Kolayıma Gelmedin,Zoruma Gittin

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Kolayıma Gelmedin, Zoruma Gittin

“Yoldaşım! Zamanla unutulur bu kalleş kahır, diner acısı ayrılığın

Gidilecek uzun bir yolumuz var daha; senin için senden vazgeçebilirim

Bir boşlukta karşılaşmıştık ilk kez, bir başıma başka bir boşlukta da yol alabilirim

Haydi, beni bulduğun eski, yalnız sokağa bırak yine

Şimdi gitmek vakti… Biliyorum gitmek, bazen en çok kalmak

Ne olur; bu defa da giderken en çok kal ya da yanında en çok beni götür olur mu?” (A

Altunhan)

Bir kâğıda sığar mı bir yürek?
Ya da bir yürek kadar büyük olabilir mi bir kâğıt?
Daha sana yaralarımı göstermedim

Kaldı ki ben,
Senden önce kendime tehlikeyim

Üşüme diye çıkartmıyorum ceketimi

Astarında paylaşmıştık ortak bir aydınlığı

Gitmeseydin gözlerimin içinden okuyabilirdin adını

Biriktirme unutacaklarını!
Oyuncak tabancalar kadar yalan,
Hüzündür yakama iğnelediğim yamam

Hangi çığlığıma anahtar olabilirdin?
Beni bir gülle bıçakladığın zaman…

Gitmişsin işte çekiştirip durma adımı

Tülden bekleyişler kımıldanıyor ardın sıra bil!
Ey gözlerimin arka bahçesi!
Bu dağa tırmananlar düşer,
Seyredenler değil

Yitik bir aşkta uyuyakalmış,
Kırıp kırıp büyüttüğün yüreğim

Meğer aşkı yazıp yazıp satırlara sıkıştırmışım

Öyle durulup durulup

Oysa ölmek ve düşmek ne güzeldi,
Yârin gözleriyle vurulup…

Bir rüzgâr esse senden, geçmişim üşüyor

Sesin kulağımdan düşüyor

Ben sadece,
Gidişine dayanabilecek kadar ayaktayım

Daha fazlasını verme!

Ey yar
Böyle çok çorak bekledim

Kolayıma gelmedin,
Zoruma gittin

Kahraman Tazeoğlu

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kolayıma Gelmedin,Zoruma Gittin Kolayıma Gelmedin, Zoruma Gittin “Yoldaşım! Zamanla unutulur bu kalleş kahır, diner acısı ayrılığın Gidilecek uzun bir yolumuz var daha; senin için senden vazgeçebilirim Bir boşlukta karşılaşmıştık ilk kez, bir başıma başka bir boşlukta da yol alabilirim Haydi, beni bulduğun eski, yalnız sokağa bırak yine Şimdi gitmek vakti… Biliyorum gitmek, bazen en çok kalmak Ne olur; bu defa da giderken en çok kal ya da yanında en çok beni götür olur mu?” (AAltunhan) Bir kâğıda sığar mı bir yürek? Ya da bir yürek kadar büyük olabilir mi bir kâğıt? Daha sana yaralarımı göstermedim Kaldı ki ben, Senden önce kendime tehlikeyim Üşüme diye çıkartmıyorum ceketimi Astarında paylaşmıştık ortak bir aydınlığı Gitmeseydin gözlerimin içinden okuyabilirdin adını Biriktirme unutacaklarını! Oyuncak tabancalar kadar yalan, Hüzündür yakama iğnelediğim yamam Hangi çığlığıma anahtar olabilirdin? Beni bir gülle bıçakladığın zaman… Gitmişsin işte çekiştirip durma adımı Tülden bekleyişler kımıldanıyor ardın sıra bil! Ey gözlerimin arka bahçesi! Bu dağa tırmananlar düşer, Seyredenler değil Yitik bir aşkta uyuyakalmış, Kırıp kırıp büyüttüğün yüreğim Meğer aşkı yazıp yazıp satırlara sıkıştırmışım Öyle durulup durulup Oysa ölmek ve düşmek ne güzeldi, Yârin gözleriyle vurulup… Bir rüzgâr esse senden, geçmişim üşüyor Sesin kulağımdan düşüyor Ben sadece, Gidişine dayanabilecek kadar ayaktayım Daha fazlasını verme! Ey yar Böyle çok çorak bekledim Kolayıma gelmedin, Zoruma gittin Kahraman Tazeoğlu