hemen bittiği yerde, hemen yöre insanlarının yazın kullandığı geniş yaylalarımız gelir Son zamanlarda deniz turizmin den sıkılan yerli ve yabancı turistler Yayla Turizmine önem vermeleri neticesinde yaylalar da bu hareketlilikten nasibini almaya başlamıştır Nitekim Sultanmurat Yaylasında 3 yıldızlı otel ayarında ve 150 yataklı modern otel 1997 yılında faaliyete geçmiş olup, halen var olan talepleri daha şimdiden karşılayamaz duruma gelmiştir Keza aynı güzergah üzerinde bulunan Limonsuyu Yaylasında 100 yataklı otel bulunmakta olup, yapılan bu yatırımlar ilerde yapılacak yeni yatırımların müjdesini vermektedir

Trabzon

İLGİ ÇEKİCİ YERLER: Maçka-Altındere Vadisi Milli Parkı, Sürmene Çamburnu Orman İçi Dinlenme Yeri, Çakırgöl, Uzungöl, Boztepe, Çifteçamlık, Kalepark, Kisarna (Bengisu), Soğuksu, Zefanos (Bulak) Mesire ve Sayfiye Yerleri, Trabzon Kalesi ve Akçakale, Kaymaklı, Kızlar (Panagia Theoskepastos), Gregorios Peristera (Hızır İlyas), Kızlar (Panagia Kerameste), Sumela (Sümela) ve Vazelon Manastırları, Hagaios Savas (Maşatlık) Mağara Kiliseleri, Hagia Anna (Küçük Ayvasıl), Ayasofya (Hagia Sophia), Sotha (St John), Hagios Theodoros, Hagios Konstantinos, Hagios Khristophoras, Hagios Kiryaki, Santa Maria, Hagios Mikhail ve Panagia Tzita kiliseleri, Fatih (Panagia Khrysokephalos Kilisesi), Yeni Cuma (Hagios Eugenios), Nakip (Hagios Andreas Kilisesi), Hüsnü Köktuğ (Hagios Eleutherios), İskender Paşa, Semerciler ve Çarşı Camileri, Gülbahar Hatun Camisi ve Türbesi, İmaret Deresi, Kavaklı ve Kuzgundere (İnceköprü) Su Kemerleri, Bedesten, Alaca Han, Vakıf Han ve Taş han, Sekiz Direkli Hamam, Paşa ve Hacı Arif Hamamları, Eirene Kulesi (Fatih Cephaneliği), Abdullah Paşa ve Abdülhamid Çeşmeleri, Zağanos Köprüsü, Trabzon Ayasofya ve Trabzon Atatürk Müzeleri

Örenyeri

Trabzon Müzesi

Sümela - Maçka - Altındere

Sümela Manastırı