Özdemir Asaf Sözleri

Dün sabaha karşı kendimle konuştum

Ben hep kendime çıkan bir yokuştum

Yokuşun başında bir düşman vardı

Onu vurmaya gittim ve kendimle vuruştum

Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz

Sustuğunu bilen olgundur, bildiğini susan değil

Her seven sevilenin boy aynasıdır Sevmek sevilenin o aynaya bakmasıdır

Sevilenin yanlışı görünmez, sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır

Damla biraz daha küçük veya büyük olamayacağı gibi ben de biraz daha şöyle biraz daha böyle olamam

Evlilik, iki kişilik yalnızlıktır

Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler

Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır Harcayacaksın!

Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu! Gelmemen büyük yalnızlığımı doldurdu

Beni öyle bir yalana inandır ki ömrümce sürsün doğruluğu

Bugüne en uzak gün, dün

Ben ölseydim, o belki ağlardı Ama o ağlasaydı, ben ölürdüm

Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır

Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil gitmesi boşluk yaratan