Gülüşlerinde Ömrümü Bulduğum..

Öyle uzak kaldim ki senden, sana ulaşabilecek gücüm kalmadi Hırçın yanımı görürdün ya hep, artık duruldum Haykırışlarım bile kendi karanlığımda kaybolur olduGecelerim öylesine uzun, öylesine karanlik ki, bir tek ışığı dahi bekler oldum senden aksedecek olan Yorulduğumu hissediyorum Beklemenin bu kadar canımı yakacağını hiç düşünmemiştim

Bütün yakınların en uzağındayım şimdi

Hani diyorum ki bir kez gelipte tutsan ellerimi

Sarılsan sımsıkı

Belkide bütün çaresizliğim o an dağılacak

Söyleyemediğim ve içime attığım tüm cümlelerle haykırmak geliyor içimden sanaSen yinede sus ve sessizliğin ardında saklan bütün çabalarıma rağmen Görmeyeyim yüzünde hazan solgunluğunu Bilmeyeyim yaseminlerin gülüşlerine ortak olduğunu Bir tek tebessümününde kalsa senden geriye, içimin titremesine yeter

Gülüşlerinde ömrümü bulduğum

Gülümseki kalksin kalbimin efkarı

Yüreğime bahar, ömrüme can gelsin

Hadi can dediğim gülümse

Ben görmesemde hissedeyim

Bilmelisin ki kaybedilmiş gülüşlerin bir değeri kalmadı artıkBir bebek yüzündeki gibi masum değil Bütün saflığı yok oldu