Pasurum

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Pasurum
Çınarların şahı
Dorşinin tanıklığında
Koçer bir kızın sevdalı yüzüsün
Esmer çocukların vardı
Küçük elleri,koca yürekleri
Güneşi omuzlarında taşıyan Hasandin
başımızı yasladığımız düşlerimizin yastığı oluyordu
Ve andok ana durmadan
bahar sarhoşluğunu yaşayan iklimler doğuruyordu
O iklimlerde çoğaldı
reyhan kokulu dengbéjlerin yürekleri
Kehribar tespihin çekişine
taze tandır ekmeğinin yoldaşlığı
uzun soluklu bir sabrın ismi oluyordu

İnişli çıkışlı patikalarda
Çarşına gidildiğinde
Herkesin nasihat sloganı savruluyordu
Tüpü Halim den,soğanı Abbastan
karpuzu Mevijo’dan,haşlamayı Şükri’den
dilekçeyi Vatandaştan,pençeyi goçkar Kamil’den
tıraşı Aslan’da,çayı Sefer’de
Alın terini demiri eriten Selahattin’den
Tütünün sarılığını hüseyin’i Cemil’den
Çıra için gazyağını paketçi Sabri’den
Bu nasihat
zamanın eskiten yanına yenik düşmeden
ömrümüzün unutulmayan ezberi oldu
Eskimeyen yüzlerin berraklığında
çocukluğumun düşleri yüzüyordu
Çayının akışında uzadı ömrüm
Ne vakit hüzünden bir yara alsam
Pir hasanın hekimliğine sığınırım

Böceğin nafakasından büyüttün
dut ağaçlarına tutkunu
Salkım salkım üzüm uzatan
ellerin şiresinde aldım
bayram şekerlerini
Uçurtmalara ıslık çalan rüzgarın sesi
nameler götürüyordu
özlemi çekilen yüreklerden
özlem çeken yüreklere

Ne vakit bir sevda düşlesem
Aklıma sen düşersin Pasurum
Özleminle inleyen bir illete dönüşür zaman
Masum bakışlarla nakşedilmiş
Kekliğim
Bende saklı Ötüşüne sarılırım
Ve zaman nazlı bir geline dönüşür

Hangi şehre anlattımsa seni
Buruklaştı,kıskandı,
At üzerinde giden bir geline
Çeyizi hazır kısmetsiz bir çift bakış gibi

Seni yüklemişim yürek zırhıma
İşlemez yalnızlığın bilenmiş mızrakları
Deli bir tayın seyrinde bakışlarım
Bakışlarım sana tutkun Pasurum

İhsan Bozkuş

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Pasurum Pasurum Çınarların şahı Dorşinin tanıklığında Koçer bir kızın sevdalı yüzüsün Esmer çocukların vardı Küçük elleri,koca yürekleri Güneşi omuzlarında taşıyan Hasandin başımızı yasladığımız düşlerimizin yastığı oluyordu Ve andok ana durmadan bahar sarhoşluğunu yaşayan iklimler doğuruyordu O iklimlerde çoğaldı reyhan kokulu dengbéjlerin yürekleri Kehribar tespihin çekişine taze tandır ekmeğinin yoldaşlığı uzun soluklu bir sabrın ismi oluyordu İnişli çıkışlı patikalarda Çarşına gidildiğinde Herkesin nasihat sloganı savruluyordu Tüpü Halim den,soğanı Abbastan karpuzu Mevijo’dan,haşlamayı Şükri’den dilekçeyi Vatandaştan,pençeyi goçkar Kamil’den tıraşı Aslan’da,çayı Sefer’de Alın terini demiri eriten Selahattin’den Tütünün sarılığını hüseyin’i Cemil’den Çıra için gazyağını paketçi Sabri’den Bu nasihat zamanın eskiten yanına yenik düşmeden ömrümüzün unutulmayan ezberi oldu Eskimeyen yüzlerin berraklığında çocukluğumun düşleri yüzüyordu Çayının akışında uzadı ömrüm Ne vakit hüzünden bir yara alsam Pir hasanın hekimliğine sığınırım Böceğin nafakasından büyüttün dut ağaçlarına tutkunu Salkım salkım üzüm uzatan ellerin şiresinde aldım bayram şekerlerini Uçurtmalara ıslık çalan rüzgarın sesi nameler götürüyordu özlemi çekilen yüreklerden özlem çeken yüreklere Ne vakit bir sevda düşlesem Aklıma sen düşersin Pasurum Özleminle inleyen bir illete dönüşür zaman Masum bakışlarla nakşedilmiş Kekliğim Bende saklı Ötüşüne sarılırım Ve zaman nazlı bir geline dönüşür Hangi şehre anlattımsa seni Buruklaştı,kıskandı, At üzerinde giden bir geline Çeyizi hazır kısmetsiz bir çift bakış gibi Seni yüklemişim yürek zırhıma İşlemez yalnızlığın bilenmiş mızrakları Deli bir tayın seyrinde bakışlarım Bakışlarım sana tutkun Pasurum İhsan Bozkuş