&Quot; Şubat Tadında &Quot;

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Güne üstü kapalı bir gece

yıldızlar aya küskün

bende hislerimin tetikçisine

Şairi meçhul şiirlerle

ve

boğazımdaki kördüğümlerle

kinimin sevgime koyduğu elle

ne hazin yol almak yakın geçmişe

Attığım her adım varacağım noktaya mesafe artırırken

gördüğüm her baykuş hayra yorumluyor şerri ötüşüyle

Baykuşlar da sırdaşım bundan böyle

yabani, alaycı gülüşleriyle

Karşıma çıkan ilk durak

hayatı yudum yudum zıkkımlandığım

umuda kırkbir mum yaktığım

sahibi meçhul mey''hane

aslında yegane sığınağım

üstü kapalı hiserime ney''hane

Şuur altı Şubat tadında,

fuzuli mezelerle donanmış yine o eski masa

çayıma rakı katan aşk''la

gönlüme çay sallayan hevesler ucube kavgada

ya beyhude heveslere koşacağım gecenin sonunda,

ya da dingin kalacağım aşk''da

Geçmişin sararmış yaprakları

gözlerimden birer yaş olarak dökülürken bu gece

umarsızca,

beklentisiz omuz silkiyor bitkin zihnim geleceğe

Sırrını çözemediğim iki nefes arası felsefede

ürkekliğimle girdabına saklandığım her köşe

o sokak lambası şahidimdir ki

yeminliyim artık

ne sevmeye

ne de

/ herneyse /

Dilim döndüğünce

en az beş dilde

ahlakım el verse söveceğimde

işte, nafile

"kadınım bir nebze"

Aldığım her nefes batıyor sol yanıma

ellerim titriyor koynumda

sonra;

nikotin sarısı sonbahar dudaklarımda

gözlerimden yağmurlar d/üşüyor

kanıyor usulca

İçimde ki acıyla uyandığım sabahın ayazı soğutuyor

geceden kalma yüzümde yanan külleri

acının sebebi belki Aşk, belki hasret

belki de

içinde olmayi istemediğim amansız gaflet

Penceremde ki

umut kırıntılarıyla beslediğim güvercinler

uyanmak istemediğim her günde

teslim alıyor öfkemi

zehrini düşmana akıtmış akrep kadar sakinim şimdi

Aslında, ne gün doğuyor gecemin sonunda ne devran dönüyor,

farkına varamamışım ama dünyam duralı hayli zaman oluyor

Şuur 6/ Şubat Tadında*

Nar-ı Çiçek

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	&Quot; Şubat Tadında &Quot; Güne üstü kapalı bir gece yıldızlar aya küskün bende hislerimin tetikçisine Şairi meçhul şiirlerle ve boğazımdaki kördüğümlerle kinimin sevgime koyduğu elle ne hazin yol almak yakın geçmişe Attığım her adım varacağım noktaya mesafe artırırken gördüğüm her baykuş hayra yorumluyor şerri ötüşüyle Baykuşlar da sırdaşım bundan böyle yabani, alaycı gülüşleriyle Karşıma çıkan ilk durak hayatı yudum yudum zıkkımlandığım umuda kırkbir mum yaktığım sahibi meçhul mey''hane aslında yegane sığınağım üstü kapalı hiserime ney''hane Şuur altı Şubat tadında, fuzuli mezelerle donanmış yine o eski masa çayıma rakı katan aşk''la gönlüme çay sallayan hevesler ucube kavgada ya beyhude heveslere koşacağım gecenin sonunda, ya da dingin kalacağım aşk''da Geçmişin sararmış yaprakları gözlerimden birer yaş olarak dökülürken bu gece umarsızca, beklentisiz omuz silkiyor bitkin zihnim geleceğe Sırrını çözemediğim iki nefes arası felsefede ürkekliğimle girdabına saklandığım her köşe o sokak lambası şahidimdir ki yeminliyim artık ne sevmeye ne de/ herneyse / Dilim döndüğünce en az beş dilde ahlakım el verse söveceğimde işte, nafile "kadınım bir nebze" Aldığım her nefes batıyor sol yanıma ellerim titriyor koynumda sonra; nikotin sarısı sonbahar dudaklarımda gözlerimden yağmurlar d/üşüyor kanıyor usulca İçimde ki acıyla uyandığım sabahın ayazı soğutuyor geceden kalma yüzümde yanan külleri acının sebebi belki Aşk, belki hasret belki de içinde olmayi istemediğim amansız gaflet Penceremde ki umut kırıntılarıyla beslediğim güvercinler uyanmak istemediğim her günde teslim alıyor öfkemi zehrini düşmana akıtmış akrep kadar sakinim şimdi Aslında, ne gün doğuyor gecemin sonunda ne devran dönüyor, farkına varamamışım ama dünyam duralı hayli zaman oluyor Şuur 6/ Şubat Tadında* Nar-ı Çiçek